3636	அறு சமயத் தலைவராய் நின்றவருக்கு அன்பராய் மறு சமயச் சாக்கியர்தம் வடிவினால் வரும் தொண்டர் உறுதிவரச் சிவலிங்கம் கண்டு உவந்து கல் எறிந்து மறுவில் சரண் பெற்ற திறம் அறிந்தபடி வழுத்துவாம்	7.1.1
3637	தாளாளர் திருச்சங்க மங்கையினில் தகவுடைய வேளாளர் குலத்து உதித்தார் மிக்க பொருள் தெரிந்து உணர்ந்து கேளாகிப் பல் உயிர்க்கும் அருள் உடையார் ஆய்க் கெழுமி நீளாது பிறந்து இறக்கும் நிலை ஒழிவேன் என நிற்பார்	7.1.2
3638	அந் நாளில் எயில் காஞ்சி அணிநகரம் சென்று அடைந்து நல்ஞானம் அடைவதற்குப் பலவழியும் நாடுவார் முன்னாகச் சாக்கியர் தாம் மொழி அறத்தின் வழி சார்ந்து மன்னாத பிறப்பு அறுக்கும் தத்துவத்தின் வழி உணர்வார்	7.1.3
3639	அந் நிலைமைச் சாக்கியர்தம் அரும் கலை நூல் ஓதி அது தன்னிலையும் புறச் சமயச் சார்வுகளும் பொருள் அல்ல என்னும் அது தெளிந்து ஈசர் அருள் கூட ஈறில் சிவ நன்னெறியே பொருள் ஆவது என உணர்வு நாட்டுவார்	7.1.4
3640	செய்வினையும் செய்வானும் அதன் பயனும் கொடுப்பானும் மெய் வகையால் நான்காகும் விதித்த பொருள் எனக் கொண்டே இவ்வியல்பு சைவநெறி அல்ல வற்றுக்கு இல்லை என உய்வகையால் பொருள் சிவன் என்று அருளாலே உணர்ந்து அறிந்தார்	7.1.5
3641	எந்நிலையில் நின்றாலும் எக்கோலம் கொண்டாலும் மன்னிய சீர்ச் சங்கரன் தாள் மறவாமை பொருள் என்றே துன்னிய வேடம் தன்னைத் துறவாதே தூய சிவம் தன்னை மிகும் அன்பினால் மறவாமை தலை நிற்பார்	7.1.6
3642	எல்லாம் உடைய ஈசனே இறைவன் என்ன அறியாதார் பொல்லா வேடச் சாக்கியரே ஆகிப் புல்லர் ஆகுவார் அல்லார் கண்டர் தமக்கு இந்த அகிலம் எல்லாம் ஆள் என்ன வல்லார் இவர் அவ் வேடத்தை மாற்றாது அன்பின் வழிநிற்பார்	7.1.7
3643	காணாத அருவினுக்கும் உருவினுக்கும் காரணமாய் நீள் நாகம் அணிந்தார்க்கு நிகழ் குறியாம் சிவலிங்கம் நாணாது நேடியமால் நான் முகனும் காண நடுச் சேணாரும் தழல் பிழம்பாய்த் தோன்றிது தெளிந்தாராய்	7.1.8
3644	நாள் தோறும் சிவலிங்கம் கண்டு உண்ணும் அது நயந்து மாடோ ர் வெள் இடை மன்னும் சிவலிங்கம் கண்டு மனம் நீடோ டு களியுவகை நிலைமை வரச் செயல் அறியார் பாடோ ர் கல் கண்டு அதனைப் பதைப்போடும் எடுத்து எறிந்தார்	7.1.9
3645	அகம் நிறைந்த பேர் உவகை அடங்காத ஆதரவால் மகவு மகிழ்ந்து உவப்பார்கள் வன்மை புரிசெயலினால் இகழ்வனவே செய்தாலும் இளம் புதல்வர்க்கு இன்பமே நிகழும் அது போல் அதற்கு நீள் சடையார் தாம் மகிழ்வார்	7.1.10
3646	அன்றுபோய் பிற்றைநாள் அந்நியதிக்கு அனையுங்கால் கொன்றை முடியார் மேல் தாம் கல் எறிந்த குறிப்புஅதனை நின்றுணர்வார் எனக்கு அப்போது இது நிகழ்ந்தது அவர் அருளே என்று அதுவே தொண்டு ஆக என்றும் அது செய நினைந்தார்	7.1.11
3647	தொடங்கிய நாள் அருளிய அத்தொழில் ஒழியா வழிதொடரும் கடன் புரிவார் அது கண்டு கல் எறிவார் துவராடைப் படம் புனை வேடம் தவிரார் பசுபதியார் தம் செயலே அடங்கலும் என்பது தெளிந்தார் ஆதலினால் மாதவர்தாம்	7.1.12
3648	இந் நியதி பரிவோடும் வழுவாமல் இவர் செய்ய முன்னும் திருத்தொண்டர் நிலை முடிந்தபடி தான் மொழியில் துன்னிய மெய் அன்புடனே எழுந்தவினை தூயவர்க்கு மன்னு மிகு பூசனையாம் அன்பு நெறி வழக்கினால்	7.1.13
3649	கல்லாலே எறிந்த அதுவும் அன்பான படி காணில் வில்வேடர் செருப்பு அடியும் திருமுடியில் மேவிற்றால் நல்லார் மற்று அவர் செய்கை அன்பாலே நயந்து அதனை அல்லாதார் கல் என்பார் அரனார்க்கு அஃது அலராமால்	7.1.14
3650	அங்கு ஒரு நாள் அருளாலே அயர்ந்து உண்ணப் புகுகின்றார் எங்கள் பிரான் தனை எறியாது அயர்ந்தேன் யான் என எழுந்து பொங்கியது ஓர் காதலுடன் மிகவிரைந்து புறப்பட்டு வெங்கர்஢யின் உரி புனைந்தார் திருமுன்பு மேவினார்	7.1.15
3651	கொண்டதொரு கல்எடுத்துக் குறிகூடும் வகை எறிய உண்டி வினை ஒழித்து அஞ்சி ஓடி வரும் வேட்கை ஓடும் கண்டருளும் கண்நுதலார் கருணை பொழிதிருநோக்கால் தொண்டர் எதிர் நெடும் விசும்பில் துணைவி ஓடும் தோன்றினார்	7.1.16
3652	மழ விடைமேல் எழுந்து அருளி வந்த ஒரு செயலாலே கழல் அடைந்த திருத்தொண்டர் கண்டு கரம் குவித்து இறைஞ்சி விழ அருள் நோக்கு அளித்து அருளிமிக்க சிவலோகத்தில் பழ அடிமைப் பாங்கு அருளிப் பரமர் எழுந்து அருளினார்	7.1.17
3653	ஆதியார் தம்மை நாளும் கல் எறிந்து அணுகப் பெற்ற கோதில் சீர்த் தொண்டர் கொண்ட குறிப்பினை அவர்க்கு நல்கும் சோதியார் அறிதல் அன்றித் துணிவது என் அவர்தான் சூடித் தீதினை நீக்கல் உற்றேன் சிறப்புலியாரைச் செப்பி	7.1.18

3654	பொன்னி நீர் நாட்டின் நீடும் பொன் பதி புவனத்து உள்ளேர் இன்மையால் இரந்து சென்றோர்க்கு இல்லை என்னாதே ஈயும் தன்மையார் என்று நன்மை சார்ந்த வேதியரைச் சண்பை மன்னனார் அருளிச்செய்த மறைத் திரு ஆக்கூர் அவ்வூர்	7.2.1
3655	தூ மலர்ச் சோலை தோறும் சுடர் தொடுமாடம் தோறும் மா மழை முழக்கம் தாழ மறை ஒலி முழக்கம் ஓங்கும் பூ மலி மறுகில் இட்ட புகை அகில் தூபம் தாழ ஓம நல் வேள்விச் சாலை ஆகுதித் தூபம் ஓங்கும்	7.2.2
3656	ஆலை சூழ் பூக வேலி அத்திரு ஆக்கூர் தன்னில் ஞாலம் ஆர் புகழின் மிக்கார் நான் மறைக் குலத்தில் உள்ளார் நீலம் ஆர் கண்டத்து எண் தோள் நிருத்தர்தம் திருத்தொண்டு ஏற்ற சீலராய்ச் சாலும் ஈகைத் திறத்தினில் சிறந்த நீரார்	7.2.3
3657	ஆளும் அங்கணருக்கு அன்பர் அணைந்த போது அடியில் தாழ்ந்து மூளும் ஆதரவு பொங்க முன்பு நின்று இனிய கூறி நாளும் நல் அமுதம் ஊட்டி நயந்தன எல்லாம் நல்கி நீளும் இன்பத்து உள் தங்கி நிதிமழை மாரி போன்றார்	7.2.4
3658	அஞ்சு எழுத்து ஓதி அங்கி வேட்டு நல் வேள்வி எல்லாம் நஞ்சு அணி கண்டர் பாதம் நண்ணிடச் செய்து ஞாலத்து எஞ்சலில் அடியார்க்கு என்றும் இடை அறா அன்பால் வள்ளல் தஞ்செயல் வாய்ப்ப ஈசர் தாள் நிழல் தங்கினாரே	7.2.5
3659	அறத்தினில் மிக்க மேன்மை அந்தணர் ஆக்கூர் தன்னில் மறைப் பெரு வள்ளலார் வண் சிறப்புலி யார் தாள் வாழ்த்திச் சிறப்புடைத் திருச் செங்காட்டங் குடியினில் செம்மை வாய்ந்த வீரர் சிறுத் தொண்டர் செய்த திருத்தொழில் விளம்பல் உற்றேன்	7.2.6

3660	உரு நாட்டுஞ் செயல் காமன் ஒழிய விழிபொழி செந்தீ வரும் நாட்டத் திருநுதலார் மகிழ்து அருளும் பதிவயலில் கருநாட்டக் கடைசியர் தம் களி நாட்டும் காவேரித் திரு நாட்டு வளம் காட்டும் செங்காட்டக் குடி ஆகும்	7.3.1
3661	நிலவிய அத் திருப்பதியில் நெடும் சடையார் நீற்று அடைவால் உலகில் வளர் உயிர்க்கு எல்லாம் உயர் காவல் தொழில் பூண்டு மலர் புகழ் மா மாத்திரர் தம் குலம் பெருக வந்து உள்ளார் பலர் புகழும் திருநாமம் பரஞ்சோதியார் என்பார்	7.3.2
3662	ஆயுள் வேதக் கலையும் அலகில் வடநூல் கலையும் தூய படைக்கலத் தொழிலும் துறை நிரம்பப் பயின்று அவற்றால் பாயும் மதக் குஞ்சரமும் பரியும் உகைக்கும் பண்பு மேய தொழில் விஞ்சையிலும் மேதினியில் மேல் ஆனார்	7.3.3
3663	உள்ள நிறை கலைத்துறைகள் ஒழிவு இன்றி பயின்று அவற்றால் தெள்ளி வடித்து அறிந்த பொருள் சிவன் கழலில் செறிவு என்றே கொள்ளும் உணர்வினில் முன்னே கூற்று உதைத்த கழற்கு அன்பு பள்ளமடையாய் என்றும் பயின்று வரும் பண்புடையார்	7.3.4
3664	ஈசன் அடியார்க்கு என்றும் இயல்பான பணி செய்தே ஆசில் புகழ் மன்னவன்பால் அணுக்கராய் அவற்கு ஆகப் பூசல் முனைக் களிறு உகைத்து போர் வென்று பொரும் அரசர் தேசங்கள் பல கொண்டு தேர்வேந்தன் பால் சிறந்தார்	7.3.5
3665	மன்னவர்க்குத் தண்டு போய் வடபுலத்து வாதாவித் தொன் நகரம் துகள் ஆகத் துனைகெடும் கை வரை உகைத்துப் பல் மணியும் நிதிக் குவையும் பகட்டு இனமும் பரித் தொகையும் இன்னை எண்ணிலகவர்ந்தே இகல் அரசன் முன் கொணர்ந்தார்	7.3.6
3666	கதிர் முடி மன்னனும் இவர் தம் களிற்று உரிமை ஆண்மையினை அதிசயித்துப் புகழ்ந்து உரைப்ப அறிந்த அமைச்சர்களுக்கு உரைப்பார் மதி அணிந்தார் திருத்தொண்டு வாய்த்தலி உடைமையினால் எதிரி இவருக்கு இவ்வுலகில் இல்லை என எடுத்து உரைத்தார்	7.3.7
3667	தம் பெருமான் திருத்தொண்டர் எனக் கேட்ட தார் வேந்தன் உம்பர் பிரான் அடியாரை உணராதே கெட்டு ஒழிந்தேன் வெம்பு கொடும் போர் முனையில் விட்டு இருந்தேன் எனவெருவுற்று எம் பெருமான் இது பொறுக்க வேண்டும் என இறைஞ்சினான்	7.3.8
3668	இறைஞ்சுதலும் முன் இறைஞ்சி என் உரிமைத் தொழிற்கு அடுத்த திறம் புரிவேன் அதற்கு என்னோ தீங்கு என்ன ஆங்கு அவர்க்கு நிறைந்த நிதிக்குவைகளுடன் நீடு விருத்திகள் அளித்தே அறம் புரி செங்கோல் அரசன் அஞ்சலி செய்து உரைக்கின்றான்	7.3.9
3669	உம்முடைய நிலைமையினை அறியாமை கொண்டு உய்த்தீர் எம்முடைய மனக் கருத்துக்கு இனிதாக இசைந்து உமது மெய்ம்மைபுரி செயல் விளங்க வேண்டியவாறே சரித்துச் செம்மை நெறி திருத்தொண்டு செய்யும் என விடை கொடுத்தான்	7.3.10
3670	மன்னவனை விடை கொண்டு தம்பதியில் வந்து அடைந்து பன்னு புகழ் பரஞ் சோதியார் தாமும் பனி மதி வாழ் சென்னியரைக் கணபதி ஈச்சரத்து இறைஞ்சித் திருத்தொண்டு முன்னை நிலைமையில் வழுவா முறை அன்பில் செய்கின்றார்	7.3.11
3671	வேத காரணர் அடியார் வேண்டிய மெய்ப் பணி செய்யத் தீதில் குடிப் பிறந்தார் திருவெண்காட்டு நங்கை எனும் காதல் மனைக் கிழத்தியார் கருத்து ஒன்ற வரும் பெருமை நீதி மனை அறம் புரியும் நீர்மையினை நிலை நிற்பார்	7.3.12
3672	நறை இதழித் திரு முடியார் அடியாரை நாள் தோறும் முறைமையினில் திரு அமுது முன் ஊட்டிப் பின் உண்ணும் நிறையுடைய பெருவிருப்பில் நியதி ஆகக் கொள்ளும் துறைவழுவா வகை ஒழுகும் தூய தொழில் தலை நின்றார்	7.3.13
3673	தூய திரு அமுது கனி கன்னல் அறுசுவைக் கறிநெய் பாய தயிர் பால் இனிய பண்ணியம் உண் நீர் அமுதம் மேய படியால் அமுது செய்விக்க இசைந்து அடியார் மாயிரு ஞாலம் போற்ற வரும் இவர் பால் மனம் மகிழ்ந்தார்	7.3.14
3674	சீதமதி அரவின் உடன் செஞ்சடைமேல் செறிவித்த நாதன் அடியார் தம்மை நயப்பாட்டு வழி பாட்டால் மே தகையார் அவர் முன்புமிகச் சிறியராய் அடைந்தார் ஆதலினால் சிறுத்தொண்டர் என நிகழ்ந்தார் அவனியின் மேல்	7.3.15
3675	கண் நுதலார் கணபதீச்சரத்தின் கண் கருத்து அமர உண்ணிறை அன்பினில் பணி செய்து ஒழுவார் வழுவு இன்றி எண்ணில் பெரும் சீர் அடியார் இடை விடாது அமுதுசெய நண்ணிய பேர் உவகையுடன் நயந்து உறையும் நாளின் கண்	7.3.16
3676	நீராரும் சடை முடியார் அருளினால் நிறை தவத்துப் பேராளர் அவர் தமக்குப் பெருகுதிரு மனை அறத்தின் வேராகி விளங்கும் திரு வெண்காட்டு நங்கைபால் சீராளத் தேவர் எனும் திருமைந்தர் அவதரித்தார்	7.3.17
3677	அருமையினில் தனிப் புதல்வர் பிறந்த பொழுது அலங்கரித்த பெருமையினில் கிளை களிப்பப் பெறற்கு அரிய மணிபெற்று வரும் மகிழ்ச்சி தாதையார் மனத்து அடங்காவகை வளரத் திருமலி நெய் ஆடல் விழாச் செங்காட்டங்குடி எடுப்ப	7.3.18
3678	மங்கல நல் இயம் முழக்கம் மறை முழக்கம் வான் அளப்ப அங்கணர் தம் சீர் அடியார்க்கு அளவு இறந்த நிதி அளித்துத் தங்கள் மரபினில் உரிமை சடங்கு தச தினத்தினிலும் பொங்கு பெரு மகிழ்ச்சியுடன் புரிந்து காப்பு அணிபுணைந்தார்	7.3.19
3679	ஆர்வம் நிறை பெரும் சுற்றம் அகமலர அளித்தவர் தாம் பார் பெருகும் மகிழ்ச்சி உடன் பருவ முறைப் பாராட்டுச் சீர் பெருகச் செய்ய வளர் திருமனார் சீறடியில் தார் வளர் கிண்கிணி அசையத் தளர் நடையின் பதம் சார்ந்தார்	7.3.20
3680	சுருளும் மயிர் நுதல் சுட்டி துணைக் காதின் மணிக் குதம்பை மருவு திருக்கண்ட நாண் மார்பினில் ஐம்படைக் கையில் பொருவில் வயிரச் சரிகள் பொன் அரைஞாண் புனை சதங்கை தெருவில் ஒளி விளங்க வளர் திருவிளையாட்டினில் அமர்ந்தார்	7.3.21
3681	வந்து வளர் மூவாண்டில் மயிர் வினை மங்கலம் செய்து தந்தையாரும் பயந்த தாயாரும் தனிச்சிறுவர் சிந்தை மலர் சொல் தெளிவித்தே செழும் கலைகள் பயிலத்தம் பந்தமற வந்து அவரைப் பள்ளியினில் இருத்தினார்	7.3.22
3682	அந் நாளில் சண்பை நகர் ஆண்தகையார் எழுந்து அருள முன்னாக எதிர்கொண்டு கொடு புகுந்து முந்நூல் சேர் பொன் மார்பில் சிறுத் தொண்டர் புகலிகாவனார்தம் நன்னமச் சேவடிகள் போற்றி இசைத்து நலம் சிறந்தார்	7.3.23
3683	சண்பையர் தம் பெருமானும் தாங்க அரிய பெரும் காதல் பண்புடைய சிறுத்தொண்டர் உடன் பயின்று மற்று அவரை மண் பரவும் திருப்பதிகத்தினில் வைத்துச் சிறப்பித்து நண்பருளி எழுந்து அருளத் தாம் இனிது நயப்பு உற்றார்	7.3.24
3684	இத்தன்மை நிகழும் நாள் இவர் திருத்தொண்டு இரும் கயிலை அத்தர் திருவடி இணைக் கீழ்ச் சென்று அணைய அவர் உடைய மெய்த் தன்மை அன்பு நுகர்ந்து அருளுதற்கு விடையவர் தாம் சித்தம் மகிழ் வயிரவராய்த் திருமலையின் நின்று அணைகின்றார்	7.3.25
3685	மடல் கொண்ட மலர் இதழி நெடும்சடையை வனப்பு எய்தக் கடல் மண்டி முகந்து எழுந்த காள மேகச் சுருள் போல் தொடர் பங்கி சுருண்டு இருண்டு தூறி நெறித்து அசைந்து செறி படர் துஞ்சின் கரும் குஞ்சி கொந்தளம் ஆகப் பரப்பி	7.3.26
3686	அஞ்சனம் மஞ்சனம் செய்தது அனைய அணி கிளர் பம்பை மஞ்சின் இடைஎழுந்த வான மீன் பரப்பு என்னப் புஞ்ச நிரை வண்டு தேன் சுரும்பு புடை படர்ந்து ஆர்ப்பத் துஞ்சின் உனித்து தனிப் பரப்பும் தும்பை நறுமலர் தோன்ற	7.3.27
3687	அருகு திருமுடிச் செருகும் அந்தி இளம் பிறை தன்னைப் பெருகு சிறுமதியாக்கிப் பெயர்த்து சாத்தியது என்ன விரிசுடர் செம்பவள ஒளி வெயில் விரிக்கும் விளங்கு சுடர்த் திருநுதல் மேல் திருநீற்றுத் தனிப் பொட்டும் திகழ்ந்து இலங்க	7.3.28
3688	வெவ்வருக்கன் மண்டலமும் விளங்கு மதி மண்டலமும் அவ்வனல் செம்மண்டலமும் உடன் அணைந்தது என அழகை வவ்வும் திருக்காதின் மணிக் குழைச் சங்கு வளைத்து அதனுள் செவ்வரத்த மலர் செறித்த திருத்தோடு புடை சிறக்க	7.3.29
3689	களம் கொள் விடம் மறைத்து அருளக் கடல் அமுத குமிழிநிரைத் துளங்கொளி வெண் திரட் கோவைத் தூய வடம் அணிந்தது என உளங்கொள்பவர் கரைந்து உடலும் உயிரும் உருகப் பெருக விளங்கும் திருக் கழுத்தின் இடைவெண் பளிங்கின் வடம் திகழ	7.3.30
3690	செம்பரிதி கடல் அளித்த செக்கர் ஒளியினை அந்திப் பம்பும் இருள் செறி பொழுது படர்ந்து அணைந்து சூழ்வது என தம்பழைய கரியுரிவை கொண்டுசமைத்தது சாத்தும் அம்பவளத் திருமேனிக் கஞ்சுகத்தின் அணிவிளங்க	7.3.31
3691	மிக்கு எழும் அன்பர்கள் அன்பு திருமேனி விளைந்தது என அக்குமணியால் சன்ன வீரமும் ஆரமும் வடமும் கைக்கு அணி கொள்வளைச்சரியும் அரைக் கடி சூத்திரச் சரியும் தக்க திருக்கால் சரியும் சாத்திய ஒண் சுடர் தயங்க	7.3.32
3692	பொருவில் திருத் தொண்டர்க்குப் புவிமேல் வந்து அருள் புரியும் பெருகருளின் திறம் கண்டு பிரான் அருளே பேணுவீர் வரும் அன்பின் வழிநிற்பீர் என மறைபூண்டு அறைவனபோல் திருவடிமேல் திருச்சிலம்பு திசை முழுதும் செல ஒலிப்ப	7.3.33
3693	அயன் கபாலம் தரித்த இடத்திருக்கையால் அணைத்த வயங்கு ஒலி மூவிலைச்சூலம் மணித்திருத் தோள்மிசைப் பொலியத் தயங்கு சுடர் வலத்திருக்கை தமருகத்தின் ஒலிதழைப்பப் பயன் தவத்தால் பெறும் புவியும் பாத தாமரை சூட	7.3.34
3694	அருள்பொழியும் திருமுகத்தில் அணி முறுவல் நிலவு எறிப்ப மருள் பொழியும் மலம் சிதைக்கும் வடிச்சூலம் வெயில் எறிப்பப் பொருள் பொழியும் பெருகு அன்பு தழைத்து ஓங்கிப்புவி ஏத்தத் தெருள் பொழிவண் தமிழ்நாட்டுச் செங்காட்டம் குடிசேர்ந்தார்	7.3.35
3695	தண்டாத ஒரு வேட்கைப் பசி உடையார் தமைப்போலக் கண்டாரைச் சிறுத் தொண்டர்மனை வினவிக் கடிது அணைந்து தொண்டனார்க்கு எந்நாளும் சோறு அளிக்கும் திருத்தொண்டர் வண்டார் பூந்தாரார் இம்மனைக்கு உள்ளாரோ என்ன	7.3.36
3696	வந்து அணைந்து வினவுவார் மாதவரேயாம் என்று சந்தனம்மாம் தையலார் முன்வந்து தாள் வணங்கி அந்தமில் சீர் அடியாரைத் தேடி அவர் புறத்து அணைந்தார் எந்தமை ஆள் உடையீரே அகத்து எழுந்து அருளும் என	7.3.37
3697	மடவரலை முகம் நோக்கி மாதரார் தாம் இருந்த இடவகையில் தனிபுகுதோம் என்று அருள அதுகேட்டு விட அகல்வார் போல் இருந்தார் என வெருவி விரைந்து மனைக் கடன் உடைய திருவெண்காட்டு அம்மை கடைத்தலை எய்தி	7.3.38
3698	அம்பலவர் அடியாரை அமுது செய்விப்பார் இற்றைக்கு எம் பெருமான் யாவரையும் கண்டிலர் தேடிப் போனார் வம்பென நீர் எழுந்து அருளி வரும் திருவேடம் கண்டால் தம் பெரிய பேறு என்றே மிக மகிழ்வார் இனித்தாழார்	7.3.39
3699	இப்பொழுதே வந்து அணைவர் எழுந்து அருளி இரும் என்ன ஒப்பில் மனை அறம் புரப்பீர் உத்தரா பதி உள்ளோம் செப்பரும் சீர் சிறுத்தொண்டர் தமைக் காணச் சேர்ந்தனம் யாம் எப்பரிசும் அவர் ஒழிய இங்கு இரோம் என்று அருளி	7.3.40
3700	கண்ணுதலில் காட்டாதார் கணபதீச் சரத்தின் கண் வண்ணமலர் ஆத்தியின் கீழ் இருக்கின்றோம் மற்று அவர்தாம் நண்ணினால் நாம் இருந்த பரிசு உரைப்பீர் என்று அருளி அண்ணலார் திருவாத்தி அணைந்து அருளி அமர்ந்திருந்தார்	7.3.41
3701	நீரார் சடையான் அடியாரை நேடி எங்கும் காணாது சீரார் தவத்துச் சிறுத்தொண்டர் மீண்டும் செல்வமனை எய்தி ஆரா இன்ப மனைவியார்க்கு இயம்பி அழிவு எய்திட அவரும் பாரா தரிக்கும் திருவேடத்து ஒருவர் வந்தபடி பகர்ந்தார்	7.3.42
3702	அடியேன் உய்ந்தேன் எங்கு உற்றார் உரையாய் என்ன அவர் மொழிவார் வடி சேர் சூல கபாலத்தார் வட தேசத்தோம் என்றார் வண் துடிசேர் கரத்துப் பயிரவர் யாம் சொல்ல இங்கும் இராதே போய்க் கடிசேர் திரு ஆத்தியின் நிழல்கீழ் இருந்தார் கணபதீச் சரத்து	7.3.43
3703	என்று மனைவியார் இயம்ப எழுந்த விருப்பால் விரைந்து எய்திச் சென்று கண்டு திருப்பாதம் பணிந்து நின்றார் சிறுத்தொண்டர் நின்ற தொண்டர் தமை நோக்கி நீரோ பெரிய சிறுத்தொண்டர் என்று திருவாய் மலர்ந்து அருள இறைவர் தம்மைத் தொழுது உரைப்பார்	7.3.44
3704	பூதி அணி சாதனத்தவர் முன் போற்றப் போதேன் ஆயிடினும் நாதன் அடியார் கருணையினால் அருளிச் செய்வார் நான் என்று கோதில் அன்பர் தமை அமுது செய்விப்பதற்குக் குலப்பதியில் காதலாலே தேடியும் முன் காணேன் தவத்தால் உமைக் கண்டேன்	7.3.45
3705	அடியேன் மனையில் எழுந்து அருளி அமுது செய்ய வேண்டும் என நெடியோன் அறியா அடியார்தாம் நிகழும் தவத்தீர் உமைக் காணும் படியால் வந்தோம் உத்தர பதியோம் எம்மைப் பரிந்து ஊட்ட முடியா துமக்குச் செய்கை அரிது ஒண்ணா என்று மொழிந்து அருள	7.3.46
3706	எண்ணா அடியேன் மொழியேன் நீர் அமுது செய்யும் இயல்பு அதனைக் கண்ணார் வேடம் நிறை தவத்தீர் அருளிச் செய்யும் கடிது அமைக்க தண்ணார் இதழி முடியார் தம் அடியார் தலைப்பட்டால் தேட ஒண்ணாதனவும் உளவாகும் அருமை இல்லை என உரைத்தார்	7.3.47
3707	அரியது இல்லை எனக் கேட்ட பொழுதில் அழகு பொழிகின்ற பெரிய பயிரவக் கோலப் பெருமான் அருளிச் செய்வார் யாம் பரியுந் தொண்டீர் மூவிருது கழித்தால் பசு வீழ்த்திட உண்பது உரிய நாளும் அதற்கு இன்றால் ஊட்ட அரிதாம் உமக்கு என்றார்	7.3.48
3708	சால நன்று முந் நிரையும் உடையேன் தாழ்வு இங்கு எனக்கு இல்லை ஆலம் உண்டார் அன்பர் உமக்கு அமுதாம் பசுத்தான் இன்னது என ஏல அருளிச் செயப் பெற்றால் யான் போய் அமுது கடிது அமைத்துக் காலம் தப்பாமே வருவேன் என்று மொழிந்து கை தொழுதார்	7.3.49
3709	பண்பு மிக்க சிறுத்தொண்டர் பரிவு கண்டு பயிரவரும் நண்பு மிக்கீர் நாம் உண்ணப் படுக்கும் பசுவும் நரப்பசுவாம் உண்பதஞ்சு பிராயத்துள் உறுப்பில் மறுவின்றேல் இன்னம் புண் செய் நோவில் வேல் எறிந்தால் போலும் புகல்வது ஒன்று என்றார்	7.3.50

