Our Sincere thanks go to Mr. Raja Thyagarajan, Pondicherry for providing this etext with the permission of the author to place it as part of PM etext collections:
This etext file is based on Tamil unicode encoding and is of utf-8 format. Hence you need
to use a Unicode font with the Tamil block and the web-browser set to display
"utf-8" encoded webpages.
Etext preparationin pdf, html versions : Dr. K. Kalyanasundaram, Lausanne, Switzerland

© Project Madurai, 1998-2006.
Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to preparation
of electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet.
Details of Project Madurai are available at the website
http://www.projectmadurai.org/
You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept intact.

பாட்டிடைக் கலந்த பொருள ஆகிப்
பாட்டின்இயல பண்ணத் திய்யே (தொ.பொ.செய்.இளம்.173)

பண்ணுடன் நடப்பன, பண்ணும் தாளமும்
நண்ணி நடப்பன என இரண்டு இசைப்பா.

செங்கால மடநாராய் இன்றே சென்று
திருக்கண்ண புரம்புக்கு என் செங்கண் மாலுக்கு
என்காதல் என்துணைவர்க்கு உரைத்தி யாகில்
இதுவொப்பது எமக்கின்ப மில்லை நாளும்
பைங்கானம் ஈதெல்லாம் உனதே யாகப்
பழனமீன் கவர்ந்துண்ணத் தருவன்; தந்தால்
இங்கேவந்து இனிதிருந்துஉன் பெடையும் நீயும்
இருநிலத்தில் இனிதின்பம் எய்த லாமே!
(திருமங்கையாழ்வார்: திருநெடுந்தாண்டகம்-27)

தாள நடையுடைப் பாக்கள், வண்ணம்,
சந்தம், சிந்தே, உருப்படி என்ன
நால்வகை யாக நவிலப் படுமே.

இருவினையின் மதிமயங்கித் திரியாதே
எழுநரகி லுழலுநெஞ்சத் தலையாலே
பரமகுரு வருணினைந்திட் டுணர்வாலே
கரவுதரி சனையையென்றற் கருள்வாயே
தெரிதமிழை யுதவுசங்கப் புலவோனே
சிவனருளு முருகசெம்பொற் கழலோனே
கருணைநெறி புரியுமன்பர்க் கெளியோனே
கனகசபை மருவுகந்தப் பெருமாளே! (திருப்புகழ் - 144)

வெய்யோனொளி தன்மேனியின் விரிசோதியின் மறையப்
பொய்யொவெனு மிடையாளொடு மிளையானொடும் போனான்
மையோமர கதமொமறி கடலோமழை முகிலோ
ஐயோவிவ னழகென்பதோ ரழியாவழ குடையான் (கம் - 1926)

உண்டான ஆத்தியெல்லாம் - வீட்டில்
உடைமை கடமைகளும் உடன்எடுத்துக்
கொண்டாடிக் கொண்டெழுந்தேன் - பாதை
கூடித்தென் பூமியை நாடிச் சென்றேன்.

சென்றேன் தலங்களெல்லாம் - பின்னர்ச்
சிதம்பரத் தையர் பதம்பெறநான்
நின்றேன் புலியூரில் - தொண்டர்
நேசிக்கும் சந்நிதி வாசல் வந்தேன் (திரு.நொ.நா.பக்.34, 35)

தெண்டனிட்டேன் என்று சொல்லடி - சுவாமிக்குநான்
தெண்டனிட்டேன் என்று சொல்லடி.

தண்டலை விளங்கும் தில்லை தளத்தில் பொன்னம்பலத்தே
கண்டவர் மயங்க வேடம் கட்டியாடு கின்றவர்க்குத் (தெண்ட)

கற்பூர வாசம் வீசும் பொற்பாந் திருமுகத்தே
கனிந்தபுன் னகையாடக் கருணைக் கடைக்கண் ஆட
அற்பார்பொன் னம்பலத்தே ஆனந்தத் தாண்டவம்
ஆடிக்கொண்டே என்னை ஆட்டங்கண் டாருக்குத் (தெண்ட)
(திருவ - 1602, 1603)

ஈரடி அளவொத் தியலும் பாக்கள்
சிந்தெனும் வகையைச் சேரும் என்ப

நெஞ் - சிலு - ரமு - மின்றி
நேர் - மைதி - றமு - மின்றி (சிந்திலக்கண முறை - 8 சீர்) (பா.கவி. ப. 196)

நாலடி என்னும் அளவின் இழிந்தே
ஒன்றே முக்கால் அடியின் உயர்ந்ததால்
சிந்தெனும் பெயரைச் செப்பினர் என்க.

நெஞ்சில் உரமுமின்றி
நேர்மைத் திறமுமின்றி
(பா.கவி..ப.196)

நெஞ்சு பொறுக்கு தில்லையே - இந்த
நிலைகெட்ட மனிதரை நினைத்துவிட்டால்
(பா.கவி..ப.199)

மேவும் குறள்சிந் தொடுதிரி பாதிவெண் பாத்திலகம்
மேவும் விருத்தம் சவலைஎன் றேழுமினி அவற்றுள்
தாவும் இலக்கணம் தப்பிடில் ஆங்கவை தம்பெயரால்
பாவும் நிலையுடைப் போலியும் என்றறி பத்தியமே!
(வீரசோ. யாப்பு.20)

2 அடி 7 சீராய் வருவது குறள்
2 அடி அளவொத்து வருவது சிந்து
3 அடி அளவொத்து வருவது திரிபாதி
4 அடி 15 சீராய் நடுவே தனிச்சொல் பெற்றுவருவது வெண்பா

எழுசீர் அடிஇரண் டால்குறள் ஆகும்; இரண்டு அடிஒத்து
அழிசீர் இலாதது சிந்தாம்; அடிமூன்று தம்மில் ஒக்கில்
விழுசீர் இலாத திரிபாதி; நான்கடி மேவிவெண்பாத்
தொழுசீர் பதினைந்த தாய்நடு வேதனிச் சொல்வருமே!
(வீரசோ. யாப்பு.21)

சிந்துப் பாக்களின் சீர்களில் உள்ள ஒவ்வோர் உயிரும் ஓரசை யாகும்

1	2	3	4
ஓம் சக்தி	ஓம் சக்தி	ஓம் . ப	ரா சக்தி
5	6	7	8
ஓம் சக்தி	ஓம் சக்தி	ஓம் . .	. . .

‘அவ்வெழுத்து அசைத்து இசைகோடலின் அசையே’
(யா.கலம்.நூ.1 உரை மேற்கோள்)

காட்டு:	அ	ஆ
	அல்	ஆல்
	க	கா
	கல்	கால்

குறிலே குறிலசை ஆகும்; நெடிலும்,
குறிலொற் றடுத்ததும், நெடிலொற் றடுத்ததும்
நெடிலசை யாக நிகழு மென்க.

காட்டு :	குறிலசை என்பது :	தனி உயிர்க் குறில் (அ)
		உயிர்மெய்க் குறில் (க)
	நெடிலசை என்பது :	உயிர்நெடில் (ஆ)
		உயிர்மெய் நெடில் (கா)
		உயிர்க் குறிலொற்று (அல்)
		உயிர்மெய்க் குறிலொற்று (கல்)
		உயிர் நெடிலொற்று (ஆல்)
	உயிர்மெய் நெடிலொற்று (கால்)

ஓரசை நீட்டம் ஈரசை அளவே.

