| 19. பள்ளுப் படலம் | 1277-1345 |
| 20. அழகிய திருச்சிற்றம்பலப் படலம் | 1346-1362 |
| 21. தீர்த்தப் படலம் | 1363-1413 |
| 22. விம்மிதப் படலம் | 1414-1430 |
| 23. வியாதன் கழுவாய்ப் படலம் | 1431-1455 |
| 24. விசுவாமித்திரன் வரம்பெறு படலம் | 1456-1479 |
| 25 அந்தகனரசுபெறு படலம் | 1480-1501 |
| 26. தலவிசேடப் படலம் | 1502-1549 |
| 27. அங்கிரன் கதிபெறு படலம் | 1550-1596 |
| 28. கெளரி தவம்புரி படலம் | 1597-1743 |
| 29. கெளரி திருமணப் படலம் | 1744-1859 |
| 1277 |
கயிலை நாயகன் காமரு தன்னுருப் பயிலு மாடியிற் பார்த்தங் கழைத்தலும் வெயில்செய் வெங்கதிர் கோடி விராயெனச் செயிரி லாதமெய்த் தேசொடுந் தோன்றினான். | 1 |
| 1278 |
அன்ன சுந்தரற் காலால மாழியின் முன்ன முன்னவ னுண்ணமற் றன்னதைத் தன்ன கங்கைத் தழீஇக்கொடு நல்கலால் துன்னு மாலால சுந்தர நாமமே | 2 |
| 1279 |
ஏழைபாகற் கினியநற் றொண்டுகள் சூழு மாலால சுந்தர னோர்தினந் தாழி ணர்க்கடித் தண்மலர் கொய்திட வாழி நந்த வனத்திடை நண்ணினான். | 3 |
| 1280 |
வாம பாகத்து நாயகி வார்குழற் காம லர்த்திரள் கொய்ய வனிந்திதை காமர் மல்குங் கமலினி மற்றிவர் தாமு மவ்வுழிச் சார்ந்தன ரென்பவே. | 4 |
| 1281 |
இருவர் மாதர் வனப்பு மெழினடை ஒருவர் நோக்க ஒருவர் வனப்பெலாம் இருவர் மாதரு நோக்கினர் மற்றிவர்க் கொருவி லைங்கணை மார னுறுத்தினான். | 5 |
| 1282 |
நகுமு கத்தொடு நம்பி யகன்றனன் புகுமு கம்புரி பூவையர் தாங்களும் நெகும னத்தொடு நீங்கினர் தம்பிரான் தகுதி நோக்கிப் பவத்திடைச் சார்த்தினான். | 6 |
| 1283 |
வேறு நாவலூர்ச் சடைய னாரா நான்மறைக் கிழவர் மாட்டுத் தேவரு மிறைஞ்சு நம்பி திருவவ தாரஞ் செய்திட் டேவரும் புகழா ரூர ரெனும்பெயர் பற்றி னாராற் பூவரில் கொண்ட கூந்தற் பூவைய ரிருவர் தம்முள். | 7 |
| 1284 |
கமலினி யென்னு மாது காமர்சோ ணாட்டில் பைந்தேன் உமிழ்மலர்ச் சோலை யாரூ ருருத்திர கணிகை யார்பால் அமரரும் வியக்குங் கற்பி னாரணங் கென்னத் தோன்றித் தமர்பிறர் பரவை யென்று சாற்ரிடும் பெயர்பெற் றாளால். | 8 |
| 1285 |
அனிந்திதை யென்னுந் தைய லமர்பெருந் தொண்டைநாட்டில் நனந்தலைப் பழனஞ் சூழ்ந்த ஞாயிறென் றுரைக்கும் வைப்பின் இனந்தழை தரும்வே ளாளர் குலத்திடை யினிது தோன்றிச் சனந்தழை யுலகு போற்றுஞ் சங்கிலி நாமம் பெற்றாள். | 9 |
| 1286 |
வளர்ந்திடு நாளா ரூரர் மறைபல திருந்த வோதி அளந்துபல் கலைகண் மன்ற லாற்றுநற் பருவஞ் சார உளந்தழைத் தீன்ற தாதை யொருமகட் பேசி யோகை கிளர்ந்தெழு சுற்ற மெல்லாங் கெழீஇப்புரி வதுவை நாப்பண். | 10 |
| 1287 |
கண்ணுதற் கரந்து பெம்மான் காவணத் திடையே புக்கு மண்ணவர் மருளச் சால வழக்கிட்டுத் தடுத்தாட் கொள்ள வெண்ணெய்நல் லூரின் மேய விகிர்தனைத் தொடர்ந்து முன்னர்ப் புண்ணியப் பொருளா யுள்ளார் பித்தனென் றெடுத்துப் போற்றி. | 11 |
| 1288 |
நாவலூர் புகுந்து பாடி நற்றவ நெறிதா வென்று தேவர்க டேவற் போற்றித் திருத்துறை யூரிற் பெற்றுத் தீவண மேனி யார்தந் திருவதி கையின்பாற் கங்குற் சேவடி சென்னி சூட்டத் திருவருள் போற்றிப் போந்து. | 12 |
| 1289 |
வேறு திருமாணி குழிவழுத்தித் தினைநகரைப் பரசிப்போய்க் கருமாளத் திருத்தில்லைக் கனகசபை யிடைநவிற்றும் பெருமான்மெய்த் திருநடனம் பேரார்வத் தொடும்பழிச்சி மருவாரு பொழிற்புகலி மாநகரந் தொழப்புக்கார். | 13 |
| 1290 |
அங்கணர்தாங் கயிலைவரை வீற்றிருக்கு மருட்காட்சி அங்கெதிரே கொடுத்தருள வதுகண்டு போற்றிசைத்துச் செங்கண்வரா லுகள்பொய்கைத் திருக்கோலக் காவிறைஞ்சித் தெங்குமலி நறும்பழனத் திருப்புன்கூர் பாடினார். | 14 |
| 1291 |
மயிலாடு துறையும்பொன் மாகாளம் புகலூரும் பயில்வாய்மை யொடும்பாடிப் பணிந்துதிரு வாரூர்புக் கெயில்வேவ நகைத்தாரை யின்றமிழ்ச்செந் தொடைபாடித் துயிலாமுக் கண்ணர்தாந் தோழரா மருள்பெற்றார். | 15 |
| 1292 |
புற்றிடங்கொண் டவரருளாற் பூங்கோதைப் பரவையார் முற்றிழைமென் முலைமன்றன் முறைமையாற் கலந்தருளிப் பற்றுமணக் கோலத்திற் பயிலுநாள் விறன்மிண்டர் செற்றமிகத் திருத்தொண்டத் தொகையருளி வழிபட்டார். | 16 |
| 1293 |
குண்டையூர்க் கிழவர்மனக் குறைவறுக்க நெற்றந்த அண்டநா யகரந்த நென்மலையை யாரூரின் வண்டுவாழ் குழற்பரவை மனையட்டித் தரவருளான் மிண்டுபூ தரைவிடுப்பக் கோளிலியிற் பாடினார். | 17 |
| 1294 |
கோட்புலியார் நாட்டியத்தான் குடியதனில் வழிபட்டு வேட்டருள்வீ ரெனப்பயந்த மென்கொடியா ரைக்கொடுப்பச் சேட்டெழிலார் தமைமகண்மை கொண்டருளித் திருப்பாட்டில் நாட்டிவலி வலத்துப்போய் நாதர்தமைப் பாடினார். | 18 |
| 1295 |
வேறு இறைவர் புகலூ ரிட்டிகைக ளீழ மாக்கித் தரப்பாடி நிறையு மகிழ்வாற் றிருப்பனையூர் நிமலர் நிருத்தந் தரப்போற்றி நறைமென் கமலத் தடஞ்சூழ்நன் னிலமும் வீழி மிழலையு மறவர் திருவாஞ் சியமரிசிற் கரைப்புத் தூரும் பாடினார். | 19 |
| 1296 |
வேறு ஆவடு துறைசை யிடைமரு தான்ற திருநாகேச் சுரஞ்சிவ புரஞ்சீர் மேவிய குடமூக் கிறைவலஞ் சுழிநல் லூர்சோற்றுத் துறைவிரி மலர்ப்பைங் காவலர் கண்டி யூருமை யாறுங் கவின்றபூந் துருத்தியும் வினையின் றாவறு திருவா லம்பொழி லென்னுந் தலமழ பாடியுந் துதித்தார். | 20 |
| 1297 |
சீர்வள ரானைக் காவினைப் பரசித் திருப்பாச்சி லாச்சிரா மத்துக் கார்வளர் கண்டர் பொன்றரப் பாடிக் கைக்கொண்டு திருப்பைஞ்ஞீ லியின்வன் கூர்வளர் சூலப் படையரைப் புகழ்ந்து குலவுபல் பதிகளும் வணங்கி ஏர்வளர் கொங்கிற் கொடுமுடி வழுத்தி யெய்தினார் காஞ்சிவாய்ப் பேரூர். | 21 |
| 1298 |
ஆரண முழக்க மறாதபே ரூரி னமர்ந்துவா ழடியவ ரெல்லாந் தாரணி கூந்தல் பாகனார் தோழர் சார்ந்தன ரெனப்பெருங் களிப்பால் தோரணம் வாழை காவண முறுத்திச் சுடர்நிறை கும்பங்க ணிறுவிச் சீரணி வீதி யலங்கரித் தெதிரே சென்றடி தொழவெதிர் தொழுதார். | 22 |
| 1299 |
வந்தமெய் யடியா ருடனள வளாவி மகிழ்கொடு போதுவா ரகிலுஞ் சந்தனக் குறடும் பீலியு மணியுந் தபனியப் பொடிகளுந் திரையின் உந்திவந் தொழுகுங் காஞ்சிமா நதியி னுற்றுநீர் படிந்தன ரேகிச் சுந்தர மிகுந்த கோயின்முன் வணங்கித் தொழுதகம் புகுந்தனர் தொண்டர். | 23 |
| 1300 |
உயர்ந்தவுந் தாமே யிழிந்தவுந் தாமே யெனமறை யோலமிட் டுரைக்கும் வியந்ததஞ் செய்கை யிரண்டனு ளொன்று வேதிய னாகிமுன் காட்டிப் பயந்தரு மிறைவர் மற்றதுங் காட்டப் பள்ளனாய்த் திருவிளை யாட்டால் நயந்தபூம் பணையின் வினைசெய வன்பர் நண்ணுமு னண்ணின ரம்மா. | 24 |
| 1301 |
புலியதள் கழுவாக் காழக வுடையாய்ப் பொலியநால் வாய்க்கரி யுரிவை ஒலிமயிர் நூற்ற படாமென வயங்க வொளிர்சடை தலைச்சுற்றாய் மிளிர வலியரித் துவக்குப் பக்கறை யாக வாளரா வதன்கயி றாகக் கலிகெழு மறையா கமங்கழ லாகக் கண்ணுதல் பள்ளனா தலுமே. | 25 |
| 1302 |
பட்டிநா யகர்தம் மிடம்பிரி யாத பச்சைநா யகிபள்ளி யாகி முட்டிலா தழலி னந்தண ருகுக்கு மூரியா னூன்களே யூனா வட்டும்வா ரிழுதே யரியலா வங்க ணளித்திடு முணவெலா முணவா விட்டுநா யகர்கைத் தலைக்கலத் தூட்டி யெழில்வயல் வினைசெய்வா னின்றாள். | 26 |
| 1303 |
கடலிடைத் துளபக் கமடமுன் பிடித்த கயமுகக் கடவுளு மீனின் தடமுலைச் சுவைப்பால் பருகிய மணிவேற் சாமியும் பள்ளநற் சிறாராய் இடனகல் வயலிற் கமடமு மீனு மெடுத்தெடுத் திரும்பணைப் புறத்துத் திடரிடத் துறுத்திக் குறுகுறு நடந்து சிறுவிளை யாட்டயர்ந் தனரால். | 27 |
| 1304 |
இந்திரன் பிரம னாரணன் முதலா மிமையவர் நுகமல மேழி வெந்திறற் கொழுவார் கயிறுகோல் பகடு வித்துநா றனைத்துமா யங்கு வந்தனர் பயில வன்கண நாத ரேவல்செய் மள்ளராய் விரவி முந்துறும் பட்டிப் பள்ளனை யடுத்துமொழிவழி வினைதொடங் கினரால். | 28 |
| 1305 |
உழுகுந ரொருபா லுழுதசே றழுந்த வொண்புனல் பாய்த்துந ரொருபான் முழுவரப் பருகு சீக்குந ரொருபான் மொய்மரம் படுக்குந ரொருபாற் செழுமணிப் பகடு பூட்டுவிட் டோப்பிச் செறிபுனன் மண்ணுந ரொருபால் விழுமிய நாறு வார்க்குந ரொருபால் வித்துந ரொருபுற மானார். | 29 |
| 1306 |
திருமகள் வாணி சசிமுத லான தேவியர் பள்ளிய ராகி இருகையி லணிந்த குருகினந் தெழிப்ப விட்டிடை வருந்தவார் செவியின் மருவிய தோடு நாலவார் கூந்தன் மல்கிய தோளின்வீழ்ந் தலைய உருகெழு பச்சைப் பள்ளியோ டயர்ந்திட் டொண்முடி நாறுநட் டனரால். | 30 |
| 1307 |
இன்னண மிவர்கள் வயல்வினை யியற்றி யிருந்தன ராகவா லயத்து முன்னிய நாவ லூர்வரு மன்பர் முதல்வனார் தமையெதிர் காணார் மன்னிமி லேற்றை வினாயினா ரேறு வன்றொண்டர்க் குரையலென் றிறைவர் சொன்னமை குறித்து விழியினா லுணர்த்தத் தொடர்ந்தனர் வயலிடந் துருவி | 31 |
| 1308 |
வேதநா டரியவிழுப்பெரும் பொருளாய் விளங்கிய பட்டிநா யகருஞ் சீதவான் முகத்து மரகத மயிலுந் தேவர்பூ தர்கள்புடை நெருங்கப் பாததா மரைகள் சேதகத் தலரப் பயிறிரு விழாவினைத் தொண்டர் காதன்மீக் கூரச் சேயிடை நோக்கிக் களிப்பொடு மெதிர்பணிந் தெழுந்தார். | 32 |
| 1309 |
மாசுதீர் தவத்து மாதவன் முதலோர் மணிநெடு மோலிக டீண்டக் கூசுதாட் கமல முரவியுங் கயலுங் கூர்மமுங் கீடமு முதலாப் பேசுமா ருயிர்க டீண்டுதற் கான பெருந்தவந் திருந்திய பேரூர்க் காசுதீர் வரைப்பிற் களித்துவாழ்ந் ததுவே யாமெனக் கருத்துட்கொண் டடுத்தார். | 33 |
| 1310 |
அராவணி சடிலப் பள்ளனார் தோழ ரடுக்கவந் தமையறி யார்போற் பராமுகத் தினராய்ப் பள்ளிகள் பள்ளர் தம்மொடும் பயின்றிருந் தொழிலின் உராவுநீர்ப் பணையி னுழிதர னோக்கி யுறப்பணிந் தெழுந்துதோ ழமையால் விராவிய வன்பர் மகிழ்ச்சிமீக் கிளைப்ப வியப்பொடு மசதியா டுவரால். | 34 |
| 1311 |
மறையவ னரசன் செட்டிதன் றாதை வயங்குநூற் சூத்திரன் புவனம் பறைதரு நல்ல சங்கரன் வேடன் பணிசிவன் விளங்குமுக் கணக்கன் அறைசெயம் பட்ட னகமது புறத்தே காலியாட் டரவமா ரிடையன் பறையனு முன்ன ரானநீ யின்று பள்ளனா னமைதெரிந் தேன்யான். | 35 |
| 1312 |
இறையவன் வள்ள லெனப்புகன் றெடுத்த வெனக்குநீ பள்ளனாய்ப் பயந்தாய் மறையவ னாகப் பள்ளனாஞ் செய்கை வனப்பிது நிற்கநின் றனக்கு நிறையுண வாலங் கயமுகப் பிள்ளை நினைத்தவர் குறைமுடித் துண்ணுங் கறைகெழு வேற்கைப் பிள்ளையோ செட்டி கழனிநெல் விளைப்பதிங் கார்க்கே. | 36 |
| 1313 |
மரகத வல்லி யன்னபூ ரணியை வரவுயிர்த் தமரரா தியர்க்கு விரவிய பசிமுன் கெடுத்தலி னவட்கு விளைத்துநீ சோறிடல் வேண்டா பரவிவந் தெனைப்போ லடுத்தவர்க் குவந்து பரிசிலாப் பைம்பொனா திகளைத் தரவிதின் முயன்று வருந்துதல் வேண்டா தனதனிற் சார்ந்தநற் றோழன் | 37 |