3710	யாதும் அரியது இல்லை இனி ஈண்ட அருளிச் செய்யும் என நாதன் தானும் ஒரு குடிக்கு நல்ல சிறுவன் ஒரு மகனைத் தாதை அரியத் தாய் பிடிக்கும் பொழுதில் தம்மில் மனம் உவந்தே ஏதம் இன்றி அமைத்த கறியாம் இட்டு உண்பது என மொழிந்தார்	7.3.51
3711	அதுவும் முனைவர் மொழிந்து அருளக் கேட்ட தொண்டர் அடியேனுக்கு இதுவும் அரிது அன்று எம்பெருமான் அமுது செய்யப் பெறில் என்று கதுமென் விரைவில் அவர் அவர் இசையப் பெற்றுக் களிப்பால் காதலொடு மதுமென் கமல மலர்ப் பாதம் பணிந்து மனையில் வந்து அணைந்தார்	7.3.52
3712	அன்பு மிக்க பெரும் கற்பின் அணங்கு திரு வெண் காட்டு அம்மை முன்பு வந்து சிறுத் தொண்டர் வரவு நோக்கி முன் நின்றே இன்பம் பெருக மலர்ந்த முகம் கண்டு பாதமிசை இறைஞ்சிப் பின்பு கணவர் முகம் நோக்கிப் பெருகும் தவத்தோர் செயல் வினவ	7.3.53
3713	வள்ளலாரும் மனையாரை நோக்கி வந்த மாதவர் தாம் உள்ளம் மகிழ அமுது செய இசைந்தார் குடிக்கோர் சிறுவனுமாய் கொள்ளும் பிராயம் ஐந்துளனாய் உறுப்பில் குறைபாடு இன்றித்தாய் பிள்ளை பிடிக்க உவந்து பிதா அரிந்து சமைக்கப் பெறின் என்றார்	7.3.54
3714	அரிய கற்பின் மனைவியார் அவரை நோக்கி உரை செய்வார் பெரிய பயிரவத் தொண்டர் அமுது செய்யப் பெறுவதற்கு இங்கு உரிய வகையால் அமுது அமைப்போம் ஒருவன் ஆகி ஒரு குடிக்கு வரும் அச்சிறுவன் தனைப் பெறுமாறு எவ்வாறு என்று வணங்குதலும்	7.3.55
3715	மனைவியார் தம் முகம் நோக்கி மற்று இத் திறத்து மைந்தர் தமை நினைவு நிரம்ப நிதி கொடுத்தால் தருவார் உளரே? நேர் நின்று தனையன் தன்னைத் தந்தை தாய் அரிவார் இல்லைத் தாழாதே எனை இங்கு உய்ய நீ பயந்தான் தன்னை அழப்போம் யாம் என்றார்	7.3.56
3716	என்று கணவர் கூறுதலும் அதனுக்கு இசைந்து எம்பிரான் தொண்டர் இன்று தாழாது அமுது செய்யப் பெற்று இங்கு அவர் தம் மலர்ந்த முகம் நன்று காண்பது என நயந்து நம்மைக் காக்க வரும் மணியை சென்று பள்ளியினில் கொண்டு வாரும் என்றார் திரு அனையார்	7.3.57
3717	காதல் மனையார் தாம் கூறக் கணவனாரும் காதலனை ஏதம் அகலப் பெற்ற பேறு எல்லாம் எய்தினால் போல நாதர் தமக்கு அங்கு அமுது ஆக்க நறும் மென் குதலை மொழிப் புதல்வன் ஓத அணைந்த பள்ளியினில் உடன் கொண்டு எய்தக் கடிது அகன்றார்	7.3.58
3718	பள்ளியினில் சென்று எய்துதலும் பாதச் சதங்கை மணி ஒலிப்ப பிள்ளை ஓடி வந்து எதிரே தழுவ எடுத்து இயல்பின் மேல் கொள்ள அணைத்துக் கொண்டு மீண்டு இல்லம் புகுதக் குலமாதர் வள்ளலார் தம் முன் சென்று மைந்தன் தன்னை எதிர் வாங்கி	7.3.59
3719	குஞ்சி திருத்தி முகம் துடைத்துக் கொட்டை அரை ஞாண் துகன் நீக்கி மஞ்சள் அழிந்த அதற்கு இரங்கி மையும் கண்ணின் மருங்கு ஒதுக்கிப் பஞ்சி அஞ்சும் மெல் அடியார் பரிந்து திருமஞ்சனம் ஆட்டி எஞ்சல் இல்லாக் கோலம் செய்து எடுத்துக் கணவர் கைக் கொடுத்தார்	7.3.60
3720	அச்சம் எய்திக் கறி அமுதாம் என்னும் அதனால் அரும் புதல்வன் உச்சி மோவார் மார்பின் கண் அணைத்தே முத்தம் தாமுண்ணார் பொச்சம் இல்லாத் திருத் தொண்டர் புனிதர் தமக்குக் கறி அமைக்க மெச்சும் மனத்தால் அடுக்களையின் மேவார் வேறு கொண்டு அணைவார்	7.3.61
3721	ஒன்றும் மனத்தார் இருவர்களும் உலகர் அறியார் என மறைவில் சென்று புக்குப் பிள்ளைதனைப் பெற்ற தாயார் செழுங்கலங்கள் நன்று கழுவிக் கொடு செல்ல நல்ல மகனை எடுத்து உலகை வென்ற தாதையார் தலையைப் பிடிக்க விரைந்து மெய்த்தாயார்	7.3.62
3722	இனிய மழலைக் கிண்கிணிக் கால் இரண்டும் மடியின் புடை இடுக்கிக் கனிவாய் மைந்தன் கை இரண்டும் கையால் பிடிக்கக் காதலனும் நனி நீடு உவகை உறுகின்றார் என்று மகிழ்ந்து நகை செய்யத் தனிமா மகனைத் தாதையார் கருவி கொண்டு தலை அரிவார்	7.3.63
3723	பொருவில் பெருமைப் புத்திரன் மெய்த் தன்மை அளித்தான் எனப் பொலிந்து மருவு மகிழ்ச்சி எய்த அவர் மனைவியாரும் கணவனார் அருமை உயிரை எனக்கு அளித்தான் என்று மிகவும் அகம் மலர இருவர் மனமும் பேர் உவகை எய்தி அரிய வினை செய்தார்	7.3.64
3724	அறுத்த தலையின் இறைச்சி திரு அமுதுக்கு ஆகாது எனக் கழித்து மறைத்து நீக்கச் சந்தனத்தார் கையில் கொடுத்து மற்றை உறுப்பு இறைச்சி எல்லாம் கொத்தி அறுத்து எலும்பு மூளை திறந்து இட்டு கறிக்கு வேண்டும் பல காயம் அரைத்துக் கூட்டிக் கடிது அமைப்பார்	7.3.65
3725	மட்டு விரிபூங்குழல் மடவார் அடுப்பில் ஏற்றி மனம் மகிழ்ந்தே அட்ட கறியின் பதம் அறிந்து அங்கு இழிச்சி வேறோர் அரும்கலத்துப் பட்ட நறையால் தாளித்துப் பலவும் மற்றும் கறி சமைத்துச் சட்ட விரைந்து போனகமும் சமைத்துக் கணவர் தமக்கு உரைத்தார்	7.3.66
3726	உடைய நாதர் அமுது செய உரைத்த படியே அமைவதற்கு அடையும் இன்பம் முன்னையிலும் ஆர்வம் பெருகிக் களி கூர விடையில் வருவார் தொண்டர் தாம் விரைந்து சென்று மெல் மலரின் புடைவண்டு அறையும் ஆத்தியின் கீழ் இருந்த புனிதர் முன் சென்றார்	7.3.67
3727	அண்ணல் திரு முன்பு அணைந்து இறைஞ்சி அன்பர் மொழிவார் அடியேன்பால் நண்ணி நீர் இங்கு அமுது செய வேண்டும் என்று நான் பரிவு பண்ணினேனாய்ப் பசித்து அருளத் தாழ்த்தது எனினும் பணி சமைத்தேன் எண்ணம் வாய்ப்ப எழுந்து அருள வேண்டும் என்று அங்கு எடுத்துரைப்பார்	7.3.68
3728	இறையும் தாழாது எழுந்து அருளி அமுது செய்யும் என்று இறைஞ்ச கறையும் கண்டத்தினில் மறைத்துக் கண்ணும் நுதலில் காட்டாதார் நிறையும் பெருமைச் சிறுத்தொண்டீர் போதும் என்ன நிதி இரண்டும் குறைவன் ஒருவன் பெற்று உவந்தால் போலக் கொண்டு மனை புகுந்தார்	7.3.69
3729	வந்து புகுந்து திருமனையில் மனைவியார் தாம் மாதவரை முந்த எதிர் சென்று அடி வணங்கி முழுதும் அழகு செய்த மனைச் சந்த மலர் மாலைகள் முத்தின் தாமம் நாற்றித் தவிசு அடுத்த கந்த மலர் ஆசனம் காட்டிக் கமழ் நீர்க் கரகம் எடுத்து ஏந்த	7.3.70
3730	தூய நீரால் சிறுத்தொண்டர் சோதியார் தம் கழல் விளக்கி ஆய புனிதப் புனல் தங்கள் தலைமேல் ஆரத் தெளித்து இன்பம் மேய இல்லம் எம்மருங்கும் வீசி விரை மென்மலர்ச் சாந்தம் ஏயும் தூப தீபங்கள் முதல் பூசனை செய்து இறைஞ்சுவார்	7.3.71
3731	பனி வெண் திங்கள் சடை விரித்த பயில் பூங்குஞ்சி பயிரவராம் புனிதர் தம்மைப் போனகமும் கறியும் படைக்கும்படி பொற்பின் வனிதை யாரும் கணவரும் முன் வணங்கிக் கேட்ப மற்று அவர்தாம் இனிய அன்னம் உடன் கறிகள் எல்லாம் ஒக்கப் படைக்க என	7.3.72
3732	ரிசு விளங்கப் பரிகலமும் திருத்தி பாவாடையில் ஏற்றித் தெரியும் வண்ணம் செஞ்சாலிச் செழும் போனகமும் கறி அமுதும் வரிசையினில் முன் படைத்து எடுத்து மன்னும் பரிகலக் கான் மேல் விரி வெண் துகிலின் மிசை வைக்க விமலர் பார்த்து அங்கு அருள் செய்வார்	7.3.73
3733	சொன்ன முறையில் படுத்த பசுத் தொடர்ந்த உறுப்பு எலாம் கொண்டு மன்னு சுவையில் கறி ஆக்கிமாண அமைத்தீரே? என்ன அன்னம் அனையார் தலை இறைச்சி அமுதுக்காகாது எனக் கழித்தோம் என்ன அதுவும் கூட நாம் உண்பது என்றார் இடர் தீர்ப்பார்	7.3.74
3734	சிந்தை கலங்கிச் சிறுத் தொண்டர் மனைவியாரோடும் திகைத்து அயரச் சந்தனத்தார் எனும் தாதியார்தாம் அந்தத் தலை இறைச்சி வந்த தொண்டர் அமுது செயும் பொழுது நினைக்க வரும் என்றே முந்த அமைத்தேன் கறி அமுது என்று எடுத்துக் கொடுக்க முகம் மலர்ந்தார்	7.3.75
3735	வாங்கி மகிழ்ந்து படைத்து அதன் பின் வணங்கும் சிறுத் தொண்டரை நோக்கி ஈங்கு நமக்குத் தனி உண்ண ஒண்ணாது ஈசன் அடியார் இப் பாங்கு நின்றார் தமைக் கொணர்வீர் என்று பரமர் பணித்து அருள ஏங்கிக் கெட்டேன் அமுது செய்ய இடையூறு இதுவோ என நினைவார்	7.3.76
3736	அகத்தின் புறத்துப் போய் அருளால் எங்கும் காணார் அழிந்து அணைந்து முகத்தில் வாட்டம் மிகப் பெருகப் பணிந்து முதல்வர்க்கு உரை செய்வார் இகத்தும் பரத்தும் இனி யாரைக் காணேன் யானும் திருநீறு சகத்தில் இடுவார் தமைக் கண்டே இடுவேன் என்று தாழ்ந்து இறைஞ்ச	7.3.77
3737	உம்மைப் போல் நீறு இட்டார் உளரோ உண்பீர் நீர் என்று செம்மை கற்பில் திருவெண்காட்டு அம்மை தம்மைக் கலம் திருத்தி வெம்மை இறைச்சி சோறு இதனில் மீட்டுப் படையும் எனப் படைத்தார் தம்மை ஊட்ட வேண்டி அவர் உண்ணப் புகலும் தடுத்து அருளி	7.3.78
3738	ஆறு திங்கள் ஒழிந்து உண்போம் உண்ணும் அளவும் தரியாது சோறு நாளும் உண்பீர் முன் உண்பது என் நம் உடன் துய்ப்ப மாறின் மகவு பெற்றீரேல் மைந்தன் தன்னை அழையும் என ஈறும் முதலும் இல்லாதாருக்கு இப்போது உதவான் அவன் என்றார்	7.3.79
3739	நாம் இங்கு உண்பது அவன் வந்தால் நாடி அழையும் என நம்பர் தாம் அங்கு அருளிச் செய்யத் தரியார் தலைவர் அமுது செய்து அருள யாம் இங்கு என் செய்தால் ஆகும் என்பார் விரைவு உற்று எழுந்து அருளால் பூ மென் குழலார் தம் மோடும் புறம் போய் அழைக்கப் புகும் போது	7.3.80
3740	வையம் நிகழும் சிறுத் தொண்டர் மைந்தா வருவாய் என அழைத்தார் தையலாரும் தலைவர் பணி தலை நிற்பாராய்த் தாம் அழைப்பார் செய்ய மணியே சீராளா வாராய் சிவனார் அடியார் யாம் உய்யும் வகையால் உடன் உண்ண அழைக்கின்றார் என்று ஓலம் இட	7.3.81
3741	பரமர் அருளால் பள்ளியின் நின்று ஓடிவருவான் போல் வந்த தரமில் வனப்பின் தனிப் புதல்வன் தன்னை எடுத்து தழுவித் தம் கரம் முன் அணைத்துக் கணவனார் கையில் கெடுப்பக் களி கூர்ந்தார் புரமூன்று எரித்தார் திருத்தொண்டர் உண்ணப் பெற்றோம் எனும் பொலிவால்	7.3.82
3742	வந்த மகனைக் கடிதில் கொண்டு அமுது செய்விப்பான் வந்தார் முந்தவே அப் பயிரவராம் முதல்வர் அங்கண் மறைந்து அருளச் சிந்தை கலங்கிக் காணாது திகைத்தார் வீழ்ந்தார் தெருமந்தார் வெந்த இறைச்சிக் கறி அமுதும் கலத்தில் காணார் வெருவுற்றார்	7.3.83
3743	செய்ய மேனிக் கருங்குஞ்சிச் செழும் அஞ்சுகத்துப் பயிரவர் யாம் உய்ய அமுது செய்யாதே ஒளித்தது எங்கே எனத் தேடி மையல் கொண்டு புறத்து அணைய மறைந்த அவர் தாம் மலை பயந்த தைய லோடும் சரவணத்துத் தனயரோடும் தாம் அணைவார்	7.3.84
3744	தனி வெள் விடை மேல் நெடும் விசும்பில் தலைவர் பூத கண நாதர் முனிவர் அமரர் விஞ்சையர்கள் முதலாய் உள்ளோர் போற்றி இசைப்ப இனிய கறியும் திரு அமுதும் அமைத்தார் காண எழுந்து அருளிப் பனி வெண் திங்கள் முடி துளங்க பரந்த கருணை நோக்கு அளித்தார்	7.3.85
3745	அன்பின் வென்ற தொண்டர் அவர்க்கு அமைந்த மனைவியார் மைந்தர் முன்பு தோன்றும் பெருவாழ்வை முழுதும் கண்டு பரவசமாய் என்பும் மனமும் கரைந்து உருக விழுந்தார் எழுந்தார் ஏத்தினார் பின்பு பரமர் தகுதியினால் பெரியோர் அவருக்கு அருள் புரிவார்	7.3.86
3746	கொன்றை வேணியார் தாமும் பாகம் கொண்ட குலக் கொடியும் வென்றி நெடுவேல் மைந்தரும் தம் விரைப்பூங்கமலச் சேவடிக் கீழ் நின்ற தொண்டர் மனைவியார் நீடு மகனார் தாதியார் என்றும் பிரியாதே இறைஞ்சி இருக்க உடன் கொண்டு ஏகினார்	7.3.87
3747	ஆறு முடிமேல் அணிந்தவருக்கு அடியார் என்று கறி அமுதா ஊறு இலாத தனிப் புதல்வன் தன்னை அரிந்து அங்கு அமுது ஊட்டப் பேறு பெற்றார் சே அடிகள் தலைமேல் கொண்டு பிற உயிர்கள் வேறு கழறிற்று அறிவார் தம் பெருமையும் தொழுது விளம்புவார்	7.3.88

திருச்சிற்றம்பலம்

3748	மாவீற்று இருந்த பெரும் சிறப்பின் மன்னும் தொன்மை மலை நாட்டுப் பா வீற்றிருந்த பல்புகழார் பயிலும் இயல்பில் பழம் பதி தான் சேவீற்று இருந்தார் திருவஞ்சைக் களமும் நிலவிச் சேரர் குலக் கோவீற்று இருந்து முறை புரியும் குலக்கோ மூதூர் கொடுங்கோளூர்	7.4.1
3749	காலை எழும் பல் கலையின் ஒலி களிற்றுக் கன்று வடிக்கும் ஒலி சோலை எழும் மென் சுரும்பின் ஒலி துரகச் செருக்கால் சுலவும் ஒலி பாலை விபஞ்சி பயிலும் ஒலி பாடல் ஆடல் முழவின் ஒலி வேலை ஒலியை விழுங்கி எழ விளங்கி ஓங்கும் வியப்பினதால்	7.4.2
3750	மிக்க செல்வம் மனைகள் தொறும் விளையும் இன்பம் விளங்குவன பக்கம் நெருங்கும் சாலை தொறும் பயில் சட்ட அறங்கள் பல்குவன தக்க அணி கொள் மாடங்கள் தொறும் சைவ மேன்மை சாற்றுவன தொக்க வளங்கள் இடங்கள் தொறும் அடங்க நிதியம் துவன்றுவன	7.4.3
3751	வேத நெறியின் முறை பிறழா மிக்க ஒழுக்கம் தலை நின்ற சாதி நான்கு நிலை தழைக்கும் தன்மைத்து ஆகி தடம் மதில் சூழ் சூத வகுள சரள நிரை துதையும் சோலை வள நகர் தான் கோதை அரசர் மகோதை எனக் குலவும் பெயரும் உடைத்துலகில்.	7.4.4
3752	முருகு விரியும் மலர்ச் சோலை மூதூர் அதன் கண் முறை மரபின் அருதி அழியும் கலி நீக்கி அறம் கொள் சைவத் திறம் தழைப்பத் திருகு சின வெம் களியானைச் சேரர் குலமும் உலகும் செய் பெருகும் தவத்தால் அரன் அருளால் பிறந்தார் பெருமாக் கோதையர்	7.4.5
3753	திருமா நகரம் திரு அவதாரம் செய் விழவின் சிறப்பினால் வருமா களிகூர் நெய் ஆடல் எடுப்ப வான மலர் மாரி தருமா விசும்பின் மிக நெருங்க தழங்கும் ஒலி மங்கலம் தழைப்பப் பெருமா நிலத்தில் எவ்வுயிரும் பெருகு மகிழ்ச்சி பிறங்கினவால்	7.4.6
3754	மண் மேல் சைவ நெறி வாழ வளர்ந்து முன்னை வழி அன்பால் கண் மேல் விளங்கு நெறியினார் கழலே பேணூம் கருத்தினராய் உள் மேவிய அன்பினர் ஆகி உரிமை அரசர் தொழில் புரியார் தெள் நீர் முடியார் திரு வஞ்சைக் களத்தில் திருத்தொண்டே புரிவார்	7.4.7
3755	உலகின் இயல்பும் அரசு இயல்பும் உறுதி அல்ல என உணர்வார் புலரி எழுந்து புனல் மூழ்கிப் புனித வெண் நீற்றினும் மூழ்கி நிலவு திரு நந்தன வனத்து நீடும் பணிகள் பல செய்து மலரும் முகையும் கொணர்ந்து மாலை சாத்த மகிழ்ந்து அமைத்து	7.4.8
3756	திரு மஞ்சனமும் கொணர்ந்து திரு அலகும் இட்டு திரு மெழுக்கு வரும் அன்புடன் இன்பு உறச் சாத்தி மற்றும் உள்ள திருப்பணிகள் பெருமை பிறங்கச் செய்து அமைத்துப் பேணும் விருப்பில் திருப்பாட்டும் ஒருமை நெறியின் உணர்வு வர ஓதிப் பணிந்தே ஒழுகும் நாள்	7.4.9
3757	நீரின் மலிந்த கடல் அகழி நெடுமால் வரையின் கொடிமதில் சூழ் சீரின் மலிந்த திரு நகரம் அதனில் செங்கோல் பொறையன் எனும் காரின் மலிந்த கெடை நிழல் மேல் கவிக்கும் கொற்றக் குடை நிழல் கீழ்த் தாரின் மலிந்த புயத்து அரசன் தரணி நீத்துத் தவம் சார்ந்தான்	7.4.10
3758	வந்த மரபின் அரசு அளிப்பான் வனம் சார் தவத்தின் மருவிய பின் சிந்தை மதி நூல் தேர் அமைச்சர் சில நாள் ஆய்ந்து தெளிந்த நெறி முந்தை மரபில் முதல்வர் திருத் தொண்டு முயல்வார் முதற்று ஆக இந்து முடியார் திருவஞ்சைக் களத்தில் அவர் பால் எய்தினார்	7.4.11
3759	எய்தி அவர் தம் எதிரில் இறைஞ்சி இருந்தண் சாரல் மலை நாட்டுச் செய்தி முறைமையால் உரிமைச் செங்கோல் அரசு புரிவதற்கு மைதீர் நெறியின் முடி சூடி அருளும் மரபால் வந்தது எனப் பொய்தீர் வாய்மை மந்திரிகள் போற்றிப் புகன்ற பொழுதின்கண்	7.4.12
3760	இன்பம் பெருகும் திருத் தொண்டுக்கு இடையூறு ஆக இவர் மொழிந்தார் அன்பு நிலைமை வழுவாமை அரசு புரக்க அருள் உண்டேல் என்பும் அரவும் புனைந்தாரை இடை பெற்று அறிவேன் எனப் புக்கு முன்பு தொழுது விண்ணப்பம் செய்தார் முதல்வர் அருளினால்	7.4.13
3761	மேவும் உரிமை அரசு அளித்தே விரும்பும் காதல் வழிபாடும் யாவும் யாரும் கழறினவும் அறியும் உணர்வும் ஈறு இல்லாத் தாவில் விறலும் தண்டாத கொடையும் படை வாகனமும் முதல் ஆம் காவல் மன்னர்க்கு உரியனவும் எல்லாம் கைவந்து உறப் பெற்றார்	7.4.14
3762	ஆன அருள் கொண்டு அஞ்சலி செய்து இறைஞ்சிப் புறம் போந்து அரசு அளித்தல் ஊனம் ஆகும் திருத் தொண்டுக்கு எனினும் உடையான் அருளாலே மேன்மை மகுடம் தாங்குதற்கு வேண்டும் அமைச்சர்க்கு உடன் படலும் மான அமைச்சர் தாள் பணிந்து அவ் விணைமேல் கொண்டு மகிழ்ந்து எழுந்தார்	7.4.15
3762	உரிமை நாளில் ஒரை நலன் எய்த மிக்க உபகரணம் பெருமை சிறக்க வேண்டுவன எல்லாம் பிறங்க மங்கலம் செய்து இருமை உலகுக்கு ஒருமை முடி கவித்தார் எல்லா உயிரும் மகிழ் தரும நிலைமை அறிந்து புவி தாங்கும் கழறிற் அறிவார் தாம்	7.4.16
3764	தம்பிரானார் கோயில் வலம் கொண்டு திருமுன் தாழ்ந்து எழுந்து கும்ப யானை மேல் கொண்டு கொற்றக் குடையும் சாமரையும் நம்பும் உரிமை யவர் தாங்க நலம் கொள் நகர் சூழ் வலம் கொள்வார் மொய்ம்பில் உவரின் பொதி சுமந்தோர் வண்ணான் முன்னே வரக் கண்டார்	7.4.17
3765	மழையில் கரைந்து அங்கு உவர் ஊறி மேனி வெளுத்த வடிவினால் உழையில் பொலிந்த திருக்கரத்தார் அடியார் வேடம் என்று உணர்ந்தே இழையிற் சிறந்த ஓடை நுதல் யானைக் கழுத்தின் நின்று இழிந்து விழைவில் பெருகும் காதலினால் விரைந்து சென்று கை தொழுதார்	7.4.18
3766	சேரர் பெருமான் தொழக் கண்டு சிந்தை கலங்கி முன் வணங்கி யார் என்று அடியேனைக் கொண்டது அடி வண்ணான் எனச் சேரர் பிரானும் அடிச்சேரன் அடியேன் என்று திருநீற்றின் வார வேடம் நினைப்பித்தீர் வருந்தாது ஏகும் என மொழிந்தார்	7.4.19
3767	மன்னர் பெருமான் திருத்தொண்டு கண்டு மதி நீடு அமைச்சர் எலாம் சென்னி மிசை அஞ்சலி செய்து போற்றச் சினமால் களிறு ஏறி மின்னு மணிப் பூண் கொடி மாட வீதி மூதூர் வலம் கொண்டு பொன்னின் மணி மாளிகை வாயில் புக்கார் புனை மங்கலம் பொலிய	7.4.20
3768	யானை மிசை நின்று இழிந்து அருளி இலங்கும் மணி மண்டபத்தின் கண் மேன்மை அரி ஆசனத்து ஏறி விளங்கும் கொற்றக் குடை நிழற்றப் பானல் விழியார் சாமரை முன் பணி மாறப்பன் மலர் தூவி மான அரசர் போற்றிட வீற்று இருந்தார் மன்னர் பெருமானார்	7.4.21
3769	உலகு புரக்கும் கொடைவளவர் உரிமைச் செழியர் உடன் கூட நிலவு பெரு முக் கோக்களாய் நீதி மனுநூல் நெறி நடத்தி அலகில் அரசர் திறை கொணர அகத்தும் புறத்தும் பகை அறுத்து மலரும் திரு நீற்று ஒளிவளர மறைகள் வளர மண் அளிப்பார்	7.4.22
3770	நீடும் உரிமைப் பேர் அரசால் நிகழும் பயனும் நிறை தவமும் தேடும் பொருளும் பெரும் துணையும் தில்லைச் திருச்சிற்றம் பலத்துள் ஆடும் கழலே எனத் தெளிந்த அறிவால் எடுத்த திருப்பாதம் கூடும் அன்பில் அர்ச்சனை மேல் கொண்டார் சேரர் குலப் பெருமாள்	7.4.23
3771	வாசத் திருமஞ்சனம் பள்ளித் தாமம் சாந்தம் மணித் தூபம் தேசில் பெருகும் செழும் தீபம் முதலாயினவும் திரு அமுதும் ஈசர்க்கு ஏற்ற பரிசினால் அர்ச்சித்து அருள எந்நாளும் பூசைக்கு அமர்ந்த பெரும் கூத்தர் பொன் பார் சிலம்பின் ஒலி அளித்தார்	7.4.24
3772	நம்பர் தாளின் வழிபாட்டால் நாளும் இன்புற்று அமர்கின்றார் இம்பர் உலகில் இரவலர்க்கும் வறியோர் எவர்க்கும் ஈகையினால் செம் பொன் மழையாம் எனப் பொழிந்து திருந்து வெற்றி உடன் பொருந்தி உம்பர் போற்றத் தம் பெருமாற்கு உரிய வேள்வி பல செய்தார்	7.4.25
3773	இன்ன வண்ணம் இவர் ஓழுக எழில் கொள் பாண்டி நல் நாட்டு மன்னும் மதுரைத் திரு வால வாயில் இறைவர் வரும் அன்பால் பன்னும் இசைப் பாடலில் பரவும் பாணனார் பத்திரனார்க்கு நன்மை நீடு பெரும் செல்வம் நல்க வேண்டி அருள் புரிவார்	7.4.26
3774	இரவு கனவில் எழுந்து அருளி என்பால் அன்பால் எப்பொழுதும் பரவும் சேரன் தனக்கு உனக்குப் பைம் பொன் பட்டு ஆடை விரவு கதிர் செய் நவ மணிப் பூண் வேண்டிற்று எல்லாம் குறைவு இன்றித் தர நம் ஓலைத் தருகின்றோம் தாழாது ஏகி வருக என்று	7.4.27
3775	அதிர் கழல் உதியர் வேந்தற்கு அருள் செய்த பெருமை யாலே எதிர் இல் செல்வத்துக்கு ஏற்ற இருநிதி கொடுக்க என்று மதிமலி புரிசை என்னும் வாசகம் வரைந்த வாய்மைக் கதிர் ஒளி விரிந்த தோட்டு திருமுகம் கொடுத்தார் காண	7.4.28
3776	சங்கப் புலவர் திருமுகத்தைத் தலைமேல் கொண்டு பத்திரனார் அங்கு அப்பொழுதே புறப்பட்டு மலை நாடு அணைய வந்து எய்தித் துங்கப் பரிசை கொடுங் கோளூர் தன்னில் புகுந்து துன்னு கொடி மங்குல் தொடக்கும் மாளிகை முன் வந்து மன்னர்க்கு அறிவித்தார்	7.4.29
3777	கேட்ட பொழுதே கை தலைமேல் கொண்டு கிளர்ந்த பேரன்பால் நாட்டம் பொழி நீர் வழிந்து இழிய எழுந்து நடுக்கம் மிக எய்தி ஓட்டத் தம் பொன் மாளிகையின் புறத்தில் உருகும் சிந்தை உடன் பாட்டின் தலைமைப் பணனார் பாதம் பலகால் பணிகின்றார்	7.4.30
3778	அடியேன் பொருளாத் திருமுகம் கொண்டு அணைந்தது என்ன அவர் தாமும் கொடிசேர் விடையார் திருமுகம் கைக்கொடுத்து வணங்கக் கொற்றவனார் முடிமேல் கொண்டு கூத்து ஆடி மொழியும் குழறிப் பொழி கண்ணீர் பொடியார் மார்பில் பரந்து விழப் புவிமேல் பலகால் வீழ்ந்து எழுந்தார்	7.4.31
3779	பரிவில் போற்றித் திருமுகத்தைப் பலகால் தொழுது படி எடுக்க உரிய வகையில் எடுத்து ஓதி உம்பர் பெருமான் அருள் போற்றி விரிபொன் சுடர் மாளிகை புக்கு மேவும் உரிமைச் சுற்றம் எலாம் பெரிது விரைவில் கொடு போந்து பேணு அமைச்சர்க்கு அருள் செய்வார்	7.4.32
3780	தங்கள் குல மாளிகை இதனுள் நலத்தின் மிக்க நிதிக் குவையாய்ப் பொங்கி நிறைந்த பலவேறு வகையில் பொலிந்த பண்டாரம் அம்கண் ஒன்றும் ஒழியாமை அடையக் கண்டு புறப்பட்டுத் தங்கும் பொதிசெய் தாளின்மேல் சமைய ஏற்றிக் கெணரும் என	7.4.33
3781	சேரர் பெருமான் அருள் செய்யத் திருந்து மதிநூல் மந்திரிகள் சாரும் மணி மாளிகையுள்ளால் தனங்கள் எல்லாம் நிறைந்த பெரும் சீர் கொள் நிதியும் எண்ணிறந்த எல்லாம் பொதி செய்தாளின் மேல் பாரில் நெருங்க மிசை ஏற்றிக் கொண்டு வந்து பணிந்தார்கள்	7.4.34
3782	பரந்த நிதியின் பரப்பு எல்லாம் பாணனார் பத்திரனார்க்கு நிரந்த தனங்கள் வேறு வேறு நிரைத்துக் கட்டி மற்று இவையும் உரம் தங்கிய வெம் கரிபரிகள் முதலாம் உயிர் உள்ளன தனமும் புரந்த அரசும் கொள்ளும் என மொழிந்தார் பொறையர் புரவலனார்	7.4.35
3783	பாணனார் பத்திரனாரும் பைம்பொன் மௌலிச் சேரலனார் காணக் கொடுத்த நிதி எல்லாம் கண்டு மகிழ்வுற்று அதிசயித்துப் பேண எனக்கு வேண்டுவன அடியேன் கொள்ள பிஞ்ஞகனார் ஆணை அரசும் அரசு உறுப்பும் கைக் கொண்டு அருளும் என இறைஞ்ச	7.4.36
3784	இறைவர் ஆணை மறுப்ப அதனுக்கு அஞ்சி இசைந்தார் இகல் வேந்தர் நிறையும் நிதியின் பரப்பு எல்லாம் நிலத்தை நெளிய உடன் கொண்டே உறை மும்மதத்துக் களிறு பரி உள் இட்டன வேண்டுவ கொண்டோ ர் பிறை வெண் கோட்டுக் களிற்றுமேல் கொண்டு போந்தார் பெரும்பாணர்	7.4.37
3785	பண்பு பெருகும் பெருமாளும் பாணனார் பத்திரனார் பின் கண்கள் பொழிந்த காதல் நீர் வழியக் கையால் தொழுது அணைய நண்பு சிறக்கும் அவர் தம்மை நகரின் புறத்து விடை கொண்டு திண் பொன் புரிசைத் திரு மதுரை புக்கார் திருந்தும் இசைப் பாணர்	7.4.38
3786	வான வரம்பர் குலம் பெருக்கும் மன்னனாரும் மறித்து ஏகிக் கூனல் இளம் வெண் பிறைக் கண்ணி முடியார் அடிமை கொண்டு அருளும் பான்மை அருளின் பெருமையினை நினைந்து பலகால் பணிந்து ஏத்தி மேன்மை விளங்கு மாளிகை மண்டபத்து உள் அரசு வீற்று இருந்தார்	7.4.39
3787	அளவில் பெருமை அகில யோனிகளும் கழறிற்று அறிந்து அவற்றின் உளம் மன்னிய மெய்யுறு துயரம் ஒன்றும் ஒழியா வகை அகற்றிக் களவு கொலைகள் முதலான கடிந்து கழற்றிற்று அறிவார் தாம் வளவர் பெருமானுடன் செழியர் மகிழும் கலப்பில் மகிழும் நாள்	7.4.40
3788	வானக் கங்கை நதி பொதிந்த மல்கு கடையார் வழிபட்டுத் தூ நல் சிறப்பின் அர்ச்சனை ஆம் கொண்டு புரிவார் தமக்கு ஒரு நாள் தேன் அக்கு அலர்ந்த கொன்றையின் ஆர் ஆடல் சிலம்பின் ஒலி முன் போல் மானப் பூசை முடிவின் கண் கேளாது ஒழிய மதிமயங்கி	7.4.41
3789	பூசை கடிது முடித்து அடியேன் என்னோ பிழைத்தது எனப் பொரும் ஆசை உடம்பால் மற்று இனி வேறு அடையும் இன்பம் யாது என்று தேகின் விளங்கும் உடைவாளை உருவித் திருமார்பினில் நாட்ட ஈசர் விரைந்து திருச்சிலம்பின் ஓசை மிகவும் இசைப்பித்தார்	7.4.42
3790	ஆடல் சிலம்பின் ஒலி கேளா உடைவாள் அகற்றி அங்கைமலர் கூடத் தலைமேல் குவித்து அருளிக் கொண்டு வீழ்ந்து தொழுது எழுந்து நீடப் பரவி மொழிகின்றார் நெடுமால் பிரமன் அருமறை முன் தேடற்கு அரியாய் திருஅருள் திரு அருள் முன் செய்யது ஒழிந்தது என் என்றார்	7.4.43
3791	என்ற பொழுதில் இறைவர் தாம் எதிர் நின்று அருளாது எழும் ஒலியால் மன்றின் இடை நம் கூத்து ஆடல் வந்து வணங்கி வன் தொண்டன் ஒன்றும் உணர்வால் நமைப் போற்றி உரை சேர் பதிகம் பாடுதலால் நின்று கேட்டு வரத் தாழ்த்தோம் என்றார் அவரை நினைப்பிப்பார்	7.4.44
3792	என்னே அடியார்க்கு இவர் அருளும் கருணை இருந்தவாறு என்று பொன் நேர் சடையார் திருநடம் செய் புலியூர் பொன் அம்பலம் இறைஞ்சி தன் நேர் இல்லா வன் தொண்டர் தமையும் காண்பான் என விரும்பி நல் நீர் நாட்டுக் செல நயந்தார் நாமச் சேரர் கோமானார்	7.4.45
3793	பொன்னார் மௌலிச் சேரலன் ஆர் போற்றும் அமைச்சர்க்கு அஃது இயம்பி நல் நாள் கொண்டு பெரும் பயணம் எழுக என்று நலம் சாற்ற மின்னார் அயில் வேல் குல மறவர் வென்றி நிலவும் சிலை வீரர் அந் நாட்டு உள்ளார் அடைய நிரந்து அணைந்தார் வஞ்சி அகல் நகர்வாய்	7.4.46
3794	இட்ட நல்நாள் ஓரையினில் இறைவர் திருவஞ்சைக் களத்து மட்டுவிரிபூம் கொன்றையினார் தம்மை வலம் கொண்டு இறைஞ்சிப் போய் பட்டநுதல் வெம் களியாணை பிடர்மேல் கொண்டு பனி மதியம் தொட்ட கொடிமாளிகை மூதூர் கடந்தார் உதியர் தோன்றலார்	7.4.47
3795	யானை அணிகள் பரந்து வழி எங்கும் நிரந்து செல்லுவன மான மலை நாட்டினில் மலிந்த மலைகள் உடன் போதுவ போன்ற சேனைவீரர் புடைபரந்து செல்வது அங்கண் மலை சூழ்ந்த கானம் அடைய உடன் படர்வன போலும் காட்சி மேவினதால்	7.4.48
3796	புரவித் திரள்கள் ஆ யோகப் பொலிவின் அசைவில் போதுவன அரவச் சேனைக் கடல் தரங்கம் மடுத்து மேல் மேல் அடர்வன போல் விரவிப் பரந்து சென்றனவால் மிசையும் அவலும் ஒன்றாக நிரவிப் பரந்த நெடும் சேனை நேமி நெளியச் சென்றனவால்	7.4.49
3797	அந் நாட்டு எல்லை கடந்து அணைய அமைச்சர்க்கு எல்லாம் விடை அருளி மினார் மணிப்பூண் மன்னவன் ஆர் வேண்டுவாரை உடன்கொண்டு கொனார் அயில் வேல் மறவர் பயில் கொங்கர் நாடு கடந்து அருளி பொன் நாட்டவரும் அணைந்து ஆடும் பொன்னி நீர் நாட்டு இடைப் போவார்	7.4.50