காட்டு : “ஆறுமுக வடிவேலவனே” என்ற கண்ணி (பின் இணைப்பில் பார்க்க) மும்மை நடைப் பாடல் அதற்கேற்றவாறு அதன் ஒவ்வொரு முழுச் சீரிலும் மும்மூன்று அசைகள் உள்ளன. (முழுச்சீர் என்பது முழுதும் எழுத்துகளால் அசைவரக் கூடிய இடங்களில் வௌம் சீர். “ஆறுமுக வடிவேலவனே” என்ற பாடலின் அடி, அரையடிகளின் முதற்பாதியில் நான்கு சீர்களும், பிற்பாதியில் வரும் முதலிரண்டு சீர்களும் முழுச்சீர்கள்)

நீண்ட அசைகளாக (அளபெடைகளாக) பேச், போச், சோ, கே நா ஆகிய அசைகள் 2 அசையளவு நீளுகின்றன. இந்நீட்டங்களைப் பே எச், போ ஒச், சோஒ, கேஎ, நாஅ என்று அளபெடைகளாக எழுதுவதே முறை. தனிச்சொல்லுக்கு முன்னும், அரையடி இறுதி, அடி இறுதிகளிலும் இப்பாடலில் நீளும் அசைகளை லைஇஇ, லைஇஇஇஇ, சுஉஉஉ, சுஉஉஉஉஉ, லிஇஇஇ, லஇஇஇஇ, னேஎஎஎ, னேஎஎஎஎ, என்று எழுத வேண்டும்.** ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
** இசையில் அளவிறந்து இசைக்குங்கால் ஆவி பன்னிரண்டு மாத்திரை ஈறாகவும், ஒற்று பதினொரு மாத்திரை ஈறாகவும் இசைக்கும் என்றார் இசை நூலார் (நன்னூல்: 101, சங்கர நமச்சிவாய உரை)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
நெடில் ஏழும், ஙஞணநமன வயலள ஆய்தம் என்னும் பதினோர் ஒற்றுகளும் எழுத்திலக்கணப்படி அளபெடுக்கும் எழுத்துகள். ஆனால் இசையில் இவற்றுடன் குறில் ஐந்தும் அளபெடுக்கும். குறில் அளபெடுப்பது குற்றெழுத்தளபெடை எனப்படும். சுஉஉஉ என்பது குற்றெழுத்தளபெடை.## அளபெடுக்காத வல்லினம் ஆறும், ரழ என்ற மெய்களும், நீள வேண்டிய அசைக்கு இறுதியாக வந்தால் பேஎச், போஒச், வாஅர், வாஅழ், என்பன போல் அம்மெய்களுக்கு முன் உயிர் அளபெடுத்து இறுதியில் (அளபெடை எழுத்துக்குப் பின்) அம்மெய்களைப் பெறும். அளபெடுப்பவை மெய்களாயின் போம்ம்ம்ம் என்பது போல் இறுதி மெய்யே அளபெடுக்கும். ஆனால் தெளிவாகப் பார்த்துப் புரிந்து கொள்வதற்கு ஏற்றபடி இந்நூலில், அளபெடுக்குமிடங்கள் அளபெடை அறிகுறிகளுக்குப் பதில் புள்ளிகளாகக் காட்டப்பட்டுள்ளன.@ இனிவருமிடங்களிலும் இப்புள்ளி உள்ள இடங்கள், அளபெடுக்கும் இடங்களைக் குறிப்பதாகக் கொள்க.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
## இயற்கை அளபெடை செயற்கை அளபெடை எழுத்துப்பே றளபெடை இசைநூ லளபெடை ஒற்றுபே றளபெடை ஒரோவழிக் கூடில் ஐந்தென மொழிப அளபெடை; அவைதாம் குற்றெழுத் தளபெடை நெட்டெழுத் தளபெடை ஒற்றெழுத் தளபெடை எனவொரு மூன்றாய் மொழிமுதல் இடைகடை மூன்றிலும் வருமே. (சுவாமிநாத தேசிகர், 1973:253) @ இசைநூல்களில் உருப்படிகளை இசைக்குறியீட்டில் எழுதும்போது நீட்டங்களை புள்ளியிட்டெழுதுதல், அளபெடை இட்டு எழுதுதல், என்னும் இரண்டு முறைகளும் கடைப் பிடிக்கப்படுகின்றன.
(கோமதி சங்கரய்யர். வா.சு.1984, 207, 208)
--------------------

தனிச்சொல் முன்னரும் அரைடை இறுதியும்
அடியின் இறுதியும் அமையும் அசைகள்
இரண்டிறந் திசைத்தலும் இயல்பா கும்மே.

அளபிறந்து உயிர்த்தலும் ஒற்றிசை நீடலும்
உளஎன மொழிப இசையொடு சிவணிய
நரம்பின் மறைய என்மனார் புலவர் (தொல். எழு. நூ. மரபு: 33)

ஆவியும் ஒற்றும் அளவிறந் திசைத்தலும்
மேவும் இசைவின்ளி பண்டமாற் றாதியின் (நன். 101)

மாதர் மடப்பிடியும் - மட
அன்னமும் அன்ன தோர்
நடையுடை - மலைமகள் துணையென மகிழ்வர்
பூத இனப்படைநின் - றிசை
பாடவும் ஆடுவர்
அவர்படர்சடைநெடு முடியதோர் புனலர்
வேதமோ டேழிசைபா - டுவர்
ஆழ்கடல் வெண்டிரை
இரைந்நுரை கரைபொருது விம்மிநின் றயலே
தாதவிழ் புன்னைதயங் - கும
லர்ச்சிறை வண்டறை
எழில்பொழில் குயில்பயில் தருமபுரம் பதியே
(திருஞானசம்பதர்: யாழ்முரி -1. ப. 351)

நீலத்தி ரைக்கடல் ஓரத்திலே - நின்று
நித்தம்த வம்செய்கு மரியெல்லை - வட
மாலவன் குன்றம் இவற்றிடையே - புகழ்
மண்டிக் கிடக்கும் தமிழ்நாடு. (பா.கவி. ப. 165)

குறிலசை நீட்டம் அருகுதல் சிறப்பே

ஆறுமு	க	வ	டி
வெள்ளைத்த	ன	மா	கத்
தங்குமு	ரு	கோ	னே

ஆறுமு	க	வ	டி
வெள்ளைத்த	ன	மா	கத்
தங்குமுரு	கோ	னே

ஓரசை யாய்வரும் குறிலசை, ஓரசை
ஈரசை யாய்வரும் நெடிலசை சிறப்பசை

“அவ்வெழுத்து
அசைத்து இசை கோடலின் அசையே”
(யா. கலம் நூ. 1. உரை மேற்கோள்)

இறுதிச் சீர்களின் இறுதி மொழிந்த
இடங்களில் ஈரசை யாய்வரும் குறிலசை,
சீர்முதற் குறிலசை சிறப்பி லசையாகும்.

ஆறுமு கவடி வேலவ னேகலி
வெள்ளைத்த னமாகத் துள்ளுகி றாய்நெஞ்சில்
தங்கும்மு ருகோனே

ஈருயிர் அசையும் இரண்டிறந் தொலிக்கும்
எவ்வகை அசையும் வழுவசை யாகும்

தில்லைச்சி தம்பரம் தன்னிலொ ருநாள்
திருநட்ட மாடும்சி வனுடனே
தேவிசி வகாமி நாயகி அந்தத்
திருநீல பத்தன்நெ றிஉரைக்கச்
சொல்லசெ விதனில் கேட்டாள் நாளும்
சோதித்த வன்தன்னைச் சூதாக்கிச்
சொன்னமொ ழிநிலை யாமலெந் நாளும்
சுகத்தினில் வாழநி னைத்திடென்றார்
(திரு. நீ. பள்ளு. தொடை: 284)

முடிகியல் நடையுடை இடமொழித் தெங்கும்
ஈருயிர் ஏற்றல் ஓரசைக் கில்லை.

கண்	ணா	.	யி	ரம்	ப	டைத் த
விண்	ணூ	.	ரி	டந்	த	ரித்	த
கன	வயி	ரப்	படை	யவன்	மக ளைப்	புணர்
கர்த்	த	னே	.	.	.	தி	ருக்
கழு	கும	லைப்	பதி	யனு	தின	முற்	றிடு
சுத்	த	னே .	. .	.	.

(கா. சி. க. வ. ப. 167)

ஏனை இடங்களில் இரண்டிறந் திசைப்பவும்
ஈருயிர் ஏற்பவும் வழுவசை ஆகும்.

இலக்கணம் இல்லன விலக்குதற் குரிய.

ஓரசை நீட்டம் ஈரசை அளவே - (நூ- 9)

ஈருயிர் அசையும் இரண்டிறந் தொலிக்கும்
எவ்வகை அசையும் வழுவசை யாகும் - (நூ - 14)

நந்தவ னத்திலோர் ஆண்டி - அவன்
நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை - வேண்டிக்
கொண்டுவந் தானொரு தோண்டி - அதைக்
கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத் தாண்டி (பாபம்)(சித்.பா.224)

முடுகியல் நடையுடை இடமொழித் தெங்கும்
ஈருயிர் ஏற்றல் ஓரசைக் கில்லை. (நூ - 15)

ஏனைய இடங்களில் இரண்டிறந் திசைப்பவும்
ஈருயிர் ஏற்பவும் வழுவசை யாகும். (நூ - 16)

நெஞ்சுபோ றுக்குதில்லை யே . . . . . . இந்த

தில் லைச் சி தம்ப ரம் தன்னி லொ ரு நாள் .
திரு நட்ட மாடும்சி வனுட னே . .
தே வி சி வ கா மி நாயகி அந் தத் .
திருநீ ல பத் தன் நெ றி உ ரைக் கச் . .