| 1314 |
அல்லதூஉ மொருவர் சார்பினாற் பிழைத்த லடாதெனத் திருவுளத் துளதேல் வல்லவா றதற்கே பிறந்தவே ளாளார் வழிவழி யடிமையா யுள்ளார் நெல்லெலாம் விளைத்துத் தருகுவ ரதனா னிரம்புறா தெனிற்குண்டை யூரில் நல்லவே ளாள னொருவனுக் களித்த நற்றிற முள்ளதே போலும். | 38 |
| 1315 |
அராப்பள்ளி யாற்கருளு நேமிப் பள்ளி யறப்பள்ளி யகத்தியான் பள்ளி யான்ற சிராப்பள்ளி நனிபள்ளி செம்பொன் பள்ளி திருக்காட்டுப் பள்ளிகர வீரங் காட்டுள் ஒராப்பள்ளி மகேந்திரப் பள்ளி நன்மை யுற்றசிறப் பள்ளியிடைப் பள்ளி யெல்லா மராப்பள்ளி யில்லாம லாண்டு கண்டோ வயற்பேரூர்ப் பள்ளிகளை யாளா நின்றீர். | 39 |
| 1316 |
விண்ணின்மழை மறுத்திடினுங் கங்கை யுண்டு விடையுண்டு பட்டியிட விடப்பாற் கண்ணே வண்ணநெடும் பயிர்வளர்ப்ப துலகை நட்டு மலக்களைதீ ரிடப்பள்ளீ வல்லி வல்லள் பண்ணைநட்டுக் களைபறிப்ப மிருகங் காப்பப் பசுந்துழாய்ப் பன்றியொரு கோடு வாங்குந் திண்ணியசே யுளனரசும் வேறன் றென்றோ திருவுளஞ்செய் தீருழவு செய்தற் கென்றார். | 40 |
| 1317 |
வேளாள னெனநம்மை யடுத்த தோழன் வியனெடும்பண் னையிற்பள்ள னாகி நின்று தாளாண்மை யியற்றிடினும் விட்டுப் போகான் றனக்குவப்பச் செய்துமெனத் தம்பி ரானார் கேளாகி வினைபுரிந்தா ருடங்கு போதக் கிளர்மணிநீள் வரப்பேறிச் சென்று செம்பொன் தோளாத மணிகொழிக்குங் காஞ்சி யாடிச் சுடர்மணிக்கோ யிலிற்புகுந்தார் தோழ ரோடும். | 41 |
| 1318 |
வேறு பண்ணையி லேரிற் பூட்டிப் பகட்டொடு முழாது வைத்தால் நண்ணிய தொண்டர்க் குண்மை நவிற்றுறா திருப்பை கொல்லென் றண்ணல்வெள் விடையைச் சீறி யானனஞ் சரிந்து வீழ மண்ணகழ் கருவி தன்னால் வள்ளலார் துணித்திட் டாரால். | 42 |
| 1319 |
கடல்விடம் பருகு நீல கண்டனார் துணித்த லோடுஞ் சுடரொளி நெய்த்தோர் பாயத் துண்ணென நடுங்கிப் புல்லம் அடியனேன் பிழைத்த திந்த முறையினு மழியா தேனும் உடையவ பொறுத்தி யென்னா வொண்பத மிறைஞ்சிப் போற்றி. | 43 |
| 1320 |
தன்பெயர் விளங்கத் தீர்த்தத் தடமொன்று தொட்டுக் கோட்டின் இன்பரு ளிலிங்க மொன்றாங் கிருத்திநற் பூசை யாற்றி வன்பிழை தவிர்ந்த தன்று மழவிடை முகத்தை வீழ்த்த பின்புயர் மன்றி னெய்திப் பிஞ்ஞகர் நடிக்க லுற்றார். | 44 |
| 1321 |
திரையெறி கங்கை யூடு திங்களு மரவு மாட விரைகமழ் கொன்றைவேணி வெரிந்புறம் வருடி நாலக் கரையறு கருணை வெள்ளங் கட்கடை யெழுந்து பாய அரையுடைப் புலித்தோல் பொங்க வரிபெய்நூ புரங்க ளார்ப்ப. | 45 |
| 1322 |
கோமுக முனியும் பட்டி முனிவனுங் குறுகி யேத்த ஏமுறு பூத நாத ரிடனறத் துவன்றிப் போற்றக் காமுறு விசும்பிற் றேவர் கடிமலர் மாரி தூர்ப்பத் தீமுழங் கங்கை வள்ளற் றிருநட நவிற்ற லோடும். | 46 |
| 1323 |
வேறு கருணையே நோக்கி யுள்ளகங் கசியக் கண்கணீ ரருவியிற் பாய இருகையுஞ் சிரமேற் குவிதரப் புளக மெழவுடன் முழுதுங்கம் பிப்ப அருணட நோக்கி நெடிதுபோ தவச மாகநின் றானந்தத் திளைத்துப் பருகிய மதுவண் டெனப்பெருங் களிப்பாற் பாடினார் பரவையார் கொழுநர். | 47 |
| 1324 |
பாடிய தொண்டர் பைம்பொன்வேட் டிரப்பப் பதம்பெறா திருந்திருந் தெய்த்திங் காடுத லொழிவ ரோஅனவரத தாண்டவ ரெனவரு ணடன நீடிய விடையே பொன்றர விரந்தார் நிமலனார் குறுநகை காட்டி நாடிமுன் னாண்டு தோழமை கொடுத்த நாவலா ரூரருக் குரைப்பார். | 48 |
| 1325 |
பாடிய நினது பாட்டையே பெரிதாப் படர்ந்தெமைப் பரிசிலிங் கிரந்தாய் நீடிய வரியும் பிரமனு மறையு நெடுந்தவ மாற்றியுங் காணாப் பீடிய னமது திருநட மதனைப் பெரிதென மதித்திலை போலும் ஆடிய நடனம் பாடிய பாட்டுக் கருளிய பரிசிலே யாமால். | 49 |
| 1326 |
அறம்பொரு ளின்ப மூன்றையும் வெறுத்தோர்க் கானந்தத் திருநடங் காட்டித் திறம்பயின் முத்தி யளிக்குமித் தலத்திற் செம்பொனீ வதுமுறை யன்று மறம்பயில் பொறிக ளடக்கியீங் கடுத்த வானவ ரான்படைப் பெய்தப் புறம்பயில் வஞ்சு ளாரணி யத்துப் பொற்புற வளித்தனங் காண்டி | 50 |
| 1327 |
வேட்டவேட் டாங்கெம் பதியினாங் காங்கு விழுப்பொரு ணல்கின மன்றி ஏட்டைநீ பொருந்தப் பார்த்திருந் திலமே யிப்பதி யொழியவாங் காங்குன் பாட்டினுக் குவந்து செம்பொரு ளின்னும் பல்குறக் கொடுத்துமீ தன்றித் தீட்டிய புகழான் சேரமான் றனக்குன் செய்திமுன் பேதெரித் தனமால். | 51 |
| 1328 |
ஆங்கவன் சோழ நாட்டுவந் துன்னை யன்பினா லுடன்கொடு போந்து வீங்கிய பொருள்க ணல்குவ னறிக வென்றனர் கேட்டுமெய்த் தொண்டர் ஓங்கிய மகிழ்வா னாண்டதம் பெருமா னொண்கழன் மறுவலும் வணங்கிப் பாங்குறச் சிலநாட் பயின்றுபல் பதியும் பாடுவார் விடைகொடு போந்தார். | 52 |
| 1329 |
வெஞ்சமாக் கூடல் கற்குடி யாறை மேற்றளி யின்னம்பர் பிறவி வஞ்சநோ யனுக்கும் புறம்பயங் கமல வாவிசூழ் கூடலை யாற்றூர் நஞ்சமார் மிடற்று நாதரைப் பாடி நயந்துபோய் முதுகுன்ற மேத்தி எஞ்சுறா திறைவ ரளித்தபொன் னாற்றி லிட்டுப்போந் தனர்கடம் பூரில். | 53 |
| 1330 |
அப்பதி வழுத்தித் தில்லைமூ தூரை யடுத்தரு ணடங்கண்டு தொழுவார் எப்பொரு ளாயு மிருந்தரு ளிறைவ ரெறிதிரைக் காஞ்சிவாய்ப் பேரூர் ஒப்பறு வெள்ளி மன்றிடைத் தெரித்த வுறுசுவை யானந்த நடனந் துப்புறக் காட்ட விம்மித மெய்தித் துளும்புகண் ணீருர நனைப்ப. | 54 |
| 1331 |
வேறு சீரூர மடித்தாடு மெனவெடுத்து விளம்புதிருப் பதிகந் தன்னுட் பேரூரர் பெருமானைப் புலியூர்ச்சிற் றம்பலத்தே பெற்றா மென்று பாரூர்பல் லவற்றுள்ளும் பேரூரே யிறைக்குரிய பதியா மாறு நாரூரு முளத்தினாற் சிறப்பித்துப் பாடினார். நாவலூரர். | 55 |
| 1332 |
அங்ககன்று புறத்தமரும் பதிபலவும் பாடிப்போ யாரூர் நண்ணித் திங்களணி முடியார்தந் திருவருளா லாற்றிலிடுஞ் செம்பொ னெல்லாம் பொங்குபுனற் குளத்தெடுத்துப் பரவையார்க் கினிதளித்துப் புனனாட் டெல்லைத் தங்குபல பதிபாடி நடுநாட்டிற் பலபதிக டாழ்ந்துபோகி | 56 |
| 1333 |
தொண்டைநாட் டிற்பதிகள் பலபாடிக் காஞ்சியெனுந் தொல்லை மூதூர் வண்டுவார் குழலுமையாள் வழிபட்ட வேகம்பம் வணங்கி யேத்தி அண்டர்நா யகரமரு மப்பதியிற் பலபதிக ளன்பிற் போற்றிக் கொண்டல்சூழ் நெடுமாடத் தோணகாந் தன்றளியைக் குறுகி னாரால். | 57 |
| 1334 |
அத்தளியிற் பெருமானர் பாட்டுவந்து செழுநிதிமிக் களிப்ப வாங்கி மெத்தியவன் பொடுபுறம்போய்ப் பலபதியும் பணிந்தேத்தி விரிநீர் வேலை முத்தினொடு மணிபவளங் கரையேற்று மொற்றியூர் முதல்வற் போற்றி உத்தலத்திற் சிவபெருமான் றிருவருளாற் சங்கிலிதோ ளுவந்து வாழ்ந்தார். | 58 |
| 1335 |
சிலபகலங் குறக்களித்துப் பலபதியும் பணிந்தேத்தித் திருவா ரூர்புக் கலகிலொளிப் பூங்கோயி லமர்ந்தபிரான் பரவைமனத் தான்ற வுடற் புலவியது தணிபாக்குத் தூதுசெலப் பலபாடிப் புணர்ந்தவ் வூரின் விலகில்பல பொருணாகைக் காரோணத் தினிதேற்று மீண்டு வாழ்நாள் | 59 |
| 1336 |
சேரர்கடம் பெருமானார் தில்லைமணி மன்றாடல் சென்று போற்றி வாரமுறு மாரூரின் வந்திறைஞ்ச வளவளாய் மகிழ்ந்து பின்னர்ப் பாரமரும் பலபதியும் பணிந்தேத்தி மலைநாட்டிற் பணியச் செல்வார் சீரமரு மையாற்றி னதிதடுத்துப் பணிந்தேத்தித் திரும்பிப் போந்தார் | 60 |
| 1337 |
கொங்குநா டடுத்தகன்று திருவஞ்சைக் களங்குறுகிக் குறுகா ருட்குந் துங்கவேற் சேரலனார் பணிபுரியச் சிலவைக றொலைய வைகிப் பொங்குவா னிதிபெருகப் பெற்றகன்று திருமுருகன் பூண்டி சேரத் தங்குகா னடவையிடை நிதிபரிப்பார் முன்செல்லப் பின்பு சார்ந்தார். | 61 |
| 1338 |
ஆதிபுரத் திரசதமன் றிடைநடிக்கும் பிரான்றான்முன் னருளிச் செய்த நீதியினை யுணர்ந்தௌத்துப் பெற்றபரி சுரையாமை நீங்கல் கண்டோ பூதர்தமை விடவேட ராய்க்கவர்ந்தன் னவர்மறையப் பொருள்க ளெல்லாங் காதலொடுந் திருமுருகன் பூண்டியிற்பெற் றாரூர்போய்க் கலந்து வாழ்ந்தார். | 62 |
| 1339 |
மறுவலுஞ்சே ரலர்பெருமான் மலைநாட்டுக் கேகுவார் வளமார் கொங்கின் நறுவிரைத்தண் மலர்ப்பொய்கை மருங்குடுத்த புக்கொளியூர் மணிப்பொன்வீதி உறுமளவி னொருமனைமங் கலமுமொரு மனையில்ழு கையுமங் காகப் பெறுமிவையென் னெனவினவி னார்வினவி னார்க்கறிந்தோர் பேச லுற்றார். | 63 |
| 1340 |
வேறு இருவர் மங்கையர் மாலினி சுமாலினி யென்பார் கருணை நாயகி கமலநாண் மலர்ப்பதம் பரசி ஒருதி னந்தனி லிருவரு முயர்மகப் பயந்தார் மருவி யத்தகு மகாருட னாட்டயர் வேலை | 64 |
| 1341 |
வராலி னஞ்சுழன் மலர்ப்பெருங் குளத்தொரு வனைவன் கராங்க வர்ந்துணப் பிழைத்தமற் றொருவற்குக் காலம் விராவ நல்லுப நயனஞ்செய் மனையது விளிந்தோற் கராவு மின்னலுற் றழுபவர் மனையிஃ தென்பார். | 65 |
| 1342 |
அன்ன செவ்வியி னழுகைதீர்ந் திருமுது குரவர் வன்னி கூவிள மலைந்தவ ராண்டவன் றொண்டர் முன்னி னாரெனக் கேட்டுமுன் வந்தடி பணிந்தார் இன்ன லன்னவர்க் கொழிதர வின்மக வளித்தார். | 66 |
| 1343 |
இடங்கர் வாயிடை யிறந்தநாள் வளர்ச்சியு மிணங்கத் தடங்கு ளத்தினின் றழைத்தரு ளியதனித் தொண்டர் அடங்க லார்புர மழற்றினா ரடிபணிந் தேகி நடங்கு யிற்றுவார் திருவஞ்சைக் களத்தைநண் ணினரால் | 67 |
| 1344 |
அங்கு நாள்சில கழிதர வாண்டவ ரருளால் துங்க நான்மருப் பிபம்வரத் தொல்லைவான் கயிலை தங்கி னாரிரு மாதரு முன்புபோற் றலைவர் பங்கி னாள்பணி புரிந்தனர் கயிலையிற் படர்ந்து. | 68 |
| 1345 |
போதி யம்பலத் தாடுவார் பள்ளனாய்ப் புகுந்து கோதி லாததந் தோழர்க்குக் கொழும்பொரு ளாங்காங் கீது மென்றவா றீந்தது தெரித்துநற் சூதன் ஓது தில்லையந் தணர்வழி படலினி யுரைப்பான். | 69 |
| 1346 |
ஆரூரர் பேரூரை யணைந்திறைஞ்சிப் போய்த்தில்லை நீரூருஞ் சடையாரை நேர்வழுத்தும் பதிகத்திற் பேரர் பெருமானைப் பெற்றாமென் றிசைத்ததமிழ் சீரூருந் தில்லைவா ழந்தணர்தஞ் செவிக்கேட்டார். | 1 |
| 1347 |
தம்பிரான் றோழரவர் தமைநோக்கி வினவுவார் எம்பிரா னமர்தில்லை யித்தலம்போ லொருதலமும் உம்பரார் தொழுமுலகி லுயர்ந்திருப்ப திலையன்றே நம்பிபே ரூர்சிறப்ப நயந்தெடுத்த தென்னென்றார். | 2 |
| 1348 |
மாண்டகுணத் தந்தணர்கள் வினவுதலும் வன்றொண்டர் நீண்டமகிழ் வினராகி நிலைமையவர்க் கருள்செய்வார் ஈண்டுநடம் புரிவதுபோ லெம்பிரான் போதிவனத் தாண்டுமன வரதமுநல் லானந்த நடம்புரியும். | 3 |
| 1349 |
ஆதிசிதம் பரமேலைச் சிதம்பரமென் றறைகிற்குஞ் சோதிவள ரத்தலத்திற் சுகவீடு தரலன்றி ஓதறமா திகண்மூன்று முறுத்துவதில் லதன்பெருமை மாதொருபா லுடையபிராற் கல்லது மதிப்பரிதாம். | 4 |
| 1350 |
எனவுரைத்த வன்றொண்டர் தமைப்பழிச்சி யெழிற்றில்லை அநகநடங் கண்டுவந்தா மாதிசிதம் பரநடமும் இனியுவந்து காண்டுமென வெண்ணியுயர் தில்லைநகர்ப் பனவருளக் களிப்பினராய்ப் படர்ந்தனர்தம் பதிதணந்து. 5 | 5 |