3798	சென்ற திசையில் சிவன் அடியார் சிறப்பினோடும் எதிர்கொள்ளக் குன்றும் கானும் உடைக் குறும்பர் இடங்கள் தோறும் குறை அறுப்பத் துன்று முரம்பும் கான் ஆறும் உறும் கல் சுரமும் பல கடந்து வென்றி விடையார் இடம் பலவும் மேவிப் பணிந்து செல்கின்றார்	7.4.51
3799	பொருவில் பொன்னித் திருநதியின் கரை வந்து எய்திப் புனித நீர் மருவு தீர்த்தம் மகிழ்ந்து ஆடி மருங்கு வடபால் கரை ஏறித் திருவில் பொலியும் திருப்புலியூர் செம்பொன் மன்றுள் நடம் போற்ற உருகும் மனத்தின் உடன் சென்றார் ஒழியா அன்பின் வழி வந்தார்	7.4.52
3800	வந்து தில்லை மூதூரின் எல்லை வணங்கி மகிழ்ச்சியினால் அந்தணாளர் தொண்டர் குழாம் அணைந்த போதில் எதிர் வணங்கிச் சந்த விரைப் பூந்திருவீதி இறைஞ்சித் தலைமேல் கரம் முகிழ்ப்பச் சிந்தை மகிழ எழு நிலை கோபுரத்தை அணைந்தார் சேரலனார்	7.4.53
3801	நிலவும் பெருமை எழுநிலைக் கோபுரத்தின் முன்னர் நிலத்து இறைஞ்சி மலரும் கண்ணீர்த் துளி ததும்பப் புகுந்து மாளிகை வலம் கொண்டு உலகு விளக்கும் திருப் பேர் அம்பலத்தை வணங்கி உள் அணைந்தார் அலகில் அண்டம் அளித்தவர் நின்று ஆடும் திருச்சிற்றம்பலம் முன்	7.4.54
3802	அளவில் இன்பப் பெரும் கூத்தர் ஆட எடுத்த கழல் காட்ட உளமும் புலனும் ஒருவழிச் சென்று உருகப் போற்றி உய்கின்றார் களனில் விடம் வைத்து அளித்த அமுது அன்றி மன்றில் கழல் வைத்து வளரும் திருக்கூத்து அமுது உலகுக்கு அளித்த கருணை வழுத்தினார்	7.4.55
3803	ஆரா ஆசை ஆனந்தக் கடலுள் திளைத்தே அமர்ந்து அருளால் சீரார் வண்ணப் பொன் வண்ணத்து திரு அந்தாதி திருப்படிக்கீழ்ப் பாரா தரிக்க எடுத்து ஏத்திப் பணிந்தார் பருவ மழை பொழியும் காரால் நிகர்க்க அரிய கொடைக் கையார் கழற்றிவார் தாம்	7.4.56
3804	தம்பிரானார்க்கு எதிர் நின்று தமிழ் சொல் மாலை கேட்பிக்க உம்பர் வாழ நடம் ஆடும் ஒருவர் அதற்குப் பரிசில் எனச் செம்பொன் மணி மன்றில் எடுத்த செய்ய பாதத்து திருச்சிலம்பின் இம்பர் நீட எழுந்த ஒலிதாமும் எதிரே கேட்பித்தார்	7.4.57
3805	ஆடல் சிலம்பின் ஒலி கேட்பார் அளவில் இன்ப ஆனந்தம் கூடப் பெற்ற பெரும் பேற்றின் கொள்கை வாய்ப்பக் கும்பிடுவார் நீடப் பணியும் காலம் எலாம் நின்று தொழுது புறம் போந்து மாடத் திரு மாளிகை வீதி வணங்கிப் புறத்து வைகினார்	7.4.58
3806	பரவும் தில்லை வட்டத்துப் பயில்வார் பைம் பொன் அம்பலத்துள் அரவும் புனலும் சடை ஆட ஆடுவார் கூத்து ஆராமை விரவும் காதல் மிக்கு ஓங்க வேதம் படியும் திருப்படிக்கீழ் இரவும் பகலும் பணிந்து ஏத்தி இன்பம் சிறக்கும் அந் நாளில்	7.4.59
3807	ஆடும் பெருமான் பாடல் கேட்டு அருளித் தாழ்ந்த படி தமக்குக் கூடும் பரிசால் முன்பு அருளிச் செய்த நாவலூர்க் கோவை நீடும் பெரும் காதலில் காண நிறைந்த நினைவு நிரம்பாமல் தேடும் பாதர் அருளினால் திருவாரூர் மேல் செல எழுந்தார்	7.4.60
3808	அறிவின் எல்லை ஆய திருத்தில்லை எல்லை அமர்ந்து இறைஞ்சிப் பிறவி இலாத திருவடியைப் பெருகும் உள்ளத்தினில் பெற்று செறியும் ஞானப் போனகர் வந்து அருளும் புகலி சென்று இறைஞ்சி மறி சேர் கரத்தார் கோயில் பல வணங்கி மகிழ்ந்து வழிக்கொள்வார்	7.4.61
3809	வழியில் குழியில் செழுவயலின் மதகின் மலர் வாவிகளின் மடுச் சுழியில் தரளம் திரை சொரியும் துறை நீர்ப் பொன்னி கடந்து ஏறி வழியில் திகழும் திருநுதலார் விரும்பும் இடங்கள் இறைஞ்சி உகக் கழிவில் பெரும் வெள்ளமும் கொள்ளக் கழனி ஆரூர் கண் உற்றார்	7.4.62
3810	நம்பி தாமும் அந் நாள் போய் நாகைக் காரோணம் பாடி அம் பொன் மணிப்பூண் நவமணிகள் ஆடை சாந்தம் அடல் பரிமா பைம் பொன் சுரிகை முதலான பெற்று மற்றும் பல பதியில் தம்பிரானைப் பணிந்து ஏத்தித் திருவாரூரில் சார்ந்து இருந்தார்	7.4.63
3811	வந்து சேரர் பெருமானார் மன்னும் திருவரூர் எய்த அந்தணாளர் பெருமானும் அரசர் பெருமான் வரப்பெற்றுச் சிந்தை மகிழ எதிர் கொண்டு சென்று கிடந்தார் சேரலனார் சந்தம் விரைத்தார் வன்தொண்டர் முன்பு விருப்பின் உடன் தாழ்ந்தார்	7.4.64
3812	முன்பு பணிந்த பெருமாளைத் தாமும் பணிந்து முகந்து எடுத்தே அன்பு பெருகத் தழுவ விரைந்து ஆர்வத்தொடு தழுவ இன்ப வெள்ளத்து இடை நீந்தி ஏற மாட்டாதவர் போல் என்பும் உருக உயிர் ஒன்றி உடம்பும் ஒன்றாம் என இசைந்தார்	7.4.65
3813	ஆன நிலைமை கண்ட திருத்தொண்டர் அளவில் மகிழ்வு எய்த மானச் சேரர் பெருமானார் தாமும் வன்தொண்டரும் கலந்த பான்மை நண்பால் சேரமான் தோழர் என்று பார் பரவும் மேன்மை நாமம் முனைப்பாடி வேந்தர்க்கு ஆகி விளங்கியதால்	7.4.66
3814	ஒருவர் ஒருவரில் கலந்த உணர்வால் இன்ப மொழி உரைத்து மருவ இனியார் பால் செய்வது என்னாம் என்னும் மகிழ்ச்சியினால் பருவ மழைச் செங்கை பற்றிக் கொண்டு பரமர் தாள் பணியத் தெருவு நீங்கிக் கோயிலினுள் புகுந்தார் சேரமான் தோழர்	7.4.67
3815	சென்று தேவ ஆசிரியனை முன் இறைஞ்சித் திருமாளிகை வலம் கொண்டு ஒன்றும் உள்ளத்தொடும் புகுவார் உடைய நம்பி முன் ஆக நின்று தொழுது கண் அருவி வீழ நிலத்தின் மிசை வீழ்ந்தே என்றும் இனிய தம் பெருமான் பாதம் இறைஞ்சி ஏத்தினார்	7.4.68
3816	தேவர் முனிவர் வந்து இறைஞ்சும் தெய்வப் பெருமாள் கழல் வணங்கி மூவர் தமக்கு முதல் ஆகும் அவரைத் திருமும் மணிக் கோவை நாவலூரர் தம் முன்பு நன்மை விளங்கக் கேட்பித்தார் தாவில் பெருமைச் சேரல் அனார் தம்பிரானார் தாம் கொண்டார்	7.4.69
3817	அங்கண் அருள் பெற்று எழுவாரைக் கொண்டு புறம் போந்து ஆரூரர் நங்கை பரவையார் திருமாளிகையில் நண்ண நன்னுதலார் பொங்கும் விளக்கும் நிறை குடமும் பூ மாலைகளும் புகை அகிலும் எங்கும் மடவார் எடுத்து ஏத்த அணைந்து தாமும் எதிர் கொண்டார்	7.4.70
3818	சோதி மணி மாளிகையின் கண் சுடரும் பசும் பொன் கால் அமளி மீது பெருமாள் தமை இருத்தி நம்பி மேவி உடன் இருப்பக் கோதில் குணத்துப் பரவையார் கொழுநர்க்கும் தோழர்க்கும் நீதி வழுவா ஒழுக்கத்து நிறை பூசனைகள் முறை அளித்தார்	7.4.71
3819	தாண்டும் புரவிச் சேரர் குலப் பெருமாள் தமக்குத் திரு அமுது தூண்டும் சோதி விளக்கு அனையார் அமைக்கத் துணைவர் சொல்லுதலும் வேண்டும் பரிசு வெவ்வேறு விதத்துக் கறியும் போனகமும் ஈண்டச் சமைப்பித்து உடன் வந்தார்க்கு எல்லாம் இயல்பின் விருந்து அமைத்தார்	7.4.72
3820	அரசர்க்கு அமைத்த சிறப்பினும் மேல் அடியார்க்கு ஏற்கும் படியாக விரவிப் பெருகும் அன்பின் உடன் விரும்பும் அமுது சமைத்து அதன்பின் புரசைக் களிற்றுச் சேரலன் ஆர் புடை சூழ்ந்து அவரோடு அமுது செயப் பரவைப் பிறந்த திருவனைய பரவையார் வந்து அறிவித்தார்	7.4.73
3821	சேரர் பெருமான் எழுந்து அருளி அமுத செய்யச் செய்தவத்தால் தாரின் மலிபூம் குழல் மடவாய் தாழாது அமுது செய்வி எனப் பாரின் மலிசீர் வன்தொண்டர் அருளிச் செய்யப் பரிகலங்கள் ஏரின் விளங்கத் திருத்திக்கால் இரண்டில் படியாய் ஏற்றுதலும்	7.4.74
3822	ஆண்ட நம்பி பெருமாளை உடனே அமுது செய்து அருள வேண்டும் என்ன ஆங்கு அவரும் விரைந்து வணங்கி வெரு உறலும் நீண்ட தடக்கை பிடித்து அருளி மீண்டும் நேரே குறை கொள்ள ஈண்ட அமுது செய்வதனுக்கு இசைந்தார் பொறையார்க்கு இறையவனார்	7.4.75
3823	ஒக்க அமுது செய்து அருள உயர்ந்த தவத்துப் பரவையார் மிக்க விருப்பால் அமுது செய்வித்து அருளி மேவும் பரிசனங்கள் தக்க வகையால் அறுசுவையும் தாம் வேண்டியவாறு இனிது அருந்தத் ஒக்க மகிழ்ச்சி களி சிறப்பத் தூய விருந்தின் கடன் முடித்தார்	7.4.76
3824	பனிநீர் விரவு சந்தனத்தின் பசுங்கர்ப்பூர விரைக் கலவை வனிதை அவர்கள் சமைத்து எடுப்பக் கொடுத்து மகிழ்மான் மதச் சாந்தும் புனித நறும் பூ மாலைகளும் போற்றிக் கொடுத்துப் பொன்கொடியார் இனிய பஞ்ச வாசம் உடன் அடைக்காய் அமுதும் ஏந்தினார்	7.4.77
3825	ஆய சிறப்பில் பூசனைகள் அளித்த எல்லாம் அமர்ந்து அருளித் தூய நீறு தங்கள் திருமுடியில் வாங்கித் தொழுது அணிந்து மேய விருப்பின் உடன் இருப்பக் கழறிற்றறிவார் மெய்த்தொண்டின் சேய நீர்மை அடைந்தார் ஆய் நம்பி செம்பொன் கழல் பணிந்தார்	7.4.78
3826	மலை நாட்டு அரசர் பெருமானார் வணங்க வணங்கி எதிர் தழுவிக் கலை நாள் பெருகு மதி முகத்துப் பரவையார் தம் கணவனார் சிலை நாட்டிய வெல் கொடியாரைச் சேரத் தந்தார் எனக் கங்கை அலை நாள் கொன்றை முடிச் சடையார் அருளே போற்றி உடன் அமர்ந்தார்	7.4.79
3827	செல்வத் திருவாரூர் மேவும் செம் புற்றில் இனிது அமர்ந்த வில் வெற்பு உடையார் கழல் வணங்கி வீதி விடங்கப் பெருமானை மல்லல் பவனி சேவித்து வாழ்ந்து நாளும் மனம் மகிழ்ந்து சொல் வித்தகர் தாம் இருவர்களும் தொடர்ந்த காதலுடன் சிறந்தார்	7.4.80
3828	இவ்வாறு ஒழுகும் நாளின் கண் இலங்கு மணிப்பூண் வன்தொண்டர் மைவாழ் களத்து மறையவனார் மருவும் இடங்கள் பல வணங்கிச் செய்வார் கன்னித் தமிழ் நாட்டுத் திருமா மதுரை முதலான மொய்வார் சடையார் மூதூர்கள் இறைஞ்ச முறைமையால் நினைந்தார்	7.4.81
3829	சேரர் பிரானும் ஆரூரர் தம்மைப் பிரியாச் சிறப்பாலும் வாரம் பெருகத் தமக்கு அன்று மதுரை ஆலவாய் அமர்ந்த வீரர் அளித்த திருமுகத்தால் விரும்பும் அன்பின் வணங்குதற்குச் சார எழுந்த குறிப்பாலும் தாமும் உடனே செலத் துணிந்தார்	7.4.82
3830	இருவர் திரு உள்ளமும் இசைந்த பொழுதில் எழுந்து திருவாரூர் ஒருவர் மலர்த்தாள் புக்கு இறைஞ்சி உடன்பாட்டு அருளால் போந்து அருளி மருவும் உரிமை பெரும் சுற்றம் வரம்பில் பணிகள் வாகனங்கள் பொருவில் பண்டாரங் கொண்டு போதுவார்கள் உடன் போத	7.4.83
3831	சேவித்து அணையும் பரிசனங்கள் சூழத் திருவாரூர் இறைஞ்சிக் காவில் பயிலும் புறம்பு அணையைக் கடந்து போந்து கீழ்வேளூர் மேவிப் பரமர் கழல் வணங்கிப் போந்து வேலைக் கழிக் கானல் பூவில் திகழும் பொழில் நாகை புகுந்து காரோணம் பணிந்தார்	7.4.84
3832	திருக்காரோணச் சிவக் கொழுந்தைச் சென்று பணிந்து சிந்தையினை உருக்கார்வச் செம்தமிழ் மாலை சாத்திச் சில நாள் உறைந்து போய் பெருக்கார் உலவு சடைமுடியார் இடங்கள் பலவும் பணிந்து ஏத்தி அருள் காரணர் தம் திருமறைக்காடு அணைந்தார் சேரர் ஆரூரர்	7.4.85
3833	முந்நீர் வலங்கொள் மறைக்காட்டு முதல்வர் கோயில் சென்று இறைஞ்சி செந்நீர் வாய்மைத் திருநாவுக்கரசும் புகலிச் சிவக் கன்றும் அந்நேர் திறக்க அடைக்க எனப்பாடும் திருவாயிலை அணைந்து நன்னீர் பொழியும் விழியினர் ஆய் நாயன் மாரை நினைந்து இறைஞ்சி	7.4.86
3834	நிறைந்த மறைகள் அர்ச்சித்த நீடு மறைக்காட்டு அருமணியை இறைஞ்சி வீழ்ந்து பணிந்து எழுந்து போற்றி யாழைப் பழித்து என்னும் அறைந்த பதிகத் தமிழ் மாலை நம்பி சாத்த அருள் சேரர் சிறந்த அந்தாதியில் சிறப்பித்து அனவே ஓதித் திளைத்து எழுந்தார்	7.4.87
3835	எழுந்து பணிந்து புறத்து எய்தி இருவர் பெரும் தொண்டரும் சில நாள் செழுந்தண் பழனப் பதியதனுள் அமர்ந்து தென்பால் திரைக் கடல் நஞ்சு அழுந்து மிடற்றார் அகத்தியான் பள்ளி இறைஞ்சி அவிர் மதியக் கொழுந்து வளர் செம் கடைக் குழகர் கோடிக் கோயில் குறுகினார்	7.4.88
3836	கோடிக் குழகர் கோயில் அயல் குடிகள் ஒன்றும் புறத்து எங்கும் நாடிக் காணாது உள்புக்கு நம்பர் பாதம் தொழுது உள்ளம் வாடிக் கடிதாய்க் கடல் காற்று என்று எடுத்து மலர்க் கண்ணீர் வாரப் பாடிக் காடு காள் புணர்ந்த பரிசும் பதிகத்து இடை வைத்தார்	7.4.89
3837	அங்கு வைகிப் பணிந்து அருளால் போவார் அகன் கோணாட்டு அரனார் தங்கும் இடங்கள் வணங்கிப் போய் பாண்டி நாடுதனைச் சார்ந்து திங்கள் முடியார் திருப்புத்தூர் இறைஞ்சி போந்து சேண் விளங்கும் மங்குல் தவழும் மணிமாட மதுரை மூதூர் வந்து அணைந்தார்	7.4.90
3838	சேரமான் தோழரும் அச் சேரர் பிரானும் பணிப்பூண் ஆரமார் மார்பரை ஆலவாயினில் வணங்க வாரமா வந்து அணைய வழுதியார் மனக்காதல் கூர மாநகர் கோடித்து எதிர் கொண்டு கொடு புக்கார்	7.4.91
3839	தென்னவர் கோன் மகளாரைத் திருவேட்டு முன்னரே தொன் மதுரை நகரின் கண் இனிது இருந்த சோழனார் அன்னவர்கள் உடன் கூட அனைய அவரும் கூடி மன்னு திரு ஆலவாய் மணிக் கோயில் வந்து அணைந்தார்	7.4.92
3840	திரு ஆலவாய் அமர்ந்த செஞ்சடையார் கோயில் வலம் வருவார் முன் வீழ்ந்து இறைஞ்சி வன்தொண்டர் வழித்தொண்டு தருவாரைப் போற்றி இசைத்துத் தாழ்ந்து எழுந்து வாழ்ந்த தமிழ் பெரு வாய்மை மலர் புனைந்து பெரு மகிழ்ச்சி பிறங்கினார்	7.4.93
3841	படியேறு புகழ்ச் சேரர் பெருமானும் பார் மிசை வீழ்ந்து அடியேனைப் பொருளாக அளித்த திருமுகக் கருணை முடிவேது என்று அறிந்திலேன் என மொழிகள் தடுமாறக் கடியேறு கொன்றையார் முன் பரவிக் களி கூர்ந்தார்	7.4.94
3842	செம்பியனார் உடன் செழியர் தாம் பணிந்து சேரர் உடன் நம்பியும் முன் புறத்து அணைய நண்ணிய பேர் உவகையால் உம்பர்பிரான் கோயிலின் இன்று உடன் கொண்டுபோய் இருவர்க்கும் பைம்பொன் மணி மாளிகையில் குறை அறுத்தார் பஞ்சவனார்	7.4.95
3843	உளம் மகிழக் கும்பிட்டு அங்கு உறையும் நாள் உதியர் உடன் கிளர் ஒளிப் பூண் வன் தொண்டர் தாம் இருந்த இடம் கெழுமி வளவனார் மீனவனார் வளம் பெருக மற்றவரோடு அளவளாவிய விருப்பால் அமர்ந்து கலந்து இனிது இருந்தார்	7.4.96
3844	அந் நாளில் மதுரை நகர் மருங்கரனார் அமர் பதிகள் பொன்னாரம் அணி மார்பில் புரவலர் மூவரும் போதச் செந்நாவின் முனைப்பாடித் திருநாடர் சென்று இறைஞ்சிச் சொன்மாலைகளும் சாத்தித் தொழத் திருப்பூவணத்தை அணைந்தார்	7.4.97
3845	நீடு திருப் பூவணத்துக் அணித்தாக நேர் செல்ல மாடு வரும் திருத்தொண்டர் மன்னிய அப் பதிகாட்டத் தேடு மறைக்கு அரியாரைத் திருவுடையார் என்று எடுத்துப் பாடி இசையில் பூவணம் மீதோ என்று பணிந்து அணைவார்	7.4.98
3846	சென்று திருப் பூவணத்துத் தேவர் பிரான் மகிழ் கோயில் முன்றில் வலம் கொண்டு இறைவர் முன் வீழ்ந்து பணிந்து எழுந்து நின்று பரவிப்பாடி நேர் நீக்கி உடன் பணிந்த வென்றி முடி வேந்தருடன் போந்து அங்கண் மேவினார்	7.4.99
3847	அப்பதியில் அமர்ந்து இறைஞ்சிச் சில நாளில் ஆரூரர் முப்பெரும் வேந்தர்களோடு முதன் மதுரை நகர் எய்தி மெய்ப் பரிவில் திருவால வாயுடையார் விரை மலர்த்தாள் எப்பொழுதும் பணிந்து ஏத்தி இன்புற்று அங்கு அமர்கின்றார்	7.4.100