சீர்வகை செப்பின் நான்கா கும்மே.

மூன்றும் நான்கும் ஐந்தும் ஏழும்
என்றொரு சீர்க்கண் இயலும் அசைகளால்
‘தகிட’ ‘தகதிமி’ ‘தகதகிட’ என்றும்
‘தகிட தகதிமி’ என்றும் அமைந்து
சிந்துக் குரிய சீர்கள் நடக்கும்.

	ஆ  று   மு		க    வ   டி		வே   ல  வ		னே  க  லி
	யா  ண  மும்		செய்  ய  வில்	லை   .   . 		.    சற் றும்
	அச்  ச  மில்		லா 	ம  லே	கைச்  ச  ர		சத்  துக் க
	ழைக் கி  றா		யென் ன  தொல்	லை	.   .		.    .   . 

மும்மை நடை : தகிட, கிடதொம், தொம்கிட, ததீம், தீம்த முதலியன
நான்மை நடை : தகதிமி, ததிங்கிண, தாதீம், தகதீம், தாம்கிட, ததீம்த முதலியன
ஐம்மை நடை : தகதகிட, தரிகிடதொம், தகதீம்த, தாதீம்த, தோம்கிடதொம், ததீம்தா முதலியன
எழுமை நடை : தகிடதகதிமி, தீம்ததகதிமி, ததீம்தாதிமி, தகிடதாம்தக, தகிடதகதீம் முதலியன
ஒன்பான்மை நடை : தகதிமிதகதகிட, தாதீம்தகிடதீம் முதலியன.

ஆறுமு - தகிட - மும்மைச்சீர் தெள்ளுதமி - தகதிமி - நான்மைச்சீர் மனமகிழு - தகதகிட - ஐம்மைச்சீர் முகில்பெருஞ்சி- தகிடதகதிமி - எழுமைச்சீர்

விரைவொடு நடக்கும் மும்மையும் நான்மையும்
ஓரோவழி வருதல் உண்டென மொழிப

	வா . 	 னரங்கள் . 	கனிகொடுத்து .   மந்தியொடு . 	 கொஞ் . சும் . . .
	மந் . 	 திசிந்து . 	கனிகளுக்கு . 	   வான் . கவிகள் .  கொஞ் . சும் . . .
(திருக்குற். குற. 54)

      கன	வயி	ர . ப் 	   படை  அவன்மக	  ளை.ப்  புணர்	- என்றும்
      கழு	கும	லை . ப்  பதி    யனு  தின  மு.ற்	  றிடு		- என்றும்

சீர்முதல் நெடிலசை சிறப்பொடு நடக்கும்
சீர்முதல் குறிலசை சிறுவர விற்றே.

ஒருபாட் டிடையே ஒருநடை அன்றி வேறொரு நடைச்சீர் விரிவுதல் அரிதே.

	திருவு . ற்றி  	  லகுகங் . க 	 வரையி.ற்பு		கழ்மிகுந் . த
	திகழ . த்தி	  னமுறைந் . த	 வா . ச . னை -	மிகு
	மகிமை . ச்சு	  கிர்ததொண் . டர்	 நே . ச . னைப்-	. ப . ல .
	தீயபாதக 	  காரராகிய
	சூரர்யாவரு 	  மாளவேயொரு
	சிகர . க்கி	  ரிபிளந் . த		 வே . ல . னை-	உ . மை .
	தகர . க்கு	  ழல்கொள்வஞ் . சி	 பா . ல . னை .
	மருவு . ற்றி	  ணர்விரிந் . து	 மதுப . க்கு		லமுழ . ங் . க
	மதுமொய் . த்தி டுகடம் . ப		 ஆ . ர . னை -	. வி . க .
	சிதசி . த்ர	  சிகிஉந் . து		 வீ . ர . னை  -	. எ . ழில் .
	மாகநாககு	  மாரியாகிய
	மாதினோடுகி	  ராதநாயகி
	மருவ . ப்பு	  ளகரும் . பு		 தோ . ள . னை -	. எ . னை .
	அருமை . ப்ப	  ணிகொளும் . த	 யா . ள . னை . -
(கா. சி. க. வ. ப. 1131)

சிந்துப் பாக்களில் சேரும் தனிச்சொல்
அடிகளின் அகத்த தாகப் பெறுமே.

வையம் பகலிழப்ப வானம் ஒளியிழப்பப்
பொய்கையும் நீள்கழியும் புள்ளிழப்பப் - பையவே
செவ்வாய வன்றில் துணையிழப்பச் சென்றடைந்தான்
வெவ்வாய் வரிகதிரோன் வெற்பு. (நளவெண்பா: 97)

இவரே
பூத்தலை அறாஅப் புனைகொடி முல்லை
நாத்தழும்பு இருப்பப் பாடா தாயினும்
கறங்குமணி நெடுந்தேர் கொள்கெனக் கொடுத்த
பரந்தோங்கு சிறப்பின் பாரிமகளிர்
யானே
பரிசிலன் மன்னும் அந்தணன் நீயே
வரிசையில் வணக்கும் வாண்மேம் படுநன் (புறம் 200)

ஈரசை மூவசை இயல்பின தனிச்சொல்
நாலசை யானும் நடப்பன உளவே.

பழனம ருங்கணையும் - புலைப்
பாடியது கூரை வீடுதனில்
கரையோ படர்ந்திருக்கும் - அதைச்
சுற்றிலும் நாய்கள் குரைத்திருக்கும் - (நந்த. சரி. க.ப. 5)

சேண்தொடு மாமலையும் - நதிகளும்
செறிந்து பல் வளங்களும் நிறைந்துமிகு
மாண்பு று நன்னாடாம் - வண்டுறை
வாவிசூழ் நாவலந் தீவுதனில் - (திரு. நொ. நா. ப. 7)

வாருமையா வளையல் செட்டி
வளையல் விலை கூறும் - நீர்
மகிழ்ந்துமே கை பாரும் - பசி
வன்கொடுமை தீரும் - எந்த
மாநகரம் பேர் இனங்கள்
வகை விபரம் கூறும் (தொடை. மேற்.ப.273)

செந்தமிழ் நாடெனும் போதினிலே - இன்பத்
தேன்வந்து பாயுது காதினிலே - எங்கள்
தந்தையர் நாடென்ற பேச்சினிலே - ஒரு
சக்திபி றக்குது மூச்சினிலே (பா.கவி.ப. 165)

மாவும்ப லாவும்கொய் யாவும்மா ரஞ்சியும்
வன்னப்ப ழம்பழுக்கும் - மகிழ்ந்துவாய்
தின்னச்சு வையிருக்கும் - மலர்ந்த
பூவும்க னியும்பொ ழியும்செந் தேனும்
போவார டிவழுக்கும் - (வெ. கோ. வ. சிந்து. தொடை.ப. 281)

ஆதிசி வன்பெற்று விட்டான் - என்னை
ஆரிய மைந்தன கத்தியன் என்றோர்
வேதியன் கண்டும கிழ்ந்தே - நிறை
மேவும்இ லக்கணம் செய்துகொ டுத்தான். (பா. கவி.ப. 166)

செஞ்சடை விரித்துத்தவம் துஞ்சிடாதிருக்கும் ஈசன்
தெரிசனம் தன்னைமதன் கண்டுகண்டு - அப்போ
அஞ்சாமல் மலர்க்கணையைப் பஞ்சபாணனும் விடவே
அரனார் அதிககோபம் கொண்டு கொண்டு - (தொடை. ப. 285)

திருமருதூர் வளரும் - நாகலிங்கர்
      சீர்பாத கமலங்கள் சென்னியில் வைத்து
மருவும் சித்தராரூடப் - பொருளினை
      வகுத்துச்சொல் வேனிந்த மகிதலத்தில்
அண்டர்பணி கர்த்தனார் - படைத்ததனில்
      ஆகாதசீவசெந் தனேக முண்டாம்
விண்டுரைக்கக் கேளுமினி - நல்லபாம்பு
      விரியன் வழலை கொம்பேறி மூக்கன்
குருமலரடி வணங்கி - வகையாகக்
      கூறுகின் றேனிந்தக் குவலயத்தில்
மரைமலர்ப் பொகுட்டுறைவோன் - பயந்தருள்
      மகவென வந்துதித்த மாதவத்தினோன்.