| 1351 |
தீம்புனனா டதுகடந்து செறிவனமுங் கற்சுரமுந் தாம்பலவுங் கடந்துபோய்த் தகட்டுவரா லுடறுமிய ஓம்பலத்தின் பகட்டுழவ ருழுபணைப்பாட் டொலிபரக்குங் கூம்பவிழ்பங் கயவாவிக் கொங்குநாட் டினையடுத்தார். | 6 |
| 1352 |
வாரத்தால் வணங்குநர்தம் வல்வினைவே ரகழ்ந்தருளு மாரத்தார் மதிமுடியா ரானவிர சதவரையைத் தூரத்தே யெதிர்நோக்கித் தொழுதிறைஞ்சி யீசர்க்குப் பேரத்தா ணியினமர்ந்த பேரூர்புக் கிறைஞ்சினார். | 7 |
| 1353 |
வேரனரன் றுகுமணியும் வேழமருப் பினமணியுங் காரகிலுஞ் சந்தனமுங் கையரிக்கொண் டலையெறிந்து பேரரவத் தொடுபெயரும் பேரூர்வைப் பிடைக்காஞ்சித் தீரமெதிர் கண்டிறைஞ்சிச் செழும்புனல்புக் காடினார். | 8 |
| 1354 |
வெண்ணீறுங் கண்மணியு மெய்முழுது மணிந்தொளிர விண்ணீடு மெழிற்புரிசை வியத்தகுகோ யிலைச்சார்ந்தங் கெண்ணீடு முறுப்பினுமைந் தினுமார வெதிர்வணங்கிக் கண்ணீடு நுதலார்தங் காமருசே வடிதொழுதார். | 9 |
| 1355 |
வலம்வந்து போற்றிசைத்து மரகதவல் லியைப்பணிந்திட் டலமந்த பிறவிதப வணியரசம் பலத்தாடுஞ் சலமந்தி நிறச்சடிலந் தாங்கினார் தமையேத்திப் புலமந்தித் திடுமின்பப் புணரியிடை யழுந்தினார். | 10 |
| 1356 |
சீலமிக வழிநாளாற் செழும்புனற்றீர்த் தம்படிந்து காலவனீச் சரந்தனக்குக் கனற்றிசையி னோரிலிங்கஞ் சாலுமுறை யாற்பதிட்டை சமைத்துவழி பாடியற்றி ஞாலமிடர் முழுதகல நாடொறும்பூ சித்திருந்தார். | 11 |
| 1357 |
வேறு கள்ளவைம் பொறியைக் கடந்துபூ சனையின் கடன்புரி தில்லையந் தணர்க்கு வெள்ளியம் பலத்து நாதனார் நடனம் வியப்புறக் காட்டினார் கண்டு தெள்ளிய வின்ப முள்ளகந் திளைப்பச் செறிமயிர் பொடிப்பக்கண் டுளிப்ப உள்ளிய வுயிருஞ் சிவமுமொன் றாக வுளமழிந் தவசமாய் நின்றார். | 12 |
| 1358 |
கமழ்புனற்காஞ்சித் தீர்த்தமாய்ப் பேரூர்க் கடிவரைப் பாய்வெள்ளி வரையாய் அமரரும் வியக்கும் வெள்ளியம் பலமா யதனிடை மூர்த்தியு மாகி உமையவள் காண நடநவின் றருளு மொருவனே சயசய போற்றி விமலவாழ் வருளும் போதியங் கானின் வித்தக போற்றியென் றிசைத்தார். | 13 |
| 1359 |
இரசத வரையின் மன்றமும் போற்றி யெழில்வளர் மருதமால் வரையின் வரதனை வணங்கி மற்றுமப் பேரூர் வரைப்பிடைச் சிவாலயம் பலவுங் கரவறு முள்ளங் கசிதரப் பணிந்து கடவுணா யகர்விடை பெற்றுப் பரவுறு கீழைச் சிதம்பரம் புகுந்து பண்டுபோல் வாழ்ந்தன ரம்மா. | 14 |
| 1360 |
அழகிய கீழைச் சிதம்பர வரைப்பி னந்தணர் பூசைகொண் டருள்வார் அழகிய திருச்சிற்றம்பல முடையா ராதலி னவர்கள்பூ சிப்ப அழகிய மேலைச் சிதம்பர வரைப்பி னமர்ந்தரு ளமலநா யகர்க்கும் அழகிய திருச்சிற் றம்பல முடையா ரெனும்பெய ராயது மாதோ. | 15 |
| 1361 |
விழவறா வீதிக் குணசிதம் பரத்து மேவினோர்க் கருபய னளிப்பார் அழகிய திருச்சிற் றம்பல முடையா ரொருவரே குடசிதம் பரத்துப் பழகுநர்க் களிப்பா ரிரசத மன்றிற் பரதஞ்செய் பேரைநா யகரோ டழகிய திருச்சிற் றம்பல முடையா ரிருவரு மறிமின்கண் முனிவீர். | 16 |
| 1362 |
என்றுமா தவத்துச் சூதமா முனிவ னிறைஞ்சிய நைமிச வனத்தோர்க் கொன்றிய பேரூ ரழகிய திருச்சிற் றம்பல முடையவர் பெருமை நன்றுறத் தெளித்துப் போக்கியவ் வாதி நகர்வயி னுலகெலாம் படியத் துன்றிய தீர்த்த மான்மிய மவர்க்குச் சுவையமிழ் தெனத்தெருட் டுவனால். | 17 |
| 1363 |
திசைதிசைமூன் றியோசனையி னளவையுறு மாதிநகர்த் தேத்து வானோர் அசுரர்முத லோர்பூசை யாற்றுசிவ லிங்கமள வில்லை யங்காங் கிசைமுரல்வண் டினம்படர்பூந் தீர்த்தமுமெண் ணிலபயின்ற விவற்றுண் மேலாய் வசையறுவண் பயன்விரைய வழங்குவன பலவிவற்றை வகுத்து மாதோ. | 1 |
| 1364 |
திரைதவழ்பூங் காஞ்சிநதி காலவதீர்த் தம்பிரம தீர்த்தஞ் செங்கண் அரிதொடுசக் கரதீர்த்தந் தேவதீர்த் தம்பகலோ னகழ்ந்த தீர்த்தம் வரைதுளைத்தோன் மகிழ்கந்த தீர்த்தங்கன்னிகைதீர்த்த மாதர் தீர்த்தந் துரிசறுமிந் திரதீர்த்த முசுகுந்த தீர்த்தமொடு சோழதீர்த்தம் | 2 |
| 1365 |
அங்கிரதீர்த் தந்துர்க்கை தீர்த்தமகத் தியதீர்த்தங் காளி தீர்த்தஞ் சிங்கதீர்த் தம்வசிட்ட தீர்த்தம்பார்க் கவதீர்த்தந் தேனு தீர்த்தந் தங்குநா ரததீர்த்த நச்சுதீர்த் தந்தகைசான் மருத வோங்கற் பொங்குமருச் சுனதீர்த்தங் கன்னியர்தீர்த் தம்பொலிந்த கந்த தீர்த்தம். | 3 |
| 1366 |
அவ்வரையின் வளரனும தீர்த்தமயன் வரைப்பிரம தீர்த்த மாழி தெவ்வியகை விண்டுவரைத் திகழ்விண்டு தீர்த்தமெனத் தெரிந்த வற்றுட் கெளவைநெடும் புனற்காஞ்சி கந்ததீர்த் தம்பிரம தீர்த்தம் வையத் தெவ்வெவரும் புகழ்விண்டு தீர்த்தமுயர்ந் தனவிவற்று ளேற்றங் காஞ்சி. | 4 |
| 1367 |
விதந்தவுயர் தீர்த்தங்க ளிவற்றுள்ளும் விதவாத தீர்த்தத் துள்ளும் இதங்கருது மனத்தினர்க்குத் தெரிதருமா சிஃறீர்த்தத் தியல்பு சோறுங் கதந்தருவல் வினைத்திருக்கைக் கடிந்துமல மாயைகன்மக் கலக்கந் தம்மை அதம்புரியுஞ் சிவபெருமான் மான்மியமே விழைதக்க வந்த ணாளீர். | 5 |
| 1368 |
வேறு முந்திய பரார்த்தந் தன்னின் முளரிநாண் மலரின் மேலான் சுந்தர வுலக மாக்குந் தொழிறனக் கெய்தல் வேண்டி அந்தியின் மதியஞ் சூடி யம்பலத் தாடா நிற்கும் எந்தையை வழிபா டாற்றி யிருந்தவத் திருந்த வேலை. | 6 |
| 1369 |
இனையநான் முகற்கு முன்ன ரிருந்ததி காரஞ் செய்த நனைமலர்த் தவிசி னோரு நாரணர் தாமும் பொல்லா வினைதபு முனிவர் யோகர் விண்ணவ ரநேக ரீண்டித் தனைநிகர் வீடு நாடித் தவம்பல வுழந்தா ராக. | 7 |
| 1370 |
அன்பினுக் கெளிய னாகு மானந்த நடனத் தண்ணல் முன்பவர்க் கருளல் வேண்டி மூரியங் கிரியாய் நின்ற தன்பெரு வடிவு தன்னிற் றாண்டவ மியற்றா நின்றான் பொன்பெயர்க் கிரியாய் நின்ற பூங்கொடி மகிழ்ந்து காண. | 8 |
| 1371 |
அனைவருங் கண்டு கும்பிட் டானந்தந் திளைக்கு மெல்லைக் கனைகதிர் மணித்திண் சூட்டுக் கட்செவி யார மாற்றா தினைவன நஞ்சு கால வெனைவரும் வேகந் தாக்கி முனைவனே காத்தி யென்ன முறைமுறை பணிந்து நைந்தார். | 9 |
| 1372 |
கடற்றலைப் பிறந்து சீந்துங் காளகூ டத்திற் சீர்த்த மிடற்றவ ரவர்கட் கந்நாள் வேகமுந் தணித்தல் வேண்டித் தடற்றுறை வாட்கட் கங்கை தலையிருந் தவளை நோக்கி உடற்றுமிவ் விடவே கந்தா னொழிதர வொழுகு கென்றார். | 10 |
| 1373 |
உமைமண வாளர் கூற வொலிபுனற் கங்கை சொல்வாள் இமையவர் முதலோர்க்காக வேவிய வாறு செல்வல் சிமையமால் வரையா மிந்தத் திருவுரு வாயே யையன் அமைதரல் வேண்டு மென்று மடியனேன் றணவா வண்ணம். | 11 |
| 1374 |
சரியைமுன் னான்குஞ் சாலச் சாதித்த தவத்தோர்க் கெய்தும் உரியநன் முத்தி நான்கு முரைத்தபா தகங்கண் மூன்றும் விரிசெயு மிழிஞ ராக மேவியெற் பரிசித் தார்க்கு வரிசையி னடியே னல்க வரமுமிங் கருளல் வேண்டும். | 12 |
| 1375 |
என்றெதிர் தாழக் கங்கைக் கெம்பிரான் வரங்க ணல்கி ஒன்றிய முறைமை யொன்றங் குவப்புட னருளிச் செய்யு மன்றமா மறைகள் வன்னி மரம்வன்னி மயமா மென்றுந் துன்றழ லிடத்துத் தோயந் தோன்றுவ தென்றுங் கூறும். | 13 |
| 1376 |
ஆதலா னமது மெய்யே யாகிய கிரிவ லப்பாற் காதடி யுரோம மான காமரு வன்னி மூலத் தேதமெவ் வுலகுந் தீர வெழுந்துசென் றொழுகு கென்றான் தீதற வுரைத்தாற் கவ்வா றெழுந்தது தெய்வக் கங்கை. | 14 |
| 1377 |
வேதங்க ளெனைத்துந் தேறா விழுப்பொருண் முடியிற் றங்குஞ் சீதளக் கங்கை நீத்தஞ் செவியடி வன்னி மூலம் ஆதரித் தெழுந்த தாங்கே யைதெனப் பிடரிற் சூழ்ந்து மாதர்வா ளிடத்தோ ணின்று மாலையிற் றாழ்ந்த தம்மா. | 15 |
| 1378 |
வேறு வரைமகட் கிடம்வல மாயற் காக்கிய புரையிலி நடுவுருப் புணர நல்கலுங் கரையழி காதலிற் கலந்திட் டாலெனக் குரைபுனற் கங்கைகூர்ந் துரத்திற் பாய்ந்ததே. | 16 |
| 1379 |
சந்தன மலர்மணி தபனி யப்பொடி செந்தளிர் தனதுருத் திகழக் கொண்டது மைந்துடைக் கணவனார் மார்பந் தோய்தரச் சுந்தர மிகவணி யணிந்த தோற்றம்போல் | 17 |
| 1380 |
உரகமு மதள்களு முருத்தி ராக்கமும் பரவைவெண் டிரைகளிற் பாங்கர் வீசிய தரனுர முயங்குத னாகத் தன்னவை விரவுவ வலவென விலக்கி னாலென. | 18 |
| 1381 |
சிலம்பொடு கிங்கிணி செறிந்த மேகலை அலம்பிய வொலியென வதிர்த்து மேற்றவழ் சலம்பரு கியமுகிற் கூந்த றாழ்தர நலம்புரி கலவியி னுடக்க நண்ணிற்றே. | 19 |
| 1382 |
பயிலுறு கலவியிற் பாறிப் பற்பல வெயிலுமி ழணித்திரள் விலகி னாலென வயிரமுந் தரளமு மலரும் வேகங்கொள் செயலினாற் புடையெலாந் தெறித்து வீழ்ந்தன. | 20 |
| 1383 |
வெள்ளிய தூசணி விலக்கி னாலென ஒள்ளிய நுரைத்திரள் புடையொ துங்கின வள்ளியை வெயர்த்துளி வயங்கி னாலெனத் தெள்ளிய திவலைகள் செறிந்த வெங்கணும். | 21 |
| 1384 |
கலவியைக் கண்ணுறக் காணொ னாதென விலகுவ போன்றுவெவ் வேறுபுட்களும் அலகில்பன் மிருகமு மதிர்ப்புக் கஞ்சுபு பலபல திசைதொறும் பறைத லுற்றன. | 22 |
| 1385 |
கணவர்த மார்புமுன் கலத்த லின்மையின் அணவிய விளர்ப்பெலா மாகந் தோய்தலும் தணவல்பெற் றாலெனத் தமனி யப்பொடி மணமலர் தாதுவின் வயக்க மாண்டதே. | 23 |
| 1386 |
கையிணை யாமெனக் காந்த ளும்புய மெய்யிணை யாமென வேர லுங்கவின் செய்யிணை முலைவளர் சுணங்கிற் சீரிதென் றையிணர் வேங்கையு மடர்த்துச் சென்றதே. | 24 |
| 1387 |
துணிகதிர்ப் பூண்முலை துணைவ தாமென மணிஅரைக் குவட்டினை மறியத் தள்ளியுந் திணிவளர் வேழத்தின் மருப்புஞ் செத்ததென் றணிவள ரலையிடை யலைத்துஞ் சென்றதே. | 25 |
| 1388 |
கண்ணொடு நிகர்வன வென்று கற்சுனை நண்ணிய கயல்களு நறிய நீலமும் எண்ணில வாரியங் கெற்றிச் சொன்னிகர் வண்ணவொண் கனிகளும் வௌளவி யெற்றியதே. | 26 |
| 1389 |
கொன்றையுங் கூவிள முறியும் வன்னியுந் துன்றிய வாத்தியுந் தோய்ந்த நாயகன் தன்றிரு வுருவிடைத் ததைந்த மாலையென் றொன்றுற வவையெலா முடன்கொண் டேகிற்றே. | 27 |
| 1390 |
நறாவுணத் தக்கதோ நல்ல வர்க்கென இறாலினை யிடந்தொறு மெறிந்து போந்துகான் மறாநறும் பானனி மாந்தி யூர்தொறும் அறாமலர்ப் பண்னையாட் டயர்ந்து ராயதே. | 28 |
| 1391 |
புணர்ந்தவர் பூம்புன லாட றக்கதென் றுணர்ந்துநெய் நெல்லியொண் விரையுங் கானிடை மணந்துகொண் டகன்பணை மரீஇய கங்கைநீர் தனந்திடா தாழியைச் சார்ந்து தோய்ந்ததே. | 29 |
| 1392 |
இடையிடை தனக்குநே ரெதிர்ந்த தீர்த்தங்கள் அடையவங் களவளா யழைத்துக் கொண்டுபோய் முடைபயில் கடலுமொய் தீர்த்த மாம்படி தடையறப் பாய்ந்தது தழங்கு கங்கைநீர். | 30 |
| 1393 |
கதிதரு காவிரி கடிகொ ளாம்பரா வதிமுத லானவார் நதிகள் யாவுமிந் நதியொடு தலையுறீஇ நரலை சென்றவே பதிபல நதிகட்கும் பண்டி துண்மையால் | 31 |
| 1394 |