3848	செஞ்சடையார் திருவாப்பனூர் திருவேடகம் முதலாம் நஞ்சு அணியும் கண்டர் அவர் நயந்த பதி நண்ணியே எஞ்சலிலாக் காதலினால் இனிது இறைஞ்சி மீண்டு அணைந்து மஞ்சணையும் மதில் மதுரை மாநகரில் மகிழ்ந்து இருந்தார்	7.4.101
3849	பரமர் திருப்பரம் குன்றில் சென்று பார்த்திபர் ஓடும் புரம் எரித்தார் கோயில் வலம் கொண்டு புகுந்து உள் இறைஞ்சிச் சிரமலிமாலைச் சடையார் திருவடிக்கீழ் ஆட்செய்யும் அருமை நினைந்து அஞ்சுதும் என்று ஆரூரர் பாடுவார்	7.4.102
3850	கோத்திட்டை என்று எடுத்துக் கோதில் திருப்பதிக இசை மூர்த்தியார் தமை வணங்கி முக்கோக்கள் உடன் முன்பே ஏத்திய வண் தமிழ் மாலை இன் இசைப் பாடிப் பரவி சாத்தினார் சங்கரனார் தங்கு திருப்பரங்குன்றில்	7.4.103
3851	இறைவர் திருத்தொண்டு புரி அருமையினை இரு நிலத்து முறை புரியும் முதல் வேந்தர் மூவர்களும் கேட்டு அஞ்சி மறை முந் நூல் மணி மார்பின் வன்தொண்டர் தமைப் பணிந்தார் நிறை தவத்தோர் அப்பாலும் நிருத்தர் பதி தொழ நினைந்தார்	7.4.104
3852	அந் நாட்டுத் திருப்பதிகள் பலவும் அணைந்து இறைஞ்சமலை நன்னாட்டு வேந்தருடன் நம்பிதாம் எழுந்து அருள மின்னாட்டும் பல் மணிப்பூண் வேந்தர் இருவரும் மீள்வார் தென்னாட்டு வேண்டுவன செய்து அமைப்பார் தமை விடுத்தார்	7.4.105
3853	இரு பெரு வேந்தரும் இயல்பின் மீண்டதற் பின் எழுந்து அருளும் பொருவருஞ் சீர் வன்தொண்டர் புகழ்ச் சேரர் உடன் புனிதர் மருவிய தானம் பலவும் பணிந்து போய் மலைச்சாரல் குருமணிகள் வெயில் எறிக்கும் குற்றாலம் சென்று அடைந்தார்	7.4.106
3854	குற்றாலத்து இனிது அமர்ந்த கூத்தர் குரை கழல் வணங்கிச் சொல்தாம மலர் புனைந்து குறும் பலாத் தொழுது இப்பால் முற்றா வெண்மதி முடியார் பதிபணிந்து மூவெயில்கள் செற்றார் மன்னிய செல்வத் திருநெல் வேலியை அணைந்தார்	7.4.107
3855	நெல்வேலி நீற்று அழகர் தமைப் பணிந்து பாடி நிகழ் பல்வேறு பதி பிறவும் பணிந்து அன்பால் வந்து அணைந்தார் வில்வேடராய் வென்றி விசயன் எதிர் பன்றிப் பின் செல் வேத முதல்வரமர் திரு இராமேச்சரத்து	7.4.108
3856	மன்னும் இராமேச்சரத்து மாமணியை முன் வணங்கிப் பன்னும் தமிழ்த் தொடைசாத்திப் பயில்கின்றார் பாம்பு அணிந்த சென்னியர் மாதோட்டத்துத் திருக்கேதீச்சரம் சார்ந்த சொல்மலர் மாலைகள் சாத்தித் தூரத்தே தொழுது அமர்ந்தார்	7.4.109
3857	திரு இராமேச்சரத்துச் செழும் பவளச் சுடர்க் கொழுந்தைப் பரிவினால் தொழுது அகன்று பரமர் பிற பணிந்து பெருவிமானத்து இமையோர் வணங்கும் பெரும் திருச்சுழியல் மருவினார் வன்தொண்டர் மலை வேந்தருடன் கூட	7.4.110
3858	திருச்சுழியல் இடம் கொண்ட செம்பொன் மலைச் சிலையாரைக் கருச்சுழியில் வீழாமைக் காப்பாரைக் கடல் விடத்தின் இருள் சுழியும் மிடற்றாரை இறைஞ்சி எதிர் இதழி மலர்ப் பருச் சுழியத்துடன் ஊனாய் உயிர் எனும் பா மலர் புனைந்தார்	7.4.111
3859	அங்கணரைப் பணிந்து உறையும் ஆரூரர்க்கு அவ்வூரில் கங்குல் இடைக் கனவின் கண் காளையாந் திருவடிவால் செங்கையினில் பொன் செண்டும் திருமுடியில் சுழியம் உடன் எங்கும் இலாத் திருவேடம் என்புருக முன்காட்டி	7.4.112
3860	கானப் பேர் யாம் இருப்பது எனக் கழறி கங்கை எனும் 3860-1 வானப் பேராறும் உலவும் மா முடியார் தாம் அகல ஞானப் பேராளர் உணர்ந்து அதிசயித்து நாகம் உடன் ஏனப் பேரெயிறு அணிந்தார் அருள் இருந்த பரிசு என்பார்	7.4.113
3861	கண்டு அருளும் படி கழறிற்றறிவார்க்கு மொழிந்து அருளிப் புண்டரிகப் புனல் சுழியல் புனிதர் கழல் வணங்கிப் போய் அண்டர் பிரான் திருக்கானப்பேர் அணைவார் ஆரூரர் தொண்டர் அடித் தொழலும் எனும் சொல் பதிகத் தொடை புனைவார்	7.4.114
3862	காளையார் தமைக் கண்டு தொழப் பெறுவது என் என்று தாளை நாளும் பரவத் தருவார் பால் சார்கின்றார் ஆளை நீள் இடைக் காண அஞ்சிய நீர் நாய் அயலே வாளைபாய் நுழைப் பழன முனைப்பாடி வள நாடார்	7.4.115
3863	மன்னு திருக்கானப் பேர் வளம் பதியில் வந்து எய்தி சென்னி வளர்மதி அணிந்தார் செழுங் கோயில் வலம் கொண்டு முன்னிறைஞ்சி உள்ளணைந்து முதல்வர் சேவடி தாழ்ந்து பன்னு செழுந்தமிழ் மாலை பாடினார் பரவினார்	7.4.116
3864	ஆராத காதலுடன் அப்பதியில் பணிந்து ஏத்திச் சீராரும் திருத்தொண்டர் சில நாள் அங்கு அமர்ந்து அருளிக் காராரும் மலர்ச்சோலைக் கானப் பேர் கடந்து அணைந்தார் போரானேற்றார் கயிலைப் பொருப்பர் திருப்புனவாயில்	7.4.117
3865	புனல் வாயில் பதி அமர்ந்த புனிதர் ஆலயம் புக்கு மனம் ஆர்வம் உறச் சித்த நீ நினை என்னொடு என்றே வின வான தமிழ் பாடி வீழ்ந்து இறைஞ்சி அப்பதியில் சினயானை உரித்து அணிந்தார் திருப்பாதம் தொழுது இருந்தார்	7.4.118
3866	திருப்புன வாயில் பதியில் அமர்ந்த சிவனார் மகிழும் விருப்புடைய கோயில் பல பணிந்து அருளால் மேவினார் பொருப்பினொடு கானகன்று புனல் பொன்னி நாடு அணைந்து பருப்பத வார் சிலையார் தம் பாம்பு அணிமா நகர் தன்னில்	7.4.119
3867	பாதாள ஈச்சரம் இறைஞ்சி அதன் மருங்கு பல பதியும் 3867-1 வேதாதி நாதர் கழல் வணங்கி மிகு விரைவின் உடன் சூதாரும் துணை முலையார் மணிவாய்க்குத் தோற்று இரவு சேதாம்பல் வாய் திறக்கும் திருவாரூர் வந்து அணைந்தார்	7.4.120
3868	திருநாவலூர் வேந்தர் சேரர் குல வேந்தர் உடன் வருவாரைத் திருவாரூர் வாழ்வார்கள் எதிர்கொள்ளத் தரும் காதலுடன் வணங்கித் தம் பெருமான் கோயிலினுள் பெருகு ஆர்வத்தொடு விரும்பும் பெரும் பேறு பெறப் புகுந்தார்	7.4.121
3869	வாச மலர்க் கொன்றையார் மகிழ்கோயில் வலம் கொண்டு நேசமுற முன் இறைஞ்சி நெடும் பொழுது எலாம் பரவி ஏசறவால் திருப்பதிகம் எடுத்து ஏத்தி எழுந்து அருளால் பாச வினைத் தொடக்கு அறுப்பார் பயில் கோயில் பணிந்து அணைவார்	7.4.122
3870	பரவையார் மாளிகையில் பரிசனங்கள் முன் எய்த விரவு பேர் அலங்கார விழுச் செல்வம் மிகப் பெருக வரவு எதிர் கொண்டு அடிவணங்க வன் தொண்டர் மலைநாட்டுப் புரவலனாரையும் கொண்டு பொன் அணி மாளிகை புகுந்தார்	7.4.123
3871	பரவியே பரவையார் பரிவு உடனே பணிந்து ஏத்தி விரவிய போனகங்கறிகள் விதம் பலவாகச் சமைத்துப் பரிகலமும் பாவாடை பகல் விளக்கும் உடன் அமைத்துத் திரு அமுது செய்வித்தார் திருந்திய தேன் மொழியினார்	7.4.124
3872	மங்கலமாம் பூசனைகள் பரவையார் செய மகிழ்ந்து தங்கி இனிது அமர் கின்றார் தம்பிரான் கோயிலினுள் பொங்கு பெரும் காலம் எலாம் புக்கு இறைஞ்சி புறத்து அணைந்து நங்கள் பிரான் அருள் மறவா நல் விளையாட்டினை நயந்தார்	7.4.125
3873	நிலைச் செண்டும் பரிச் செண்டும் வீசி மிக மகிழ்வு எய்தி விலக்கரும் போர்த் தகர்ப் பாய்ச் சல் கண்டு அருளி வென்றி பெற மலைக்கு நெடு முள் கணைக்கால் வாரணப் போர் மகிழ்ந்து அருளி அலைக்கும் அறப் பல புள்ளின் அமர் விரும்பி அமர்கின்றார்	7.4.126
3874	விரவு காதல் மீக்கூர மேவும் நாள்கள் பல செல்லக் கரவில் ஈகைக் கேரளனார் தங்கள் கடல் சூழ் மலை நாட்டுப் பரவையார் தம் கொழுநனார் தம்மைப் பணிந்து கொண்டு அணை இரவும் பகலும் தொழுது இரக்க இசைந்தார் அவரும் எழுந்து அருள	7.4.127
3875	நங்கை பரவையார் உள்ளத்து இசைவால் நம்பி எழுந்து அருளத் திங்கள் முடியார் திரு அருளைப் பரவிச் சேரமான் பெருமாள் எங்கும் உள்ள அடியாருக்கு ஏற்ற பூசை செய்து அருளிப் பொங்கும் முயற்சி இருவரும் போய்ப் புக்கார் புனிதர் பூங்கோயில்	7.4.128
3876	தம்பிரானைத் தொழுது அருளால் போந்து தொண்டர் சார்ந்து அணைய நம்பி ஆருரரும் சேரர் நன்னாட்டு அரசனார் ஆய பைம் பொன் மணி நீள் முடிக் கழறிற்றறிவார் தாமும் பயணம் உடன் செம்பொன் நீடு மதில் ஆரூர் தொழுது மேல் பால் செல்கின்றார்	7.4.129
3877	பொன் பரப்பி மணிவரன்றி புனல் பரக்கும் காவேரித் தென் கரை போய்ச் சிவன் மகிழ்ந்த கோயில் பல சென்று இறைஞ்சி மின் பரப்பும் சடை அண்ணல் விரும்பும் திருக் கண்டியூர் அன்புருக்கும் சிந்தை உடன் பணிந்து புறத்து அணைந்தார்கள்	7.4.130
3878	வட கரையில் திருவையாறு எதிர் தோன்ற மலர்க் கரங்கள் உடலுருக உள்ளுருக உச்சியின்மேல் குவித்து அருளிக் கடல் பரந்தது எனப் பெருகும் காவிரியைக் கடந்து ஏறித் தொடர்வு உடைய திருவடியை தொழுவதற்கு நினைவுற்றார்	7.4.131
3879	ஐயாறு அதனைக் கண்டு தொழுது அருள ஆரூர் தமை நோக்கி செய்யாள் பிரியாச் சேரமான் பெருமாள் அருளிச் செய்கின்றார் மையார் கண்டர் மருவு திரு ஐயாறு இறைஞ்ச மனம் உருகி நையா நின்றது இவ்வாறு கடந்து பணிவோம் நாம் என்ன	7.4.132
3880	ஆறு பெருகி இரு கரையும் பொருது விசும்பில் எழுவது போல் 3880-1 வேறு நாவாய் ஓடங்கள் மீது செல்லா வகை மிகைப்ப நீறு விளங்கும் திருமேனி நிறுத்தர் பாதம் பணிந்தன்பின் ஆறு நெறியாச் செலவுரியார் தரியாது அழைத்துப் பாடுவார்	7.4.133
3881	பரவும் பரிசு ஒன்று எடுத்து அருளிப் பாடும் திருப்பாட்டின் முடிவில் அரவம் புனைவார் தமை ஐயாறு உடைய அடிகளோ என்று விரவும் வேட்கை உடன் அழைத்து விளங்கும் பெருமைத் திருப்பதிகம் நிரவும் இசையில் வன்தொண்டர் நின்று தொழுது பாடுதலும்	7.4.134
3882	மன்றில் நிறைந்து நடமாட வல்லார் தொல்லை ஐயாற்றில் கன்று தடை உண்டு எதிர் அழைக்க கதறிக் கனைக்கும் புனிற்றாப்போல் ஒன்றும் உணர்வால் சராசரங்கள் எல்லாம் கேட்க ஓலம் என நின்று மொழிந்தார் பொன்னி மா நதியும் நீங்கி நெறி காட்ட	7.4.135
3883	விண்ணின் முட்டும் பெருக்காறு மேல்பால் பளிக்கு வெற்பு என்ன நண்ணி நிற்கக் கீழ்பால் நீர் வடிந்த நடுவு நல்லவழிப் பண்ணிக் குளிர்ந்த மணல் பரப்பக் கண்டதொண்டர் பயில் மாரி கண்ணில் பொழிந்து மயிர்ப் புளகம் கலக்கக் கை அஞ்சலி குவித்தார்	7.4.136
3884	நம்பி பாதம் சேரமான் பெருமாள் பணிய நாவலூர் செம்பொன் முந்நூல் மணிமார்பர் சேரர் பெருமான் எதிர் வணங்கி உம்பர் நாதர் உமக்கு அளித்தது அன்றோ என்ன உடன் மகிழ்ந்து தம்பிரானைப் போற்றி இசைத்து தடம் காவேரி நடு அணைந்தார்	7.4.137
3885	செஞ்சொல் தமிழ் நாவலர் கோனும் சேரர் பிரானும் தம் பெருமான் எஞ்சல் இல்லா நிறை ஆற்றின் இடையே அளித்த மணல் வழியில் தஞ்சம் உடைய பரிசனமும் தாமும் ஏறித் தலைச்சென்று பஞ்ச நதி வாணரைப் பணிந்து விழுந்தார் எழுந்தார் பரவினார்	7.4.138
3886	அங்கண் அரனார் கருணையினை ஆற்றாது ஆற்றித் திளைத்து இறைஞ்சித் தங்கள் பெருமான் திரு அருளால் தாழ்ந்து மீண்டும் தடம்பொன்னித் பொங்கு நதியின் முன் வந்த படியே நடுவு போந்து ஏறத் துங்க வரை போல் நின்ற நீர் துரந்து தொடரப் பெருகியதால்	7.4.139
3887	ஆய செயலின் அதிசயத்தைக் கண்ட கரையில் ஐயாறு மேய பெருமான் அருள் போற்றி வீழ்ந்து தாழ்ந்து மேல்பால் போய்த் தூய மதிவாழ் சடையார் தம் பதிகள் பிறவும் தொழுது ஏத்திச் சேய கொங்க நாடு அணைந்தார் திருவாரூரர் சேரர் உடன்	7.4.140
3888	கொங்கு நாடு கடந்து போய்க் குலவு மலைநாட்டு எல்லையுற நங்கள் பெருமான் தோழனார் நம்பி தம்பிரான் தோழர் அங்கண் உடனே அணை எழுந்து அருளா நின்றார் எனும் விருப்பால் எங்கும் அந் நாட்டு உள்ளவர்கள் எல்லாம் எதிர்கொண்டு இன்புறுவர்	7.4.141
3889	பதிகள் எங்கும் தோரணங்கள் பாங்கர் எங்கும் பூவனங்கள் வதிகள் எங்கும் குளிர் பந்தர் மனைகள் எங்கும் அகில் புகைக்கார் நதிகள் எங்கும் மலர்ப் பிறங்கல் ஞாங்கர் எங்கும் ஓங்குவன வீதிகள் எங்கும் முழவின் ஒலி நிலங்கள் எங்கும் பொலம் சுடர்ப்பூ	7.4.142
3890	திசைகள் தோறும் வரும் பெருமை அமைச்சர் சேனைப் பெருவெள்ளம் குசை கொள் வாசி நிரை வெள்ளம் கும்ப யானை அணி வெள்ளம் மிசை கொள் பண்ணும் பிடிவெள்ளம் மேவும் சோற்று வெள்ளம் கண்டு அசைவில் இன்பப் பெருவெள்ளத்து அமர்ந்து கொடுங் கோளூர் அணைந்தார்	7.4.143
3891	கொடுங்கோ ளூரின் மதில் வாயில் அணி கோடித்து மருகில் உடுத்து தொடுங்கோபுரங்கள் மாளிகைகள் குளிர் குளிர் சாலைகள் தெற்றி நெடுங்கோ நகர்கள் ஆடல் அரங்கு நிரந்த மணித் தாமம் கமுக விடுங்கோதைப் பூந் தாமங்கள் நிரைத்து வெவ்வேறு அலங்கரித்து	7.4.144
3892	நகர மாந்தர் எதிர் கொள்ள நண்ணி எண்ணில் அரங்கு தொறும் மகர குழை மாதர்கள் பாடி ஆட மணி வீதியில் அணைவார் சிகர நெடும் மாளிகை அணையார் சென்று திருவஞ்சைக் களத்து நிகரில் தொண்டர் தமைக் கொண்டு புகுந்தார் உதியர் நெடுந்தகையார்	7.4.145
3893	இறைவர் கோயில் மணி முன்றில் வலம் கொண்டு இறைஞ்சி எதிர்புக்கு நிறையும் காதல் உடன் வீழ்ந்து பணிந்து நேர் நின்று ஆரூரர் முறையில் விளம்பும் திருப்பதிகம் முடிப்பது கங்கை என்று எடுத்துப் பிறை கொள் முடியார் தமைப்பாடி பரவிப் பெருமாளுடன் தொழுதார்	7.4.146
3894	தொழுது தினைத்துப் புறம் போந்து தோன்றப் பண்ணும் பிடிமேற்பார் முழுதும் ஏத்த நம்பியை முன் போற்றிப் பின்பு தாம் ஏறிப் பழுதில் மணிச் சாமரை வீசிப் பைம்பொன் மணி மாளிகையில் வரும் பொழுது மறுகில் இருபுடையும் மிடைந்தார் வாழ்த்திப் புகல்கின்றார்	7.4.147
3895	நல்ல தோழர் நம் பெருமாள் தமக்கு நம்பி இவர் என்பார் எல்லை இல்லாத் தவம் முன்பு என் செய்தோம் இவரைத் தொழ என்பார் செல்வம் இனி என் பெறுவது நம் சிலம்பு நாட்டுக்கு என உரைப்பார் சொல்லும் தரமோ பெருமாள் செய் தொழிலைப் பாரீர் எனத் தொழுவார்	7.4.148
3896	பூவும் பொரியும் பொன் துகளும் பணிவார் பொருவில் இவர் மேவும் பொன்னித் திருநாடே புவிக்குத் திலதம் என வியப்பார் பாவும் துதிகள் எம் மருங்கும் பயில வந்து மாளிகையின் மாவும் களிறும் நெருங்கும் மணி வாயில் புகுந்து மருங்கு இழிந்தார்	7.4.149
3897	கழறிற்றறியுந் திருவடியும் கலை நாவலர் தம் பெருமானாம் முழவில் பொலியும் திரு நெடுந்தோள் முனைவர் தம்மை உடன் கொண்டு விழவில் பொலியும் மாளிகையில் விளங்கு சிங்காசனத்தின் மிசை நிழல் திக்கு ஒளிரும் பூணாரை இருத்தித் தாமும் நேர் நின்று	7.4.150

3898	செம்பொன் கரக வாச நீர் தேவிமார்கள் எடுத்து ஏத்த அம்பொன் பாதம் தாம் விளக்கி அருளப் புகலும் ஆரூரர் தம்பொன் தாளை வாங்கி இது தகாது என்று அருளத் தரணியில் வீழ்ந்து எம் பெற்றிமையால் செய்தன இங்கு எல்லாம் இசைய வேண்டும் என	7.4.151
3899	பெருமாள் வேண்ட எதிர் மறுக்க மாட்டார் அன்பில் பெரும் தகையார் திருமா நெடுந்தோள் உதியர் பிரான் செய்த எல்லாம் கண்டு இருந்தார் அருமானம் கொள் பூசனைகள் அடைவே எல்லாம் அளித்து அதன்பின் ஒருமா மதிவெண்குடை வேந்தர் உடனே அமுது செய்து வந்தார்	7.4.152
3900	சேரர் உடனே திருவமுது செய்த பின்பு கை கோட்டி ஆரம் நறுமென் கலவை மான் மதச் சாந்து ஆடை அணிமணிப் பூண் ஈர விரை மென்மலர்ப் பணிகள் இனைய முதலாயின வருக்கம் சார எடுத்து வன் தொண்டர் சாத்தி மிகத் தமக்கு ஆக்கி	7.4.153
3901	பாடல் ஆடல் இன்னியங்கள் பயில்தல் முதலாம் பண்ணையினில் நீடும் இனிய விநோதங்கள் நெருங்கு காலம் தொறும் நிகழ மாடு விரைப்பூந்தருமணஞ்செய் ஆராமங்கள் வைகுவித்துக் கூட முனைப் பாடியார் கோவை கொண்டு மகிழ்ந்தார் கோதையார்	7.4.154
3902	செண்டாடும் தொழில் மகிழ்வும் சிறு சோற்றுப் பெரும் சிறப்பும் வண்டாடும் மலர் வாவி மருவிய நீர் விளையாட்டும் தண்டாமும் மத கும்பத் தட மலைப்போர் சல மற்போர் கண்டாரா விருப்பு எய்தக் காவலனார் காதல் செய்நாள்	7.4.155
3903	நாவலர் தம் பெருமானும் திருவாரூர் நகர் ஆளும் தேவர் பிரான் கழல் ஒரு நாள் மிக நினைந்த சிந்தையராய் ஆவியை ஆரூரானை மறக்கலுமாமே என்னும் மேவிய சொல் திருப்பதிகம் பாடியே வெருவுற்றார்	7.4.156
3904	திருவாரூர் தனை நினைந்து சென்று தொழுவேன் என்று மரு ஆர்வத் தொண்டர் உடன் வழி கொண்டு செல்பொழுதில் ஒருவா நண் புள்ளுருக உடன் எழுந்து கை தொழுது பெருவான வரம்பனார் பிரிவு ஆற்றார் பின் செல்வார்	7.4.157
3905	வன் தொண்டர் முன் எய்தி மனம் அழிந்த உணர்வினராய் இன்று உமது பிரிவு ஆற்றேன் என் செய்கேன் யான் என்ன ஒன்றுநீர் வருந்தாதே உமது பதியின் கண் இருந்து அன்றினார் முனை முருக்கி அரசு ஆளும் என மொழிந்தார்	7.4.158
3906	ஆரூரர் மொழிந்து அருள அது கேட்ட அருள் சேரர் பாரோடு விசும்பு ஆட்சி எனக்கு உமது பாதமலர் தேரூரும் நெடும் வீதித் திருவாரூர்க்கு எழுந்து அருள நேரூரும் மனக் காதல் நீக்கவும் அஞ்சுவன் என்றார்	7.4.159
3907	மன்னவனார் அது மொழிய வன்தொண்டர் எதிர் மொழிவார் என்னுயிருக்கு இன் உயிராம் எழில் ஆரூர்ப் பெருமானை வன்னெஞ்சக் கள்வனேன் மறந்து இரேன் மதி அணிந்தார் இன்னருளால் அரசளிப்பீர் நீர் இருப்பீர் என இறைஞ்ச	7.4.160
3908	மற்றவரும் பணிந்து இசைந்தே மந்திரிகள் தமை அழைத்து பொற்பு நிறை தொல் நகரில் இற்றைக்கு முன்புகுந்த நற்பெரும் பண்டார நானா வருக்கம் ஆன வெலாம் பற்பலவாம் ஆளின் மிசை ஏற்றிவரப் பண்ணும் என	7.4.161
3909	ஆங்கவரும் அன்று வரை ஆயம் ஆகிய தனங்கள் ஓங்கிய பொன் நவ மணிகள் ஒளிர் மணிப்பூண் துகில் வருக்கம் ஞாங்கர் நிறை விரையுறுப்பு வருக்கம் முதல் நலம் சிறப்பத் தாங்கு பொதி வினைஞர் மேல் தலம் மலியக் கொண்டு அணைந்தார்	7.4.162
3910	மற்றவற்றின் பரப்பு எல்லாம் வன் தொண்டர் பரிசனத்தின் முற்படவே செலவு இட்டு முனைப்பாடித் திருநாடார் பொற் பதங்கள் பணிந்து அவரைத் தொழுது எடுத்துப் புணை அலங்கல் வெற்புயர் தோள் உறத் தழுவி விடை அளித்தார் வன்தொண்டர்	7.4.163
3911	ஆரூரர் அவர் தமக்கு விடை அருளி அங்கு அன்று காரூரும் மலைநாடு கடந்து அருளிக் கல் சுரமும் நீரூரும் கான் யாரும் நெடும் கானும் பலகழிய சீரூரும் திருமுருன் பூண்டி வழிச்செல்கின்றார்	7.4.164
3912	திரு முருகன் பூண்டி அயல் செல்கின்ற போழ்தின் கண் பொருவிடையார் நம்பிக்குத் தாமே பொன் கொடுப்பதலால் ஒருவர் கொடுப்பக் கொள்ள ஒண்ணாமைக்கு அதுவாங்கிப் பெருகருளால் தாம் கொடுக்கப் பெறுவதற்கோ அது அறியோம்	7.4.165
3913	வென்றி மிகு பூதங்கள் வேடர் வடிவாய் சென்று வன்தொண்டர் பண்டாரம் கவர அருள் வைத்து அருள அன்றினார் புரம் எரித்தார் அருளால் வேட்டுவப் படையாய்ச் சென்று அவர் தாம் வரும் வழியில் இருபாலும் செயிர்த்து எழுந்து	7.4.166
3914	வில் வாங்கி அலகம்பு விசை நாணில் சந்தித்துக் கொல்வோம் இங்கு இட்டுப்போம் எனக் கோபத்தால் குத்தி எல்லையில் பண்டாரம் எல்லாம் கவர்ந்து கொள இரிந்தோடி அல்லலுடன் பறியுண்டார் ஆரூரர் மருங்கு அணைந்தார்	7.4.167
3915	ஆரூரர் தம்பால் அவ்வேடுவர் சென்று அணையாதே நீரூருஞ் செஞ்சடையார் அருளினால் நீங்க அவர் சேரூராம் திருமுருகன் பூண்டியினில் சென்று எய்திப் போரூரு மழவிடையார் கோயிலை நாடிப் புக்கார்	7.4.168
3916	அங்கணர் தம் கோயிலினை அஞ்சலி கூப்பித் தொழுது மங்குலுற நீண்ட திருவாயிலினை வந்து இறைஞ்சிப் பொங்கு விருப்புடன் புக்கு வலம் கொண்டு புனித நதி திங்கள் முடிக்கு அணிந்தவர் தம் திருமுன்பு சென்று அணைந்தார்	7.4.169
3917	உருகிய அன்பொடு கைகள் குவித்து விழுந்து உமைபாகம் மருவிய தம் பெருமான் முன் வன்தொண்டர் பாடினார் வெருவுறவேடுவர் பறிக்கும் வெஞ்சுரத்தில் எத்துக்கு இங்கு அருகு இருந்தீர் எனக்கு கொடுகு வெஞ்சிலை அஞ்சொற்பதிகம்	7.4.170
3918	பாடியவர் பரவுதலும் பரம்பொருளாம் அவர் அருளால் வேடுவர் தாம் பறித்த பொருள் அவை எல்லாம் விண்ணெருங்க நீடு திரு வாயிலின் முன் குவித்திடலும் நேர் இறைஞ்சி ஆடும் அவர் திருவருளால் அப்படியே கைக் கொண்டார்	7.4.171
3919	கைக்கொண்டு கொடுபோம் அக் கைவினைஞர் தமை ஏவி மைக் கொண்ட மிடற்றாரை வணங்கிப்போய்க் கொங்கு அன்று மெய்க் கொண்ட காலினால் விரைந்து ஏகி மென் கரும்பும் செய்க் கொண்ட சாலியுஞ்சூழ் திருவாரூர் சென்று அணைந்தார்	7.4.172
3920	நாவலர் மன்னவர் அருளால் விடை கொண்ட நரபதியார் ஆவியின் ஒன்றா நண்பின் ஆரூரர் தமை நினைந்து மாவலரும் சோலை மா கோதையினில் மன்னிமலைப் பூவலயம் பொது நீக்கி அரசு உரிமை புரிந்து இருந்தார்	7.4.173
3921	இந் நிலைமை உதியர் பிரான் எம்பிரான் வன்தொண்டர் பொன்னி வளநாடு அகன்று மாகோதையினில் மேல் புகுந்து மன்னு திருக் கயிலை யினில் மத வரைமேல் எழுந்து அருள முன்னர் வயப்பரி உகைக்கும் திருத்தொழில் பின்மொழிகின்றாம்	7.4.174
3922	மலை மலிந்த திருநாட்டு மன்னவனார் மா கடல் போல் சிலை மலிந்த கொடித் தானைச் சேரலனார் கழல் போற்றி நிலை மலிந்த மணிமாடம் நீள் மறுகு நான் மறை சூழ் கலை மலிந்த புகழ்க் காழிக் கணநாதர் திறம் உரைப்பாம்	7.4.175