முடுகியல் சந்த முறைப்படி நடக்கும்.

சிந்துப் பாக்களின் சீர்களில் உள்ள
ஒவ்வோர் உயிரும் ஓரசை யாகும் (நூ. 6)

 	வன் னத் தி		னை மா வைத்	தெள் ளி யே		. உண் ணும்
	வாழ்க் கைக் கு	றக் குல		வள் ளி யே		. உயிர்
	வாங் கப் பி		றந் திட் ட		கள் ளி யே		. இ ரு
	வட மே ருவை	நிக ரா கிய		புய மீ தணி		பல மா மணி
	மா லை ப 		டீ ரெ னத்		துள் ளி யே		. வி ழ
	வான் ம தி		வீ சுந் தீ		அள் ளி யே		. .

| வட மே ருவை | நிக ரா கிய | புய மீ தணி | பல மா மணி |

       	கண் ணா .	மி 	ரம் 	ப	டைத் த
   	விண் ணூ .	ரி 	டம் 	த	ரித் த
   	கன வயி	ரப்	படை	யவன் மக	ளைப் புணர்
   	கர்த் த	னே	.	.	.	தி ருக்
   	கழு கும	லைப் பதி	யனு	தின	முற் 	றிடு
   	சுத்	 த	னே   .	.	.              
(கா. சி. க.வ. ப. 167)

| ‘கன வயி ரப் படை | யவன் மக ளைப் புணர்’ |, ‘கழு கும லைப் பதி | யனு தின முற் றிடு’ |

	திரு	வு . ற் றி  லகு  கங் . க     வரை  யி . ற்  பு கழ் மிகுந் . த
	திக	ழ . த் தி  னமு றைந் . த    வா . ச . னை  - . மி . கு .
	மகி	மை . ச்சு  கீர்த தொண் . டர் நே . ச . னைப் - . ப . ல .
	தீய	பாதக காரராகிய
	சிக	ர . க்கி   ரிபி  ளந் . த  	  வே . ல . னை - . உ . மை.
	தக	ர . க்கு   ழல்கொள்வஞ் .	  சி பா . ல . னை .
(கா. சி. க வ. ப.131)

முடுகியல் அடியே நாற்சீர்த் தாகும்.

 
     வன் னத் தி		னை மா வைத்	தெள் ளி யே	. உண் ணும்
     வாழ்க் கைக் கு	றக் கு ல		வள் ளி யே	. உ யிர்
     வாங் கப் பி		றந் திட் ட	கள் ளி யே	. இ ரு
     வட மே ருவை	நிக ரா கிய	புய மீ தணி	பல மா மணி
     மா லை ப		டீ ரெ னத்	துள் ளி யே	. வி ழ
     வான் ம தி		வீ சுந் தீ		அள் ளி யே 	. .
(க . சி. க.வ.ப. 180)

|வடமேருவை |நிகராகிய| புயமீதணி |பலமாமணி|

தாளவட் டணைகளின் அளவோ டமைந்து
சிந்துப் பாவடி சீர்பெற நடக்கும்

எட்டின் மடங்கினும் நான்கின் மடங்கினும்
எட்டின் இழியா தியலும் சீர்களால்
சிந்தின் அடிகள் சிறப்புற நடக்கும்.

		ஓம் சக் தி	ஓம் சக்தி	ஓம் . ப	ரா சக் தி
		ஓம் சக் தி	ஓம் சக்தி	ஓம் . .		 .  .  .
         (அசை நீட்டங்கள் புள்ளிகளால் குறிக்கப் பட்டுள்ளன.)

   ஆ று மு	க வ டி		வே ல வ		னே க லி
   யா ண மும்	செய் ய வில்	லை . .		. சற் றும்
   அச் ச மில்	லா ம லே	கைச் ச ர	சத் துக் க
   ழைக் கி றாய்	என் ன தொல்	லை . . 
(கா. சி.க.வ.ப.165)

      கண் ணா .	மி 	ரம் 	ப	டைத் த
      விண் ணூ .	ரி 	டம் 	த	ரித் த
      கன வயி	ரப்	படை	யவன் மக	ளைப் புணர்
      கர்த் த	னே	.	.	.	தி ருக்
      கழு கும	லைப் பதி	யனு	தின	முற் 	றிடு
      சுத்	 த	னே   .	.	. 
(கா.சி.க.வ.ப.167)

   சந் த வரை	வந் . த கு க		நா . தா . .		. . . ப ரை
   அந் த ரி ம	னோன் . ம ணி யா	மா . தா . .		. . . தந் த
   சண் . மு க ச	டாட் . ச ர வி	நோ . தா . .		. . . கு ழைக்
   கா . தா . . 	. . சூ . ரர்		வா . தா . . 		. . . வ ன
   சஞ் . ச ரிவெண்	குஞ் . ச ரி ச		மே . தா . . 		. . . . . 
(கா. சி. க.வ.ப.173)
 

அடிகள் அனைத்தும் கழிநெடில் ஆகும்.

	பத்மினி	சாதிப்பெண் 	மானே -	பாம்பன்
        பார்க்கவ 	ருவாய்நீ 	தானே -	அங்குப்
	பாலசுப்	ரமண்யர்	ஆலயத்	தில்விதிப்
	பான்மையில் 	கும்பாபி	டேகம்	-	அதைப்
	பார்ப்பவர்க்	கெய்துவை	போகம்-	குறப்
	பாவையின் 	மீதினில்	மோகம்-	கொண்ட
	பண்பதனால்	மேவும்நல்	யோகம்-	மலர்

	பைங்க்காவியை	யுங்காலனை	யுஞ்சேலினை	 யும்பார்வைகொள்
	பச்சைக்கொடி		இடையும்பிடி	இச்சித்திடு	 நடையுங்கொடு
	பதுமத்தின 		ரும்புக்கலர்	தருபொற்றன	 மிஞ்சப்பெறு
	பனசக்கனி		ரசமொத்துறு	வசனத்திலென்	 மனசைக்கவர்
(பத்மினி)

ஒற்றை எண்களால் ஆனசீர் அடிகள் சிந்துப் பாக்களில் சேர்தல் இல்லை.

இயற்பாத் தொடைகளாம் எதுகையும் மோனையும்
இயைபும் சிந்திலும் இயலும்; எனினும்
இயைபுத் தொடைபல இடங்களிற் பயிலுதல்
சிந்துப் பாடலின் சிறப்பா கும்மே.

	கொந்து குழல் இந்நுதல் யானைக் - கோடு
	கும்பமெனும் இன்பமுலை அம்பிகையின் உதவும்
	நந்துலவு சிந்துதிரை வீசும் - சந்த
	னாசலகு கேசனடி நாடிடுமென் மனமே  		(வ.க.கா.சி. 4)

	நந்தவ னத்திலோர் ஆண்டி - அவன்
	நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை - வேண்டிக்
	கொண்டு வந்தானொரு தோண்டி - அதைக்
	கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத் தாண்டி       (சி.பா.ப.224)

	என்னடி நான்பெற்ற 	மங்கை		-	இள
				நங்கை		-	விடல்
				சங்கை		-	என்ன
	இப்படி ஆயிற்றே	செங்கை	-	வளை

	இடர்பெற்றிட 		உடைபட்டன
	நடைகெட்டது		னுடையிற்பல
	எய்தின 	சந்தனப்	புள்ளி - என்ன
	செய்தனை  	சொல்லடி	கள்ளி          (கா.சி.க.வ.ப.194)

எவ்வகைச் சிந்தும் இசைக்குங் காலை
எதுகை மோனைத் தொடைபெறும் இடங்களால்
அடியின் தொடக்கமும் அரையடித் தொடக்கமும்
தாளச் செயல்களில் தட்டுடன் ஒன்றி
அமையப் பாடுதல் அழகுடைத் தாகும்.

கணப திரா . யன் . அ - வனிரு
காலைப்பி டித்திடு வோம் . . . . .

கணப திரா . யன் . அ
வனிரு காலைப்பி
டித்திடு வோம் . . . . .