வேறு பறம்பின துருவாய் நின்ற பண்ணவர் பெருமானார்தம் நிறம்புணர் முலைக டோய நிகழ்த்திய கலவிக் கங்கை திறம்புறா துலக மெல்லாஞ் சென்றுசென் றணைத்துக் கொள்ள அறம்பொரு ளின்பம் வீடென் றருமகப் பயக்கு நாளும். | 32 |
| 1395 |
இத்தகு கங்கை நீத்த மெழுதலும் விடவே கத்தின் மொத்துணு மமரர் சான்ற முனிவரர் முதலா னோர்கண் மெத்திய தாக சோகம் விளிதரப் பருகி யாடி முத்தியு மெளிதிற் பெற்றார் மும்மல மிரியல் போக. | 33 |
| 1396 |
சிவபிரா னுருவி னின்றுந் திகழ்ந்தெழுந் தொழுகு மாற்றாற் சிவநதி விடவே கத்தைத் தீர்த்தலா னமுத வுந்தி தவழ்வட கங்கை நோக்கித் தக்கிண கங்கை யந்த அவமறு கங்கைக் காதி யாதலா லாதி கங்கை. | 34 |
| 1397 |
ஒப்பறு முத்தி தன்னை யுதவலான் ஞான தோயை பிப்பில வனத்தினூடு பெயர்ந்துசென் றொழுகு மாற்றாற் பிப்பில நதிபுக் காடும் பெற்றியோர் பிறவா மார்க்கந் துப்புறப் பெறலாற் சொல்வர் சூழ்பிற வாநெ றிப்பேர். | 35 |
| 1398 |
காஞ்சனம் பயக்கு நீராற் காஞ்சிமா நதியென் றாகும் பூஞ்சினைக்காஞ்சி நீழற் பொற்புறத் தவழ்த லானும் வாஞ்சையி னப்பேர் சால வழங்குமக் காஞ்சி யுந்தி ஆஞ்சிறி துண்டோர் தாமு மமராய் முத்தி சேர்வார். | 36 |
| 1399 |
கலியிடைக் கன்ம முற்றுங் காதிநா சஞ்செய் மாண்பாற் கலிகன்ம நாசி னிப்பேர் கைக்கொளு மனைய காஞ்சி ஒலிநதி விருத்த கங்கை யுறுபிர யாகை யென்னப் பலபரி யாயப் பேரும் பற்றுமா லுலகம் போற்ற | 37 |
| 1400 |
நிவந்தெழு புனற்பூங் காஞ்சி நெடுங்கரை மருங்கு நண்ணித் தவஞ்செபந் தியானம் யோகந் தனிமகந் தரும மாற்றின் அவந்தெறும் பயனொ ரோவொன் றனந்தமாய் விளையு மந்தப் பவந்தெறு காஞ்சி மேன்மை பகரலாந் தகைமைத் தன்றே. | 38 |
| 1401 |
வடகயி லாயத் தெல்லை வயங்கிய பிரம தீர்த்தங் கடன்முறை மூன்று பக்கங் காதலி னாடி யுள்ளும் படர்தரப் பருகி னோர்க்குப் பகர்ந்தநான் மலடு நீங்கும் அடர்தரு பூத மண்ணை யாதியி னலைப்புந் தீரும். | 39 |
| 1402 |
குட்டநோய் பெருநோய் வாதங் குன்மநோய் தொழுநோய் காசம் முட்டிய சலநோய் கண்ணோய் முயலகன் முடநோய் மற்றுங் கட்டழற் கதிய பஞ்சிற் கணத்திடை யனுங்குஞ் சால இட்டகா மியங்க ளெல்லா மெளிதின்வந் தீண்டு மன்றே. | 40 |
| 1403 |
சமன்றனை யுருட்டுஞ் செய்ய தாளின ரருளா னீற்றின் அமர்ந்துவிண் ணவரு நோற்கு மயன்பத மெய்து மந்தக் கமண்டல தீர்த்தக் கீழ்சார் காலவ தீர்த்த மாடிற் சுமந்தவன் பிறவி யோட்டித் தூயவீ டெளிதி னெய்தும். | 41 |
| 1404 |
பட்டிநா யகற்குக் கீழ்பாற் பரிதிவா னவன்வ லாரி தொட்டதீர்த் தங்கள் வைகுஞ் சூரிய தீர்த்தங் கண்கட் கட்டொளி யீந்தந் தத்தி லவன்பதந் தருமற் றொன்றிங் கிட்டமார் செல்வ நல்கி யிந்திரன் பதம்பின் சேர்க்கும். | 42 |
| 1405 |
விமலனார் தமக்கீ சான விதிக்கிற்சண் முகதீர்த் தந்தான் இமிழ்தரு மன்பிற் றோய்ந்தோர்க் கிடர்செயு மலகை பூதம் அமரரி னாகு மின்ன லனைதையு மொருவிச் செல்வஞ் சமர்நல வலிமெய்ஞ் ஞானந் தக்கவீ டனைத்தும் வீசும் | 43 |
| 1406 |
குறுமுனி வரைக்குக் கீழ்சார் குருமுனி தீர்த்தம் வாசஞ் செறிமலர் யோகி தீர்த்தஞ் சித்ததீர்த் தமும்வை குற்ற அறைதரு மவற்று ளொன்றி னாடினு மாடினோர்க்கு முறைமுறை வேட்ட வெல்லா முன்னுற்று நிற்கு நாளும். | 44 |
| 1407 |
உம்பர்சூழ் பட்டி நாதர்க் குதீசியி னச்சுப் பொய்கை இம்பரிற் பருகி னோர்க ளிறந்துநற் கதியைச் சேர்வர் நம்பிய சித்தர்க் கெய்தி னவையுறு முலோகந் தன்னைச் செம்பொனு மாக்கிக் கொள்வர் திப்பியம் பலவுஞ் செய்வர். | 45 |
| 1408 |
வார்புனற் காஞ்சி யுந்தி வடாதுசார் வசிட்ட தீர்த்தஞ் சீர்வளர் வாம தேவ தீர்த்தம்பார்க் கவதீர்த் தந்திண் பார்தனி லிரணந் தீர்க்கும் பைம்பொனற் றீர்த்த நான்கும் ஆர்தரு மவற்றுட் டோய்ந்தோர்க் கரும்பயன் பலவு மெய்தும். | 46 |
| 1409 |
வயிரவர்க் கெதிரே சிங்க தீர்த்தம்வா ழுமையாண் முன்னர்ப் பயிலுருந் துர்க்கை தீர்த்தங் கேத்திர பாலதீர்த்தம் நயனுறு மமுத லிங்க நாதர்தந் தெனாது வைப்பிற் சயமுறு காளி தீர்த்தஞ் சக்கர தீர்த்தம் வாழும். | 47 |
| 1410 |
வேறு அண்ணலார் தமக்குந் தென்கிழக் கெல்லை யமர்குல சேகர தீர்த்தம் நண்ணுநந் தீச தீர்த்தமங் கியினற் றீர்த்தநன் றருளேம தீர்த்தம் தண்ணிய வியக்க தீர்த்தஞ்சண் டேசர் தமக்குவா யுத்திசை தன்னில் எண்ணிய தருள்சண் டேசுர தீர்த்தஞ் சோமதீர்த் தமுமிலங் கினவால். | 48 |
| 1411 |
மரகத வல்லிக் கடுத்தவா யுவினில் வளர்பிர மதகண தீர்த்தம் பரசுறும் பட்டி தனக்குவா யுவினிற் பகர்சத்த மாதர்க டீர்த்தம் விரவுறு மேல்பால் விலங்குறும் பால தீர்த்தமவ் வியத்தகு தீர்த்தம் உரிமையி னாடி னரைதிரை மூப்பங் கொழிதர வாலர்க ளாவார். | 49 |
| 1412 |
சுந்தர மளிக்கு முசுகுந்த தீர்த்தந் துலங்கிய வங்கிர தீர்த்தம் இந்திர தீர்த்தஞ் சோழதீர்த் தஞ்சீ ரிடுங்காம தேனுவின் தீர்த்தம் பந்தமுற் றிரிக்குங் கன்னிகை தீர்த்தம் பலவுநற் காஞ்சிமா நதியின் அந்தின்மேற் கிருந்து வரிசையிற் கீழ்சா ரவதியும் பயின்றன மாதோ. | 50 |
| 1413 |
உரைத்தன தீர்த்தந் தம்முளொன் றேனு முவப்புட னாடுவோர் தமக்குத் தரைத்தலை வெறுக்கை விண்ணிடைப் போகஞ் சாரும்பின் முத்தியு மெய்தும் புரைத்தவல் வினையைப் புரட்டுமா தவத்தீர் புகழ்தகு தீர்த்தங்கள் புகன்றாம் நிரைத்துவைத் தனைய விம்மிதங்கேண் மினிகழ்த்து துமெனச் சொலுஞ்சூதன். | 51 |
| 1414 |
எம்மை யாளு மிரசத மால்வரை மும்மை வையக முந்தொழு மூன்றுகட் செம்ம லார்தந் திருவுரு வாதலால் விம்மி தங்கள் விறந்தன வாங்கரோ. | 1 |
| 1415 |
வேறு பிறர்விழிக்குத் தனையடுத்தோர் தமைக்கட்டாத் திவ்வியாஞ் சனப்பேர்த்தாரு நிறுவிடிற்பா துகைகாலி னெடுவிசும்பிற் கொண்டேகு நீண்ட தாரு உறுபசிதா கந்தீர்க்குந் தாருநரை திரைமூப்பை யொழிக்குந் தாரு மறுவில்சிரஞ் சீவிதரும் தாருசதா னந்தம்வளர் விக்குந் தாரு. | 2 |
| 1416 |
காயசித்தி தருந்தாரு வரோருககர தாருதிரி கால ஞானம் ஏயும்வகை தருந்தாரு யோகசித்தித் தருவிருநாற் சித்தித் தாரு மேயசர் வஞ்ஞசித்தி கலைஞான சித்தியிவை விளைக்குந் தாரு தோயமழல் வளிவிடம்வெவ் வேறுதம்பஞ் செயுந்தருவுந் துவன்று மெங்கும். | 3 |
| 1417 |
கொடியினுளுஞ் செடியினுளுங் கூறியவிம் மிதம்விளைப்ப குணிக்க வொண்ணா அடர்தருமாங் கிசபேதி யயபேதி சிலாபேதி யன்ன பேதி சுடருமிழு முலோகபே திகளும்வசி யாதியெனச் சொல்லு மாறும் படவழங்கு வனவுமொளி தருவனவுங் கொடிசெடிபா தவத்த னேகம். 4 | 4 |
| 1418 |
மிருதசஞ்சீ வியுமுளதங் கயக்காந்த மதிக்காந்தம் வெய்யோன் காந்த மருவினநாற் கோட்டிபங்கள் பலமலிந்த நவமணிகண் மலிந்த வந்தப் பொருவின்மணி விளைநிலமும் பலவுளசத் துருகதிநீர் புலிங்கத் தீகால் திருகுவிலங் கிவைதம்பஞ் செயுமணியு மனந்தமவட் செறிந்த வாகும். | 5 |
| 1419 |
இரசமணிக் கிணறமுத கிணறொளிர்கந் தகமடுவென் றிவையுமுள்ள பரசுறுமற் புதமான குகையனந்த முளவன்னம் பரம மாதி விரசுசர சுகள்பல்ல வுள்ளனவிவ் வதிசயத்தின் விளங்கா நின்ற இரசதமால் வரைத்தென்பா லேமவரை யதிலேம புரமொன் றுண்டால். | 6 |
| 1420 |
ஏமவரை மேற்புறத்தி லிடனகன்ற விடரகமொன் றிருக்கு மங்கண் தாமரைமல் கியவோடை யொன்றுளது சருவசித்தி தருவ தாகுஞ் சேமமுறு மவ்வரைத்தென் பாலுறுபாற் கிணறுளது தெவ்வி யுண்டாற் பூமருவு மானுடருக் காறுதிங்கள் பசிதாகம் புணரா வாகும். | 7 |
| 1421 |
ஓதலுறும் பாற்கிணற்றுக் கீழ்திசையி லோசனைமூன் றளவிற் காணுஞ் சோதிமர முளதாங்குச் சருக்கரைமா நதியந்தச் சூழன் மேல்பால் தீதகலு மனேகநதி யுளவந்தத் தீரத்திற் செறியா நின்றோர் கோதகலுஞ் சித்தர்சாத் தியரனந்தர் போற்றுநர்க்குக் கொடுப்பர் சித்தி. | 8 |
| 1422 |
சருக்கரைமா நதிமேல்பாற் றேவவுதும் பரப்பொதும்பர் ததையு மாங்குத் திருக்கறுசிந் தையினமரர் முனிவர்முத லோர்தவஞ்செய் திருப்பர் பாங்கர் உருக்கிளர்தா மரையோடை யுலததற்குச் சிலாநதியென் றுரைப்ப ரந்த மருக்கிளர்நீர் படிந்தபொருள் யாவையுமக் கணஞ்சிலையாய் வயங்கா நிற்கும். | 9 |
| 1423 |
உரைத்தசிலா நதிக்கரையி னினைத்தவுடன் மரணமொண் கதியு நல்கும் விரைத்தமருந் துகளனந்த முளவந்த விழுநதிக்கு வடாது வைகுந் தரைத்தலையோர் புகழ்தேவ குங்கிலிய மரமதன்பா றனிலோர் விந்து கரத்தெடுத்துப் பருகினோர் நரைதிரைமூப் பறக்கலப்பர் காய சித்தி. | 10 |
| 1424 |
வேறு அத்தருப்பா லொருதொடியு மூன்றுதொடிச் செம்பு மறைந்தசெம்பி னைந்துளொரு கூறுபொன்னுங் கூட்டி மெத்தெரியில் வைத்தெடுக்கின் மேருவரை போல விலங்குறுமா யிரத்தெட்டு மாற்றுறுசெம் பொன்னாங் கொத்துறுமத் தருவிற்கீ சானதிக்கி னிரவி கோடியுதித் தெனவொளிருங் குருப்பளிக்கு வரையுண் டுத்தமநற் சிவலிங்கம மதினியற்றிப் பூசை யுஞற்றினவ ரெதிரிறைவ ருற்றருள்வர் விரைவின். | 11 |
| 1425 |
பத்தியோ சனையாழங் கிழக்குமேற் கெல்லை பதிற்றுப்பத் துத்தரந்தெற் கெல்லைமுப்பா னளவை ஒத்தகுகை யொன்றுரைத்த படிகவரை வடபா லுளததனுக் கடுப்பயோ சனையொன்றி னகன்ற தத்துதிரைப் பாரதநற் சரசுளதச் சரசின் றடங்கரையி னொருகோடி தூணினொடு தயங்கும் எத்திசையும் புகழ்கனக மண்டபமுண் டதனி லெம்பெருமான் சிவலிங்க வடிவொடும்வீற் றிருப்பன். | 12 |
| 1426 |
நாரணர்நான் முகரைங்கைப் புத்தேளிர் வடிவே னவின்றவலக் கரத்திறைவர் முதலோர நேகர் காரணியு மிடற்றிறைவர் கழறொழுதங் கிருப்பர் காலங்க டொறுமாங்குக் கறங்கிசைத்துந் துபியின் சீரணிநல் லொலிமுத்தி யருகருக்கல் லாது செவியிலுறா தக்கனக மயமாமண் டபத்துக் கேரணியும் வடமேல்பாற் றென்மேல்பா லொரோவொன் றெறிதிரைநீர் மலரோடை யுளவவற்றின் கரையின். | 13 |
| 1427 |
சந்தான கரணிசெள பாக்கியநற் கரணி சஞ்சீவ கரணிசல் லியகரணி யோடு நந்தாத சித்தியெலாந் தருமருந்து பலவு நலக்கவுள வெரிமணிச்சூட் டைந்தலையி னாக மைந்தாரு மெழுதலையி னாகமுஞ்சந் தனத்தண் மரச்செறிவி னாங்கியங்கு மற்றயன்றன் வரையிற் சிந்தாத வளமுடைத்தாய் மேற்றிசையி னுளது சிலாநதியந் நதிபடிந்த திரணமுங்கல் லாகும். | 14 |
| 1428 |
மண்டலமொன் றினிலெவையுஞ் சிலையாகு மந்த வார்நதியின் கரைப்பஞ்ச வன்னத்தும் வேறு கொண்டொளிர்சித்தி ரமூலங் கருமைவெண்மை சிவப்பிற் குலாவலுறு குன்றிபட்டுச் சிலம்பிகளு முளவால் விண்டுவரை யிடைவிண்டு தீர்த்தமருங் கேல மிலாமிச்சை கச்சோலஞ் சாதிக்கா யாதி எண்டிசையும் வியப்பவுள மருதவரை மேலா லெந்நாளும் பயின்றுறையு மெழிற்காம தேனு. | 15 |
| 1429 |