திருச்சிற்றம்பலம்

3923	ஆழி மாநிலத்து அகிலம் ஈன்று அளித்தவள் திருமுலை அமுதுண்ட வாழி ஞான சம்பந்தர் வந்து அருளிய வளப்பினது அளப்பு இல்லா ஊழி மாகடல் வெள்ளத்து மிதந்து உலகினுக்கு ஒரு முதலாய் காழி மா நகர் திரு மறையவர் குலக் காவலர் கணநாதர்	7.5.1
3924	ஆய அன்பர் தாம் அணிமதில் சண்பையின் அமர் பெரும் திருத்தோணி நாயனார்க்கு நல் திருப்பணியாயின நாளும் அன்பொடு செய்து மேய அத் திருத் தொண்டினில் விளங்குவார் விரும்பி வந்து அணைவார்க்குத் தூய கைத் திருத் தொண்டினில் அவர் தமைத் துறை தொறும் பயில்விப்பார்	7.5.2
3925	நல்ல நந்தவனப் பணி செய்பவர் நறுந்துணர் மலர் கொய்வோர் பல் பணித் தொடை புனைபவர் கொணர் திரு மஞ்சனப் பணிக்கு உள்ளோர் அல்லும் நன் பகலும் திரு அலகிட்டு திரு மெழுக்கு அமைப்போர் எல்லையில் விளக்கு எரிப்பவர் திரு முறை எழுதுவோர் வாசிப்போர்	7.5.3
3926	இனைய பஃதிருப் பணிகளில் அணைந்தவர்க்கு ஏற்ற அத் திருத்தொண்டின் வினை விளங்கிட வேண்டிய குறை எலாம் முடித்து மேவிடச் செய்தே அனைய அத்திறம் புரிதலில் தொண்டரை ஆக்கி அன்புறு வாய்மை மனை அறம் புரிந்து அடியவர்க்கு இன்பு உற வழிபடும் தொழில் மிக்கார்	7.5.4
3927	இப் பெரும் சிறப்பு எய்திய தொண்டர் தாம் ஏறு சீர் வளர் காழி மெய்ப் பெரும் திரு ஞான போனகர் கழல் மேவிய விருப்பாலே முப் பெரும் பொழுது அர்ச்சனை வழிபாடு மூளும் அன்பொடு நாளும் ஒப்பில் காதல் கூர் உளங்களி சிறந்திட ஒழுகினார் வழுவாமல்	7.5.5
3928	ஆன தொண்டினில் அமர்ந்த பேர் அன்பரும் அகல் இடத்தினில் என்றும் ஞானம் உண்டவர் புண்டரீகக் கழல் அருச்சனை நலம் பெற்றுத் தூ நறும் கொன்றை முடியவர் சுடர் நெடும் கயிலை மால்வரை எய்தி மான நற்பெரும் கணங்களுக்கு நாதராம் வழித் தொண்டின் நிலை பெற்றார்	7.5.6
3929	உலகம் உய்ய நஞ்சுண்டவர் தொண்டினில் உறுதி மெய் உணர்வு எய்தி அலகில் தொண்டருக்கு அறிவு அளித்தவர் திறம் அவனியின் மிசை ஆக்கும் மலர் பெரும் புகழ்ப் புகலியில் வரும் கண நாதனார் கழல் வாழ்த்தி குலவு நீற்று வண் கூற்றுவனார் திறம் கொள்கையின் மொழிகின்றோம்	7.5.7

திருச்சிற்றம்பலம்

3930	துன்னார் முளைகள் தோள் வலியால் வென்று சூலப் படையார் தம் நன்னாமம் தம் திரு நாவில் நாளும் நவிலும் நலம் மிக்கார் பன்னா஡ள் ஈசர் அடியார்தம் பாதம் பரவி பணிந்து ஏத்தி முன்னாகிய நல் திருத் தொண்டின் முயன்றார் கனந்தை முதல்வனார்	7.6.1
3931	அருளின் வலியால் அரசு ஒதுங்க அவனி எல்லாம் அடிப் படுப்பார் பொருளின் முடிவும் காண்பரிய வகையால் பொலிவித்து இகல் சிறக்க மருளும் களிறு பாய் புரவி மணித்தேர் படைஞர் முதல் மாற்றார் வெருளும் கருவி நான்கு நிறை வீரச் செருக்கின் மேலார்	7.6.2
3932	வென்றி வினையின் மீக்கூர வேந்தர் முனைகள் பல முருக்கிச் சென்று தும்பைத் துறை முடித்தும் செருவில் வாகைத் திறம் கெழுமி மன்றல் மாலை மிலைந்தவர் தம் வள நாடு எல்லாம் கவர்ந்து முடி ஒன்றும் ஒழிய அரசர் திரு எல்லாம் உடையர் ஆனார்	7.6.3
3933	மல்லல் ஞாலம் புரக்கின்றார் மணி மா மவுலி புனைவதற்குத் தில்லை வாழ் அந்தணர் தம்மை வேண்ட அவரும் செம்பியர் தம் தொல்லை நீடும் குல முதலோர்க்கு அன்றி சூட்டோ ம் முடி என்று நல்காராகிச் சேரலன் தன் மலை நாடு அணைய நண்ணுவார்	7.6.4
3934	ஒருமை உரிமைத் தில்லை வாழ் அந்தணர்கள் தம்மில் ஒரு குடியைப் பெருமை முடியை அருமை புரி காவல் பேணும் படி இருத்தி இருமை மரபும் தூயவர் தாம் சேரர் நாட்டில் எய்தியபின் வரும் ஐ உறவால் மனம் தளர்ந்து மன்றுள் ஆடும் கழல் பணிவார்	7.6.5
3935	அற்றை நாளில் இரவின் கண் அடியேன் தனக்கு முடியாகப் பெற்ற பேறு மலர் பாதம் பெறவே வேண்டும் எனப் பரவும் பற்று விடாது துயில் வோர்க்குக் கனவில் பாத மலர் அளிக்க உற்ற அருளால் அவை தாங்கி உலகம் எல்லாம் தனிப் புரந்தார்	7.6.6
3936	அம் பொன் நீடும் அம்பலத்துள் ஆரா அமுதத் திரு நடம் செய் தம்பிரானார் புவியில் மகிழ கோயில் எல்லாம் தனித் தனியே இம்பர் ஞாலம் களி கூர எய்தும் பெரும் பூசனை இயற்றி உம்பர் மகிழ அரசு அளித்தே உமையாள் கணவன் அடிசேர்ந்தார்	7.6.7
3937	காதல் பெருமைத் தொண்டின் நிலைக் கடல் சூழ் வையம் காத்து அளித்துக் கோதங்ககல முயல் களந்தைக் கூற்றனார் தம் கழல் வணங்கி நாத மறை தந்து அளித்தாரை நடைநூல் பாவில் நவின்று ஏத்தும் போதம் மருவிப் பொய் அடிமை இல்லாப் புலவர் செயல் புகல்வாம்	7.6.8
3938	சுந்தர மூர்த்தி சுவாமிகள் துதி தேனும் குழலும் பிழைத்த திரு மொழியாள் புலவி தீர்க்க மதி தானும் பணியும் பகை தீர்க்கும் சடையார் தூது தரும் திருநாள் கூனும் குருடும் தீர்த்து ஏவல் கொள்வார் குலவு மலர்ப் பாதம் யானும் பரவித் தீர்க்கின்றேன் ஏழு பிறப்பின் முடங்குகூன்	7.6.9

திருச்சிற்றம்பலம்

சருக்கம் 7 / வார்கொண்ட வனமுலையாள் சருக்கம் முற்றிற்று.

3939	செய்யுள் நிகழ் சொல் தெளிவும் செவ்விய நூல் பல நோக்கும் மெய் உணர்வின் பயன் இதுவே எனத் துணிந்து விளங்கி ஒளிர் மை அணியும் கண்டத்தார் மலர் அடிக்கே ஆளானார் பொய் அடிமை இல்லாத புலவர் எனப் புகழ் மிக்கார்	8.1.1
3940	பொற்பு அமைந்த அரவாரும் புரிசடையார் தமை அல்லால் சொற்பதங்கள் வாய் திறவாத் தொண்டு நெறித் தலைநின்ற பெற்றியினில் மெய் அடிமை உடையாராம் பெரும் புலவர் மற்றவர் தம் பெருமையார் அறிந்து உரைக்க வல்லார்கள்	8.1.2
3941	ஆங்கு அவர் தம் அடி இணைகள் தலை மேல் கொண்டு அவனி எலாம் தாங்கிய வெண்குடை வளவர் குலம் செய்த தவம் அனையார் ஓங்கி வளர் திருத்தொண்டின் உண்மை உணர் செயல் புரிந்த பூம் கழலார் புகழ்ச் சோழர் திருத்தொண்டு புகல்கின்றாம்	8.1.3

திருச்சிற்றம்பலம்

3942	குலகிரியின் கொடுமுடிமேல் கொடி வேங்கைக் குறி எழுதி நிலவு தரு மதிக்குடைக் கீழ் நெடு நிலம் காத்து இனிது அளிக்கும் மலர் புகழ் வண் தமிழ்ச் சோழர் வளநாட்டு மாமூதூர் உலகில் வளர் அணிக்கெல்லாம் உள்ளும் உறையூராம் உறையூர்	8.2.1
3943	அளவில் பெரும் புகழ் நகரம் அதனில் அணிமணி விளக்கும் இள வெயிலின் சுடர்படலை இரவு ஒழிய எறிப்பனவாய்க் கிளர் ஒளி சேர் நெடு வானப் பேர் ஆற்றுக் கொடு கெழுவும் வளர் ஒளி மாளிகை நிரைகள் மருங்கு உடைய மறுகு எல்லாம்	8.2.2
3944	நாக தலத்தும் பிலத்தும் நானிலத்தும் நலம் சிறந்த போகம் அனைத்தினுக்கும் உறுப்பாம் பொருவிறந்த வளத்தினவாய் மாக நிறைந்திட மலிந்த வரம்பில் பல பொருள் பிறங்கும் ஆகரம் ஒத்து அளவில் ஆவண வீதிகள் எல்லாம்	8.2.3
3945	பார் நனைய மதம் பொழிந்து பனி விசும்பு கொள முழங்கும் போர் முக வெம் கறை அடியும் புடையினம் என்று அடையவரும் சோர் மழையின் விடு மதத்துச் சுடரு நெடுமின் ஓடைக் கார் முகிலும் பல தெரியா களிற்று நிரைகள் எல்லாம்	8.2.4
3946	படுமணியும் பரிச் செருக்கும் ஒலி கிளரப் பயில் புரவி நெடு நிரை முன் புல்லுண் வாய் நீர்த் தரங்க நுரை நிவப்ப விடு சுடர் மெய் உறை அடுக்கல் முகில் படிய விளங்குதலால் தொடு கடல்கள் அனைய பல துரங்க சாலைகள் எல்லாம்	8.2.5
3947	துளைக்கை ஐராவதக் களிறும் துரங்க அரசும் திருவும் விளைத்த அமுதும் தருவும் விழுமணியும் கொடுபோத உளைத்த கடல் இவற்று ஒன்று பெற வேண்டி உம்பரூர் வளைத்தது போன்று உளது அங்கண் மதில் சூழ்ந்த மலரக் கிடங்கு	8.2.6
3948	கார் ஏறும் கோபுரங்கள் கதிர் ஏறும் மலர்ச் சோலை தேர் ஏறும் அணி வீதி திசை ஏறும் வசையில் அணி வார் ஏறும் முலை மடவார் மருங்கு ஏறும் மலர்க்கணை ஒண் பார் ஏறும் புகழ் உறந்தைப் பதியின் வளம் பகர் அரிதால்	8.2.7
3949	அந் நகரில் பார் அளிக்கும் அடல் அரசர் ஆகின்றார் மன்னும் திருத் தில்லை நகர் மணி வீதி அணி விளங்கும் சென்னி நீடு அனபாயன் திருக்குலத்து வழி முதல்வோர் பொன்னி நதிப் புரவலனார் புகழ் சோழர் எனப் பொலிவார்	8.2.8
3950	ஒரு குடைக் கீழ் மண்மகளை உரிமையினில் மணம் புணர்ந்து பருவரைத் தோள் வென்றியினால் பார் மன்னர் பணி கேட்ப திருமலர்த்தும் பேருலகும் செங்கோலின் முறை நிற்ப அருமறைச் சைவம் தழைப்ப அரசு அளிக்கும் அந்நாளில்	8.2.9
3951	பிறை வளரும் செம் சடையார் பேணும் சிவ ஆலயம் எல்லாம் நிறை பெரும் பூசனை விளங்க நீடு திருத்தொண்டர் தமைக் குறை இரந்து வேண்டுவன குறிப்பின் வழி கொடுத்து அருளி முறை புரிந்து திருநீற்று முதல் நெறியே பாலிப் பார்	8.2.10
3952	அங்கண் இனிது உறையும் நாள் அரசு இறைஞ்ச வீற்று இருந்து கொங்கரொடு குட புலத்துக் கோ மன்னர் திறை கொணரத் தங்கள் குல மரபின் முதல் தனி நகராம் கருவூரில் மங்கல நாள் அரசு உரிமைச் சுற்றம் உடன் வந்து அணைந்தார்	8.2.11
3953	வந்து மணி மதில் கருவூர் மருங்கு அணைவார் வானவர் சூழ் இந்திரன் வந்து அமரர் புரி எய்துவான் என எய்தி சிந்தை களி கூர்ந்து அரனார் மகிழ் திரு ஆன்நிலைக் கோயில் முந்துற வந்து இறைஞ்சி மொய் ஒளி மாளிகை புகுந்தார்	8.2.12
3954	மாளிகை முன் அத்தாணி மண்டபத்தின் மணிபுனை பொன் கோளரி ஆசனத்து இருந்து குட புல மன்னவர் கொணர்ந்த ஒளி நெடும் களிற்றின் அணி உலப்பில் பரி துலைக் கனகம் நீளிடைவில் விலகு மணி முதல் நிறையும் திறை கண்டார்	8.2.13
3955	திறை கொணர்ந்த அரசர்க்குச் செயல் உரிமைத் தொழில் அருளி முறை புரியும் தனித் திகரி முறைநில்லா முரண் அரசர் உறை அரணம் உளவாகில் தெரிந்து உரைப்பீர் என உணர்வு நிறை மதி நீடு அமைச்சர்க்கு மொழிந்து அருளி நிகழும் நாள்	8.2.14
3956	சென்று சிவகாமியார் கொணர் திருப்பள்ளித் தாமம் அன்று சிதறும் களிற்றை அற எறிந்து பாகரையும் கொன்ற எறி பத்தர் எதிர் எனையும் கொன்று அருளும் என வென்றி வடிவாள் கொடுத்துத் திருத்தொண்டில் மிகச் சிறந்தார்	8.2.15
3957	விளங்கு திரு மதிக் குடைக்கீழ் வீற்று இருந்து பார் அளிக்கும் துளங்கொளி நீள் முடியார்க்குத் தொன் முறைமை நெறி அமைச்சர் அளந்த திறை முறை கொணரா அரசன் உளன் ஒருவன் என உளம் கொள்ளும் வகை உரைப்ப உறுவியப் பால் முறுவலிப்பார்	8.2.16
3958	ஆங்கவன் யார் என்று அருள அதிகன் அவன் அணித்தாக ஓங்கு எயில் சூழ் மலை அரணத்துள் உறைவான் என உரைப்ப ஈங்கு நுமக்கு எதிர் நிற்கும் அரண் உளதோ படை எழுந்த பாங்கரணம் துகளாகப் பற்று அறுப்பீர் எனப் பகர்ந்தார்	8.2.17
3959	அடல் வளவர் ஆணையினால் அமைச்சர்களும் புறம் போந்து கடல் அனைய நெடும் படையைக் கைவகுத்து மேல் செல்வார் படர் வனமும் நெடும் கிரியும் பயில் அரணும் பொடி ஆக மிடல் உடை நால் கருவியுற வெஞ்சமரம் மிக விளைத்தார்	8.2.18
3960	வளவனார் பெரும் சேனை வஞ்சி மலர் மிலைந்து ஏற அளவில் அரண் அக்குறும்பில் அதிகர் கோன் அடல் படையும் உளம் நிறை வெம் சினம் திருகி உயர் காஞ்சி மிலைந்து ஏறக் கிளர் கடல்கள் இரண்டு என்ன இருபடையும் கிடைத்தனவால் <	8.2.19
3961	கயமொடு கயம் எதிர் குத்தின அயமுடன் அயமுனை முட்டின வயவரும் வயவரும் உற்றனர் வியனமர் வியல் இடம் மிக்கதே	8.2.20
3962	மலையொடு மலைகள் மலைந்தென அலை மத அருவி கொழிப்பொடு சிலையினர் விசையின் மிசைத் தெரு கொலை மதக் கரிகொலை உற்றவே	8.2.21
3963	சூறை மாருதம் ஒத்து எதிர் ஏறு பாய் பரி வித்தகர் வேறு வேறு தலைப் பெய்து சீறி ஆவி செகுத்தனர்	8.2.22
3964	மண்டு போரின் மலைப்பவர் துண்டம் ஆயிட உற்று எதிர் கண்டர் ஆவி கழித்தனர் உண்ட சோறு கழிக்கவே	8.2.23
3965	வீடினார் உடலில் பொழி நீடுவார் குருதிப் புனல் ஓடும் யாறென ஒத்தது கோடு போல்வ பிணக் குவை	8.2.24
3966	வானிலாவு கருங்கொடி மேனிலாவு பருந்து இனம் ஏனை நீள் கழுகின் குலம் ஆன ஊணொடு எழுந்தவே	8.2.25
3967	வரிவில் கதை சக்கரம் உற்கரம் வாள் சுரிகைப் படை சத்திகழுக் கடைவேல் எரி முத்தலை கப்பணமெற் பயில் கோல் முரி உற்றன உற்றன மொய்க் களமே	8.2.26
3968	வடிவேல் அதிகன் படைமாள வரைக் கடிசூழ் அரணக் கணவாய் நிரவிக் கொடி மா மதில் நீடு குறும் பொறையூர் முடி நேரியனார் படை முற்றியதே	8.2.27
3969	முற்றும் பொரு சேனை முனை தலையில் கற்றிண் புரிசைப் பதி கட்டு அழியப் பற்றும் துறை நொச்சிப் பரிந்து உடையச் சுற்றும் படை வீரர் துணித்தனரே	8.2.28
3970	மாறுற்ற விறல் படை வாள் அதிகன் நூறுற்ற பெரும்படை நூழில் படப் பாறுற்ற எயில் பதி பற்று அற விட்டு ஏறுற்றனன் ஓடி இருஞ் சுரமே	8.2.29
3971	அதிகன் படை போர் பொருதற்றதலை பொதியின் குவை எண்ணில போயின பின் நிதியின் குவை மங்கையர் நீள் பரிமா எதிரும் கரி பற்றினர் எண்ணிலரே	8.2.30
3972	அரண் முற்றி எறிந்த அமைச்சர்கள் தாம் இரணத் தொழில் விட்டு எயில் சூழ் கருவூர் முரண் உற்ற சிறப்பொடு முன்னினர் நீள் தரணித் தலைவன் கழல் சார் உறவே	8.2.31
3973	மன்னும் கருவூர் நகர் வாயிலின் வாய் முன் வந்த கரும் தலை மொய் குவைதான் மின்னும் சுடர் மா முடிவேல் வளவன் தன் முன்பு கொணர்ந்தனர் தானை உளோர்	8.2.32
3974	மண்ணுக்கு உயிராம் எனும் மன்னவனார் எண்ணில் பெருகும் தலை யாவையினும் நண்ணிக் கொணரும் தலை ஒன்றின் அடுக் கண்ணுற்றது ஓர் புன் சடை கண்டனரே	8.2.33
3975	கண்ட பொழுதே நடுங்கி மனம் கலங்கிக் கைதொழுது கொண்ட பெரும் பயத்துடனும் குறித்து எதிர் சென்று அது கொணர்ந்த திண்டிறலோன் கைத் தலையில் சடை தெரியப் பார்த்து அருளி புண்டரிகத் திருக்கண்ணீர் பொழிந்து இழியப் புரவலனார்	8.2.34
3976	முரசுடைத்திண் படை கொடு போய் முதல் அமைச்சர் முனை முருக்கி உரை சிறக்கும் புகழ்வென்றி ஒன்று ஒழிய ஒன்றாமல் திரை சரிந்த கடல் உலகில் திருநீற்றின் நெறி புரந்துயான் அரசு அளித்தபடி சால அழகி! தென அழிந்து அயர்வார்	8.2.35
3977	தார் தாங்கிக் கடன் முடித்த சடைதாங்கும் சடை முடையார் நீர் தாங்கும் சடைப் பெருமான் நெறிதாம் கண்டவரானார் சீர் தாங்கும் இவர் வேணிச் சிரம் தாங்கி வரக் கண்டும் பார் தாங்க இருந்தேனோ பழிதாங்குவேன் என்றார்	8.2.36
3978	என்று அருளிச் செய்து அருளி இதற்கு இசையும் படி துணிவார் நின்ற நெறி அமைச்சர்க்கு நீள் நிலம் காத்து அரசு அளித்து மன்றில் நடம் புரிவார் தம் வழித் தொண்டின் வழி நிற்ப வென்றி முடி என் குமரன்தனைப் புனைவீர் என விதித்தார்	8.2.37
3979	அம்மாற்றம் கேட்டு அழியும் அமைச்சரையும் இடர் அதற்றிக் கை மாற்றும் செயல்தாமே கடனாற்றும் கருத்து உடையார் செம்மார்க்கம் தலை நின்று செந்தீ முன் வளர்ப்பித்துப் பொய்ம்மாற்றும் திருநீற்றுப் புனை கோலத்தினில் பொலிந்தார்	8.2.38
3980	கண்ட சடைச் சிரத்தினையோர் கனகமணி கலத்து ஏந்தி கொண்டு திருமுடித் தாங்கிக் குலவும் எரிவலம் கொள்வார் அண்டர் பிரான் திரு நாமத்து அஞ்சு எழுத்தும் எடுத்து ஓதி மண்டு தழல் பிழம்பின் இடை மகிழ்ந்து அருளி உள் புக்கார்	8.2.39
3981	புக்க பொழுது அலர் மாரி புவி நிறையப் பொழிந்து இழிய மிக்க பெரு மங்கல தூரியம் விசும்பின் முழக்கு எடுப்ப செக்கர் நெடும் சடை முடியார் சிலம்பு அலம்பு சேவடியின் அக்கருணைத் திருநிழல் கீழ் ஆராமை அமர்ந்திருந்தார்	8.2.40
3982	முரசங் கொள் கடல் தானை மூவேந்தர் தங்களின் முன் பிரசம் கொள் நறுந்தொடையல் புகழ்ச் சோழர் பெருமையினைப் பரசும் குற்றேவலினால் அவர் பாதம் பணிந்து ஏத்தி நரசிங்க முனையர் திறம் நாம் அறிந்தபடி உரைப்பாம்	8.2.41

திருச்சிற்றம்பலம்

3983	கோடாத நெறி விளக்கும் குலமரபின் அரசு அளித்து மாடாக மணி கண்டர் திருநீறே மனம் கொள்வார் தேடாத பெருவளத்தில் சிறந்த திருமுனைப் பாடி நாடாளும் காவலனார் நரசிங்க முனையரையர்	8.3.1
3984	இம்முனையர் பெருந்தகையார் இருந்து அரசு புரந்து போய்த் தெம் முனைகள் பல கடந்து தீங்கு நெறிப் பாங்கு அகல மும்முனை நீள் இலைச் சூல முதல் படையார் தொண்டுபுரி அம் முனைவர் அடி அடைவே அரும் பெரும் பேரு என அடைவார்	8.3.2
3985	சின விடையார் கோயில் தொறுந் திருச் செல்வம் பெருக்குநெறி யனஇடை ஆர் உயிர் துறக்க வரும் எனினும் அவை காத்து மனவிடை ஆமைத் தொடையல் அணிமார்பர் வழித்தொண்டு கனவிடை ஆகிலும் வழுவாக் கடன் ஆற்றிச் செல்கின்றார்	8.3.3
3986	ஆறு அணிந்த சடை முடியார்க்கு ஆதிரை நாள் தொறும் என்றும் வேறு நிறை வழிபாடு விளக்கிய பூசனை மேவி நீறு அணியும் தொண்டர் அணைந்தார்க்கு எல்லாம் நிகழ் பசும் பொன் நூறு குறையாமல் அளித்து இன் அமுது நுகர்விப்பார்	8.3.4
3987	ஆன செயல் முறை புரிவார் ஒரு திருவாதிரை நாளில் மேன்மை நெறித் தொண்டர்க்கு விளங்கிய பொன் இடும் பொழுதில் மான நிலை அழிதன்மை வரும் காமக்குறி மலர்ந்த ஊனம் நிகழ் மேனியராய் ஒருவர் நீறு அணிந்து அணைந்தார்	8.3.5
3988	மற்று அவர் தம் வடிவு இருந்த படி கண்டு மருங்குள்ளார் உற்ற இகழ்ச்சியராகி ஒதுங்குவார் தமைக் கண்டு கொற்றவனார் எதிர் சென்று கைகுவித்துக் கொடு போந்தப் பெற்றியினார் தமை மிகவும் கொண்டாடிப் பேணுவார்	8.3.6
3989	சீலம் இலரே எனினும் திருநீறு சேர்ந்தாரை ஞாலம் இகழ்ந்த அருநரகம் நண்ணாமல் எண்ணுவார் பாலணைந்தார் தமக்கு அளித்தபடி இரட்டிப் பொன் கொடுத்து மேலவரைத் தொழுது இனிய மொழி விளம்பி விடை கொடுத்தார்	8.3.7
3990	இவ்வகையே திருத் தொண்டின் அருமை நெறி எந்நாளும் செவ்விய அன்பினில் ஆற்றித் திருந்திய சிந்தையர் ஆகிப் பை வளர் வாள் அரவு அணிந்தார் பாதமலர் நிழல் சோர்ந்து மெய் வகைய வழி அன்பின் மீளாத நிலை பெற்றார்	8.3.8
3991	விட நாகம் அணிந்த பிரான் மெய்த்தொண்டு விளைந்த நிலை உடனாகும் நரசிங்க முனையர் பிரான் கழல் ஏத்தித் தடநாகம் மதம் சொரியத் தனம் சொரியும் கலம் சேரும் கடனாகை அதிபத்தர் கடனாகைக் கவின் உரைப்பாம்	8.3.9

திருச்சிற்றம்பலம்

3992	மன்னி நீடிய செங்கதிரவன் வழி மரபின் தொன்மையாம் முதல் சோழர் தம் திருக்குலத்து உரிமைப் பொன்னி நாடு எனும் கற்பகப் பூங்கொடி மலர் போல் நன்மை சான்றது நாகப் பட்டினத் திரு நகரம்	8.4.1
3993	தாம நித்திலக் கோவைகள் சரிந்திடச் சரிந்த தேமலர்க் குழல் மாதர் பந்து ஆடும் தெற்றிகள் சூழ் காமர் பொற் சுடர் மாளிகைக் கரும் கடல் முகந்த மாமுகில் குலம் மலை என ஏறுவ மருங்கு	8.4.2
3994	பெருமையில் செறி பேரொலி பிறங்கலின் நிறைந்து திருமகட்கு வாழ் சேர் இடம் ஆதலில் யாவும் தருதலின் கடல் தன்னினும் பெரிது எனத் திரை போல் கரி பரித் தொகை மணி துகில் சொரிவதாம் கலத்தால்	8.4.3
3995	நீடு தொல் புகழ் நிலம் பதினெட்டினும் நிறைந்த பீடு தங்கிய பல பொருள் மாந்தர்கள் பெருகிக் கோடி நீள் தனக் குடியுடன் குவலயம் காணும் ஆடி மண்டலம் போல்வது அவ்வணி கிளர் மூதூர்	8.4.4
3996	அந்நெடும் திரு நகர் மருங்கு அலை கடல் விளிம்பில் பன்னெடும் திரை நுரை தவழ் பாங்கரின் ஞாங்கர் மன்னும் தொன்மையின் வலை வளத்து உணவினில் மலிந்த தன்மை வாழ்குடி மிடைந்தது தட நுளைப் பாடி	8.4.5
3997	புயல் அளப்பன என வலை புறம்பு அணை குரம்பை அயல் அளப்பன மீன் விலைப் பசும் பொனின் அடுக்கல் வியல் அளக்கரில் விடுந்திமில் வாழ்நர்கள் கொணர்ந்த கயல் அளப்பன பரத்தியர் கரு நெடும் கண்கள்	8.4.6
3998	உணங்கல் மீன் கவர் உறு நசைக் குருகு உடன் அணைந்த கணம் கொள் ஓதிமம் கரும் சினைப் புன்னையங் கானல் அணங்கு நுண்ணிடை நுளைச்சியர் அசை நடைக் கழிந்து மணம் கொள் கொம்பரின் மருங்கு நின்று இழிய மருளும்	8.4.7
3999	வலை நெடும் தொடர் வடம் புடை வலிப்பவர் ஒலியும் விலை பகர்ந்து மீன் குவை கொடுப்பவர் விளி ஒலியும் தலை சிறந்த வெள் வளை சொரிபவர் தழங்கு ஒலியும் அலை நெடுங்கடல் அதிர் ஒலிக்கு எதிர் ஒலி அனைய	8.4.8
4000	அனையதாகிய அந்நுளைப் பாடியில் அமர்ந்து மனை வளம் பொலி நுளையர் தம் குலத்தினில் வந்தார் புனை இளம் பிறை முடி அவர் அடித்தொண்டு புரியும் வினை விளங்கிய அதி பத்தர் என நிகழ் மேலோர்	8.4.9
4001	ஆங்கு அன்பர் தாம் நுளையர் தம் தலைவராய் அவர்கள் ஏங்கு தெண் திரைக் கடல் இடைப் பலபட இயக்கிப் பாங்கு சூழ்வலை வளைத்து மீன் படுத்து முன் குவிக்கும் ஓங்கு பல் குவை உலப்பில உடையராய் உயர்வார்	8.4.10
4002	முட்டில் மீன் கொலைத் தொழில் வளத்தவர் வலை முகந்து பட்ட மீன்களில் ஒரு தலை மீன் படும் தோறும் நட்டம் ஆடிய நம்பருக்கு என நளிர் முந்நீர் விட்டு வந்தனர் விடாத அன்பு உடன் என்றும் விருப்பால்	8.4.11
4003	வாகு சேர் வலை நாள் ஒன்றில் மீன் ஒன்று வரினும் ஏக நாயகர் தங்கழற் கென விடும் இயல்பால் ஆகும் நாளில் அநேக நாள் அடுத்து ஒரு மீனே மேக நீர் படி வேலையில் பட விட்டு வந்தார்	8.4.12
4004	மீன் விலைப் பெருகு உணவினில் மிகு பெரும் செல்வம் தான் மறுத்தலின் உணவு இன்றி அரும் கிளை சாம்பும் பான்மை பற்றியும் வருந்திலர் பட்ட மீன் ஒன்று மான் மறிக் கரத்தவர் கழற்கு என விட்டு மகிழ்ந்தார்	8.4.13
4005	சால நாள் இப்படி வரத் தாம் உணவு அயர்த்து கோல மேனியும் தளரவும் தம் தொழில் குறையாச் சீலமே தலை நின்றவர் தம் திறம் தெரிந்தே ஆலம் உண்டவர் தொண்டர் அன்பு எனும் அமுது உண்பார்	8.4.14
4006	ஆன நாள் ஒன்றில் அவ்வொரு மீனும் அங்கு ஒழித்துத் தூ நிறப் பசும் கனக நல் சுடர் நவமணியால் மீன் உறுப்பு உற அமைத்து உலகு அடங்கலும் விலையாம் பான்மை அற்புதப் படியது ஒன்று இடுவலைப் படுத்தார்	8.4.15
4007	வாங்கு நீள் வலை அலைகடல் கரையில் வந்து ஏற ஓங்கு செஞ்சுடர் உதித்து என உலகெலாம் வியப்பத் தாங்கு பேரொளி தழைத்திடக் காண்டலும் எடுத்துப் பாங்கு நின்றவர் மீன் ஒன்று படுத்தனம் என்றார்	8.4.16
4008	என்று மற்று உளோர் இயம்பவும் ஏறு சீர்த் தொண்டர் பொன் திரள் சுடர் நவமணி பொலிந்தமீன் உறுப்பால் ஒன்றும் மற்றிது என்னை ஆள் உடையவர்க்கு ஆகும் சென்று பொன் கழல் சேர்க எனத் திரை யொடும் திரிந்தார்	8.4.17
4009	அகில லோகமும் பொருள் முதற்றாம் எனும் அளவில் புகலும் அப்பெரும் பற்றினைப் புரை அற எறிந்த இகலில் மெய்த் திருத் தொண்டர்முன் இறைவர் தாம் விடைமேல் முகில் விசும்பிடை அணைந்தார் பொழிந்தனர் முகைப்பூ	8.4.18
4010	பஞ்ச நாதமும் எழுந்தன அதிபத்தர் பணிந்தே அஞ்சலிக் கரம் சிரம் மிசை அணைத்து நின்று அவரை நஞ்சு வாண்மணி மிடற்று அவர் சிவலோகம் நண்ணித்து அஞ்சிறப்புடை அடியர் பாங்கு உறத்தலை அளித்தார்	8.4.19
4011	தம் மறம் புரி மரபினில் தகும் பெருந் தொண்டு மெய்ம்மையே புரி அதிபத்தர் விளங்கும் தாள் வணங்கி மும்மையாகிய புவனங்கள் முறைமையில் போற்றும் செம்மை நீதியார் கலிக்கம்பர் திருத்தொண்டு பகர்வாம்	8.4.20