வன்னத்தி னைமாவைத் தெள்ளியே - உண்ணும்
வாழ்க்கைக்கு றக்குல வள்ளியே - . உயிர்
வாங்கப்பி றந்திட்ட கள்ளியே - . இரு
வடமேருவை நிகராகிய புயமீதணி பலமாமணி
மாலைப டீரெனத் துள்ளியே - . விழ
வான்மதி வீசுந்தீ யள்ளியே . . .
(கா.சி.க.வ.ப.180)

பத்மினி சாதிப்பெண் மானே - பாம்பன்
பார்க்கவ ருவாய்சீ தானே - அங்குப்
பாலசுப் ரமண்யர் ஆலயத் தில்விதிப்
பான்மையில் கும்பாபி டேகம் - அதைப்
பார்ப்பவர்க் கெய்தும்வை போகம் - குறப்
பாவையின் மீதினில் மோகம் - கொண்ட
பண்பதனால் மேவும்நல் யோகம் - மலர்
(பாம்பன் பாலசுப்பிரமணிய சுவாமி கோயில் வழிநடைச் சிந்து)

எண்ணும் இரண்டடி எதுகை ஒன்றின்
கண்ணி என்று கருதப் படுமே

தண்மதி ஒண்முகப் பெண்மணியே - உன்னைத்
தான்கொண்ட நாயகர் ஆரேடி
அண்மையில் பொன்னணி அம்பலத் தாடல்செய்
ஐயர் அமுதர் அழகரடி
(திருவ. 2971)

நாலடி பெற்று நடக்கும் கண்ணியும்
ஓரடிக் கண்ணியும் உளவென மொழிப

நெஞ்சுபொ றுக்குதிலையே - இந்த
நிலைகெட்ட மனிதரை நினைத்துவிட்டால்
அஞ்சியஞ் சிச்சாவார் - இவர்
அஞ்சாத பொருளில்லை அவனியிலே
வஞ்சனைப் பேய்களென் பார் - இந்த
மரத்திலென் பார்அந்த குளத்திலென் பார்
துஞ்சுது முகட்டிலென் பார் - மிகத்
துயர்படு வாரெண்ணிப் பயப்படுவார்

1. ஐயா ஒரு சேதி கேளும் - உங்கள்
அடிமைக்கா ரப்பறையன் நடத்தையெல்லாம்
2. வரவரக் கெட்டுப்போச்சு - சேரியில்
வழக்கமில் லாதபடி பழக்கமிட்டான்.

(கோ.கொ.பா.நந்த.சரி.கீ.வ.49)

எடுப்பு
மாடுமேய்ப் பவனிடம் எனக்கென்ன வேலை?
வஞ்சி என்றழைத்தான் ஏனென்றான் மாலை? (மாடு)

தொடுப்பு
பாடொரு பாட்டென்றேன் பாடி இருந்தான்
பைந்தமிழ் கேட்டுநான் ஆடியிருந்தேன் (மாடு)

முடிப்பு
காளைசொற்படி மறு . நாளைக்குச் சென்றேன்
கனிபோன்ற தென்பாங்கு பாடாயோ என்றான்
வேளை யாகிவிடும் என்று நவின்றேன்
விரும்பிப் பசுக்கறந்து குடியென்று நின்றான்
ஆளன் கொடுத்தபா லாழாக்குப் பாலென்றேன்
அல்லடி காதற் கலப்பால்தான் என்றான் (மாடு)
(பாரதிதாசன் இசையமுது.பக்.2)

ஆ. சிறப்பிலக்கணம்

எண்சீர் அடிகள் இரண்டோர் எதுகையாய்
ஐந்தாம் சீர்தொறும் மோனை அமைந்து
நான்மை நடையுடன் நாலாஞ் சீரில்
தனிச்சொல் தழுவி இனித்திட நடப்பது
நொண்டிச் சிந்தென நுவலப் படும்.

சேண்தொடு மாமலையும் - நதிகளும்
செறிந்துபல் வளங்களும் நிறைந்துமிகு
மாண்புறு நன்னாடாம் - வண்டுறை
வாவிசூழ் நாவலந் தீவுதனில்
(திரு.நொ.நா.ப. 7)

நாலசைத் தனிச்சொல் நடுவே மடுத்தலும்
ஐந்தாஞ் சீரிலும் ஏழாஞ் சீரிலும்
எதுகை பெறுதலும் எழில்மிகத் தருமே!

சேண்தொடு மாமலையும் - நதிகளும்
செறிந்துபல் வளங்களும் நிறைந்துமிகு
மாண்புறு நன்னாடாம் - வண்டுறை
வாவிசூழ் நாவலந் தீவுதனில்
(திரு.தொ.நா.ப. 7)

அத்தின புரமுண் டாம் - இவ்
வவனியி லேயதற் கிணையிலை யாம்
பத்தியில் வீதிக ளாம் - வெள்ளைப்
பனிவரை போற்பல மாளிகை யாம்
முத்தொளிர் மாடங்க ளாம் - எங்கும்
மொய்த்தளி சூழ்மலர்ச் சோலைக ளாம்
நத்தியல் வாவிக ளாம் - அங்கு
நாடும்இ ரதிநிகர் தேவிக் ளாம்
(பா.வி. ப. 361)

வளையல் வாணிகம் வழங்கும் பாவகை
எண்சீர் அடிகள் இரண்டினும் மூன்றினும்
தனிச்சொல்லும் இயைபும் தான்மிகப் பெற்றே
ஓரடிக் கண்ணியாய் பேரளவியன்று
மும்மையின் விரைவில் செம்மையாய் நடக்கும்

வாரு மையா வளையல் செட்டி
வளையல் விலை கூறும் - சீர்
மகிழ்ந்து மேகை பாரும் - பசி
வன்கொ டுமை தீரும் - எந்த
மாந கரம் பேர்இ னங்கள்
வகை விபரம் கூறும்.
-(தொடை.மேற்.ப.273)

தினத்தெந்தினா தினத்தெந்தினா
தினத்தெந்தினா தினனா
தென்னாதி னாதெந்தினா
தினத்தெந்தினா தினனா

சித்தர்கள்வாழ் மலையருகில்
சிறந்த நல்ல வனத்தில்
தேவிவள்ளி மான் வயிற்றில்
திருவுருவா யாமைந்தாள்
(வள்ளியம்மை ஆயலோட்டம், குறவஞ்சி, சில்லறைக்கோவை)

எண்சீர் அடிகள் இரண்டொரு தொடையாய்
ஐந்தாஞ் சீர்தொறும் மோனை அமைந்தே
ஈரசை இகவா தியலும் தனிச்சொல்
அரையடி இறுதியில் அமையப் பெற்று
மும்மையின் நடப்பது கும்மி யாகும்.

மானைப்ப ழித்தவி ழியுடை யாள் - ஒரு
மாமயில் போலும்ந டையுடை யாள்
தேனைப்ப ழித்தமொ ழியுடை யாள் - பெண்ணின்
தெய்வமெ னத்தரும் சீருடை யாள்.
(ஆசியசோதி. தொடை.மேற்.ப.280)

சித்தர்கள் போற்றிய வாலைப்பெண்ணாம் - அந்தச்
சித்தியின் மேல்கும்மிப் பாட்டுரைக்கத்
தத்தமி தோமென ஆடும் கலை - மகள்
பத்தினி பொற்பதம் காப்போமே.
(வாலைக்கும்மி. சித்.பா.ப.257)

கொம்மியடிப் பெண்கள் கொம்மியடி - இரு
கொங்கை குலுங்கவே கொம்மியடி.
-திருவருட்பா 2964)

தனிச்சொல்லை முதலடி இறுதியில் தாங்கியும்
தனிச்சொல்லே இன்றியும் சமைவன உளவே

செந்தமிழ் நாடெனும் போதினிலே - இன்பத்
தேன்வந்து பாயுது காதினிலே - எங்கள்
தந்தையர் நாடெனும் பேச்சினிலே - ஒரு
சக்தி பிறக்குது மூச்சினிலே -(பா.கவி. ப. 165)

தில்லையில் முல்லையில் எல்லையுள் ஆடிய
வல்லவன் வாலைப்பெண் மீதினிலே
சல்லாபக் கும்மித்த மிழ்பா டவரும்
தொல்லைவி னைபோக்கும் வாலைப் பெண்ணே.
(கொங்கணர் வாலைக்கும்மி. சி.பா.8)

மும்மையில் விரையும் முடுகியல் தாங்கியும்
எதுகையும் இயைபும் இடையிடை மிடைந்தும்
ஒலிசிறந் திசைப்பது ஒயிற்கும்மி யாகும்.