வடகயிலைச் சூழலிற வாப்பனையும் பிறவா வாய்மையுறு புளியுமுள விறவாது பிறவா தடர்குழைய சித்தேச மரமாதி லிங்கத் தருகுளது சித்தேச ராகியிறை யவனார் கடவுளர்க டொழவதன்கீழ்ச் சித்துமுனம் புரிந்த காரணத்தி னானுமதற் கப்பெயர்கட் டுரைப்பர் தடவரைத்தெய் வதக்காஞ்சி மரமுளதங் கதன்கீழ்த் தவழ்தலினா னதிகாஞ்சி நதியெனத்தக் கதுவே. | 16 |
| 1430 |
ஆதிநக ரெல்லையிடை யுரைத்தனவே யன்றி யனேகவதி சயமுளவா லனைத்தினையும் வரைந்திட் டோதலுறு மாலையர்மூன் றுலகிடத்து மில்லை யுமைபாகர் தமையன்றி யுதுநிற்க முனிவீர் தீதகன்ற வியாதமுனி பரம்பிரமந் தெரிக்கிற் றிருமாலென் றஞ்சாது செங்கைமிசை யுயர்த்த ஏதமுறும் பழிபாவங் கழியவழி பட்ட தினியியம்பக் கேண்மினென வினிதருளுஞ் சூதன். | 17 |
| 1456 |
உலகமுண்ட வொளிமணி வண்ணனும் மலரின் மேய வரதனு மாறுகொண் டிலகும் யான்முதல் யான்முத லென்றுரைத் தலகில் காலங் கலாய்த்தன ரவ்வுழி. | 1 |
| 1457 |
கலாம றுப்பக் கனலுறழ் வேணியின் நிலாவ ணிந்த நிமலர்முன் றோன்றினார் புலான்மி டைந்த பொருபடை நேமியான் சுலாவு நெஞ்சிற் றுணுக்கென் றிரிந்தனன். | 2 |
| 1458 |
அச்ச மின்றி யலர்ந்தவெண் கண்ணினான் எச்ச மிங்கண் வருவதென் றெள்ளினான் விச்ச தின்றி விளைவுசெய் வள்ளலார் நச்செ னச்சிவந் தார்நய னங்களே. | 3 |
| 1459 |
சுடுநெ ருப்பெனத் தோற்றிய கோபத்து வடுகன் வந்து பழித்த மலரவன் நெடுமு டித்தலை நீளுகி ரிற்கொய்து படும தங்களைந் தீந்தனன் பண்பரோ. | 4 |
| 1460 |
திருவி னாயக னாதிநற் றேவர்தங் குருதி வாங்கியன் னாருளக் கோதொரீஇப் பொருவி லாத புகழ்ப்பெருங் காசியின் மருவு காவலும் வண்மையிற் பெற்றனன். | 5 |
| 1461 |
அங்கண் வாழ்தரு மாருயிர் செய்திடும் பொங்கு பாவம் புயத்தவிர் சூலத்தில் தங்க விட்டுத் திரித்துத் தவிர்த்திடுந் துங்க மான தொழிலும் பரித்தனன். | 6 |
| 1462 |
இன்ன வாறிய மன்விரை யாக்கலி அன்ன மாநக ருக்கற னோக்குபு மின்னு மாதவ விச்சுவா மித்திரன் இன்ன வைப்புக் கிணையில்லை யென்றுறீஇ. | 7 |
| 1463 |
வேத மோதி விலங்கிய விச்சுவ நாதர் பாதநன் றேத்தி வதிந்துநன் மாத வங்கண் மரபி னியற்றுநாட் காதல் யோகத்துக் கட்சியொன் றெய்தினான். | 8 |
| 1464 |
வேறு தெள்ளுந் தரங்கப் புனல்சுமக்குஞ் சிவனார் போதி வனத்தெழுந்த வெள்ளி மயமாஞ் சபையினடம் விளங்கக் காட்டி யவ்வரைப்பின் உள்ள வுயிர்கள் செயும்பாவந் தண்டமொன்று முறுத்தாமே விள்ள வருளி மேலான வீடும் வழங்குந் திறந்தெரித்தார். | 9 |
| 1465 |
இனைய காட்சி யோகத்தி னெய்தக் கண்ட மாமுனிவன் அனைய தோநம் பேரூரென் றகத்தி னெழுந்த விம்மிதனாய்க் கனைவெண் டரங்கக் கங்கைநதி கலவுங் காசி கையகன்று வினைக ளிரியுங் காஞ்சிநதி விரவும் பேரூர் மருங்கடுத்தான். | 10 |
| 1466 |
நகரத் தெல்லை யெதிர்வணங்கி நண்ணிக் காஞ்சி நதிபடிந்து சிகரக் கோயிற் றிருமுன்னர்ச் சென்று பணிந்தங் குட்புகுந்து மகரத் துவச னுடல்பொடித்த வரதர் பாதந் தொழுதேத்தித் தகரக் குழன்மா துமைபாதந் தாழ்ந்து சபையுந் தரிசித்தான். | 11 |
| 1467 |
அற்றை யிரவு புலர்காலை யணிநீர்க் காஞ்சி நதியாடி முற்று மருளுஞ் சிவலிங்க முறையி னிறுவிப் பூசித்துப் பற்றும் பொறிக ளகத்தடக்கிப் பயிலும் யோகத் திருக்குநாட் பெற்ற முயர்த்த பெருமானார் பெருவா னிடையே வெளிநின்றார். | 12 |
| 1468 |
கண்டு முனிவன் சடைமுடிமேற் கரங்க ளெழவொய் யெனவெழுந்து மண்டு புளக முடல்போர்ப்ப மலர்க்கண் பொழிய வெதிர்வணங்கிக் கொண்ட லெனநான் மறைமுழக்கிக் குடந்தம் பட்டு மொழிகுழற அண்டர் பெருமா னருணோக்கி யழுது வரங்க ளிரக்கின்றான். | 13 |
| 1469 |
வேறு பொன்னை வென்ற புரிசடை வேதியா நின்ன டித்துணைப் பத்திமை நிச்சலும் மன்ன நாயடி யேற்கு வழங்குதி கொன்னும் வல்வினை கூட்டொடு மாயவே. | 14 |
| 1470 |
முத்தி நல்குத லேமுறை யாகிய இத்த லத்திடை யாவர்க்கு மற்றினி அத்த வேட்ட வறம்பொரு ளின்பமுங் கைத்த லக்கனி போல வழங்குதி. | 15 |
| 1471 |
கோதி லாக்குருக் கேத்திரங் காசியே ஆதி நல்கு மரும்பய னாயிரம் போத நல்கிப் புகல்குரு கேத்திரத் தீதி னாமந் திகழ்கவிம் மாநகர். | 16 |
| 1472 |
பண்பின் முத்தில பாத்திரம் வைகலும் எண்ப யின்றநற் காசியி னீந்திடும் வண்ப யனொரு வைகலிங் கொன்றது நண்ப வீந்தவர் நண்ணுதல் வேண்டுமே. | 17 |
| 1473 |
அன்ன தானமொ ராயிரங் காசியின் மன்ன நாளும் வழங்கும் பெரும்பயன் இன்ன மாநக ரீந்திடும் பிச்சையால் என்னை யாளுடை யாயெய்தல் வேண்டுமால். | 18 |
| 1474 |
என்று பற்பல் வரங்களும் வேட்டனன் ஒன்று மன்பி னுறுதவ னின்புறக் கொன்றை மாலைக் குழகன் முறுவலின் அன்று நோக்கி யருளி னவிற்றுமால். | 19 |
| 1475 |
எண்ணி லாத வுயிருமின் பத்தினை நண்ன விந்த நகரம் வரமெலாம் பண்ண முன்பே பணித்தன மற்றது புண்ணி யர்க்குப் புலப்பட நின்றதே. | 20 |
| 1476 |
இன்று நீயிரந் திட்டமை யாலினித் துன்று வையகத் தொல்லுயிர் யாவையும் மன்ற வோர்ந்து மதித்த வரங்களை நன்று பெற்று நவையற வாழிய. | 21 |
| 1477 |
வேட்ட வேட்ட வரத்தினை மேவினு நாட்ட நம்மிடை வைத்த கருத்தராய் வீட்டை யேபின்பு மேவுக வென்றருள் காட்டி யீசர் கரந்தன ரென்பவே. | 22 |
| 1478 |
விளைத்த மெய்த்தவ விச்சுவா மித்திரன் வளைத்த வன்பின் வரதனைப் போற்றினான் திளைத்த மெய்ச்சிவ யோகந் தினம்பயின் றிளைத்த லின்றி யிருந்தன னாங்கரோ. | 23 |
| 1479 |
இற்று விச்சுவா மித்திர னின்வரம் பெற்ற தந்தகன் பேணி வரம்பெரி துற்ற வாறினிக் கேண்மினென் றோதுமாற் கற்ற சூதன் கலந்த தவர்க்கரோ. | 24 |
| 1480 |
வருங்கிரே தாவில் விச்சுவ நாதர் வளர்திரே தாயுக மதனிற் பொருந்திய வமுத லிங்கநா யகரே போற்றிய துவாபர யுகத்தில் திருந்திய தரும நாதர்பின் கலியிற் றிகழ்ந்தகோட் டீச்சர ரென்னப் பெருந்திரு வளிக்கும் பெயர்பெரி தணிந்த பிஞ்ஞகர் வழங்கிய வரத்தால். | 1 |
| 1481 |
அரியமா தவங்க ளுழந்தமூ தறிவி னான்றவர் தாங்களே யன்றிப் பெரியபா தகங்க ளுழந்தவர் தாமும் பிறங்கிய வாதிமா நகரை உரிமையால் வழிபட் டும்பரார் கதியி னுற்றுமேல் வீட்டினை யடைய எரிகுலா நிரய நீந்துவா ரின்றி யமநகர் வறுமைகூர்ந் ததுவே. | 2 |
| 1482 |
பனைவகிர்ந் தனைய படர்மருப் பெருமைப் பாகன்மற் றனையது நோக்கி வினையிலி கொடுத்த வெனததி காரம் வீழ்தர வுயிர்க்கெலா மேன்மை தனையளிக் கின்ற தாதிமா நகரந் தானலா லிலையத னிடத்தே முனைவன தருளாற் பெறுவலென் றுன்னி முன்னினா னத்தகு பேரூர். | 3 |
| 1483 |
வேறு தக்கிண கங்கையின் றீரஞ் சார்ந்தனன் பொக்கமி லன்பொடும் புனலிற் றோய்ந்தனன் அக்கமும் பூதியு மணிந்து மெய்யெலாம் நக்கனார் கோயின்மு னண்ணித் தாழ்ந்தனன். | 4 |
| 1484 |
மணிமலி கோயிலை வலம்வந் துள்புகுந் தணிமலை பட்டிநா யகரை யண்ணினார் பிணிமலி பெரும்பவம் பெயர்க்குஞ் செம்மலைப் பணிமலி யன்பினாற் பரசிப் போற்றினான். | 5 |
| 1485 |
மரகத வல்லியின் மலர்ப்ப தங்களைச் சிரமிசை யணிந்துளந் தேனித் தங்ககன் றிரசத மன்றமு மிறைஞ்சிப் பாங்குப்போய்ப் பரசுமைந் தெழுத்தையு முறையிற் பன்னினான். | 6 |
| 1486 |
அற்றைநா ளொழிதர வலரி கீழ்த்திசை உற்றெழு மற்றைநா ளுஞற்று நாட்கடன் முற்றுவித் தருட்குறி முறையிற் றாபியாப் பொற்றபூ சனையெலாம் பொருந்தச் செய்தனன். | 7 |
| 1487 |
பன்னெடுங் காலங்கள் பரவிப் பூசனை இன்னருட் குரியனா யியற்றுந் தென்றிசை மன்னவன் மகிழ்கொள மழவெள் ளேற்றின்மேல் என்னையா ளுடையவ னெதிர்நின் றானரோ. | 8 |
| 1488 |
கண்டனன் றென்றிசை காவல் பூண்டவன் தண்டென விழுந்தனன் தழுத ழுப்பநா விண்டனன் றுதிபல விழியி னீருகுத் தண்டனே சயசய சயவென் றார்த்தனன். | 9 |
| 1489 |
அன்புசெய் தருமனை யறவெள் ளேற்றினான் இன்புற நோக்கிநீ யெண்ணுங் காரியம் என்புக லாயென விறஞ்சி யந்தகன் தன்படர் கருத்தினைச் சாற்றன் மேயினான். | 10 |
| 1490 |
வேறு அறத்தி னீடிய விச்சுவா மித்திர னடிமைத் திறத்தின் வாங்கிய வரத்தினாற் செறிந்தநா னிலத்து மறத்தி னீடிய பாதக வுயிரும்வந் தடுத்துப் பிறத்தன் மேவுறாக் கதிபெறு கின்றன வதனால். | 11 |
| 1491 |
அடிகண் முன்னெனக் கருளினா லருளிய வரசு விடுதி பெற்றிட மிடியிடைப் பட்டுவந் தடைந்தேன் கடிமலர்க் கொன்றைக் கண்ணியாய் கருணையா லதனை முடிய வுய்க்குமா றருளென முறைமுறை பணிந்தான். 2 | 12 |
| 1492 |
செய்ய கோல்கொடு தென்புலத் தரசுசெ யியமன் நைய வுள்ளக நவிற்றிய முறையினைக் கேளா உய்ய வானவ ரொலிகடல் விடமிடற் றடக்கும் ஐய னாங்கவன் மகிழ்கொள வருளினீ தறையும். | 13 |
| 1493 |
யாங்கு நல்வினை யியற்றினு மியற்றினர் தம்பால் ஓங்கு நின்விரை யாக்கலி யுறுவதோ வன்றே தீங்கு நீங்கநல் வினைபுரி செம்மையி னாரே ஈங்கு நம்வயி னன்பரா யிருங்கதி யடைவார். | 14 |
| 1494 |
தீவி னைத்திறஞ் செய்குந ரிற்றைநாண் முதலா மேவு மிந்நக ரிடத்துறு விழைவில ராகி ஓவி நின்விரை யாக்கலிக் குட்படு வார்கள் தாவி லாதநின் னரசினைச் சார்மதி யென்றான். | 15 |
| 1495 |
இறைவ னின்னண மருளியங் கிலிங்கத்தின் மறைய நிறைம கிழ்ச்சியி னேரெதிர் வணங்கிநீ டியமன் மிறைசெ யள்ளல்கண் மிடைதரு தன்னகர் மேவி முறைசெய் தாருயிர்க் குறுதிசெய் திருந்துவாழ்ந் தனனால். | 16 |
| 1496 |
என்ற சூதனை முனிவரர் வினாவுவார் பாவ நன்று செய்குந ராதிமா நகர்நய வாமே ஒன்று தென்புலத் துறுவரே லபுத்தியாற் றலங்கள் வென்று தீவினை கதிதரு மென்பதி வீணோ. | 17 |
| 1497 |
ஆத லாலறிந் துறுதியால் வழிபடுந் தவரே மேத குங்கதி விரவுவ ரென்பது தகுமோ சூத மாதவ வென்றலுஞ் சூதன்மா தவர்கட் கேத நீங்குறக் கடாவினுக் கெதிர்விடை கொடுப்பான். | 18 |
| 1498 |
புண்ணி யம்புரி வார்பிற வாநெறி புக்கான் மண்ணின் மீட்டும்வந் துறாருடன் வான்கதி பெறுவார் நண்ணு தீவினை யுடையவர் நணுகின்மற் றவர்போல் எண்ணு முத்தியிற் கலப்புறு மியல்புற மாட்டார். | 19 |
| 1499 |
போதி மாநகர் புகுந்திடும் புண்ணியத் திறத்தால் தீது தான்பெரி தொழிதர வெஞ்சுதீ வினையைக் காது கூற்றிடைக் கழீஇமறு பிறப்பிற்பே ரூர்புக் கேத நீங்கவான் முத்தியி லிரண்டறக் கலப்பார். | 20 |
| 1500 |
அல்ல தூஉமறன் கடைபுரி வார்தொல்லை யறத்தான் நல்ல நெஞ்சின ராயறன் கடையினை நடுங்கி ஒல்லை யாதிமா நகர்புகுந் தொழுக்கொடும் பணியின் வல்லை நீத்திருள் வினையினை வரம்பிலின் புறுவார். | 21 |
| 1501 |
ஈது தீவினை யாளர்பே ரூர்வயி னெய்துங் கோதி லாதநற் பயன்பய னின்மைகூ றிலமற் றாதி நாயக நயன்றனக் கருளுமந் நகரின் மூது மான்மியங் கேட்கென மொழிகுவன் சூதன். | 22 |
| 1502 |
பொற்பங் கயப்பூம் பொகுட்டணையிற் புலவ னிறைவ னருளாலோர் கற்பந் தனிற்பல் லுயிருலகங் கண்டு பரம னார்தலங்கள் சிற்பந் திகழப் பலசமைத்துத் தீர்த்தம் பலவு மினிதுறீஇ அற்ப வுணர்வா லிறுமாப்புண் டமர்ந்தா னந்த வமையத்தில். | 1 |