திருச்சிற்றம்பலம்

4012	உரிமை ஒழுக்கம் தலை நின்ற உயர் தொல் மரபில் நீடு மனைத் தரும நெறியால் வாழ் குடிகள் தழைத்து வனரும் தன்மையதாய் வரும் மஞ்சு உறையும் மலர்ச் சோலை மருங்கு சூழ்ந்த வளம் புறவில் பெருமை உலகு பெற விளங்கும் மேல் பால் பெண்ணாகட மூதூர்	8.5.1
4013	மற்றப் பதியினிடை வாழும் வணிகர் குலத்து வந்து உதித்தார் கற்றைச் சடையார் கழற்காதலுடனே வளர்ந்த கருத்து உடையார் அற்றைக்கு அன்று தூங்கானை மாடத்து அமர்ந்தார் அடித்தொண்டு பற்றிப் பணி செய் கலிக்கம்பர் என்பார் மற்றோர் பற்று இல்லார்	8.5.2
4014	ஆன அன்பர் தாம் என்றும் அரனார் அன்பர்க்கு அமுது செய மேன்மை விளங்கு போனகமும் விரும்பு கறி நெய் தயிர் தீம் பால் தேனின் இனிய கனி கட்டி திருந்த அமுது செய்வித்தே ஏனை நிதியம் வேண்டுவன எல்லாம் இன்பமுற அளிப்பார்	8.5.3
4015	அன்ன வகையால் திருத்தொண்டு புரியுநாளில் அங்கு ஒரு நாள் மன்னும் மனையில் அமுது செய வந்த தொண்டர் தமை எல்லாம் தொன்மை முறையே அமுது செயத் தொடங்கு விப்பார் அவர் தம்மை முன்னர் அழைத்துத் திருவடிகள் எல்லாம் விளக்க முயல்கின்றார்	8.5.4
4016	திருந்து மனையார் மனை எல்லாம் திகழ விளக்கிப் போனகமும் பொருந்து சுவையில் கறி அமுதும் புனிதத் தண்ணீர் உடன் மற்றும் அருந்தும் இயல்பில் உள்ளனவும் அமைத்துக் கரக நீர் அளிக்க 4016-3 விரும்பு கணவர் பெருந்தவத்தாள் எல்லாம் விளக்கும் பொழுதின் கண்	8.5.5
4017	முன்பு தமக்குப் பணி செய்யும் தமராய் ஏவல் முனிந்து போய் என்பும் அரவும் அணிந்த பிரான் அடியார் ஆகி அங்கு எய்தும் அன்பர் உடனே திருவேடம் தாங்கி அணைந்தார் ஒருவர் தாம் பின்பு வந்து தோன்ற அவர் பாதம் விளக்கும் பெரும் தகையார்	8.5.6
4018	கையால் அவர் தம் அடி பிடிக்கக் காதல் மனையார் முன்பு ஏவல் செய்யாது அகன்ற தமர் போலும் என்று தேரும் பொழுது மலர் மொய்யார் வாசக் கரக நீர் வார்க்க முட்ட முதல் தொண்டர் மையார் கூந்தல் மனையாரைப் பார்த்து மனத்துள் கருதுவார்	8.5.7
4019	வெறித்த கொன்றை முடியார் தம் அடியார் இவர் முன் மேவு நிலை குறித்து வெள்கி நீர் வாராது ஒழிந்தாள் என்று மனம் கொண்டு மறித்து நோக்கார் வடிவாளை வாங்கிக் கரகம் வாங்கிக் கை தறித்துக் கரக நீர் எடுத்துத் தாமே அவர் தாள் விளக்கினார்	8.5.8
4020	விளக்கி அமுது செய்வதற்கு வேண்டுவன தாமே செய்து துளக்கில் சிந்தை உடன் தொண்டர் தம்மை அமுது செய்வித்தார் அளப்பில் பெருமை அவர் பின்னும் அடுத்த தொண்டின் வழி நின்று களத்தில் நஞ்சம் அணிந்து அவர் தாள்நிழல் கீழ் அடியாருடன் கலந்தார்	8.5.9
4021	ஓத மலிநீர் விடம் உண்டார் அடியார் என்றுணரா மாதரார் கை தடிந்த கலிக் கம்பர் மலர்ச் சேவடி வணங்கி பூத நாதர் திருத்தொண்டு புரிந்து புவனங்களில் பொலிந்த காதல் அன்பர் கலிநீதியார் தம் பெருமை கட்டுரைப்பாம்	8.5.10

திருச்சிற்றம்பலம்

4022	பேருலகில் ஓங்கு புகழ்ப் பெரும் தொண்டை நன்னாட்டு நீருலவும் சடைக் கற்றை நிருத்தர் திருப்பதியாகும் காருலவும் மலர்ச் சோலைக் கன்னிமதில் புடை சூழ்ந்து தேருலவு நெடு வீதி சிறந்த திருஒற்றியூர்	8.6.1
4023	பீடு கெழும் பெரும் தெருவும் புத்தர் உடன் பீலி அமண் வேடம் உடையவர் பொருள் போல் ஆகாசவெளி மறைக்கும் ஆடு கொடி மணி நெடுமாளிகை நிரைகள் அலை கமுகின் காடனைய கடல் படப்பை என விளங்கும் கவின் காட்டும்	8.6.2
4024	பன்னு திருப்பதிக இசைப் பாட்டு ஓவா மண்டபங்கள் அன்ன நடை மடவார்கள் ஆட்டு ஓவா அணி அரங்கு பன் முறை தூரியம் முழங்கு விழவு ஓவா பயில் வீதி செம் நெல் அடிசில் பிறங்கல் உணவு ஓவா திருமடங்கள்	8.6.3
4025	கெழு மலர் மாதவி புன்னை கிளைஞாழல் தளை அவிழும் கொழு முகைய சண்பகங்கள் குளிர் செருந்தி வளர் கைதை முழு மணமே முந் நீரும் கமழ மலர் முருகு உயிர்க்கும் செழு நிலவின் துகள் அனைய மணல் பரப்பும் திருப்பரப்பு	8.6.4
4026	எயிலணையும் முகில் முழக்கும் எறிதிரை வேலையின் முழக்கும் பயில் தரு பல்லிய முழக்கும் முறை தெரியாப் பதி அதனுள் வெயில் அணி பல் மணி முதலாம் விழுப்பொருள் ஆவன விளக்கும் தயில வினைத் தொழில் மரபில் சக்கரப் பாடி தெருவு	8.6.5
4027	அக்குலத்தின் செய்தவத்தால் அவனி மிசை அவதரித்தார் மிக்க பெரும் செல்வத்து மீக்கூர விளங்கினார் தக்க புகழ்க் கலியனார் எனும் நாமம் தலை நின்றார் முக்கண் இறைவர்க்கு உரிமைத் திருத் தொண்டின் நெறி முயல்வார்	8.6.6
4028	எல்லையில் பல் கோடி தனத்து இறைவராய் இப்படித்தாம் செல்வ நெறிப் பயன் அறிந்து திருஒற்றியூர் அமர்ந்த கொல்லை மழவிடையார் தம் கோயிலின் உள்ளும் புறம்பும் அல்லும் நெடும் பகலும் இடும் திருவிளக்கின் அணி விளைத்தார்	8.6.7
4029	எண்ணில் திரு விளக்கு நெடு நாள் எல்லாம் எரித்து வரப் புண்ணிய மெய்த் தொண்டர் செயல் புலப்படுப்பார் அருளாலே உண்ணிறையும் பெரும் செல்வம் உயர்த்தும் வினைச் செயல் ஓவி மண்ணில் அவர் இருவினை போல் மாண்ட மாட்சிமைத்தாக	8.6.8
4030	திருமலி செல்வத்துழனி தேய்ந்து அழிந்த பின்னையுந்தம் பெருமை நிலைத் திருப் பணியில் பேராத பேராளர் வருமரபில் உள்ளோர் பால் எண்ணெய் மாறிக் கொணர்ந்து தரும் இயல்பில் கூலியினால் தமது திருப்பணி செய்வார்	8.6.9
4031	வளம் உடையார் பால் எண்ணெய் கொடுபோய் மாறிக் கூலி கொள முயலும் செய்கையும் மற்று அவர் கொடாமையின் மாறத் தளருமனம் உடையவர் தாம் சக்கர எந்திரம் புரியும் களனில் வரும் பணி செய்து பெரும் கூலி காதலித்தார்	8.6.10
4032	செக்கு நிறை எள் ஆட்டிப் பதம் அறிந்து தில தயிலம் பக்கம் எழ மிக உழந்தும் பாண்டில் வரும் எருது உய்த்தும் தக்க தொழில் பெறும் கூலி தாம் கொண்டு தாழாமை மிக்க திரு விளக்கு இட்டார் விழுத்தொண்டு விளக்கிட்டார்	8.6.11
4033	அப் பணியால் வரும் பேறு அவ் வினைஞர் பலர் உளராய் எப்பரிசும் கிடையாத வகை முட்ட இடர் உழந்தே ஒப்பில் மனை விற்று எரிக்கும் உறு பொருளும் மாண்ட அதன் பின் செப்பருஞ் சீர் மனையாரை விற்பதற்குத் தேடுவார்	8.6.12
4034	மனம் மகிழ்ந்து மனைவியார் தமைக் கொண்டு வள நகரில் தனம் அளிப்பார் தமை எங்கும் கிடையாமல் தளர்வு எய்தி சின விடையார் திருக் கோயில் திரு விளக்குப் பணிமுட்டக் கன வினும் முன்பு அறியாதார் கை அறவால் எய்தினார்	8.6.13
4035	பணி கொள்ளும் படம் பக்க நாயகர்தம் கோயிலினுள் அணி கொள்ளும் திருவிளக்குப் பணிமாறும் அமையத்தில் மணி வண்ணச் சுடர் விளக்கு மாளில் யான் மாள்வன் எனத் துணிவுள்ளங் கொள நினைந்து அவ் வினை முடிக்கத் தொடங்குவார்	8.6.14
4036	திரு விளக்குத் திரி இட்டு அங்கு அகல் பரப்பிச் செயல் நிரம்ப ஒருவிய எண் ணெய்க்கு ஈடா உடல் உதிரம் கொடுநிறைக்கக் கருவியினால் மிடறு அரிய அக்கையைக் கண் நுதலார் பெருகு திருக் கருணையுடன் நேர்வந்து பிடித்து அருளி	8.6.15
4037	மற்றவர் தம் முன் ஆக மழ விடை மேல் எழுந்து அருள உற்றவூறு அது நீங்கி ஒளி விளங்க உச்சியின் மேல் பற்றிய அஞ்சலியினர் ஆய் நின்றவரைப் பரமர் தாம் பொற்புடைய சிவபுரியில் பொலிந்து இருக்க அருள் புரிந்தார்	8.6.16
4038	தேவர் பிரான் திருவிளக்குச் செயல் முட்ட மிடறு அரிந்து மே வரிய வினை முடித்தார் கழல் வணங்கி வியன் உலகில் யாவர் எனாது அரன் அடியார் தமை இகழ்ந்து பேசினரை நாவரியும் சத்தியார் திருத்தொண்டின் நலம் உரைப்பாம்	8.6.17

திருச்சிற்றம்பலம்

4039	களமர் கட்ட கமலம் பொழிந்த தேன் குளம் நிறைப்பது கோல் ஒன்றில் எண் திசை அளவும் ஆணைச் சயத் தம்பம் நாட்டிய வளவர் காவிரி நாட்டு வரிஞ்சையூர்	8.7.1
4040	வரிஞ்சை ஊரினில் வாய்மை வேளாண் குலம் பெரும் சிறப்புப் பெறப் பிறப்பு எய்தினார் விரிஞ்சன் மால்முதல் விண்ணவர் எண்ணவும் அரும் சிலம்பு அணி சேவடிக்காள் செய்வார்	8.7.2
4041	அத்தர் ஆகிய அங்கணர் அன்பரை இத்தலத்தில் இகழ்ந்து இயம்பும் உரை வைத்த நாவை வலித்து அரி சத்தியால் சத்தியார் எனும் திருநாமமும் தாங்கினார்	8.7.3
4042	தீங்கு சொற்ற திருவிலர் நாவினை வாங்க வாங்கும் தண்டு ஆயத்தினால் வலித்து தாங்கு அயில் கத்தியால் அரிந்து அன்புடன் ஓங்கு சீர்த் தொண்டின் உயர்ந்தனர்	8.7.4
4043	அன்னதாகிய ஆண்மைத் திருப்பணி மன்னு பேருலகத்தில் வலி உடன் பண்னெடும் பெருநாள் பரிவால் செய்து சென்னி ஆற்றினர் செந்நெறி ஆற்றினர்	8.7.5
4044	ஐயம் இன்றி அரிய திருப்பணி மெய்யினால் செய்த வீரத் திருத்தொண்டர் வையம் உய்ய மணிமன்றுள் ஆடுவார் செய்ய பாதத் திருநிழல் சேர்ந்தனர்	8.7.6
4045	நாயனார் தொண்டரை நலம் கூறலார் சாய நாவரி சத்தியார் தாள் பணிந்து ஆய மா தவத்து ஐயடிகள் எனும் தூய காடவர் தம் திறம் சொல்லுவாம்	8.7.7

திருச்சிற்றம்பலம்

4046	வைய நிகழ் பல்லவர் தம் குலமரபின் வழித்தோன்றி வெய்ய கலியும் பகையும் மிகை ஒழியும் வகை அடக்கிச் செய்ய சடையார் சைவத் திரு நெறியால் அரசு அளிப்பார் ஐயடிகள் நீதியால் அடிப்படுத்தும் செங்கோலார்	8.8.1
4047	திருமலியும் புகழ் விளங்கச் சேணிலத்தில் எவ்வுயிரும் பெருமையுடன் இனிது அமரப் பிற புலங்கள் அடிப்படுத்துப் தருமநெறி தழைத்து ஓங்கத் தாரணிமேல் சைவமுடன் அருமறையின் துறை விளங்க அரசு அளிக்கும் அந்நாளில்	8.8.2
4048	மன்னவரும் பணி செய்ய வடநூல் தென்தமிழ் முதலாம் பன்னு கலைப் பணிசெய்யப் பார் அளிப்பார் அரசாட்சி இன்னல் என இகழ்ந்து அதனை எழில் குமரன் மேல் இழச்சி நன்மை நெறித் திருத்தொண்டு நயந்து அளிப்பார் ஆயினார்	8.8.3
4049	தொண்டுரிமை புரக்கின்றார் சூழ்வேலை உலகின் கண் அண்டர் பிரான் அமர்ந்து அருளும் ஆலயங்களான எலாம் கண்டிறைஞ்சித் திருத்தொண்டின் கடன் ஏற்ற பணி செய்த வண் தமிழின் மொழி வெண்பா ஓரொன்றா வழுத்துவார்	8.8.4
4050	பெருத்தெழு காதலினால் வணங்கிப் பெரும்பற்றத் தண்புலியூர்த் திருச்சிற்றம் பலத்து ஆடல் புரிந்து அருளும் செய்ய சடை நிறுத்தனார் திருக்கூத்து நேர்ந்து இறைஞ்சி நெடுந்தகையார் விருப்பின் உடன் செந்தமிழின் வெண்பா மென் மலர் புனைந்தார்	8.8.5
4051	அவ்வகையால் அருள் பெற்று அங்கு அமர்ந்து சில நாள் வைகி இவ் உலகில் தம் பெருமான் கோயில்கள் எல்லாம் எய்திச் செவ்விய அன்பொடு பணிந்து திருப்பணி ஏற்றன செய்தே எவ்வுலகும் புகழ்ந்து ஏத்தும் இன்தமிழ் வெண்பா மொழிந்தார்	8.8.6
4052	இந்நெறியால் அரன் அடியார் இன்பமுற இசைந்த பணி பன்னெடு நாள் ஆற்றியபின் பரமர் திருவடி நிழல் கீழ் மன்னு சிவலோகத்து வழி அன்பர் மருங்கு அணைந்தார் கன்னிமதில் சூழ் காஞ்சிக் காடவரை அடிகளார்	8.8.7
4053	பையரவ மணியாரம் அணிந்தார்க்குப் பாவணிந்த ஐயடிகள் காடவனார் அடி இணைத்தாமரை வணங்கிக் கையணிமான் மழு உடையார் கழல் பணி சிந்தனை உடைய செய்தவத்துக் கணம் புல்லர் திருத்தொண்டு விரித்து உரைப்பாம்	8.8.8
4054	சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் துதி உளத்தில் ஒரு துளக்கம் இலேம் உலகு உய்ய இருண்ட திருக் களத்தர் முது குன்றர் தரு கனகம் ஆற்றில் இட்டு வளத்தின் மலி ஏழ் உலகும் வணங்கு பெரும் திருவாரூர்க் குளத்தில் எடுத்தார் வினையின் குழிவாய் நின்று எனை எடுத்தார்	8.8.9

திருச்சிற்றம்பலம்

பொய்யடிமை யில்லாத புலவர் சருக்கம் முற்றிற்று.

4055	திருக்கிளர் சீர் மாடங்கள் திருந்து பெருங்குடி நெருங்கி பெருக்கு வட வெள் ஆற்றுத் தென் கரைப்பால் பிறங்கு பொழில் வருக்கை நெடுஞ்சுளை பொழிதேன் மடு நிறைத்து வயல் விளைக்கும் இருக்கு வேளூர் என்பது இவ் உலகில் விளங்கும் பதி	9.1.1
4056	அப்பதியில் குடி முதல்வர்க்கு அதிபராய் அளவு இறந்த எப்பொருளும் முடிவு அறியா எய்து பெரும் செல்வத்தார் ஒப்பில் பெருங்குணத்தினால் உலகில் மேம்பட நிகழ்ந்தார் மெய் பொருளாவன ஈசர் கழல் என்னும் விருப்பு உடையார்	9.1.2
4057	தாவாத பெரும் செல்வம் தலை நின்ற பயன் இது என்று ஓவாத ஒளிவிளக்குச் சிவன் கோயிலலுள் எரித்து நா ஆரப் பரவுவார் நல்குரவு வந்து எய்தத் தேவதி தேவர்பிரான் திருத்தில்லை சென்று அடைந்தார்	9.1.3
4058	தில்லை நகர் மணி மன்றுள் ஆடுகின்ற சேவடிகள் அல்கிய அன்புடன் இறைஞ்சி அமர்கின்றார் புரம் எரித்த வில்லியார் திருப் புலீச் சரத்தின் கண் விளக்கு எரிக்க இல்லிடை உள்ளன மாறி எரித்துவரும் அந்நாளில்	9.1.4
4059	ஆய செயல் மாண்டதற்பின் அயல் அவர் பால் இரப்பஞ்சி காய முயற்சியில் அரிந்த கணம் புல்லுக் கொடு வந்து மேய விலைக்குக் கொடுத்து விலைப் பொருளால் நெய்மாறித் தூயதிரு விளக்கு எரித்தார் துளக்கறு மெய்த் தொண்டனார்	9.1.5
4060	இவ்வகையால் திருந்து விளக்கு எரித்து வர அங்கு ஒரு நாள் மெய் வருந்தி அரிந்து எடுத்துக் கொடுவந்து விற்கும்புல் எவ்விடத்தும் விலை போகாது ஒழியவும் இப்பணி ஒழியார் அவ்வரிபுல் வினைமாட்டி அணி விளக்காயிட எரிப்பார்	9.1.6
4061	முன்பு திருவிளக்கு எரிக்கும் முறையாமம் குறையாமல் மென் புல்லும் விளக்கு எரிக்கப் போதாமை மெய்யான அன்பு புரிவார் அடுத்த விளக்குத் தம் திருமுடியை என்புருக மடுத்து எரித்தார் இருவினையின் தொடக்கு எரித்தார்	9.1.7
4062	தங்கள் பிரான் திரு உள்ளம் செய்து தலைத் திருவிளக்குப் பொங்கிய அன்புடன் எரித்த பொருவில் திருத்தொண்டருக்கு மங்கலமாம் பெரும் கருணை வைத்து அருளச் சிவலோகத்து எங்கள் பிரான் கணம் புல்லர் இனிது இறைஞ்சி அமர்ந்திருந்தார்	9.1.8
4063	மூரியார் கலி உலகின் முடி இட்ட திருவிளக்குப் பேரியாறு அணிந்தாருக்கு எரித்தார் தம் கழல் பேணி வேரியார் மலர்ச் சோலை விளங்கு திருக்கடவூரில் காரியார் தாம் செய்த திருத்தொண்டு கட்டுரைப்பாம்	9.1.9

திருச்சிற்றம்பலம்

4064	மறையாளர் திருக்கடவூர் வந்து உதித்து வண் தமிழின் துறை ஆன பயன் தெரிந்து சொல் விளங்கிப் பொருள் மறையக் குறையாத தமிழ்க் கோவை தம் பெயரால் குலவும் வகை முறையாலே தொகுத்து அமைத்து மூவேந்தர் பால் பயில்வார்	9.2.1
4065	அங்கு அவர் தாம் மகிழும் வகை அடுத்தவுரை நயம் ஆக்கி கொங்கலர்தார் மன்னவர் பால் பெற்ற நிதிக் குவை கொண்டு வெம் கண் அராவொடு கிடந்து விளங்கும் இளம் பிறைச் சென்னிச் சங்கரனார் இனிது அமரும் தானங்கள் பல சமைத்தார்	9.2.2
4066	யாவர்க்கும் மனம் உவக்கும் இன்ப மொழிப் பயன் இயம்பத் தேவர்க்கு முதல்தேவர் சீர் அடியார் எல்லார்க்கும் மேவுற்ற இருநிதியம் மிக அளித்து விடையவர்தம் காவுற்ற திருக்கயிலை மறவாத கருத்தினர் ஆய்	9.2.3
4067	ஏய்ந்த கடல் சூழ் உலகில் எங்கும் தம் இசை நிறுத்தி ஆய்ந்த உணர்வு இடை அறா அன்பினராய் அணி கங்கை தோய்ந்த நெடும் சடையார்தம் அருள் பெற்ற தொடர்பினால் வாய்ந்த மனம் போலும் உடம்பும் வடகயிலை மலை சேர்ந்தார்	9.2.4
4068	வேரியார் மலர்க் கொன்றை வேணியார் அடிபேணும் காரியார் கழல் வணங்கி அவர் அளித்த கருணையினால் வாரியார் மதயானை வழுதியர் தம் மதி மரபில் சீரியார் நெடுமாறர் திருத்தொண்டு செப்புவாம்	9.2.5

திருச்சிற்றம்பலம்

4064	தடுமாறும் நெறி அதனைத் தவம் என்று தம் உடலை அடுமாறு செய்து ஒழுகும் அமண் வலையில் அகப்பட்டு அடைந்த விடுமாறு தமிழ் விரகர் வினை மாறும் கழல் அடைந்த நெடுமாறனார் பெருமை உலகு ஏழும் நிகழ்ந்ததால்	9.3.1
4070	அந்நாளில் ஆளுடைய பிள்ளையார் அருளாலே தென்னாடு சிவம் பெருகச் செங்கோல் உய்த்து அறம் அளித்து சொன்னாம நெறிபோற்றிச் சுரர் நகர்க்கோன் தனைக் கொண்ட பொன்னாரம் அணி மார்பில் புரவலனார் பொலி கின்றார்	9.3.2
4071	ஆய அரசு அளிப்பார் பால் அமர் வேண்டி வந்து ஏற்ற சேய புலத் தெவ்வர் எதிர் நெல்வேலிச் செருக் களத்துப் பாய படைக் கடல் முடுகும் பரிமாவின் பெரு வெள்ளம் காயும் மதக் களிற்றின் நிரை பரப்பி அமர் நடக்கின்றார்	9.3.3
4072	எடுத்துடன்ற முனைஞாட்பின் இருபடையில் பொரு படைஞர் படுத்த நெடுங் கரித்துணியும் பாய் மாவின் அறு குறையும் அடுத்து அமர் செய் வய்வர் கரும் தலையும் மலையும் அலை செந்நீர் மடுத்த கடல் மீளவும் தாம் வடிவேல் வாங்கிடப் பெருக	9.3.4
4073	வயப்பரியின் களிப்பு ஒலியும் மறவர் படைக்கல ஒலியும் கயப் பொருப்பின் முழக்கு ஒலியும் கலந்து எழு பல்லிய ஒலியும் வியக்குமுகக் கடை நாளின் மேக முழக்கு என மீளச் சயத்தொடர் வல்லியும் இன்று தாம் விடுக்கும் படி தயங்க	9.3.5
4074	தீயுமிழும் படை வழங்கும் செருக்களத்து முருக்கும் உடல் தோயும் நெடும் குறுதி மடுக் குளித்து நிணம் துய்த்து ஆடி போய பருவம் பணிகொள் பூதங்களே அன்றிப் பேயும் அரும் பணி செய்ய உணவு அளித்தது எனப் பிறங்க	9.3.6
4075	இனைய கடுஞ் சமர் விளைய இகலுழந்த பறந்தலையில் பனை நெடுங்கை மதயானைப் பஞ்சவனார் படைக் குடைந்து முனை அழிந்த வடபுலத்து முதல் மன்னர் படைசரியப் புனையும் நறும் தொடை வாகை பூழியர் வேம்புடன் புனைந்து	9.3.7
4076	வளவர் பிரான் திருமகளார் மங்கையருக்கு அரசியார் களப மணி முலை திளைக்கும் தடமார்பில் கவுரியனார் இளவள வெண் பிறை அணிந்தார்க்கு ஏற்ற திருத்தொண்டு எல்லாம் அளவில் புகழ் பெற விளங்கி அருள் பெருக அரசு அளித்தார்	9.3.8
4077	திரை செய் கடல் உலகின் கண் திருநீற்றின் நெறி விளங்க உரைசெய் பெரும்புகழ் விளக்கி ஓங்கு நெடு மாறனார் அரசு உரிமை நெடும் காலம் அளித்து இறைவர் அருளாலே பரசு பெரும் சிவலோகத்தில் இன் புற்று பணிந்து இருந்தார்	9.3.9
4078	பொன் மதில் சூழ் புகலி காவலர் அடிக்கீழ்ப் புனிதராந் தென்மதுரை மாறனார் செம் கமலக் கழல் வணங்கிப் பன்மணிகள் திரை ஓதம் பரப்பு நெடும் கடல் படப்பைத் தொல் மயிலை வாயிலார் திருத்தொண்டின் நிலைதொழுவாம்	9.3.10

திருச்சிற்றம்பலம்

4079	சொல் விளங்கு சீர்த் தொண்டைநல் நாட்டின் இடை மல்லல் நீடிய வாய்மை வளம்பதி பல்பெரும் குடி நீடு பரம்பரைச் செல்வம் மல்கு திருமயிலா புரி	9.4.1
4080	நீடு வேலை தன் பால் நிதி வைத்திடத் தேடும் அப்பெரும் சேம வைப்பாம் என ஆடு பூங்கொடி மாளிகை அப்பதி மாடு தள்ளும் மரக்கலச் செப்பினால்	9.4.2
4081	காலம் சொரிந்த கரிக்கருங்கன்று முத்து அலம்பு முந்நீர் படிந்து அணை மேகமும் நலம் கொள் மேதி நல் நாகும் தெரிக்க ஒணா சிலம்பு தெண்திரைக் கானலின் சேண் எலாம்	9.4.3
4082	தவள மாளிகைச் சாலை மருங்கு இறைத் துவள் பதாகை நுழைந்து அணை தூமதி பவள வாய் மடவார் முகம் பார்த்து அஞ்சி உவளகம் சேர்ந்து ஒதுங்குவது ஒக்குமால்	9.4.4
4083	வீதி எங்கும் விழா அணிக் காளையர் தூது இயங்கும் சுரும்பு அணி தோகையர் ஓதி எங்கும் ஒழியா அணிநிதி பூதி எங்கும் புனை மணிமாடங்கள்	9.4.5
4084	மன்னு சீர் மயிலைத் திரு மாநகர்த் தொன்மை நீடிய சூத்திரத் தொல் குல நன்மை சான்ற நலம் பெறத் தோன்றினார் தன்மை வாயிலார் என்னும் தபோதனர்	9.4.6
4085	வாயிலார் என நீடிய மாக்குடித் தூய மா மரபின் முதல் தோன்றியே நயனார் திருத்தொண்டின் நயப்புறு மேய காதல் விருப்பின் விளங்குவார்	9.4.7
4086	மறவாமையான் அமைத்த மனக்கோயிலுள் இருத்தி உறவாதிதனை உணரும் ஒளி விளக்குச் சுடர் ஏற்றி இறவாத ஆனந்தம் எனும் திருமஞ்சனம் ஆட்டி அறவாணர்க்கு அன்பு என்னும் அமுது அமைத்து அர்ச்சனை செய்வார்	9.4.8
4087	அகம் மலர்ந்த அர்ச்சனையில் அண்ணலார் தமை நாளும் நிகழ வரும் அன்பினால் நிறை வழிபாடு ஒழியாமே திகழ நெடுநாள் செய்து சிவபெருமான் அடிநிழல் கீழ்ப் புகல் அமைத்துத் தொழுது இருந்தார் புண்ணிய மெய்த் தொண்டனார்	9.4.9
4088	நீராருஞ் சடையாரை நீடுமன ஆலயத்துள் ஆராத அன்பினால் அருச்சனை செய்து அடியவர்பால் பேராத நெறி பெற்ற பெருந் தகையார் தமைப்போற்றிச் சீர் ஆரும் திரு நீடூர் முனையடுவார் திறம் உரைப்பாம்	9.4.10