தென்பரங் குன்றினில் மேவுங் குருபர
தேசிகன் மேற்கும்மிப் பாட்டுரைக்கச்
சிகரத்திரு மகரக்குழை
திகழுற்றுடு முமைப்பெற்றிடு
தில்லைவி நாயகன் காப்பாமே.
(முருகன் ஒயிற்கும்மி. தொடை.281)

மாவும்ப லாவும் கொய்யாவும் ஆரஞ்சியும்
வன்னப்ப ழம்பழுக்கும் - மகிழ்ந்துவாய்
தின்னச்சு வையிருக்கும் - மலர்ந்த
பூவும்க னியும்பொ ழியும்செந் தேனும்
போவார டிவழுக்கும்.
(வெ.கோ.வ.சிந்து.தொடை.ப.281)

தில்லைச்சி தம்பரம் தன்னிலொ ருநாள்
திருநட்ட மாடும்சி வனுடனே
தேவிசி வகாமி நாயகி அந்தத்
திருநீல பத்தன்நெ றிஉரைக்கச்
சொல்லச்செ விதனில் கேட்டாள் நாளும்
சோதித்த வன்தன்னை ச் சூதாக்கிச்
சொன்னமொ ழிநிலை யாமலெந் நாளும்
சுகந்தனில் வாழநி னைத்திடென் றான் (திருநீ.பள்ளு.தொடை284)

எடுப்பு முடிப்புடன் இயலும் கும்மியும்
ஓரடிக் கும்மியும் உளவா கும்மே.

எடுப்பு
கொம்மியடி பெண்கள் கொம்மியடி - இரு
கொங்கை குலுங்கவே கொம்மியடி
நம்மையாளும் பொன்னம்பல வாணனை
நாடிக் கொம்மிய டியுங்கடி - பதம்
பாடிக் கொம்மிய டியுங்கடி (கொம்மி)

முடிப்பு
காம மகற்றிய தூயனடி - சிவ
காம சவுந்தரி நேயனடி
மாமறை யோது செவ் வாயனடி - மணி
மன்றெனு ஞானவா காயனடி (கொம்மி)
(திருவருட்பா.2964-2966)

கும்மி போல மும்மையில் வரினும்
அடியின் இறுதிசேர் அசைநீட் டத்தைத்
தனிச்சொல் முன்னர்த் தாங்கி வருவது
ஆனந்தக் களிப்பென் றறையப் படுமே.

மானைப்ப ழித்தவிழியுடை யாள் - ஒரு
மாமயில் போலும் நடையுடை யாள் . .
தேனைப்ப ழித்தமொ ழியுடை யாள் - பெண்ணின்
தெய்வமெ னத்தகும் சீருடை யாள் . .
(ஆசிய சோதி. தொடை. மெற்.ப. 280)

ஆதிசி வன்பெற்று விட்டான் . - . என்னை
ஆரிய மைந்த கத்தியன் என்றோர்
வேதியன் கண்டும கிழ்ந்தே . - . நிறை
மேவும்இ லக்கணம் செய்துகொ டுத்தான்.
(பா.கவி. ப.166)

அடி, அரை யடிதொறும் இறுதியில் அமையும்
இயைபுத் தொடையும், எடுப்பும், முடிப்பும்
ஆனந்தக் களிப்பில் அமைதல் மரபே.

நந்தவ னத்திலோர் ஆண்டி . - அவன்
நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை வேண்டி . க்
கொண்டுவந் தானொரு தோண்டி . - . அதைக்
கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத் தாண்டி
(சித். பா.ப.225)

எடுப்பு
பாபம்செய் யாதிருமனமே - நாளைக்
கோபம்செய் தேமன் கொண்டோடிப் போவான் (பாபம்)
முடிப்பு
சாபம்கொ டுத்திட லாமோ - விதி
தன்னைநம் மாலேத டுத்திட லாமோ
கோபம்தொ டுத்திட லாமோ - இச்சை
கொள்ளக் கருத்தைக் கொடுத்திட லாமோ (பாபம்)
(சித். பா.ப.223)

வினவல் விடுத்தல் எனவிரு புலவர்
பாடும் அமைப்பினைக் கூடும் இலாவணி
எண்சீர் அடிகள் இரண்டாய், ஈற்றில்
அடுக்குத் தொடராய் அமையும் இயைபும்
நான்மை நடையும் தான்பெற வருமே.

மாசிலா மதுரகவி ராசசிங்கமே உமது
வலை மடக் கியேவையும் ஐயா ஐயா
மங்கையொடு பங்குடைய சங்கரன்நுதல்வழியால்
மன்மதன் எரிந்தகதை பொய்யா பொய்யா?

(சண்முகசுந்தரம்.சு.1977.188)

அடியிடைத் தனிச் சொல் அமைவன உளசில

செஞ்சடை விரித்துத்தவம் துஞ்சிடா திருக்கும் ஈசன்
தெரிசனம் தன்னைமதன் கண்டு கண்டு - அப்போ
அஞ்சாமல் மலர்க்கணையைப் பஞ்சபாணனும் விடவே
அரனார் அதிக கோபம் கொண்டு கொண்டு.
(தொடை.ப.285)

		அன்னவ 	யற்செந்தூர் 	வாசன்		- 	மந்த
						காசன்		-	அன்பர்
						நேசன்		-	நாளும்
		அண்ணாம 	லைக்கவி	ராசன்		- 	பாடும்
		அமுதச்சுவை	தருமுத்தமிழ்
		களபத்தொடு	கமழ்பொற்புய
		அற்புத		வேலன்செய்	சாலம்		-	தன்னால்
		கற்பழிந் 	தாயோஇக்	காலம்?
				(கா.சி.க.வ.ப.194)

தெள்ளுதமி ழுக்குதவு சீலன் - துதி
செப்புமண்ணா மலைக்கனு கூலன் - வளர்
செழியர்பு கழ்விளைத்த கழுகும லைவளத்தைத்
தேனே - சொல்லு - வேனே
வெள்ளிமலை ஒத்தபல மேடை - முடி
மீதினிலே கட்டுகொடி யாடை - அந்த
வெய்யவன டத்திவருந் துய்யஇர தப்பரியும்
விலகும் - படி - இலகும்
(கா.சி.க.வ.ப.136)

சீர்வளர்ப சுந்தோகை மயிலான் - வள்ளி
செவ்விதழ் லாதினிய தெள்ளமுது - மயிலான்
போர்வளர்த டங்கையுறு மயிலான் - விமல
பொன்னடியை இன்னலற உன்னுதல் செய்வாமே
(கா.சி.க.வ.ப.131)

பொன்னுலவு சென்னிகுள நன்னகரண் ணாமலைதன்
புந்தியில் மகிழ்ந்து நித்தம் நின்றவன் - முந்தி
வெந்திற லரக்கர்களை வென்றவன் - மயில்
போலஏனலின் மீதுலாவுகி ராதமாதுமு னேகியேஅடி
பூவையேஉ னதுதஞ்சம் என்றவன் - ஈயும்
மாவையேஇ னிதுமென்று தின்றவன்

மின்னுலவு சொன்னமுடி சென்னியணி விண்ணவர்தே
வேந்திரனும் சித்தர்களும் துன்னியே - கதி
வேண்டியேஅ கத்தில்அன்பு மன்னியே -
வேலவன்கிரு பாகரன்குகன் மேவிடும்கழு காசலம்தனில்
விஞ்சியவ ளங்களையான் உன்னியே - சொல்ல
ரஞ்சிதமாய்க் கேளடிவிற் பன்னியே
(கா.சி..க.வ.ப.142)

திருவுற்றி லகுகங்க வரையிற்பு கழ்மிகுந்து
திகழத்தி னமுறைந்த வாசனை - மிகு
மகிமைச்சு கிர்ததொண்டர் நேசனைப் - பல
தீயபாதக காரராகிய
சூரர்யாவரு மாளவேயொரு
சிகரக்கி ரிபிளந்த வேலனை - உமை
தகராக்கு ழல்கொள்வஞ்சி பாலனை
மருவுற்றி ணர்விரிந்து மதுபக்கு லமுழங்க
மதுமொய்த்தி டுகடம்ப ஆரனை - விக
சிதசித்ர சிகிஉந்து வீரனை - எழில்
மாகநாககு மாரியாகிய
யாதினோடுகி ராதநாயகி
மருவப்பு ளகரும்பு தோளனை - எனை
அருமைப்ப ணிகொளுந்த யாளனை
(கா.சி.க.வ.ப.3131)