| 1503 |
பின்னற் சடிலத் தெம்பெருமான் பேரூர் வரைப்பு மந்நகரின் மின்னற் கனக மணிகொழிக்கும் விரைநீர்க் காஞ்சித் தடநதியும் நின்னிற் படைக்கப் பட்டனவோ நினையா யென்று நெடுவிசும்பின் மன்னிப் பொலிந்தங் கொருவாக்கு வயங்க வதனைக் கேட்டெழுந்தான். | 2 |
| 1504 |
நினைத்தார்க் கினிக்கும் பேரூரி னீடும் பெருமை வினாயறிவான் தனைத்தா ழமரர் முனிவருடன் சார விமைய மால்வரைப்பால் நனைத்தா துகுக்கும் பொழிற்கயிலை நண்ணித் துதிகள் பலநவின்று வினைத்தா ளறுக்கும் பெருமானை விரையார் பாதம் பணிந்திரந்தான். | 3 |
| 1505 |
ஆதி புரியு மந்நகரி னறல்வார்ந் தொழுகுந் தடநதியும் ஏத மனுக்கும் பொருள்பலவு மென்னா லியன்ற வல்லவென ஓது நெடுவான் மொழிகேளா வுண்மை யுணர்ந்திங் கதன்பெருமை வேத முதல்வா நின்பாங்கர் வேட்டேன் கேட்க வெனத்தாழ்ந்தான் | 4 |
| 1506 |
ஊற்றும் விழிநீர் மணிமார்பத் தொழுக வென்பு நெகவன்பு தோற்றும் பணிமென் மொழிகுழறத் தொழுது குடந்தம் பட்டெதிரே போற்று மலரோன் வழிபாட்டின் பொலிவு நோக்கிப் புரமூன்று நீற்றுந் தவள நீற்றழகர் நிகழ்பே ரருளா லருள்செய்வார். | 5 |
| 1507 |
வண்டு முரலத் தேன்றுளிக்கும் வனசப் பொகுட்டு நான்முகத்தோய் பண்டு பூர்வ பரார்த்தத்துப் படைக்கு மாற்றல் பெறுபாக்குத் தொண்டு புரிந்தெம் மடிப்பூசை சூழ்ந்தா யந்நா ளாதிநகர் அண்டர் வியப்ப நாந்தாமே யாக்கி நடனம் புரிந்தேமால். | 6 |
| 1508 |
அன்று தொடங்கிப் பலவுயிரு மருளிற் கலப்பச் சதாகாலம் நின்று நடனம் புரிகின்றா நெடிய வெள்ளி வரையாயுந் துன்று வளத்தி னாங்கெழுந்தாந் தூய நமது முடிக்கங்கை என்று மொழுகுங் காஞ்சிநதி யென்னத் தழங்கித் தவழுமால். | 6 |
| 1509 |
வரியா ரளிமென் மலருழக்கும் வயல்கள் புரக்குங் காஞ்சிநதி பிரியா திருக்க வெனநம்மைப் பெரிது மிரந்து கொளும்வரத்தால் விரிநீள் சினைப்பிப் பிலவனமே விளங்கும் பேரத்தாணியென வரிவாட் டடங்க ணுமையோடு மகிலந் தொழவீற் றிருக்கின்றாம். | 8 |
| 1510 |
அறவா ணர்கள்போற் றிடும்பேரூ ரழியா வெமக்கோ ரிடமாகி உறவா மதனா லெமைப்போல வுலவா ததனுக் கொருசான்றங் கிறவாப் பனையொன் றுளதன்றி யின்னு மநேக விம்மிதங்கள் சிறவா நின்ற வதற்கொப்புச் செப்பி னெமக்கு மொப்புளதாம். | 9 |
| 1511 |
இறவா மையைவேட் டவரெல்லா மெறிநீர்க் காஞ்சி மருங்குடுத்த பிறவா நெறியென் றுலகேத்தும் பேரூ ரெல்லை யினிதடுத்து மறவா தெம்மை வழிபட்டு மரியா வுடலின் வசிக்கின்றார் பிறவா மையைப்பெற் றவர்தாமும் பேசி னலகி லடங்காரால். | 10 |
| 1512 |
வேறு விச்சுவா மித்திர னென்னு மெய்த்தவன் பொச்சமி றவம்பல புரிந்தி யாவர்க்குங் கைச்செழுங் கனியெனக் கதிகி டைக்குமா றெச்சமில் வரம்பல விரந்தங் கேற்றபின். | 11 |
| 1513 |
உத்தம வசிட்டனோ டுடன்று விச்சுவா மித்திரன் வேதிய முனிவ னாகுமா றத்தலத் தருந்தவ மாற்று நாளையில் வைத்தனன் றிரிசங்கை வானத் தின்புற. | 12 |
| 1514 |
ஆதலா லத்தலத் தருந்த வஞ்செயின் மேதகு பயனெலாம் விரைவி னெய்துறும் போதினாய் திரிசங்கு புலவர் நாடுறுங் காதையுங் கேளெனக் கரைதன் மேயினார். | 13 |
| 1515 |
வேறு கொங்காதரிக்கு மாலைநெடுங் குடைக்கீ ழயோத்தி நகரிருந்து செங்கோல் செலுத்து நாளந்தத் திரிசங் கென்னும் பெருவேந்தன் நுங்கா விசும்பிற் கதியடைத னுதலு மனத்தா னரசொரீஇ மங்கா விழைவிற் குருவான வசிட்ட முனிவன் மருங்கடுத்தான். | 14 |
| 1516 |
குளிர்மென் கமல மலர்மருட்டுங் குரவன் பாத முறவணங்கி அளிமிக் களைந்த மென்மொழியா லறைவான் பெரிய மாதவத்தோய் இளிவந் திடுமண் ணரசிருக்கை யெனக்கு வெறுத்த தாதலினால் ஒளிவந் திடும்விண் ணவர்வாழ்வி னுறுத்தென் றிரந்து பலதுதித்தான். | 15 |
| 1517 |
எடுத்த வுடலோ டிருந்துறக்க மெய்த விழைந்து தன்பாங்கர் அடுத்த திரிசங் கெனுமரைய னார்வ நோக்கி வசிட்டமுனி விடுத்து மொழிவா னதற்கேற்ற பருவம் விளைந்த திலைநினக்குத் தொடுத்த கரும மினிச்சிலநா டொலையி னறிது மெனமறுத்தான். | 16 |
| 1518 |
அடங்காக் காதன் மனந்துரப்ப வனைய வசிட்டன் மைந்தர்தமை மடங்கா முறையின் வழிபட்டு வரவு கூற மற்றவருந் தொடங்காக் கரும மிதுவென்று துணிந்து தந்தை போன்மறுத்தார் தடங்கா சினியாள் திரிசங்கு தளர்ந்தன் னவர்மு னிதுகிளந்தான். | 17 |
| 1519 |
எந்தங் குடியி லடுக்கின்றா ரெவர்க்கு மருளுங் குரவனென நுந்தை சரணஞ் சரணடைந்தே னோக்கம் வழங்கா தொழித்திட்டான் அந்த ணாளிர் நுமையடுத்தேற் கவன்போல் வாளா தொழித்திட்டீர் புந்தி விழைந்த வொருகுருவைப் புகல்கொண் டடைவல் கதியென்றான். | 18 |
| 1520 |
பண்டு தொடங்கி வருங்குருவாற் பயனொன் றிலையென் றவமதித்துத் தொண்டு வேறு குருவின்பாற் றொக்க விழைந்தா யாதலினான் மிண்டு நீச னாதியென விளைத்தார் சாபமதுவேற்றுக் கொண்டு விசுவா மித்திரனைக் குறுகி விளைந்த பரிசுரைத்தான். | 19 |
| 1521 |
அச்ச மகறி நீவேட்ட வரிய கதிதந் தனநாமென் றெச்ச மறுங்கண் ணருள்வழங்கி யெச்ச மாங்கொன் றினிதியற்றி வெச்சென் றமர ருளந்துளங்க விண்ணா ளரசன் சபையேற நச்சு மணிவேற் றிரிசங்கை விடுத்தா னவையி லருந்தவத்தோன். | 20 |
| 1522 |
அசும்புங் கிரண மணிமோலி யமரர் பெருமான் சபைநாப்பண் விசும்பி னெழுந்து திரிசங்கு மேவி யிருந்தா னிருத்தலொடுந் தசும்பு நிகர்த்த முலைச்சசிதன் றலைவன் வெகுண்டு நீசனிவன் பசும்பொன் னுலகில் வருவதே யென்று பாரி னுகமறித்தான். | 21 |
| 1523 |
வேறு மறிந்து வீழ்பவன் மாதவத் தலைவனை நோக்கி அறிந்த விச்சுவா மித்திர வோலமிங் கடியேன் செறிந்த விண்ணவர் தள்ளலிற் றிகைத்துவீழ் கின்றேன் இறந்து றாவகை காத்திநீ யோலமென் றிசைத்தான். | 22 |
| 1524 |
அஞ்ச னீயிது பற்றியந் தரத்திரு வென்று விஞ்சு மாதவ விச்சுவா மித்திர னறுநெய் எஞ்சு றாதுதூஞ் சுருக்கினை யெடுத்தெதிர் விடுத்தான் தஞ்ச முற்றவ னதுதழீத் தங்கின னிடைவான். | 23 |
| 1525 |
அடைக்க லம்புகுந் தவற்கியா னருங்கதி கொடுப்ப விடைக்க விண்ணவர் செய்வரே யெனநனி வெகுண்டு புடைக்க ணேசில வுடுக்களைப் பெயர்த்துறு புவனம் படைக்க லுற்றனன் பண்ணவ ரனைவரும் பணிந்தார். | 24 |
| 1526 |
அந்த ரத்தவ னிருந்தவா றிருந்தரும் போகம் எந்த வைகலுந் துய்த்திடத் துறக்கமாங் கியற்றித் தந்த னன்பிரா மணமுனி யெனுந்தனிச் சிறப்பு மைந்து கொண்டவம் மாதவன் பெற்றனன் மாதோ. | 25 |
| 1527 |
இன்ன வாறெலாந் தவப்பய னினிதுமுற் றுதலின் அன்ன வைப்பினைத் தவசித்தி புரவென வறைவர் மன்னு மென்மலர் வாழ்க்கையோய் மற்றுமந் நகர்க்குப் பன்னு பல்வகை நாமமும் பகருதுங் கேட்டி. | 26 |
| 1528 |
வேறு அச்சுதன் முதலோர் காணா தமர்பர வெளிய தாய்நாஞ் சச்சிதா னந்த மான தாண்டவ மியற்றா நிற்ப நிச்சலு மேல்பா லோங்கி நிற்றலாற் புலவ ரெல்லாம் மெச்சுமந் நகர மேலைச் சிதம்பர மாய தன்றே. | 27 |
| 1529 |
எண்ணில்பல் வரைக்கும் வேந்தா மிமவரை யாதி போலா வண்ணநம் வடிவாம் வெள்ளி மலையகத் திருத்த லானுந் திண்ணிய பாத கங்கள் சீத்துவீ டளித்த லானும் நண்ணுமந் நகர்க்குத் தேர்ந்தோர் நாட்டுவர் பேரூர் நாமம். | 28 |
| 1530 |
உத்தம நகரமீதென் றும்பர்கண் முதலா னோர்கள் பத்தியிற் பணித லானும் பத்தியில் லாரு மங்கு வைத்ததங் கரும முற்ற வைகினு மவர்க்கும் பத்தி மெத்துத லானும் பத்தி புரியென விளக்கஞ் சாலும். | 29 |
| 1531 |
வந்தனர் பணிகின் றார்க்கு வரம்பிலா னந்த மாங்கே தந்திட லானு மோங்கற் றையலோ டெமக்குச் சால வந்தில்வாழ்ந் திருக்கை தன்னி லானந்தம் விளைத லானும் புந்தமிக் கருளு மந்தப் புரம்பரம் புரமென் றாமால். | 30 |
| 1532 |
மருவிய பாவ நீக்கி மனம்வெளிப் படுத்த லானுந் துருவரு மேலா முத்திச் சுகமெனும் வெளிசார்ந் தோர்க்குத் தருதலி னானும் விண்ணோர் தகுதியின் வசித்த லானுங் கருதிய தருள்பேரூரைக் ககனமா புரியென் பாரால். | 316 |
| 1533 |
எதனைமற் றெவர்கள் வேட்டங் கெய்தினு மதனை யன்னோர் மதவுறப் பெறுத லானும் வளவிய வாசை யாதி கதுமெனக் களைத லானுங் கண்ணுநர்க் கின்ப வெள்ளம் புதுவதி னியலும் போத புரமெனப் படுமப் பேரூர். | 32 |
| 1534 |
பெருகிய செல்வ மன்னிப் பேதுசெ யழுக்கா றாதி திருகிய குற்ற நீக்கிச் செறிந்திடு மனைக டோறும் மருவிய சிருங்கா ரத்தின் வண்குண நடித்த லாலே பொருவினாட் டியபு ரப்பேர் பூண்டது பேரூர் வைப்பு. | 33 |
| 1535 |
எவ்வகைத் திருவும் வேட்டோர்க் கியைக்குங்கா ரணத்தி னானும் எவ்வகைத் திருவி னோடு மிருநிதி கூட லானும் அவ்விய மனுக்கு மாதி தாண்டவ மாட லானும் அவ்வியற் பேரூ ராதி புரியென வகிலத் தோங்கும். | 34 |
| 1536 |
விண்ணவர் வியக்குஞ் செம்பொன் மேருமால் வரைபோந் தாங்கு வண்ணநம் முருவ முற்றும் வன்மீக வுருவாய் மூடி நண்ணலா லனைய பேரூர் வன்மீக நகர மென்றுந் திண்ணிய செம்பொன் மேரு நகரென்றுந் திகழ்வ தாகும். | 35 |
| 1537 |
துலங்கிய போக மெல்லாந் துவன்றிவிண் ணமுதின்மேலாம் இலங்கிரு நிதியி னீடி யுலோபரை யெய்த லின்றி நலங்கிளர் மேருப் போன்ற நன்மையி னானு மவ்வூர் புலங்கெழு செம்பொன் மேரு புரியெனு மப்பேர் பூணும். | 36 |
| 1538 |
கலித்தவஞ் ஞானம் பெற்றோர் கலாவுத லின்மையானும் ஒலித்தவிஞ் ஞானம் பெற்றோ ருறவுகொண் டேத்த லானும் நலித்தஞர் யாகஞ் செய்வோர் ஞானிக ளாத லானுந் தலத்துயர் பேரூர் ஞான புரமெனத் தக்க தாகும். | 37 |
| 1539 |
வேரொடு வினையைக் கீழ்ந்திட் டின்பங்கள் விளையா நிற்குஞ் சீரொடு மெனதியா னென்னுஞ் செருக்கிலார்க் கிருக்கை யாகிப் பேரொடு நிற்ற லாலே பிரமமா நகர மாகும் பாரொடு வான நாளும் பணிதவ சித்தி வைப்பு. | 38 |
| 1540 |
ஒன்னல ராவி மாய்க்கு முயர்மனு மறையோர் தம்மால் துன்னுபா தகமாந் தெவ்வைத் தொலைத்திடப் பட்டோர் நாளும் மன்னினர் போற்று மாற்றான் வளர்குட சிதம்ப ரந்தான் கொன்னவில் பெருமை சாலக் கொளுங்குருக் கேத்தி ரப்பேர். | 39 |
| 1541 |
மண்டிய மூலங் கன்ம மாயையென் றுரைக்கப் பட்ட விண்டிடற் கரிய பாசம் விலகிநற் பசுக்க ளாங்குக் கண்டரு பதியா நம்மைக் கண்டுகொண் டிருக்கு மாற்றாற் பண்டெனப் படுமப் பேரூர் பசுபதி புரமென் றாகும். | 40 |
| 1542 |
மல்குமா மகிமைப் பேற்றான் மாபுர மென்றுந் தேசு பில்கிர சதவெற் பான பெற்றியே நடித்த லானு மல்கிர சதமன் றாடற் கமைந்திட லானு மாய்ந்தோர் பல்கிர சதமன் றென்றும் பசுபதி புரத்தைச் சொல்வார். | 41 |
| 1543 |
ஒற்கமுற் றிரிய வேட்டோர்க் கோங்குபூ தான மென்னும் அற்கிய செல்வ நல்க லாற்குந்த கான மென்று நற்சபை யிறைஞ்சி னோர்க்கு ஞானமங் குறுத்து மாற்றாற் சிற்சபை யென்று மேலைச் சிதம்பரம் பெயர்பூண் டன்றே. | 42 |