திருச்சிற்றம்பலம்

4089	மாறு கடிந்து மண்காத்த வளவர் பொன்னித் திரு நாட்டு நாறு விரைப்பூஞ் சோலைகளின் நனைவாய் திறந்து பொழி செழுந்தேன் ஆறு பெருகி வெள்ளம் இடும் அள்ளல் வயலின் மள்ளர் உழும் சேறு நறுவாசம் கமழும் செல்வ நீடூர் திருநீடூர்	9.5.1
4090	விளங்கும் வண்மை மிக்குள்ள வேளாண் தலைமைக்குடி முதல்வர் களம் கொள் மிடற்றுக் கண் நுதலார் கழலில் செறிந்த காதல் மிகும் உளம் கொள் திருத்தொண்டு உரிமையினில் உள்ளார் நள்ளார் முனை எறிந்த வளம் கொண்டு இறைவர் அடியார்க்கு மாறாது அளிக்கும் வாய்மையார்	9.5.2
4091	மாற்றார்க்கு அமரில் அழிந்துள்ளோர் வந்து தம்பால் மா நிதியம் ஆற்றும் பரிசு பேசினால் அதன் நடுவு நிலை வைத்து கூற்றும் ஒதுங்கும் ஆள்வினையால் கூலி ஏற்றுச் சென்று எறிந்து போற்றும் வென்றி கொண்டு இசைந்த பொன்னும் கொண்டு மன்னுவார்	9.5.3
4092	இன்ன வகையால் பெற்ற நிதி எல்லாம் ஈசன் அடியார்கள் சொன்ன சொன்ன படி நிரம்பக் கொடுத்துத் தூய போனகமும் கன்னல் நறு நெய் கறி தயிர் பால் கனியுள்ளுறுத்த கலந்து அளித்து மன்னும் அன்பின் நெறி பிறழா வழித் தொண்டு ஆற்றி வைகினார்	9.5.4
4093	மற்றிந் நிலை பல்நெடு நாள் வையம் நிகழச் செய்து வழி உற்ற அன்பின் செந்நெறியால் உமையாள் கணவன் திருஅருளால் பெற்ற சிவலோகத்து அமர்ந்து பிரியா உரிமை மருவினார் முற்ற உழந்த முனை அடுவார் என்னும் நாமம் முன்னுடையார்	9.5.5
4094	யாவர் எனினும் இகல் எறிந்தே ஈசன் அடியார் தமக்கு இன்பம் மேவ அளிக்கும் முனை அடுவார் விரைப் பூம் கமலக் கழல் வணங்கி தேவர் பெருமான் சைவநெறி விளங்கச் செம்கோல் முறை புரியும் காவல் பூண்ட கழற் சிங்கர் தொண்டின் நிலைமை கட்டுரைப்பாம்	9.5.6
4095	சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் துதி செறிவுண்டு என்று திருத்தொண்டில் சிந்தை செல்லும் பயனுக்கும் குறியுண்டு ஒன்றாகிலும் குறை ஒன்று இல்லோம் நிறை கருணையினால் வெறியுண் சோலைத் திருமுருகன் பூண்டி வேடர் வழிபறிக்க பறியுண்டவர் எம்பழவினை வேர் பறிப்பார் என்னும் பற்றாலே	9.5.7

திருச்சிற்றம்பலம்

4096	படிமிசை நிகழ்ந்த தொல்லைப் பல்லவர் குலத்து வந்தார் கடிமதில் மூன்றும் செற்ற கங்கைவார் சடையார் செய்ய அடிமலர் அன்றி வேறு ஒன்று அறிவினில் குறியா நீர்மைக் கொடி நெடுந் தானை மன்னர் கோக் கழற்சிங்கர் என்பார்	10.1.1
4097	கடவார் குரிச்஢லாராங் கழல் பெருஞ் சிங்கனார் தாம் ஆடக மேரு வில்லார் அருளினால் அமரில் சென்று கூடலர் முனைகள் சாய வடபுலம் கவர்ந்து கொண்டு நாடற நெறியில் வைக நல் நெறி வளர்க்கும் நாளில்	10.1.2
4098	குவலயத்து அரனார் மேவும் கோயில்கள் பலவும் சென்று தவலரும் அன்பில் தாழ்ந்து தக்க மெய்த் தொண்டு செய்வார் சிவபுரி என்ன மன்னும் தென் திருவாரூர் எய்திப் பவம் அறுத்தாட் கொள் வார்தம் கோயில் உள் பணிய புக்கார்	10.1.3
4099	அரசியல் ஆயத் தோடும் அங்கணர் கோயில் உள்ளால் முரசுடைத்தானை மன்னர் முதல்வரை வணங்கும் போதில் விரை செறிமலர் மென் கூந்தல் உரிமை மெல் இயலார் தம் உள் உரை சிறந்து உயர்ந்த பட்டத்து ஒருதனித் தேவி மேவி	10.1.4
4100	கோயிலை வலம் கொண்டு அங்கண் குலவிய பெருமை எல்லாம் சாயல் மா மயிலே போல் வாள் தனித் தனி கண்டு வந்து தூய மென் பள்ளித் தாமம் தொடுக்கு மண்டபத்தின் பாங்கர் மேயதோர் புதுப்பூ அங்கு விழுந்தது ஒன்று எடுத்து மோந்தாள்	10.1.5
4101	புதுமலர் மோந்த போதில் செருத்துணைப் புனிதத் தொண்டர் இதுமலர் திருமுற்றத்துள் எடுத்து மோந்தனளாம் என்று கதும் என ஓடிச்சென்று கருவி கைக் கொண்டு பற்றி மதுமலர் திருவொப்பாள் தன் மூக்கினைப் பிடித்து வார்ந்தார்	10.1.6
4102	வார்ந்து இழி குருதி சோர மலர்க் கருங்குழலும் சோரச் சோர்ந்து வீழ்ந்து அரற்றும் தோகை மயில் எனத் துளங்கி மண்ணில் சேர்ந்து அயர்ந்து உரிமைத் தேவி புலம்பிடச் செம்பொன் புற்றுள் ஆர்ந்த பேர் ஒளியைக் கும்பிட்டு அரசரும் அணைய வந்தார்	10.1.7
4103	வந்து அணைவுற்ற மன்னர் மலர்ந்த கற்பகத்தின் வாசப் பைந்தளிர்ப் பூங்கொம்பு ஒன்று பார்மிசை வீழ்ந்தது என்ன நொந்து அழிந்து அரற்றுவாளை நோக்கி இவ்வண்டத்து உள்ளோர் இந்த வெவ்வினை அஞ்சாதே யார் செய்தார் என்னும் எல்லை	10.1.8
4104	அந்நிலை அணைய வந்து செருத்துணையாராம் அன்பர் முன் உறு நிலைமை அங்குப் புகுந்தது மொழிந்தபோது மன்னரும் அவரை நோக்கி மற்று இதற்குத் தண்டம் தன்னை அவ்வடைவே அன்றோ தடிந்திடத் தகுவது என்று	10.1.9
4105	கட்டிய உடைவாள் தன்னை உருவி அக்கமழ் வாசப்பூத் தொட்டு முன் எடுத்த கையாம் முன்படத் துணிப்பது என்று பட்டமும் அணிந்து காதல் பயில் பெரும் தேவியான மட்டவிழ் குழலாள் செம்கை வளை ஒடும் துணித்தார் அன்றே	10.1.10
4106	ஒரு தனித் தேவி செங்கை உடைவாளால் துணித்த போது பெருகிய தொண்டர் ஆர்ப்பின் பிறங்குஒலி புலி மேல் பொங்க இரு விசும்பு அடைய ஓங்கும் இமையவர் ஆர்ப்பும் விம்மி மருவிய தெய்வ வாச மலர் மழை பொழிந்தது அன்றே	10.1.11
4107	அரிய அத் திருத் தொண்டு ஆற்றும் அரசனார் அளவில் காலம் மருவிய உரிமை தாங்கி மால் அயன் அரியார் மன்னும் திரு அருள் சிறப்பினாலே செய்ய சே அடியின் நீழல் பெருகிய உரிமை ஆகும் பேரருள் எய்தினாரே	10.1.12
4108	வையகம் நிகழ்க் காதல் மாதேவி தனது செய்ய கையினைத் தடிந்த சிங்கர் கழல் இணை தொழுது போற்றி எய்திய பெருமை அன்பர் இடம் கழியார் என்று ஏத்தும் மெய்யருள் உடைய தொண்டர் செய்வினை விளம்பல் உற்றாம்	10.1.13

திருச்சிற்றம்பலம்

4109	எழுந்திரை மா கடல் ஆடை இரு நிலமா மகள் மார்பில் அழுந்து பட எழுதும் இலைத் தொழில் தொய்யில் அணியினவாம் செழுந்தளிரின் புடை மறைந்த பெடை களிப்பத் தேமாவின் கொழுந் துணர் கோதிக் கொண்டு குயில் நாடு கோனாநாடு	10.2.1
4110	முருகுறு செங்கமல மதுமலர் துதைந்த மொய் அளிகள் பருகுறு தெண் திரை வாவிப் பயில் பெடையோடு இரை அருந்தி வருகுறு தண் துளி வாடை மறைய மாதவிச் சூழல் குருகுறங்கும் கோனாட்டுக் கொடி நகரம் கொடும்பாளூர்	10.2.2
4111	அந் நகரத்தினில் இருக்கும் வேளிர் குலத்து அரசு அளித்து மன்னிய பொன் அம்பலத்து மணி முகட்டில் பாக்கொங்கின் பன்னு துலைப் பசும் பொன்னால் பயில் பிழம்பாம் மிசை அணிந்த பொன் நெடும் தோள் ஆதித்தன் புகழ் மரபில் குடி முதலோர்	10.2.3
4112	இடங்கழியார் என உலகில் ஏறு பெரு நாமத்தார் அடங்கலர் முப்புரம் எரித்தார் அடித்தொண்டின் நெறி அன்றி முடங்கு நெறி கனவினிலும் உன்னாதார் எந்நாளும் தொடர்ந்த பெரும் காதலினால் தொண்டர் வேண்டிய செய்வார்	10.2.4
4113	சைவ நெறி வைதிகத்தின் தரும நெறியொடும் தழைப்ப மை வளரும் திருமிடற்றார் மன்னிய கோயில்கள் எங்கும் மெய் வழிபாட்டு அர்ச்சனைகள் விதிவழிமேல் மேல் விளங்க மொய் வளர் வண் புகழ் பெருக முறை புரியும் அந்நாளில்	10.2.5
4114	சங்கரன் தன் அடியாருக்கு அமுது அளிக்கும் தவம் உடையார் அங்கு ஒருவர் அடியவருக்கு அமுது ஒரு நாள் ஆக்க உடன் எங்கும் ஒரு செயல் காணாது எய்திய செய்தொழில் முட்டப் பொங்கி எழும் பெரு விருப்பால் புரியும் வினை தெரியாது	10.2.6
4115	அரசர் அவர் பண்டாரத்து அந்நாட்டின் நெல் கூட்டின் நிரை செறிந்த புரிபலவா நிலைக் கொட்ட காரத்தில் புரை செறி நள்ளிருளின் கண் புக்கு முகந்து எடுப்பவரை முரசு எறி காவலர் கண்டு பிடித்து அரசன் முன் கொணர்ந்தார்	10.2.7
4116	மெய்த்தவரைக் கண்டு இருக்கும் வேல் மன்னர் வினவுதலும் அத்தன் அடியாரை யான் அமுது செய்விப்பது முட்ட இத் தகைமை செய்தேன் என்று இயம்புதலும் மிக இரங்கிப் பத்தரை விட்டு இவர் அன்றோ பண்டாரம் எனக்கு என்பார்	10.2.8
4117	நிறை அழிந்த உள்ளத்தால் நெல் பண்டாரமும் அன்றிக் குறைவு இல் நிதிப் பண்டாரம் ஆன எலாம் கொள்ளை முகந்து இறைவன் அடியார் கவர்ந்து கொள்க என எம்மருங்கும் பறையறைப் பண்ணுவித்தார் படைத்த நிதிப்பயன் கொள்வார்	10.2.9
4118	எண்ணில் பெரும் பண்டாரம் ஈசன் அடியார் கொள்ள உள் நிறைந்த அன்பினால் உறு கொள்ளை மிக ஊட்டித் தண் அளியால் நெடும் காலம் திருநீற்றின் நெறி தழைப்ப மண்ணில் அருள் புரிந்து இறைவர் மலர் அடியின் நிழல் சேர்ந்தார்	10.2.10
4119	மை தழையும் மணி மிடற்றார் வழித்தொண்டின் வழிபாட்டில் எய்து பெரும் சிறப்பு உடைய இடங்கழியார் கழல் வணங்கி மெய் தருவார் நெறி அன்றி வேறு ஒன்றும் மேல் அறியாச் செய்தவராம் செருத்துணையார் திருத்தொண்டின் செயல் மொழிவாம்	10.2.11

திருச்சிற்றம்பலம்

4120	உள்ளும் புறம்பும் குலமரபின் ஒழுக்கம் வழுக்கா ஒருமை நெறி கொள்ளும் இயல்பில் குடி முதலோர் மலிந்த செல்வக் குலபதியாம் தெள்ளும் திரைகள் மதகு தொறும் சேலும் கயலும் செழுமணியும் தள்ளும் பொன்னி நீர் நாட்டு மருக நாட்டுத் தஞ்சாவூர்	10.3.1
4121	சீரின் விளங்கும் அப்பதியில் திருந்து வேளாண் குடி முதல்வர் நீரின் மலிந்த செய்ய சடை நீற்றர் கூற்றின் நெஞ்சு இடித்த வேரி மலர்ந்த பூங்கழல் சூழ் மெய் அன்பு உடைய சைவர் எனப் பாரில் நிகழ்ந்த செருத் துணையார் பரவும் தொண்டின் நெறி நின்றார்	10.3.2
4122	ஆன அன்பர் திருவாரூர் ஆழித் தேர்வித்தகர் கோயில் ஞான முனிவர் இமையவர்கள் நெருங்கு நலம் சேர் முன்றிலினுள் மான நிலவு திருப்பணிகள் செய்து காலங்களின் வணங்கிக் கூனல் இளவெண் பிறைமுடியார் தொண்டு பொலியக் குலவு நாள்	10.3.3
4123	உலகு நிகழ்ந்த பல்லவர் கோச் சிங்கர் உரிமைப் பெருந்தேவி நிலவு திருப்பூ மண்டபத்து மருங்கு நீங்கிக் கிடந்தது ஒரு மலரை எடுத்து மோந்ததற்கு வந்து பொறாமை வழித் தொண்டர் இலகு சுடர்வாய்க் கருவி எடுத்து எழுந்த வேகத்தால் எய்தி	10.3.4
4124	கடிது முற்றி மற்றவள் தன் கருமென் கூந்தல் பிடித்து ஈர்த்து படியில் வீழ்த்தி மணிமூக்கைப் பற்றி பரமர் செய்ய சடை முடியில் ஏறும் திருப்பூ மண்டபத்து மலர் மோந்திடும் மூக்கைத் தடிவன் என்று கருவியினால் அரிந்தார் தலைமைத் தனித்தொண்டர்	10.3.5
4125	அடுத்த திருத் தொண்டு உலகறியச் செய்த அடல் ஏறு அனையவர்தாம் தொடுத்த தாமம் மலர் இதழி முடியார் அடிமைத் தொண்டு கடல் உடுத்த உலகில் நிகழச் செய்து உய்ய செய்ய பொன் மன்றுள் எடுத்த பாத நிழல் அடைந்தே இறவா இன்பம் எய்தினார்	10.3.6
4126	செங்கண் விடையார் திருமுன்றில் விழுந்த திருப்பள்ளித் தாமம் அங்கண் எடுத்து மோந்த அதற்கு அரசன் உரிமைப் பெருந்தேவி துங்க மணி மூக்கு அரிந்த செருத் துணையார் தூய கழல் இறைஞ்சி எங்கும் நிகழ்ந்த புகழ்த்துணையார் உரிமை அடிமை எடுத்து உரைப்பாம்	10.3.7

திருச்சிற்றம்பலம்

4127	செருவிலிபுத்தூர் மன்னும் சிவ மறையோர் திருக்குலத்தார் அருவரை வில்லாளி தனக்கு அகத்து அடிமையாம் அதனுக்கு ஒருவர் தமை நிகர் இல்லார் உலகத்துப் பரந்து ஓங்கிப் பொருவரிய புகழ் நீடு புகழ்த்துணையார் எனும் பெயரார்	10.4.1
4128	தம் கோனைத் தவத்தாலே தத்துவத்தின் வழிபடு நாள் பொங்கோத ஞாலத்து வற்கடமாய்ப் பசி புரிந்தும் எம் கோமான் தனை விடுவேன் அல்லேன் என்று இராப் பகலும் கொங்கார் பன் மலர் கொண்டு குளிர் புனல் கொண்டு அர்ச்சிப்பார்	10.4.2
4129	மால் அயனுக்கு அரியானை மஞ்சனம் ஆட்டும் பொழுது சாலவுறு பசிப்பிணியால் வருந்தி நிலை தளர்வு எய்திக் கோல நிறை புனல் தாங்கு குடம் தாங்க மாட்டாமை ஆலமணி கண்டத்தார் முடி மீது வீழ்த்து அயர்வார்	10.4.3
4130	சங்கரன் தன் அருளால் ஓர் துயில் வந்து தமை அடைய அங்கணனும் களவின்கண் அருள் புரிவான் அருந்தும் உணவு மங்கிய நாள் கழிவு அளவும் வைப்பது நித்தமும் ஒரு காசு இங்கு உனக்கு நாம் என்ன இடர் நீங்கி எழுந்திருந்தார்	10.4.4
4131	பெற்றம் உகந்து ஏறுவார் பீடத்தின் கீழ் ஒரு காசு அற்றம் அடங்கிட அளிப்ப அன்பரும் மற்று அது கைக்கொண்டு உற்ற பெரும் பசி அதனால் உணங்கும் உடம்பு உடன் உவந்து முற்றுஉணர்வு தலை நிரம்ப முகம் மலர்ந்து களி கூர்ந்தார்	10.4.5
4132	அந்நாள் போல் எந்நாளும் அளித்த காசு அது கொண்டே இன்னாத பசிப் பிணி வந்து இறுத்த நாள் நீங்கிய பின் மின்னார் செஞ்சடையார்க்கு மெய் அடிமைத்தொழில் செய்து பொன்னாட்டின் அமரர் தொழப் புனிதர் அடிநிழல் சேர்ந்தார்	10.4.6
4133	பந்தணையும் மெல் விரலாள் பாகத்தார் திருப் பாதம் வந்தணையும் மனத் துணையார் புகழ்த்துணையார் கழல் வாழ்த்தி சந்தணியும் மணிப் புயத்துத் தனவீரராம் தலைவர் கொந்தணையும் மலர் அலங்கல் கோட்புலியார் செயல் உரைப்பாம்	10.4.7

திருச்சிற்றம்பலம்

4134	நலம் பெருகும் சோணாட்டு நாட்டி யத்தான் குடி வேளாண் குலம் பெருக வந்து உதித்தார் கோட்புலியார் எனும் பெயரார் தலம் பெருகும் புகழ் வளவர் தந்திரியராய் வேற்றுப் புலம் பெருகத் துயர் விளைவிப்பப் போர் விளைத்துப் புகழ் விளைவிப்பார்	10.5.1
4135	மன்னவன்பால் பெறும் சிறப்பின் வளம் எல்லாம் மதி அணியும் பிஞ்ஞகர் தம் கோயில் தொறும் திரு அமுதின் படிபெருகச் செந்நெல் மலைக் குவடு ஆகச் செய்து வரும் திருப்பணியே பல் நெடும் நாள் செய்து ஒழுகும் பாங்கு புரிந்து ஓங்கும் நாள்	10.5.2
4136	வேந்தன் ஏவலில் பகைஞர் வெம் முனைமேல் செல்கின்றார் பாந்தள் பூண் என அணிந்தார் தமக்கு அமுது படியாக ஏந்தலார் தாம் எய்தும் அளவும் வேண்டும் செந்நெல் வாய்ந்த கூடவை கட்டி வழிக் கொள்வார் மொழிகின்றார்	10.5.3
4137	தம் தமர்கள் ஆயினார் தமக்கு எல்லாம் தனித்தனியே எந்தையார்க்கு அமுது படிக்கு ஏற்றிய நெல் இவை அழிக்க சிந்தை ஆற்றா நினைவார் திருவிரையாக் கலி என்று வந்தனையால் உரைத்து அகன்றார் மன்னவன் மாற்றார் முனைமேல்	10.5.4
4138	மற்றவர் தாம் போயின பின் சில நாளில் வற்காலம் உற்றலும் அச் சுற்றத்தார் உணவு இன்றி இறப்பதனில் பெற்றம் உயர்த்தவர் அமுது படி கொண்டாகிலும் பிழைத்துக் குற்றம் அறப் பின் கொடுப்போம் எனக் கூடு குலைத்து அழித்தார்	10.5.5
4139	மன்னவன் தன் தெம் முனையில் வினை வாய்த்து மற்றவன்பால் நல் நிதியின் குவை பெற்ற நாட்டியத்தான் குடித்தலைவர் அந்நாளில் தமர் செய்த பிழை அறிந்தது அறியாமே துன்னினார் சுற்றம் எலாம் துணிப்பன் எனும் துணிவினராய்	10.5.6
4140	எதிர் கொண்ட தமர்க்கு எல்லாம் இனிய மொழி பல மொழிந்து மதி தங்கு சுடர் மணி மாளிகையின் கண் வந்து அணைந்து பதி கொண்ட சுற்றத் தார்க்கு எல்லாம் பைந் துகில் நிதியம் அதிகம் தந்து அளிப்பதனுக்கு அழைமின்கள் என்று உரைத்து	10.5.7
4141	எல்லாரும் புகுந்த அதன்பின் இருநியம் அளிப்பார் போல் நல்லார்தம் பேரோன் முன் கடை காக்க நாதன் தன் வல்லாணை மறுத்து அமுதுபடி அழைத்த மறக்கிளையைக் கொல்லாதே விடுவேனோ எனக் கனன்று கொலைபுரிவார்	10.5.8
4142	தந்தையார் தாயார் மற்றுடன் பிறந்தார் தாரங்கள் பந்தமார் சுற்றத்தார் பதி அடியார் மதி அணியும் எந்தையார் திருப்படி மற்று உண்ண இசைந்தார் களையும் சிந்த வாள் கொடு துணிந்தார் தீய வினைப் பவம் துணிப்பார்	10.5.9
4143	பின் அங்குப் பிழைத்த ஒரு பிள்ளையைத் தம் பெயரோன் அவ் வன்னம் துய்த்து இலது குடிக்கு ஒரு புதல்வன் அருளும் என இந்நெல் உண்டாள் முலைப்பால் உண்டது என எடுத்து எறிந்து மின்னல்ல வடிவாளால் இரு துணியாய் விழ ஏற்றார்	10.5.10
4144	அந் நிலையே சிவபெருமான் அன்பர் எதிர் வெளியே நின்று உன்னுடைய கை வாளால் உறுபாசம் அறுத்த கிளை பொன் உலகின் மேல் உலகம் புக்கு அணையப் புகழோய் நீ இந்நிலை நம்முடன் அணைக என்றே எழுந்து அருளினார்	10.5.11
4145	அத்தனாய் அன்னையாய் ஆர் உயிராய் அமிர்தாகி முத்தனாம் முதல்வன் தாள் அடைந்து கிளை முதல் தடிந்த கொத்து அலர் தார்க் கோட்புலியார் அடிவணங்கிக் கூட்டத்தில் பத்தராய் பணிவார் தம் பரிசினையாம் பகருவாம்	10.5.12
4146	சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் துதி மேவரிய பெரும் தவம் யான் முன்பு விளைத்தன என்னோ ஆவதும் ஓர்பொருள் அல்லா என் மனத்தும் அன்றியே நாவலர் காவலர் பெருகு நதி கிழிய வழி நடந்த சேவடிப் போது எப்போதும் சென்னியினும் மலர்ந்தனவால்	10.5.13

திருச்சிற்றம்பலம்

கடல் சூழ்ந்த சருக்கம் முற்றிற்று.

11. 1 பத்தாராய்ப் பணிவார் புராணம் (4147-4154)

4147	ஈசருக்கே அன்பு ஆனார் யாவரையும் தாம் கண்டால் கூசி மிகக் குது குதுத்துக் கொண்டாடி மனம் மகிழ்வுற்று ஆசையினால் ஆவின்பின் கன்று அணைந்தால் போல் அணைந்து பேசுவன பணிந்த மொழி இனியனவே பேசுவார்	11.1.1
4148	தாவரிய அன்பினால் சம்பு வினை எவ்விடத்தும் யாவர்களும் அர்ச்சிக்கும் படி கண்டால் இனிது உவந்து பாவனையால் நோக்கினால் பலர் காணப் பயன் பெறுவார் மேவரிய அன்பினால் மேலவர்க்கும் மேல் ஆனார்	11.1.2
4149	அங்கணனை அடியாரை ஆராத காதலினால் பொங்கிவரும் உவகையுடன் தாம் விரும்பிப் பூசிப்பார் பங்கய மா மலர் மேலான் பாம்பு அணையான் என்று இவர்கள் தங்களுக்கும் சார்வரிய சரண் சாரும் தவம் உடையார்	11.1.3
4150	யாதானும் இவ் உடம்பால் செய்வினைகள் ஏறுயர்த்தார் பாதார விந்தத்தின் பால் ஆக எனும் பரிவால் காதார் வெண் குழையவர்க்காம் பணி செய்வார் கருக்குழியில் போதார்கள் அவர் புகழ்க்குப் புவனம் எல்லாம் போதாவால்	11.1.4
4151	சங்கரனைச் சார்ந்த கதை தான் கேட்கும் தன்மையராய் அங்கணனை மிக விரும்பி அயல் அறியா அன்பினால் கங்கை நதி மதி இதழி காதலிக்கும் திருமுடியார் செங்கமல மலர்ப் பாதம் சேர்வதனுக்கு உரியார்கள்	11.1.5
4152	ஈசனையே பணிந்து உருகி இன்பம் மிகக் களிப்பு எய்தி பேசினவாய் தழுதழுப்பக் கண்ணீரின் பெருந் தாரை மாசிலா நீறு இழித்து அங்கு அருவி தர மயிர் சிலிப்பக் கூசியே உடல் கம்பித்திடுவார் மெய்க் குணம் மிக்கார்	11.1.6
4153	நின்றாலும் இருந்தாலும் கிடந்தாலும் நடந்தாலும் மென்றாலும் துயின்றாலும் விழித்தாலும் இமைத்தாலும் மன்றாடும் மலர்ப்பாதம் ஒரு காலும் மறவாமை குன்றாத உணர்வு உடையார் தொண்டராம் குணம் மிக்கார்	11.1.7
4154	சங்கரனுக்காளான தவம் காட்டித் தாம் அதனால் பங்கம் அறப் பயன் துய்யார் படி விளக்கும் பெருமையினார் அங்கணனைத் திருவாரூர் ஆள்வானை அடிவணங்கிப் பொங்கி எழும் சித்தம் உடன் பத்தராய்ப் போற்றுவார்	10.1.8

திருச்சிற்றம்பலம்

4155	புரம் மூன்றும் செற்றானைப் பூணாகம் அணிந்தானை உரனில் வரும் ஒரு பொருளை உலகு அனைத்தும் ஆனானைக் கரணங்கள் காணாமல் கண் ஆர்ந்து நிறைந்தானை பரமனையே பாடுவார் தம் பெருமை பாடுவாம்	11.2.1
4156	தென் தமிழும் வட கலையும் தேசிகமும் பேசுவன மன்றின் இடை நடம் புரியும் வள்ளலையே பொருள் ஆக ஒன்றிய மெய் உணர் வோடும் உள் உருகிப் பாடுவார் பன்றியுடன் புட்காணாப் பரமனையே பாடுவார்	11.2.2

திருச்சிற்றம்பலம்

4157	காரண பங்கயம் ஐந்தின் கடவுளர் தம் பதம் கடந்து பூரண மெய்ப் பரஞ்சோதி பொலிந்து இலங்கு நாதாந்தத்து ஆரணையால் சிவத்து அடைந்த சித்தத்தார் தனி மன்றுள் ஆரண காரணக் கூத்தர் அடித்தொண்டின் வழி அடைந்தார்	11.3.1

திருச்சிற்றம்பலம்

4158	அருவாகி உருவாகி அனைத்துமாய் நின்ற பிரான் மருவாருங் குழல் உமையாள் மணவாளன் மகிழ்ந்து அருளும் திருவாரூர்ப் பிறந்தார்கள் திருத் தொண்டு தெரிந்து உணர ஒரு வாயால் சிறியேனால் உரைக்கலாம் தகைமை அதோ	11.4.1
4159	திருக் கயிலை வீற்று இருந்த சிவபெருமான் திருக் கணத்தார் பெருக்கிய சீர்த் திருவாரூர்ப் பிறந்தார்கள் ஆதலினால் தருக்கிய ஐம் பொறி அடக்கி மற்றவர்தந் தாள் வணங்கி ஒருக்கிய நெஞ்சு உடையவர்க்கே அணித்து ஆகும் உயர் நெறியே	11.4.2