கோபுர மீதுபுறாச் சோடி - நமைக்
கூப்பிடுதே வாஎனக்கு மரனைக் கொண்டாடி
நூபுர ஓதையளித் தோடிக் - கதிர்
நூலெனவி டந்தொறும் நு டங்கிடை நீ வாடி
(வெ.கோ.வ.சி.தொடை.ப்.271)

தந்தானன தந்தானன தந்தானன தந்தானன
தத்தத்தன தனதந்தன தத்தத்தன தனதந்தன
தனதத்தன தந்தத்தன தனதத்தன தந்தத்தன
தனதத்தன தனதத்தன தனதத்தன தனதத்தன

பத்மினிசாதிப் பெண்ணே மானே - பாம்பன்
பார்க்கவ ருவாய் நீ தானே - அங்குப்
பாலசுப் ரமண்யர் ஆலயத் தில்விதிப்
பான்மையில் கும்பாபி டேகம் - அதைப்
பார்ப்பவர்க் கெய்தும்வை போகம் - குறப்
பாவையில்ன் மீதினில் மோகம் - கொண்ட
பண்பினால் மேவும்நல் யோகம் - மலர்

பைங்காவியை யுங்காலனை யுஞ்சேலினை யும்பார்வைகொள்
பச்சைகொடி இடையும்பிடி இச்சித்திடு நடையுங்கொடு
பதுமத்தின ரும்புக்கலர் தருபொற்றன மிஞ்சப்பெறு
பனசக்கனி ரசமொத்துறு வசனத்திலென் மனசைக்கவர் (பத்மினி)

மதுரைக்கு நேர்கிழக்கு மாரிமம்மன் தெப்பக்குளம்
மஞ்சள்நீர் ராடையிலே தங்கந்தில்லாலே - நானும்
குஞ்சரத்தைத் தோற்றேனடி பொன்னுந்ந்தில்லாலே
(தங்கந்தில்லாலே.தெம்.தொடை.ப.276)

கொலைசெய்யப் போறே னென்று
கோதையிடம் கூறிடவே
மலைபோல நின்றாள் சிறு
மங்கை இளம் பாலாம்பாளும்
என்ன செய்தானய்யா - அதை
எடுத்துரைப்பாய் மெய்யா.
(சித்தையன் கொலைச் சிந்து.தொடை.ப.278)

அம்பலத்தில் ஆடுகின்றார் பாங்கிமாரே - மிக
ஆட்டம் கண்டு நாட்டம் கொண்டேன் பாங்கிமாரே
இன்பவடி வாய்ச்சபையில் பாங்கிமாரே - நடம்
இட்டவர்மேல் இட்டம் வைத்தேன் பாங்கிமாரே
(திருவ.பக்.524)

வள்ளி கணவன்பேரை வழிப்போக்கர் சொன்னாலும்
உள்ளம் குழையுதடி - கிளியே
ஊனும் உருகுதடி
(சிவசுப்ரமண்யர் பேரில் கிளிக்கண்ணி.சில்லறைக் கோவை.ப.4)

ஓடி விளையாடு பாப்பா - நீ
ஓய்ந்திருக்க லாகாது பாப்பா!
கூடி விளையாடு பாப்பா - ஒரு
குழந்தையை வையாதே பாப்பா!
(பா.கவி.ப.175)

ஆடுவதும் பாடுவதும் ஆளடிமை செய்வதுவும்
ஓடுவதுவும் தேடுவதும் - தங்கமே
ஒரு சாண்வயிற்றுக்கடி ஞானத் தங்கமே.
(மெய்ஞ்ஞானத்தங்கம்.தொடை.ப.274)

பாதமிரண் டில்சதங்கை கீதம்பாடுதே - கண்ணாட்டி கீதம்பாடுதே
சீதமதி முகத்தை கண்டென் சித்தம்வாடுதே - கண்ணாட்டி சித்தம்வாடுதே
(செங்கல்வராயன் கண்ணாட்டிச் சிந்து.ப.2)

கட்டிலுண்டு மெத்தையுண்டு குள்ளத்தாரா - நாம்
கலந்துசு கிக்கலாமே குள்ளத்தாரா.
(குள்ளதாராச் சிந்து. ப.2)

தன்னையறிந் தின்பமுற வெண்ணிலாமே - ஒரு
தந்திரம்நீ சொல்லவேண்டும் வெண்ணிலாவே
(திருவ.465)

திருத்தணி முருகா திருமால் மருகா
வருத்தம்செய் யாமலிப் போ - முருகா
(திருப்போரூர் முருகர் சிந்து)

சுட்ட நல்ல சுட்ட நல்ல கருவாடு - கருவாடு
தொட்டி ரம்ப தொட்டி ரம்ப சாராயம் - சாராயம்
வறுத்த நல்ல வறுத்த நல்ல கருவாடு - கருவாடு
வட்டி ரம்ப வட்டி ரம்ப சாராயம் - சாராயம்
(தொடை.ப.291)

(செஞ்சி ஏகாம்பரம் கள்ளுக்கடைச் சிந்து என்னும் குடியர் சிந்து.1923.ப.5)

கள்ளைய	றந்திடடா	குடிகாரப்பா	வி
காலையில்கு	டியாதேடா	சதிகாரப்பா	வி
பிள்ளைக்குட்டி	பெத்தாயோடா	சண்டாளப்பா	வி
பின்னும்புத்தி	வல்லையேடா	குடிகாரப்ப்பா	வி

இங்குவந்த என்புறாவை எடுத்திருந்தால் கொடுத்திடம்மா
அங்குசெல்ல வேணும்விளை யாடவேணு மேசின்னம்மா
அன்னையே என்னையே
அனுப்பத் தடை செய்யாதம்மா.
(செஞ்சி ஏகாம்பரம் புறாப்பாட்டு முதற்பாகம்: 1923.ப.3)

அஞ்சுவர்ண நிறமுடைய அன்னநடைச் சேவல்
அன்னநடைச் சாவல்தன்னை
அடக்கிக்கொண்டவ ளாரோ?
(சாவல்பாட்டு: 1923.ப.4)

கொலை செய்யப் போறே னென்று
கோதை யிடம் கூறிடவே
மலைபோல நின்றாள் சிறு
மங்கை இளம் பாலாம் பாளும்
என்ன செய்தான் ஐயா - அதை
எடுத்துரைப்பாய் மெய்யா!
(சித்தையன் கொலைச் சிந்து. தொடை. பக். 278)

இஞ்சிக்கி ணறும்இ டியக்கண் டேன்
எடுமிச்சைத் தோப்பும்அ ழியக்கண் டேன்
மஞ்சள்கி ணறும்வ றளக்கண் டேன்
மல்லிகைத் தோப்பும்அ ழியக்கண் டேன்
(கட்ட.சி. தொ. ப.285)

தலத்தின்உ யர்சீரகம் பெருங்காம் சுக்கு
சதகுப்பை கொத்தமல்லி குங்கிலியம் ஏலம்
உலப்பரி யகடுகு மிளகொடு லவங்கப் பட்டை
ஓங்கு வால்மிளகு பச்சைக்கருப் பூரம் கோட்டம்
விலக்கரிய அதிமதுரம் விளங்குமலைப் பச்சை
மிக்ககுங் குமப்பூவோ டரிதாரம் குக்கில்
தலத்தமை யும்சாதிக்காய் ஆதிபல கொண்டு
சஞ்சரித்துத் துறைவந்து சேர்ந்ததுகாண் கப்பல்
ஏலேலோ ஏல ஏலேலோ
(கடற்பாட்டு. தொடை. மேற்கோள்: ப.289)

காட்டு : (16) தில்லாலே சிந்து
மலையோரம் கிணறு வெட்டி - தில்லாலங்கிடிலேலம்
மானுக் கொம்பு ஏத்தம்வச்சி - தில்லாலங்கிடிலேலம் (சோமலெ.1981.168)

நூறாயி	ரக்கணக்	காகச்செ	லவிட்டு
நூற்றுக்க	ணக்காய்த்தி	ரைப்படம்	ஆக்கினர்
மாறான	எண்ணத்தை	மட்டக்க	தைகளை
மக்களுக்	கீந்தனர்	அண்ணே	- அது
தக்கதுவோ	புகல்	அண்ணே.