| 1544 |
தொடிபொலி தடக்கை வேற்கட் டுணைமுலைக் கவுரிக் காங்குக் கடிவினை நிகழ்ந்த வாற்றாற் கலியாண புரம தாகும் நெடுகிய போதிக் கான நிரந்தரித் தலினாற் போதி வடுவறு கான மாகு மாபுர மென்னும் வைப்பு. | 43 |
| 1545 |
தேனுமெய்த் தவங்க ளாற்றிச் சிருட்டிபெற் றேகு மாற்றால் தேனுநற் புரமென் றாகுந் திகழ்பிற வாநெ றிக்கண் மானுடர் தமையு முய்க்கும் வாய்மையாற் குந்த கானந் தானது படைத்த தாகுந் தகும்பிற வாநெ றிப்பேர். | 44 |
| 1546 |
இன்னுமத் தலத்துக் கெய்து மிரும்பெயர் பல்ல வுள்ள அன்னமேக் குயர்த்தோய் காணென் றறைந்தன ரமலநாதர் தன்னிக ரில்லா வின்பந் தலைசிறந் தலரின் மேலான் பொன்னடித் தலத்திற் றாழ்ந்து புறவிடை கொண்டு போந்தான். | 45 |
| 1547 |
எறிதிரைக் காஞ்சி யாடி யெழுந்துசூழ் போதிக் கானத் தறிவக லறிவ தான வாதிலிங் கத்தைப் போற்றி மறிவிழி மருட்டும் வாட்கண் மரகத மயிலைத் தாழ்ந்து வெறிகமழ் வெள்ளி மன்றும் விலங்கலுந் தரிசித் தானால். | 46 |
| 1548 |
சிலபகல் கழிய வாங்குச் சிவணிவாழ்ந் தினிது போற்றி இலகிய பேரூர் வைப்பி னிடந்தொறும் விளங்கா நின்ற பலதளி களினு முக்கட் பனவனைப் பரசிப் போற்றி நிலவுதன் னுலகம் புக்கு நெடிதுவாழ்ந் திருந்தா னன்றே. | 47 |
| 1549 |
தலவிசே டத்தை முக்கட் டம்பிரான் கருணை கூர்ந்து மலரவன் றெரியக் கூறு மரபினைத் தெரித்துப் போக்கிக் கலதிசெ யங்கி ரப்பேர் கைக்கொளு மொருவ னெய்து நலனுறு முனிவர் தேர நவிற்றுவன் சூத னென்போன். | 48 |
| 1550 |
பங்க யப்பெரும் பண்ணை மடைதொறுஞ் சங்கி னங்க டவழ்ந்துயிர் நித்திலங் கங்கு லும்பக லென்னக் கதிர்பொழி வங்க மென்றொரு தேயம் வயங்குமால். | 1 |
| 1551 |
வங்க தேய வரைப்பி னொருசிறைப் பொங்கு கானிடைப் புல்லிய வாழ்க்கையன் வெங்கண் வேடன் வெருவரு காட்சியன் அங்கி ரன்னென் றறைதரு நாமத்தான் | 2 |
| 1552 |
தக்க காதன் மனைவியர் தாம்பலர் மக்கள் பற்பலர் மன்னு முரிமையின் ஒக்க லாரும் பலருடங் கண்முறத் தொக்க செல்வந் துவன்றுற வைகினான். | 3 |
| 1553 |
அடைய லார்க்கரி யேறுற ழன்னவன் படைகளேந்திப் பலர்தனைச் சூழ்தர நடைவ யிற்செலு மாந்தர்க ணன்பொருள் அடைய வெளவிக்கொண் டங்ஙனம் வாழுநாள். | 4 |
| 1554 |
கூர்த்த செல்வங் கொழித்திடு மாமக தீர்த்த மாடவு மன்றல்கள் செய்யவும் ஓர்த்த சுற்றமொ டொள்ளிய வந்தணர் போர்த்த வோகையி னாற்றிடைப் போதுவார். | 5 |
| 1555 |
சுடர்ம ணிக்கல னுந்தொகு மாடையும் படர்ப றிக்குல மும்பகட் டேற்றின்மேல் இடுபொ ருட்பல மூடையு மீண்டுற வடவி புக்குமு டுக்க ரடுத்தனர். | 6 |
| 1556 |
செவ்வி யீதெனத் தேர்ந்தடுத் தங்கிரன் இவ்வெ லாங்கவர் தற்கிது வாமென வெளவி யம்புரிந் தியாரையு மாய்த்தெலாம் வெளவி யேகித்தன் வாழ்பதி நண்ணினான். | 7 |
| 1557 |
மக்க ளொக்க லறிந்து மலிபொருள் தக்க தன்று நமக்குத் தகினுமிம் மிக்க செல்வங் கவர்ந்து விடாதெலா மொக்க வாவி யொழித்தன னாதலான். | 8 |
| 1558 |
வேந்தர் தேர்ந்து விழுக்குலத் தோடெமைச் சீந்தி மாய்ப்ப ரெனத்தெருண் டொய்யெனக் காந்து கண்ணின ராகிக் கழற்றினார் சாந்த மில்லாத் தறுகணி னான்றனை. | 9 |
| 1559 |
ஈது செய்குவ ரேயென வங்கிரன் போது வைகிய பொங்கிருள் யாமத்துக் காதி யாருயிர் காற்றினன் மக்களை மூது சுற்றத் தவரொடு முற்றவே. | 10 |
| 1560 |
வாழ்ந்த வைப்பினை விட்டு வனந்தொரறுஞ் சார்ந்து தன்றொழி றண்டா தியற்றுவான் போந்து தென்கயி லைப்புற நண்ணினான் ஆர்ந்த வண்மைகண் டாங்கசைந் தானரோ. | 11 |
| 1561 |
இயம தூதர்க ளெண்ணில ரோருருப் பயிறல் கொண்டு படர்ந்தன தோற்றத்தான் உயர்வி லங்குமொண் புட்களு நிச்சமும் வயிறடங்க வதைத்துண லாயினன். | 12 |
| 1562 |
மிருக மற்ற விகங்கமு மற்றன துருவி யாறலைத் துத்துயர் செய்வதோர்ந் தொருவ ரும்பட ராமை யொழிதலின் மருவு நீணெறி மாய்ந்தன மாடெலாம். | 13 |
| 1563 |
ஆய காலையொ ரந்தண னவ்வுழித் தாயமாகிய தாரமோ டண்ணினான் மேய வேதிய னாவியை வீட்டினான் தீயன் பார்ப்பனி யைத்தெவ்வி யேகினான். 4 | 14 |
| 1564 |
தனதி ருக்கையைச் சார்ந்துயர் பார்ப்பனி இனிது தன்வழி யேவ லியற்றுற நனியொ றுத்தச் சுறுத்தின்ப நண்ணினான் அனைய வங்கிர னாங்கொரு நாள்வயின். | 15 |
| 1565 |
வேட்டை யாட விழைந்து தனுவொடு காட்டி னேகிக் கதழ்ந்து திரிதலான் வாட்டு தாகமும் வன்பசி யீட்டமுங் கோட்டி கொள்ளக் குழைந்துள மீட்டனன். | 16 |
| 1566 |
இருக்கை நாடிக்கொண் டேகுகின் றானிடை வருக்கை மென்கனி மந்தி வகிர்ந்துணாத் தருக்கு நீள்பொழி லூடு தவழ்ந்துசெல் உருக்கொள் காஞ்சி யொளிநதி கண்டான். | 17 |
| 1567 |
வேறு உய்ந்து ளேனென வோகை துள்ளுற முந்து கண்டவம் முழங்கு காஞ்சிபுக கந்தி னீர்மடுத் தயர்வு யிர்த்தலர் சிந்து வார்கரை செல்ல வேறினான். | 18 |
| 1568 |
அங்கண் வைகுமோ ரராவெ ழுந்தவன் செங்க ழற்பதஞ் சினந்தெ றிந்தது தங்கு கார்முகந் தன்னின் மாட்டினான் நுங்கிற் றவ்வரா நூறு பட்டரோ. | 19 |
| 1569 |
பரிந்து பாப்புயிர் பாறு முன்னரே விரைந்த வேகத்தின் விடந்த லைக்கொள வரிந்த திண்சிலை வாகு வேட்டுவன் கரிந்து மெய்யுயிர் கைய கன்றதே. | 20 |
| 1570 |
இறந்த வேடனை யியம தூதர்கள் விறந்து முற்றினார் வெருவத் தாக்கினார் மறிந்து நெஞ்சுக வலிதிற் கட்டினார் நிறைந்த செல்லல்செய் நெறிகொண் டேகினார். | 21 |
| 1571 |
தெரிந்து மற்றது சிவக ணங்கள்போய் எரிந்த குஞ்சியி னியம தூதரை முரிந்து வீழவு முடங்க ளாகவும் இரிந்து போகவு மெருக்கி மீட்டன. | 22 |
| 1572 |
மீட்ட வங்கிரன் விண்ணின் மாதரார் நாட்ட மெய்க்கவி னல்வி ருந்துண வேட்டை தீர்ந்தெழில் விமான மேறிப்போய்ச் சேட்டி ருங்கயி லாயஞ் சேர்ந்தனன். | 23 |
| 1573 |
இரிந்த தூதுவ ரெரிசெய் குஞ்சிமண் விரிந்த சென்னியின் வெய்து முன்னுறீஇ வரிந்த திண்கழல் மன்னன் சேவடி புரிந்து போற்றினார் புகறன் மேயினார். | 24 |
| 1574 |
வேறு வாழி வாழிநின் னரசியல் வாழிநின் செங்கோல் ஊழி யூழியும் வாழிய வுருட்டுநின் றிகிரி ஆழி வையகத் தங்கிர னென்றொரு பதகன் பாழி யாக்கையைப் பாற்றியா ருயிர்கொடு மீண்டாம். | 25 |
| 1575 |
விலங்கி வண்சிவ கணமெமை வீற்றுவீற் றதுக்கி உலங்கொ டோளினான் றனைக்கொடு கயிலையுற் றதனாற் கலங்கி மாய்ந்தவ ரொழிதரக் கால்விரைந் திரிந்தே மலங்கன் மார்பினாய் நின்சபை யடுத்தன மென்றார். | 26 |
| 1576 |
கைப்ப வஞ்செவி காலர்க ளுரைத்தமை கேளா வெப்பி னுள்ளகம் விரவுற வேந்தனீ தெண்ணும் எப்பெ ருந்தவ மிழைத்தவ ராயினு மிறுங்கால் நப்பு ணர்ந்தலா தேகுறார் நாட்டுமேற் கதியில் | 27 |
| 1577 |
தீய பாதகஞ் செய்தவன் றனைச்சிவ கணங்கள் காய வாணரு நாடருங் கயிலையில் விடுதற் கேயு மேயிஃ தென்னெனச் சித்திர குத்தன் ஆய வான்கணக் கறிஞனை வியவரி னழைத்தான் | 28 |
| 1578 |
வந்து வந்தனை புரிந்தெதிர் வைகியக் கணக்கன் வெந்தி றற்பெரு மானெனை விளித்ததென் னென்ன வந்த வங்கிர னாற்றுபுண் ணியமுள தாயிற் புந்தி யாலுணர்ந் துரையெனப் புலவுவேற் றருமன் | 29 |
| 1579 |
உருத்த நான்முத லுலந்தநாள் காறும்பா தகமே விருத்தி யாவிளைத் திட்டதே யன்றிநல் வினையைக் கருத்தி னானுமெண் ணிலனெனக் கணக்கனோர்ந் துரைப்பக் குருத்து மீமிசைக் கொழுந்தெழுங் கோபங்கொண் டியமன். | 30 |
| 1580 |
இந்த மாணின்மை யியன்றபின் னிவ்வர சாட்சி தந்த நாயகன் றாள்வயிற் சார்த்தலே யன்றி முந்தை நாளென முறைசெயற் பாலதன் றென்னா மைந்து நீடிய வன்கடாக் கடாய்வழிக் கொண்டான். | 31 |
| 1581 |
ஆயி ரத்தொரு நூற்றினை யடுத்தபன் னிரண்டென் றாய வெண்ணினை நாற்றிய வரும்பெரு நோயும் பாய பல்பரி சனமும்பின் றொடர்தரப் படர்ந்தோன் தூய வெள்ளியங் கிரியினை மேயினன் றுனைந்து | 32 |
| 1582 |
அங்க ணெம்பிரான் றிருமுன்ன ரடல்விடை மருங்கே அங்கி ரப்பெய ரானிறு மாப்பொடு மமர்ந்தோன் அங்கை கூப்பிலன் மதித்திலன் சிரித்தன னோக்கி அங்கி நீள்விழி காலநா யகன்புடை யடுத்தான். | 33 |
| 1583 |
எட்டு றுப்பினு மைந்துறுப் பினுமெதிர் வணங்கித் தட்ட மிட்டன னடித்தனன் சதுமறைப் பொருளே கட்டு செஞ்சடைக் கடவுளே யிறைவனே யென்று முட்டி லாதுபல் துதிகளை முழக்கியீ தறைவான். | 34 |
| 1584 |
அளவில் பாதக மாற்றிய வங்கிரச் சிதடன் வளநி லாவுநின் சந்நிதி வரத்தரு மானாற் களைக ணேயெனக் கருளதி காரமென் னாகும் எளிய னேற்குவேண் டாவினி யென்றிது புரிந்தான். | 35 |
| 1585 |
மிறைசெ யங்கிரன் விளைத்தபா தகப்பெருங் கணக்கு முறைசெய் தண்டமு முதிர்புகழ் வளர்க்குஞ்செங் கோலும் இறைவ கண்டுகொ ளென்றுசே வடிதனக் கடுப்ப நிறையு மன்பொடு மிட்டனன் வணங்கின னின்றான் | 36 |
| 1586 |
நறுவி ரைச்செழுங் கடுக்கைநாண் மதிமுடிச் சடையோன் முறுவ லித்தெறுழ் மறலிதன் முகத்தினை நோக்கித் தெறுவ லிச்சிறு காலகே டிறம்பிய முறைமை நிறுவல் செய்திலர் கணத்தவ ரெனவுண்மை நிகழ்த்தும். | 37 |
| 1587 |
பாத கம்புரி வாரெலாம் பதைபதைத் தஞ்சும் பாத கம்பல கோடிகள் பயிற்றினா னேனு மாத வம்புரி விரதரு மனதழுக் கறுப்ப மாத வம்பெரி தியற்றிய வாய்மைய னனையான். | 38 |
| 1588 |
அன்ன மாதவம் யாதென வயிர்த்தகத் தழுங்கல் பன்னு கின்றனங் கேள்பகட் டூர்தியங் கடவுள் மின்னு நம்முரு வாகிய வெள்ளியங் கிரியைத் துன்னி வைகினன் சுடர்வரை நோக்கின னிச்சம். | 39 |
| 1589 |
இறுதி வந்துழி யெறிதிரைக் காஞ்சியம் புனல்வாய் முறுகு காதலின் மடுத்தனன் மூரியங் கரைநின் றறுதி யாக்கைவீழ்ந் துருண்டதி னழுந்திய திகலன் மறுவி னீற்றுமேட் டவன்றலை வாங்கியிட் டனவே. | 40 |
| 1590 |
இன்ன மாதவந் தனக்கெதிர் மாதவ முளதோ அன்ன தாதலிற் பாதக னவனென நினையன் மன்னி நாம்பயில் கயிலையின் மற்றவன் வருமே துன்னு பாதகத் தொடர்புடை யானெனிற் சூழ்தி. | 41 |
| 1591 |
உறுதி யின்னுமொன் றுரைத்திடக் கேட்டிபே ரூரின் இறுதி யுற்றவர் வசித்தவ ருடலினை யெடுத்தோர் மறுவில் வெள்ளிமால் வரையினைக் கண்டவர் காஞ்சி முறையிற் றோய்ந்தவர் குண்டநீ றணிந்தவர் முதலோர். | 42 |
| 1592 |
தணிப்பில் பாதகம் பற்பல சமைத்தன ரேனும் இணர்க்க னற்கொழுந் தட்டபஞ் செனவவை யிறப்ப மணப்ப சும்பொழில் வாங்குமிம் மால்வரை யடுப்பர் பணைத்த பாவரென் றவர்தமைப் பற்றநீ முயலல். | 43 |
| 1593 |
ஆதி யம்புரி யெல்லையி னன்றியா ரேனுந் தீது செய்திடி னவர்தமைச் சிக்கயாப் புறுத்துக் கோத னுங்குமா முறைபுரி கொண்டதி காரம் போதி யென்றனன் புரம்பொடித் தருளிய புனிதன். | 44 |
| 1594 |
மடந்தை பாகனீ தருலலு மறலிநெஞ் சுருகி மடந்த வாதவென் பிழைபொறுத் தருளென வணங்கி இடந்து மாலறி யாப்பதத் தன்பிடை விடாமற் படர்ந்து தன்பதி பயின்றதி காரஞ்செய் திருந்தான். | 456 |