திருச்சிற்றம்பலம்

4160	எப்போதும் இனிய பிரான் இன் அருளால் அதி கரித்து மெய்ப் போத நெறி வந்த விதி முறைமை வழுவாமே அப்போதைக்கு அப்போதும் ஆர்வம் மிகும் அன்பினராய் முப்போதும் அர்ச்சிப்பார் முதல் சைவராம் முனிவர்	11.5.1
4161	தெரிந்து உணரின் முப்போதும் செல் காலம் நிகழ் காலம் வருங்காலம் ஆனவற்றின் வழிவழியே திருத்தொண்டின் விரும்பிய அர்ச்சனைகள் சிவ வேதியர்க்கே உரியன அப் பெரும் தகையார் குலப் பெருமை ஆம் புகழும் பெற்றியதோ	11.5.2
4162	நாரணர்க்கும் நான் முகர்க்கும் அறிய ஒண்ணா நாதனை எம் பெருமானை ஞானம் ஆன ஆரணத்தின் உள்பொருள்கள் அனைத்தும் ஆகும் அண்ணலை எண்ணிய காலம் மூன்றும் அன்பின் காரணத்தால் அர்ச்சிக்கும் மறையோர் தங்கள் கமல மலர்க் கழல் வணங்கிக் கசிந்து சிந்தைப் பூரணத்தால் முழு நீறு பூசி வாழும் புனிதர் செயல் அறிந்தவாறு புகலல் உற்றேன்	11.5.3

திருச்சிற்றம்பலம்

4163	ஆதாரமாய் அனைத்தும் ஆகி நின்ற அங்கணன் எம் பெருமான் நீர் அணிந்த வேணிக் காதார் வெண் திருக் குழையான் அருளிச் செய்த கற்பம் அநு கற்பம் உப கற்பம் தான் ஆம் ஆகாது என்று அங்கு உரைத்த அகற்பம் நீக்கி ஆமென்று முன் மொழிந்த மூன்று பேதம் மோகாதி குற்றங்கள் அறுக்கும் நீற்றை மொழிவது நம் இரு வினைகள் கழிவதாக	11.6.1
4164	அம்பலத்தே உலகுய்ய ஆடும் அண்ணல் உவந்து ஆடும் அஞ்சினையும் அளித்த ஆக்கள் இம்பர் மிசை அநா மயமாய் இருந்த போதில் ஈன்று அணிய கோமய மந்திரத்தினால் ஏற்று உம்பர் தொழ எழும் சிவ மந்திர ஓமத்தால் உற்பவித்த சிவாங்கிதனில் உணர்வுக்கு எட்டா எம்பெருமான் கழல் நினைந்து அங்கிட்ட தூ நீறு இது கற்பம் என்று எடுத்து இங்கு ஏத்தல் ஆகும்	11.6.2
4165	ஆறணியத்து உலர்ந்த கோமயத்தை கைக்கொண்டு அழகு உற நுண் பொடி ஆக்கி ஆவின் சுத்த நீரணிவித்து தந்திர மந்திரத்தினாலே நிசயம் உறப் பிடித்து ஓம நெருப்பில் இட்டுச் சீரணியும்படி வெந்து கொண்ட செல்வத் திருநீறாம் அநு கற்பம் தில்லை மன்றுள் வாரணியும் முலை உமையாள் காண ஆடும் மாணிக்கக் கூத்தர் மொழி வாய்மை யாலே	11.6.3
4166	அடவி படும் அங்கியினில் வெந்த நீறும் ஆனிலைகள் அனல் தொடக்க வெந்த நீறும் இட வகைகள் எரி கொளுவ வெந்த நீறும் இட்டி கைகள் சுட்ட எரி பட்ட நீறும் உடன் அன்றி வெவ்வேறே ஆவின் நீரால் உரை திகழும் மந்திரம் கொண்டு உண்டையாக்கி மடம் அதனில் பொலிந்து இருந்த சிவ அங்கி தன்னால் வெந்தது மற்று உபகற்பம் மரபின் ஆகும்	11.6.4
4167	இந்த வகையால் அமைத்த நீறு கொண்டே இரு திறமும் சுத்தி வரத் தெறித்த பின்னர் அந்தம் இலா அரன் அங்கி ஆறு மெய்ம்மை அறிவித்த குரு நன்மை அல்லாப் பூமி முந்த எதிர் அணியாதே அணியும் போது முழுவதும் மெய்ப் புண்டரம் சந்திரனில் பாதி நந்தி எரி தீபம் நிகழ் வட்டம் ஆக நாதர் அடியார் அணிவர் நன்மையாலே	11.6.5
4168	சாதியினில் தலை ஆன தரும சீலர் தத்துவத்தின் நெறி உணர்ந்தோர் தங்கள் கொள்கை நீதியினில் பிழையாது நெறியில் நிற்போர் நித்த நியமத்து நிகழ் அங்கி தன்னில் பூதியினைப் புதிய ஆசனத்துக் கொண்டு புலி அதளின் உடையானைப் போற்றி நீற்றை ஆதிவரும் மும்மலமும் அறுத்த வாய்மை அரு முனிவர் முழுவதும் மெய் அணிவர் அன்றே	11.6.6

திருச்சிற்றம்பலம்

4169	மூவேந்தர் தமிழ் வழங்கு நாட்டுக்கு அப்பால் முதல்வனார் அடிச்சார்ந்த முறைமை யோரும் நா வேய்ந்த திருத்தொண்டத் தொகையில் கூறும் நல் தொண்டர் காலத்து முன்னும் பின்னும் பூ வேய்ந்த நெடும் சடை மேல் அடம்பு தும்பை புதிய மதி நதி இதழி பொருந்த வைத்த சேவேந்து வெல் கொடியான் அடிச்சார்ந்தாரும் செப்பிய அப்பாலும் அடிச் சார்ந்தார் தாமே	11.7.1
4170	சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் துதி செற்றார் தம் புரம் எரித்த சிலையார் செல்வத் திருமுருகன் பூண்டியினில் செல்லும் போதில் சுற்றாரும் சிலை வேடர் கவர்ந்து கொண்டதொகு நிதியின் பரப்பு எல்லாம் சுமந்து கொண்டு முற்றாத முலை உமையாள் பாகன் பூத முதல் கணமே உடன் செல்ல முடியாப் பேறு பெற்றார் தம் கழல் பரவ அடியேன் முன்னைப் பிறவியினில் செய்த தவம் பெரியவாமே	11.7.2

திருச்சிற்றம்பலம்

4171	அன்றினார் புரம் எரித்தார்க்கு ஆலயம் எடுக்க எண்ணி ஒன்றும் அங்கு உதவாது ஆக உணர்வினால் எடுக்கும் தன்மை நன்று என மனத்தினாலே நல்ல ஆயம் தான் செய்த நின்ற ஊர்ப் பூசலார்தம் நினைவினை உரைக்கல் உற்றார்	12.1.1
4172	உலகினில் ஒழுக்கம் என்றும் உயர் பெரும் தொண்டை நாட்டு நலமிகு சிறப்பின் மிக்க நான் மறை விளங்கும் மூதூர் குல முதல் சீலம் என்றும் குறைவுஇலா மறையோர் கொள்கை நிலவிய செல்வம் மல்கி நிகழ் திருநின்ற ஊராம்	12.1.2
4173	அருமறை மரபு வாழ அப்பதி வந்து சிந்தை தரும் உணர்வான எல்லாம் தம்பிரான் கழல்மேல் சார வருநெறி மாறா அன்பு வளர்ந்து எழ வளர்ந்து வாய்மைப் பொருள் பெறு வேதநீதிக் கலை உணர் பொலிவின் மிக்கார்	12.1.3
4174	அடுப்பது சிவன்பால் அன்பர்க்காம் பணி செய்தல் என்றே கொடுப்பது எவ்வகையும் தேடி அவர் கொளக் கொடுத்தும் கங்கை மடுப்பொதி வேணி ஐயர் மகிழ்ந்து உறைவதற்கு ஓர் கோயில் எடுப்பது மனத்துக் கொண்டார் இரு நிதி இன்மை எண்ணார்	12.1.4
4175	மனத்தினால் கருதி எங்கும் மாநிதி வருந்தித் தேடி எனைத்தும் ஓர் பொருட் பேறு இன்றி என் செய்கேன் என்று நைவார் நினைப்பினால் எடுக்க நேர்ந்து நிகழ்வுறு நிதியம் எல்லாம் தினைத்துணை முதலாத் தேடிச் சிந்தையால் திரட்டிக் கொண்டார்	12.1.5
4176	சாதனத் தோடு தச்சர் தம்மையும் மனத்தால் தேடி நாதனுக்கு ஆலயம் செய் நலம் பெறு நல் நாள் கொண்டே ஆதரித்து ஆகமத்தால் அடிநிலை பாரித்து அன்பால் காதலில் கங்குல் போதும் கண்படாது எடுக்கல் உற்றார்	12.1.6
4177	அடிமுதல் உபானம் ஆதி ஆகிய படைகள் எல்லாம் வடிவுறும் தொழில்கள் முற்ற மனத்தினால் வகுத்து மான முடிவுறு சிகரம் தானும் முன்னிய முழத்தில் கொண்டு நெடிது நாள் கூடக் கோயில் நிரம்பிட நினைவால் செய்தார்	12.1.7
4178	தூபியும் நட்டு மிக்க சுதையும் நல்வினையும் செய்து கூவலும் அமைத்து மாடு கோயில் சூழ் மதிலும் போக்கி வாவியும் தொட்டு மற்றும் வேண்டுவ வகுத்து மன்னும் தாபரம் சிவனுக்கு ஏற்க விதித்த நாள் சாரு நாளில்	12.1.8
4179	காடவர் கோமான் கச்சிக் கல்தளி எடுத்து முற்ற மாடெலாம் சிவனுக்கு ஆகப் பெரும் செல்வம் வகுத்தல் செய்வான் நாடமால் அறியாதாரைத் தாபிக்கும் அந்நாள் முன்னாள் ஏடலர் கொன்றை வேய்ந்தார் இரவிடைக் கனவில் எய்தி	12.1.9
4180	நின்ற ஊர்ப் பூசல் அன்பன் நெடிதுநாள் நினைந்து செய்த நன்று நீடு ஆலயத்து நாளை நாம் புகுவோம் நீ இங்கு ஒன்றிய செயலை நாளை ஒழிந்து பின் கொள்வாய் என்று கொன்றை வார் சடையார் தொண்டர் கோயில் கொண்டு அருளப் போந்தார்	12.1.10
4181	தொண்டரை விளக்கத் தூயோன் அருள் செயத் துயிலை நீங்கித் திண்திறல் மன்னன் அந்தத் திருப்பணி செய்தார் தம்மை கண்டு நான் வணங்க வேண்டும் என்று எழும் காதலோடும் தண் தலைச் சூழல் சூழ்ந்த நின்ற ஊர் வந்து சார்ந்தான்	12.1.11
4182	அப்பதி அணைந்து பூசல் அன்பர் இங்கு அமைத்த கோயில் எப்புடையது என்று அங்கண் எய்தினார் தம்மைக் கேட்கச் செப்பிய பூசல் கோயில் செய்தது ஒன்று இல்லை என்றார் மெய்ப் பெரு மறையோர் எல்லாம் வருக என்று உரைத்தான் வேந்தன்	12.1.12
4183	பூசுரர் எல்லாம் வந்து புரவலன் தன்னைக் காண மாசிலாப் புசலார் தாம் யார் என மறையோர் எல்லாம் ஆசில் வேதியன் இவ்வூரான் என்று அவர் அழைக்க ஓட்டான் ஈசனார் அன்பர் தம்பால் எய்தினான் வெய்ய வேலான்	12.1.13
4184	தொண்டரைச் சென்று கண்ட மன்னவன் தொழுது நீர் இங்கு எண் திசை யோரும் ஏத்த எடுத்த ஆலயம் தான் யாது இங்கு அண்டர் நாயகரைத் தாபித்து அருளும் நாள் இன்று என்று உம்மைக் கண்டடி பணிய வந்தேன் கண் நுதல் அருள் பெற்று என்றான்	12.1.14
4185	மன்னவன் உரைப்பக் கேட்ட அன்பர் தாம் மருண்டு நோக்கி என்னையோர் பொருளாக் கொண்டே எம்பிரான் அருள் செய்தாரேல் முன்வரு நிதி இலாமை மனத்தினால் முயன்ற கோயில் இன்னதாம் என்று சிந்தித்து எடுத்தா வாறு எடுத்துச் சொன்னார்	12.1.15
4186	அரசனும் அதனைக் கேட்டு அங்கு அதிசயம் எய்தி என்னே புரையறு சிந்தை அன்பர் பெருமை என்று அவரைப் போற்றி விரை செறி மாலை தாழ நிலமிசை வீழ்ந்து தாழ்ந்து முரசெறி தானை யோடு மீண்டு தன் மூதூர்ப் புக்கான்	12.1.16
4187	அன்பரும் அமைத்த சிந்தை ஆலயத்து அரனார் தம்மை நன் பெரும் பொழுது சாரத் தாபித்து நலத்தினோடும் பின்பு பூசனைகள் எல்லாம் பெருமையில் பல நாள் பேணிப் பொன் புனை மன்றுளாடும் பொன் கழல் நீழல் புக்கார்	12.1.17
4188	நீண்ட செஞ் சடையினார்க்கு நினைப்பினால் கோயில் ஆக்கி பூண்ட அன்பிடையறாத பூசலார் பொன்தாள் போற்றி ஆண்டகை வளவர் கோமான் உலகுய்ய அளித்த செல்வப் பாண்டிமா தேவியார் தம் பாதங்கள் பரவல் உற்றேன்	12.1.18

திருச்சிற்றம்பலம்

4189	மங்கையர்க்குத் தனி அரசி எங்கள் தெய்வம் வளவர் திருக்குலக் கொழுந்து வளைக்கைமானி செங்கமலத் திருமடந்தை கன்னிநாடாள் தென்னர்குலப் பழிதீர்த்த தெய்வப் பாவை எங்கள் பிரான் சண்பையர் கோன் அருளினாலே இருந்தமிழ் நாடுற்ற இடர் நீக்கித் தங்கள் பொங்கொளி வெண் திருநீறு பரப்பினாரை போற்றுவார் கழல் எம்மால் போற்றலாமே	12.2.1
4190	பூசுரர் சூளா மணி ஆம் புகலி வேந்தர் போனக ஞானம் பொழிந்த புனித வாக்கால் தேசுடைய பாடல் பெறும் தவத்தினாரைச் செப்புவது யாம் என் அறிந்து தென்னர் கோமான் மாசில் புகழ் நெடுமாறன் தனக்குச் சைவ வழித்துணையாய் நெடும் காலம் மன்னிப் பின்னை ஆசில் நெறியவரோடும் கூட ஈசர் அடி நிழல் அமர்ந்திருக்க அருளும் பெற்றார்	12.2.2
4191	வரும் நாள் ஒன்றும் பிழையாத் தெய்வப் பொன்னி வளம் பெருக்க வளவர் குலம் பெருக்கும்தங்கள் திருநாடு போற் செழியர் தென்னர் நாடு சீர் விளக்கும் செய்ய சீறடிகள் போற்றி ஒரு நாளும் தம் செயலில் வழுவாது அன்பர்க்கு உடைகீளும் கோவணமும் நெய்து நல்கும் பெருநாமச் சாலியர் தம் குலத்தில் வந்த பெருந்தகையார் நேசர் திறம் பேசல் உற்றாம்	12.2.3

திருச்சிற்றம்பலம்

4192	சீர் வளர் சிறப்பின் மிக்க செயல் முறை ஒழுக்கம் குன்றா நார் வளர் சிந்தை வாய்மை நன்மையார் மன்னி வாழும் பார் வளர் புகழின் மிக்க பழம்பதி மதி தோய் நெற்றிக் கார்வளர் சிகர மாடக் காம்பீலி என்பதாகும்	12.3.1
4193	அந்நகர் அதனில் வாழ்வார் அறுவையர் குலத்து வந்தார் மன்னிய தொழிலில் தங்கள் மரபில் மேம்பாடு பெற்றார் பல்நாக ஆபரணர்க்கு அன்பர் பணி தலைக்கொண்டு பாதம் சென்னியில் கொண்டு போற்றும் தேசினார் நேசர் என்பார்	12.3.2
4194	ஆங்கு அவர் மனத்தின் செய்கை அரன் அடிப்போதுக்கு ஆக்கி ஓங்கிய வாக்கின் செய்கை உயர்ந்த அஞ்சு எழுத்துக்கு ஆக்கி தாங்கு கைத்தொழிலின் செய்கை தம்பிரான் அடியார்க்கு ஆகப் பாங்குடை உடையும் கீளும் பழுதில் கோவணமும் நெய்வார்	12.3.3
4195	உடையொடு நல்ல கீளும் ஒப்பில் கோவணமும் நெய்து விடையவர் அடியார் வந்து வேண்டுமாறு ஈயும் ஆற்றால் இடையறாது அளித்து நாளும் அவர் கழல் இறைஞ்சி ஏத்தி அடைவுறு நலத்தர் ஆகி அரனடி நீழல் சேர்ந்தார்	12.3.4
4196	கற்றை வேணி முடியார் தம் கழல் சேர்வதற்குக் கலந்த வினை செற்ற நேசர் கழல் வணங்கிச் சிறப்பால் முன்னைப் பிறப்பு உணர்ந்து பெற்றம் உயர்த்தார்க்கு ஆலயங்கள் பெருக அமைத்து மண் ஆண்ட கொற்ற வேந்தர் கோச்செங்கண் சோழர் பெருமை கூறுவாம்	12.3.5

திருச்சிற்றம்பலம்

4197	துலையில் புறவின் நிறை அளித்த சோழர் உரிமைச் சோணாட்டில் அலையில் தரளம் அகில் ஒடுசந்து அணி நீர்ப் பொன்னி மணி கொழிக்கும் குலையில் பெருகும் சந்திரத் தீர்த்தத்தின் மருங்கு குளிர் சோலை நிலையில் பெருகும் தருமிடைந்த நெடுந் தண் கானம் ஒன்று உளதால்	12.4.1
4198	அப் பூங்கானில் வெண்ணாவல் அதன் கீழ் முன்னாள் அரிதேடும் மெய்ப் பூங்கழலார் வெளிப்படலும் மிக்க தவத்தோர் வெள்ளானை கைப்பூம் புனலும் முகந்து ஆட்டிக் கமழ் பூங்கொத்தும் அணிந்து இறைஞ்சி மைப்பூங் குவளைக் களத்தாரை நாளும் வழிபட்டு ஒழுகுமால்	12.4.2
4199	ஆன செயலால் திருவானைக்கா என்று அதற்குப் பெயர் ஆக ஞானம் உடைய ஒரு சிலந்தி நம்பர் செம் பொன் திருமுடிமேல் கானல் விரவும் சருகு உதிரா வண்ணம் கலந்த வாய் நூலால் மேல் நல்திரு மேற்கட்டி என விரிந்து செறியப் புரிந்து உளதால்	12.4.3
4200	நன்றும் இழைத்த சிலம்பி வலைப் பரப்பை நாதன் அடி வணங்க சென்ற யானை அநுசிதம் என்று அதனைச் சிதைக்கச் சிலம்பிதான் இன்று களிற்றின் கரம் சுலவிற்று என்று மீள இழைத்ததனை அன்று கழித்த பிற்றைநாள் அடல் வெள் யானை அழித்ததால்	12.4.4
4201	எம்பிரான் தன் மேனியின் மேல் சருகு விழாமையான் வருந்தி உம்பர் இழைத்த நூல் வலயம் அழிப்பதே என்று உறுத்து எழுந்து வெம்பிச் சிலம்பி துதிக்கையினில் புக்குக் கடிப்ப வேகத்தால் கும்ப யானை கை நிலத்தில் மோதிக் குலைந்து வீழ்ந்தது ஆல்	12.4.5
4202	தறையில் புடைப்பக் கைப்புக்க சிலம்பி தானும் உயிர் நீங்க மறையில் பொருளும் தரும் ஆற்றான் மத யானைக்கும் வரம் கொடுத்து முறையில் சிலபி தனைச் சோழர் குலத்து வந்து முன் உதித்து நிறையில் புவனம் காத்து அளிக்க அருள் செய்து அருள நிலத்தின் கண்	12.4.6
4203	தொன்மை தரு சோழர் குலத்து அரசனாம் சுபதேவன் தன்னுடைய பெரும் தேவி கமலவதி உடன் சார்ந்து மன்னு புகழத் திருத்தில்லை மன்றாடும் மலர்ப் பாதம் சென்னியுறப் பணிந்து ஏத்தித் திருப்படிக் கீழ் வழிபடு நாள்	12.4.7
4204	மக்கள் பேறு இன்மையினால் மாதேவி வரம் வேண்டச் செக்கர் நெடுஞ் சடைக் கூத்தர் திரு உள்ளம் செய்தலினால் மிக்க திருப்பணி செய்த சிலம்பிகுல வேந்து மகிழ் அக் கமலவதி வயிற்றில் அணி மகவாய் வந்து அடைய	12.4.8
4205	கழையார் தோளி கமலவதி தன்பால் கருப்ப நாள் நிரம்பி விழைவார் மகவு பெற அடுத்த வேலை அதனில் காலம் உணர் பழையார் ஒரு நாழிகை கழித்துப் பிறக்கு மேல் இப் பசும் குழவி உழையார் புவனம் ஒரு மூன்றும் அளிக்கும் என் ஒள்ளிழையார்	12.4.9
4206	பிறவா ஒரு நாழிகை கழித்து என் பிள்ளை பிறக்கும் பரிசு என் கால் உற ஆர்த்து எடுத்துத் தூக்கும் என உற்ற செயல் மற்று அது முற்றி அறவாணர்கள் சொல்லிய காலம் அணைய பிணிவிட்டு அருமணியை இறவாது ஒழிவாள் பெற்று எடுத்து என் கோச்செங்கண்ணனோ என்றாள்	12.4.10
4207	தேவி புதல்வர் பெற்று இறக்க செங்கோல் சோழன் சுபதேவன் ஆவி அனைய அரும் புதல்வன் தன்னை வளர்த்து அங்கு மணி மகுடம் மேவும் உரிமை முடி கவித்துத் தானும் விரும்பு பெரும் தவத்தின் தாவில் நெறியைச் சென்று அடைந்து தலைவர் சிவலோகம் சார்ந்தான்	12.4.11
4208	கோதை வேலர் கோச்செம் கண் சோழர் தாம் இக் குவலயத்தில் ஆதிமூர்த்தி அருளால் முன் அறிந்து பிறந்து மண் ஆள்வார் பூதநாதன் தான் மகிழ்ந்து பொருந்தும் பெரும் தண் சிவ ஆலயங்கள் காதலோடும் பல எடுக்கும் தொண்டு புரியும் கடன் பூண்டார்	12.4.12
4209	ஆனைக் காவில் தாம் முன்னம் அருள் பெற்று அதனை அறிந்து அங்கு மானைத் தரித்த திருக்கரத்தார் மகிழும் கோயில் செய்கின்றார் ஞானச் சார்வாம் வெண்நாவல் உடனே கூட நலம் சிறக்க பால் நல் களத்துத் தம்பெருமான் அமரும் கோயில் பணி சமைத்தார்	12.4.13
4210	மந்திரிகள் தமை ஏவி வள்ளல் கொடை அனபாயன் முந்தை வரும் குல முதலோராய முதல் செங்கணார் அந்தமில் சீர்ச் சோனாட்டில் அகனாடு தொறும் அணியார் சந்திர சேகரன் அமரும் தானங்கள் பல சமைத்தார்	12.4.14
4211	அக் கோயில் தொறும் சிவனுக்கு அமுதுபடி முதலான மிக்க பெரும் செல்வங்கள் விருப்பினால் மிக அமைத்துத் திக்கு அனைத்தும் தனிச் செங்கோல் முறை நிறுத்தித் தேர் வேந்தர் முக்கண் முதல் நடம் ஆடும் முதல் தில்லை முன்னினார்	12.4.15
4212	திரு ஆர்ந்த செம்பொன்னின் அம்பலத்தே நடம் செய்யும் பெருமானை அடிவணங்கி பேர் அன்பு தலை சிறப்ப உருகா நின்று உளம் களிப்பத் தொழுது ஏத்தி உறையும் நாள் வருவாய்மை மறையவர்க்கு மாளிகைகள் பல சமைத்தார்	12.4.16
4213	தேவர் பிரான் திருத்தொண்டில் கோச் செங்கட் செம்பியர் கோன் பூவலயம் பொது நீக்கி ஆண்டு அருளிப் புவனியின் மேல் ஏவிய நல்தொண்டு புரிந்து இமையவர்கள் அடி போற்ற மேவினார் திருத்தில்லை வேந்தர் திருவடி நிழல் கீழ்	12.4.17
4214	கருநீல மிடற்றார் செய்ய கழலடி நீழல் சேர வருநீர்மை உடைய செங்கட் சோழர் தம் மலர்த்தாள் வாழ்த்தித் தருநீர்மை இசை கொள் யாழின் தலைவராய் உலகம் ஏத்தும் திருநீல கண்டப் பாணர் திறம் இனிச் செப்பல் உற்றேன்	12.4.18

திருச்சிற்றம்பலம்

4215	எருக்கத்தம் புலியூர் மன்னி வாழ்பவர் இறைவன் தன் சீர் திருத்தகும் யாழில் இட்டுப் பரவுவார் செழுஞ்சோணாட்டில் விருப்புறு தானம் எல்லாம் பணிந்து போய் விளங்கும் கூடல் பருப்பதச் சிலையார் மன்னும் ஆலவாய் பணியச் சென்றார்	12.5.1
4216	ஆலவாய் அமர்ந்தார் கோயில் வாயிலை அடைந்து நின்று பாலை ஈர் ஏழு கோத்த பண்ணினில் கருவி வீக்கிக் காலம் ஆதரித்த பண்ணில் கை பல முறையும் ஆராய்ந்து ஏவலார் குழலாள் பாகர் பாணிகள் யாழில் இட்டார்	12.5.2
4217	மற்றவர் கருவிப் பாடல் மதுரை நீடு ஆலவாயில் கொற்றவன் திருவுள்ளத்துக் கொண்டு தன் தொண்டர்க்கு எல்லாம் அற்றைநாள் கனவில் ஏவ அருள் பெரும் பாணனாரைத் தெற்றினார் புரங்கள் செற்றார் திரு முன்பு கொண்டு புக்கார்	12.5.3
4218	அன்பர்கள் கொண்டு புக்க பொழுதினில் அரிவை பாகன் தன் பெரும் பணியாம் என்று தமக்கு மெய் உணர்த்தலாலே மன் பெரும் பாணனாரும் மா மறை பாட வல்லார் முன்பு இருந்து யாழில் கூடல் முதல்வரைப் பாடுகின்றார்	12.5.4
4219	திரிபுரம் எரித்த வாறும் தேர்மிசை நின்ற வாறும் கரியினை உரித்த வாறும் காமனைக் காய்ந்தவாறும் அரி அயற்கு அரிய வாரும் அடியவர்க்கு எளிய வாறும் பரிவினால் பாடக் கேட்டுப் பரமனார் அருளினாலே	12.5.5
4220	அந்தரத்து எழுந்த ஓசை அன்பினில் பாணர் பாடும் சந்த யாழ் தரையில் சீதம் தாக்கில் வீக்கி அழியும் என்று சுந்தரப் பலகை முன்நீர் இடும் எனத் தொண்டர் இட்டார் செந்தமிழ் பாணனாரும் திரு அருள் பெற்றுச் சேர்ந்தார்	12.5.6
4221	தமனியப் பலகை ஏறித் தந்திரிக் கருவி வாசித்து உமையொரு பாகர் வண்மை உலகு எலாம் அறிய ஏத்தி இமையவர் போற்ற ஏகி எண்ணில் தானங்கள் கும்பிட்டு அமரர் நாடாளாது ஆரூர் ஆண்டவர் ஆரூர் சேர்ந்தார்	12.5.7
4222	கோயில் வாயில் முன் அடைந்து கூற்றம் செற்ற பெரும் திறலும் தாயின் நல்ல பெருங் கருணை அடியார்க்கு அளிக்கும் தண் அளியும் ஏயும் கருவியில் தொடுத்து அங்கு இட்டுப் பாடக் கேட்டு அங்கண் வாயில் வேறு வடதிசையில் வகுப்பப் புகுந்து வணங்கினார்	12.5.8
4223	மூலத் தானத்து எழுந்து அருளி இருந்த முதல்வன் தனை வணங்கிச் சாலக் காலம் அங்கு இருந்து தம்பிரான் தன் திரு அருளால் சீலத்தார்கள் பிரியாத திருவாரூரின் நின்றும் போய் ஆலத்தார்ந்த கண்டத்தார் அமரும் தானம் பல வணங்கி	12.5.9
4224	ஆழி சூழும் திருத் தோணி அமர்ந்த அம்மான் அருளாலே யாழின் மொழியாள் உமை ஞானம் ஊட்ட உண்ட எம்பெருமான் காழி நாடன் கவுணியர் கோன் கமல பாதம் வணங்குதற்கு வாழி மறையோர் புகலியினில் வந்தார் சந்த இசைப்பாணர்	12.5.10
4225	ஞானம் உண்டார் கேட்டு அருளி நல்ல இசை யாழ்ப் பெரும் பாணர்க்கு ஆன படியால் சிறப்பு அருளி அமரும் நாளில் அவர் பாடும் மேன்மை பதிகத்து இசை யாழில் இடப் பெற்று உடனே மேயபின் பானற் களத்தார் பெருமணித்தில் உடனே பரமர் தாள் அடைந்தார்	12.5.11
4226	வரும் பான்மையினில் பெரும் பாணர் மலர்த்தாள் வணங்கி வயல் சாலிக் கரும்பார் கழனித் திருநாவலூரில் சைவக் கலை மறையோர் அரும்பா நின்ற அணி நிலவும் பணியும் அணிந்தார் அருள் பெற்ற சுரும்பார் தொங்கல் சடையனார் பெருமை சொல்லல் உறுகின்றோம்	12.5.12

திருச்சிற்றம்பலம்

4227	தம்பிரானைத் தோழமை கொண்டு அருளித் தமது தடம் புயஞ்சேர் கொம்பனார் பால் ஒரு தூது செல்ல ஏவிக் கொண்டு அருளும் எம்பிரானைச் சேரமான் பெருமாள் இணயில் துணைவராம் நம்பி ஆரூரைப் பயந்தார் ஞாலம் எல்லாம் குடிவாழ	12.6.1

திருச்சிற்றம்பலம்

4228	ஒழியாப் பெருமைச் சடையனார் உரிமைச் செல்வத் திருமனையார் அழியாப் புரங்கள் எய்து அழித்தார் ஆண்ட நம்பி தனைப் பயந்தார் இழியாக் குலத்தின் இசைஞானிப் பிராட்டி யாரை என் சிறுபுன் மொழியால் புகழ முடியுமோ முடியாது எவர்க்கும் முடியாதால்	12.7.1

திருச்சிற்றம்பலம்

மன்னிய சீர்ச் சருக்கம் முற்றிற்று.