கூறும்தொ	கைக்காகக்	கூட்டுத்	தொழில்வைப்பர்
கூட்டுத்தொ	ழில்முறை	நாட்டுக்கு	நல்லது
ஏறாக்க	ருத்தைஇங்	கில்லாக்க	தைகளை
ஏற்றின	ரோஅவர்	தம்பி?	- இது
மாற்றாதி	ருக்குமோ	தம்பி?

(பா.தா.க. 2ஆம் தொகுதி. ப. 151)

செங்கதிர்	சென்றது;
செவ்வல்லி	பூத்தது;
திங்களும்	வந்தது	பாரடி!	- உன்
செவ்விதழைச்	சற்று	நீட்டடி!

(வாணிதாசன், பாட்டுப் பிறக்குமடா. ப. 56)

ஆற்றல்மி	குந்தவர்	ஆட்சிபு	ரிந்தவர்
ஆஸ்திக	நீதிபதி	- அவரே
பாஸ்கர	சேதுபதி	- புலவர்
போற்றும்தொல்	காப்பியப்	புத்தகம்	போன்றவர்
போனபின்	ஏது	கதி?

(சுரதா. 1977.210)

சோற்றைப்பி	டித்துத்தி	ரட்டிய	பிண்டம்போல்
பாட்டினைச்	செய்வதுண்டோ?	- புயல்
காற்றைப்பி	டித்துக்க	டலை	அடைத்துக்
கனலை	எழுப்பிட	டா!

(ம.இ.லே. தங்கப்பா. 1983.109)

உன்பாடல்	நான்பாடி	விழிமூட	வா?	- உன்
ஒருபாடல்	நான்கேட்டு	வழிதேட	வா?
கண்போன்ற	அரிதான	கவிமன்ன	வா	- உன்
கற்பூர	மொழிகேட்டு	கதைசொல்ல	வா

(பாரதிவசந்தன், சின்னப்பறவையின் வண்ணச் சிறகுகள். ப. 61)

“ஆறுமுக வடிவேலவனே”

ஆ	று	மு	க	வ	டி	வே	ல	வ	னே	க	லி
யா	ண	மும்	செய்	ய	வில்	லை	.	.	.	சற்	றும்
அச்	ச	மில்	லா	ம	லே	கைச்	ச	ர	சத்	துக்	க
ழைக்	கி	றா	யென்	ன	தொல்	லை	.	.	.	.	.
மீ	றி	ய	கா	ம	மில்	லா	த	பெண்	ணோ	டே	வி
ளம்	பா	தே	வீண்	பேச்	.	சு	.	.	.	சும்	மா
வெள்	ளைத்	த	ன	மா	கத்	துள்	ளு	கி	றாய்	நெஞ்	சில்
வெட்	க	மெங்	கே	போச்	.	சு	.	.	.	.	.
மேட்	டி	மை	என்	னி	டம்	காட்	டு	கி	றா	யி	னி
வே	றில்	லை	யோ	சோ	.	லி	.	.	.	இ	தை
வீட்	டி	லுள்	ளோர்	கொஞ்	சம்	கேட்	டு	விட்	டா	ல	து
மெத்	த	மெத	தக்	கே	.	லி	.	.	.	.	.
தாட்	டி	கம்	சேர்	க	ழு	கா	ச	ல	மா	ந	கர்
தங்	கு	மு	ரு	கோ	.	னே	.	.	.	இந்த்	ர
சா	லத்	தி	னா	லென்	னைக்	கா	லைப்	பி	டித்	தா	லும்
சம்	ம	தி	யேன்	நா	.	னே	.	.	.	.	.

---

‘தெள்ளு தமிழுக்கு’

ஆதிதாளம் நான்மை நடை


தெள்	ளு	த	மி	ழுக்	கு	த	வு
சீ	.	லன்	.	.	.	து	தி
செப்	பு	மண்	ணா	ம	லைக்	க	னு
கூ	.	லன்	.	.	.	வ	ளர்
செ	ழி	யர்	பு	கழ்	வி	ளைத்	த
க	ழு	கு	ம	லை	வ	ளத்	தைத்
தே	.	னே	.	.	.	சொல்	லு
வே	.னே	.	.	.	.	.
வெள்	ளி	ம	லை	ஒத்	த	ப	ல
மே	.	டை	.	.	.	மு	டி
மீ	தி	னி	லே	கட்	டு	கொ	டி
யா	.	டை	.	.	.	அந்	த
வெய்	ய	வ	ன	டத்	தி	வ	ரு
துய்	ய	வி	ர	தப்	ப	ரி	யும்
வி	ல	கும்	.	.	.	ப	டி
இ	ல	கும்	.	.	.	.	.
வீ	தி	தொ	று	மா	தி	ம	றை
வே	.	தம்	.	.	.	சி	வ
வே	தி	யர்	க	ளோ	து	சா	ம
கீ	.	தம்	.	.	.	அ	தை
மின்	னு	ம	லர்க்	கா	வ	த	னிற்
றுன்	னு	ம	டப்	பூ	வை	யு	டல்
விள்	.	ளும்	.	.	.	கிள்	ளைப்
புள்	.	ளும்	.	.	.	.	.
சீ	த	ள	மு	கிற்	கு	வ	மை
கூ	.	றும்	.	.	.	நி	றச்
சிந்	து	ரங்	கள்	சிந்	து	ம	தத்
தா	.	றும்	.	.	.	உ	யிர்ச்
சித்	தி	ர	நி	கர்த்	த	மின்	னார்
குத்	து	மு	லைக்	குங்	கு	மச்	செஞ்
சே	.	றும்	.	.	.	கா	த
நா	.	றும்	.	.	.	.	.

கண்ணாயிரம் படைத்த

கண்	ணா	.	யி	ரம்	ப	டைத்	த
விண்	ணூ	.	ரி	டந்	த	ரித்	த
கன	வயி	ரப்	படை	யவன்	மக	ளைப்	புணர்
கர்த்	த	னே	.	.	.	தி	ருக்
கழு	கும	லைப்	பதி	யனு	தின	முற்	றிடு
சுத்	த	னே	.	.	.	.	.
அண்	ணா	.	ம	லைக்	கி	டர்	கள்
நண்	ணா	.	தொ	ழித்	து	மி	க
அக	மகி	ழத்	தன	தரு	ளைய	ளித்	திடு
மை	ய	னே	.	.	.	தி	சை
அர	வமு	முட்	குற	மயி	லைந	டத்	திய
துய்	ய	னே	.	.	.	.	.
மின்	னோ	.	ம	லர்க்	க	ம	லப்
பொன்	னோ	.	எ	னப்	பு	க	ல
விக	சித	ரத்	தின	நகை	கட	ரித்	தொளிர்
மெய்	யி	னாள்	.	.	.	க	திர்
விர	விய	சித்	திர	வளை	யல	டுக்	கிய
கை	யி	னாள்	.	.	.	.	.
எந்	நே	.	ர	மு	ம	னத்	தி
லுன்	மீ	.	தில்	மை	யல்	கொண்	டு
எழு	திய	சித்	திரம்	என	மவு	னத்	தினி
லிருக்	கி	றாள்	.	.	.	வள்	ளத்
திடு	கிற	புத்	தமு	தினை	யும்வெ	றுத்	தரு
வருக்	கி	றாள்	.	.	.	.	.

சீர்வளர்

சீர்	.	வ	ளர்	ப	சுந்	.	தோ	.	கை
ம	யி	லான்	.	.	.	.	வள்	.	ளி
செவ்	.	வி	த	ழ	லா	.	தி	னி	ய
தெள்	.	ள	மு	து	ம	யி	லான்	.	.
போர்	.	வ	ளர்	த	டங்	.	கை	யு	று
ம	யி	லான்	.	.	.	.	வி	ம	ல
பொன்	.	ன	டி	யை	இன்	.	ன	ல	ற
உன்	.	னு	தல்	செய்	வா	.	மே	.	.
ஒ	ரு	தந்	.	த	மா	.	தங்	.	க
மு	கத்	தான்	.	.	.	.	ம	கி	ழ
உத்	.	த	ம	க	னிட்	.	ட	னெ	ன
உற்	.	றி	டு	ம	கத்	.	தான்	.	.
வ	ரு	தந்	.	த	மா	.	தங்	.	க
மு	கத்	தான்	.	.	.	.	எ	வ	ரும்
வாழ்த்	.	து	கு	க	நா	.	ய	க	னை
ஏத்	.	து	தல்	செய்	வா	.	மே	.	.

‘பொன்னுலவு’