| 1595 |
துறந்து மேதைய ராயினுந் தோகையர் துணைத்தோள் மறந்தி டாதவ ராயினும் வழியிலா வழியின் இறந்த தீமைய ராயினு மிருங்கதி வேட்பின் உறந்த போதியங் காடலா லுறுத்துவ துளதோ. | 46 |
| 1596 |
வென்ற வைம்பொறி விரதமா தவத்தினீ ரறத்தைக் கொன்ற வங்கிரன் கதியினைக் குறுகிய துரைத்தாங் கன்ற லம்பிய கைத்துணைக் கவுரிதன் றவத்தை நன்றி யம்புது மறிகென நவிற்றுவன் சூதன். | 47 |
| 1597 |
வண்டு முரலு மலர்க்கடவுள் வரத்தி னுயிர்த்த சிறுவிதிதான் பண்டு பரனை வழிபட்டுப் பயின்மூ வுலகுந் தாட்படுத்துக் கொண்டு மகிழு மந்நாளிற் குறைவி றவத்தா னுமையாண்மற் றண்டர் வியப்பச் சதிதேவி யென்ன வவற்கு மகளானாள். | 1 |
| 1598 |
வளரு மகளுக் காறிரட்டி வருட மடுத்த பருவத்தின் அளவி றவத்துச் சிறுவிதிநஞ் சயின்று மிடற்றிற் கணியாக்கித் தளரு மமரர் மடமாதர் தங்கண் மிடற்றுக் கணிநிறுவு மிளிர்பொற் சடைல வேதியர்க்கு விதியிற் புனல்வார்த் தளித்திட்டான். | 2 |
| 1599 |
தள்ளார் சிறப்பின் மகமொன்று சமைக்க முயன்று பின்னொருநாள் நள்ளார் புரங்க ளொருநொடியி னகையிற் பொடித்த மருகனுக்குங் கள்ளார்ந் தொழுகு மலர்க்கூந்தற் கயற்கண் மகட்கு மறிவிப்ப விள்ளா விருப்பின் கயிலாய விலங்க லடுத்தங் கெதிர்போந்தான். | 3 |
| 1600 |
வற்றற் றலைமா லிகைப்பெருமான் வாளா திருந்தா னதுநோக்கி எற்றுக் கிவண்வந் தனஞ்சூலி யிடுகாட் டாடி யெரியேந்தி கற்றைச் சடிலி கங்காளி கபாலி யிவன்சீ ரறியாமே உற்று மகளைக் கொடுத்தாமென் றுளைந்து வெகுட்சி யொடுமீண்டான். | 4 |
| 1601 |
விடமுண் டிரந்துண் டெருதேறி வியாள மதளென் பறலணிந்து துடுமிக் குரப்பி யுழைபரசு சுடரு மருப்பா திகள் சுமக்கும் அடலை யுருவத் தாற்களித்த வன்றே மகளை யிழந்தாமென் றுடலை மனத்தி லிருவரையும் வெறுத்தா னுறவு பகையோரான். | 5 |
| 1602 |
மகத்தி னளிக்கு மவிப்பாகம் வடிகொள் சூலப் படையானுக் ககற்றி யேனை யோர்க்கெல்லா மளிப்ப லவன்பா கமுமும்மைச் சகத்தை யளிக்கு மரிக்களிப்ப லென்று தடுத்தும் பிடிவிடான் மிகத்தன் மருங்கு விண்னவர்கண் மிடைய வேள்வி தொடங்கினான். | 6 |
| 1603 |
வேறு கரும்புரு வரித்ததோட் கரிய கூந்தலாள் இரும்புகழ்த் தாதையங் கியற்றும் வேள்வியை விரும்பினள் காணவெள் விடையி னானெதிர் அரும்பிய வன்பினா லடிவ ணங்கினாள். | 7 |
| 1604 |
யாதுநின் விழைவென விறைவி னாதலும் மாதவண் மொழிகுவாள் வானின் மங்கையர் பூதல மடந்தையர் குழுமிப் பொற்புறுங் காதலன் வேள்வியான் காண்க வென்றனள். | 8 |
| 1605 |
நினக்கவன் றாதையே யானு நீள்குழால் எனக்கவன் பகைத்தன னின்ன தாதலால் தமெக்கெனக் குரியநீ தானுந் தெவ்வென மனக்கொளு மெனமறுத் தமலன் கூறினான். | 9 |
| 1606 |
தக்கனார் பெருந்தவந் தவிரும் பாணியுந் தொக்கபல் வரைக்கெலாந் தோன்றல் செய்தவ மிக்குறு பாணியும் விளைந்த நீர்மையான் மைக்குழல் விழைவினை மாற்று கின்றிலள். | 10 |
| 1607 |
அவாவுநின் னுள்ளக மமைந்த தில்லெனின் உவாநெடுங் கரத்தினை யொறுத்துத் தள்ளிய கவானுடைக் காரிகை கதழ்ந்து செல்கெனத் தவாததொல் லுருவினான் சாற்றி விட்டனன். | 11 |
| 1608 |
உடம்படல் போன்றிறை மறுத்த தோர்ந்துமவ் வுடம்பிடித் தடங்கணா ளுகைக்குங் காதலால் உடம்புமென் கொடியென வொசிய மீட்டுந்தாழ்ந் துடங்குதன் பரிசன முறவங் கேகினாள். | 12 |
| 1609 |
வந்தனள் சதியென வழங்கு தூதுவர் முந்துபுக் குரைப்பமுன் முகத்துச் சென்றனள் தந்தைவம் மென்றிலன் றன்னைத் தேர்ந்தவன் சுந்தர மனைவியுஞ் சொல்லொன் றாடிலள். | 13 |
| 1610 |
மக்களும் பேசிலர் மருங்கு துன்றிய ஒக்கலு முவந்தில ரொரும ருங்குபோய் இக்களத் தின்னுமென் விளையு மன்னது மிக்கறி வாமென விருத்தன் மேயினாள். | 14 |
| 1611 |
உருத்திரச் செம்மலுக் குதவும் பாகமற் றருத்தியின் மாயனுக் களித்திட் டானவன் மருத்திகழ் பூங்குழல் வனச மென்முகைத் திருத்திகழ் முலையவ ணோக்கிச் சிந்திப்பாள். | 15 |
| 1612 |
வள்ளலா ரருளினை மறுத்துப் போந்தனந் தெள்ளிய வுணர்விலஞ் சிதம்புத் தக்கனும் எள்ளின னிறையையு மிவன்ம கண்மையைத் தள்ளுதன் முறையெனத் தழலின் மூழ்கினாள். | 16 |
| 1613 |
துவன்றிய முனிவருஞ் சுரரும் யாவரும் கவன்றனர் துடித்தனர் கலுழ்ந்து தக்கனாம் இவன்றனக் கிப்பழி யெய்திற் றம்மவோ பவன்றனை யெள்ளிய பான்மைத் தாலென்றார். | 17 |
| 1614 |
அழுங்கிய சோடைகொண் டடுத்து ளார்விடம் விழுங்கிய தெனமதி வேறு பட்டனர் ஒழுங்கிலாத் தக்கனும் வெற்று டம்பனாய் எழுங்கனன் மகத்தொழி லியற்றி நின்றனன். | 18 |
| 1615 |
வேள்வியந் தீயிடை மேவி னார்க்கெலாம் வாழ்வினை யளிப்பவண் மாய்ந்த வண்ணமோர்ந் தாழ்வினை விடமிடற் றடக்கி கோபியாத் தாழ்வினைச் சடையொன்று தரையி னெற்றினான். | 19 |
| 1616 |
எற்றிய சடையினின் றெரிபொன் வேணியும் நெற்றியின் விழியுநீ டலையின் கோவைகண் முற்றிய வுரமுமொய் படைகை யேந்திய வெற்றியும் விளங்குற வீரன் தோன்றினான். | 20 |
| 1617 |
வணங்கின னிறைவனை மலர்க்கை வாய்புதைத் திணங்கலர்க் கிரும்படை யெடுப்ப நேர்கலா துணங்குறத் திருவுளத் துன்னுஞ் சேவக வணங்கரும் பணியெனக் கருள்க வென்றனன். | 21 |
| 1618 |
மாறுகொண் டொருமகம் வளர்க்குந் தக்கனைக் கூறுசெய் தவ்வுழிக் குழுமி னார்க்கெலாம் வீறுசெய் தண்டங்கள் விளைத்திட் டம்மகம் நீறுசெய் தமர்கென நிமல னேவினான். | 22 |
| 1619 |
வேறு நிழன்றவொரு வெண்கவிகை நீடுமர சாட்சி கழன்றுவளர் தக்கனுயிர் கையகல வீரன் தழன்றுபல சாரதர் கடற்புறம் வளாவ வழன்றின்மகள் பின்றொடர வைதவ ணடுத்தான். | 23 |
| 1620 |
சிற்சில கணங்கடிசை தோரும்வழி காப்பப் பற்பல கணங்களொடு பாழிமக மாற்றும் பொற்புறு களம்புனித வீரனுற லோடு மற்பவுணர் வாளரனை வோருமஞர் கூர்ந்தார். | 24 |
| 1621 |
தக்கன்முடி யெச்சன்முடி யீர்ந்துதழ லிட்டான் தொக்கவழ லங்கையொடு நாத்திர டுணித்தான் புக்கபகன் வாள்விழி புயந்துபக லோன்பல் ஒக்கவுக வெற்றியொரு வீரன்மதி தேய்த்தான். | 25 |
| 1622 |
நாசியொடு மதர்க ணகிற்றுணை யிழந்தார் பேசும்வகை யென்னைபெறு வானவர் திறத்தத் தேசினுடல் பற்பலர் சிதைந்துயி ரிறந்தார் கூசியுயிர் கொண்டுபலர் கொம்மென விரிந்தார் | 26 |
| 1623 |
வேள்விவளர் சாலையழன் மேவவினி தூட்டித் தாள்வினையி னேர்ந்துசம ராடுமுவ ணத்தோன் வாள்விடு கனற்பரிதி மாயவலி காற்றி மீள்வினை பரிந்தருளி னானிகரில் வீரன். | 27 |
| 1624 |
அன்றுவரு வீரனரி யேறென விறுப்பத் தொன்றுவரு மாயன்முத லாஞ்சுரர்க ளெல்லா மன்றவழு வைத்தொகுதி மானுவர்க ளென்றால் வென்றிவிடை யான்வலியின் மேன்மையறி வாரார். | 28 |
| 1625 |
வேறு வன்னியின் முழுகித் தக்கன் மகளெனு முறைமை நீத்த கன்னிகல் வரைகட் கெல்லாங் காவலன் மகளாய் வைகி மின்னவிர் சடில மோலி வேதியன் வதுவை யாற்றத் தன்னுலத் தினிது முன்னித் தவம்பல புரியா நின்றாள். | 29 |
| 1626 |
ஆரண முறையிட் டின்னு மளவிடற் கரிய முக்கட் பூரண ரருளால் வீணைப் புனிதமா முனிவன் போந்து போரணி மதவே லுண்கட் புணர்முலை யுமையாள் செய்ய தாரணி பாதந் தாழ்ந்தித் தவஞ்செய லெற்றுக் கென்றான். | 30 |
| 1627 |
வாயினான் மனத்தா னீண்ட வடிவினா லெட்ட வொண்ணாத் தாயிலாத் தாயன் னானைச் சார்வது குறித்த தென்று வேயினாற் புரிந்தா லன்ன வீங்குதோ ளிறைவி விள்ள வாயினீ தமலை கேளென் றறைகுவன் வீணைச் செல்வன். | 31 |
| 1628 |
எவ்வயின் வதிந்து நீமற் றிருந்தவம் புரிந்தா யேனும் அவ்வயி னிறைவன் மன்ற லாற்றினா னின்னைச் சேருஞ் செவ்விநீட் டிக்கு மாற்றாற் சிறுவரை வதுவை முற்ற ஒவ்வரும் பேரூர் வைப்பி னுஞற்றுதல் கரும மென்றான். | 32 |
| 1629 |
அங்ஙன மாக வென்னா வருந்தவ முனியைப் போக்கி உங்ஙனந் தவங்க ளாற்று முமைமட மாது மேனைக் கிங்ஙனந் தீர்ந்து பேரூர்க் கெய்துவ றவத்துக் கென்றாள் எங்ஙன நின்னைப் போக்கி யிருத்துமென் றன்னை நைந்தாள். | 33 |
| 1630 |
அருகுறு பாங்கி மார்க ளன்னையை வணங்கி நந்த மருமலர்க் கூந்த லாட்கு மாடகத் திவவு நல்யாழ்ப் பொருவறு முனிவன் வந்து புகன்றனன் பேரூர் வைப்பிற் கருதிய முக்கட் பெம்மான் கடியயர்ந் திடுவ னென்னா. | 34 |
| 1631 |
ஆதலால் வதுவைக் கேகு மதுதனை விலக்க வொண்ணா போதுக வென்ப தன்றே பொருத்தமென் றுரைப்ப வன்னை காதலின் மகளை வல்லே கைகளா லணைத்து மோந்து நீதியிற் கணவ னார்க்கு நிகழ்ந்தது நிகழ்த்தி னாளே. | 35 |
| 1632 |
அருந்தவப் பேறு வாய்ந்த வாரணங் கென்னை யற்றேல் வருந்துத லில்லை யென்னா மனத்திடை மகிழ்ச்சி கூர்ந்து திருந்திய விமைய வெற்பன் றேவியங் குவப்பக் கூறி முருந்திள முறுவற் செவ்வாய் மொய்குழன் மகளை நோக்கி. | 36 |
| 1633 |
தேவரும் பரசு மேலைச் சிதம்பர நகரம் புக்கான் மூவரு மிறைஞ்சு முக்கண் மூர்த்தியார் விரைந்து மன்றல் ஆவது செய்யு மாயி னவ்வயி னின்னே யன்னாய் போவது கரும மாகு மெனப்புகன் றுரைத்துப் பின்னர். | 37 |
| 1634 |
அணிகல னமைத்த பேழை யவிரிழைத் துகில்பெய் பேழை தணிபெறு பனிநீர்ச் செப்பு தண்ணிய சாந்துச் செப்பு மணமலி விரையின் செப்பு மான்மதச் செப்பு மற்றும் இணர்மலர்க் குழலி னாளுக் கெண்ணில கொடுத்துப் பின்னர். | 38 |
| 1635 |
பாங்கியர் தங்கட் கெல்லாம் பலவகைச் சிறப்பு நல்கி ஓங்கிய படைஞர்க் கூவி யொண்டொடி முன்கை மாது தீங்கறு பேரூர்க் கின்று செல்லுவா ளுடங்கு போந்திட் டீங்குவந் துறுக வென்றா னெழுந்தன ரவர்க டாழ்ந்து. | 39 |
| 1636 |
புரசைவெங் களிறுந் தேரும் புரவியுந் தானை யோடு விரசின கடைமுன் னால மிடைந்துதுந் துபிக ளார்ப்பப் பரசுநர் பாங்கர்ப் போதப் பலசனம் விலக்கி முன்னே கரிசில்கஞ் சுகியோர் செல்லக் கண்டவர் வியந்து நிற்ப. | 40 |
| 1637 |
குறளொடு சிந்து முன்னே குறுகுறு நடந்து செல்ல மறமலி வாள்கை யேந்தி யாணுடை மானத் தாங்குந் திறனுறு பேடி மார்க ளண்மையிற் றிரண்டு சூழ நறைமலை கூந்தற் செவ்வாய் நாடக மகளி ராட. | 41 |
| 1638 |
கவரிகண் மருங்கு துள்ளக் கவிகைமே னிழற்றிச் சீர்ப்ப அவிர்மணி வடங்கள் சுற்றி னமைத்தசாந் தாற்றி பம்பத் தவிரருங் காதல் பூண்ட தந்தைதாய் விடைபெற் றம்பொற் சிவிகையி னிவர்ந்து சென்றா டெள்ளியோர் மனத்துச் சென்றாள். | 42 |
| 1639 |
நரன்றுவே யுக்க முத்து நாகத்தின் மருப்பின் முத்தும் வரன்றுவெள் ளருவிதூங்கு மருங்கெலாம் வேட ரீண்டி முரன்றுதே னெழுந்துமொய்க்கு முதிரிறா லழித்து முக்கட் பரன்றனிக் குமரற் போற்றும் பலவரை கடந்து சென்றாள். | 43 |
| 1640 |
பரம்பரன் றன்னை யெண்ணார் படர்பெருங் கும்பி போல நிரம்பிய விடும்பை நல்கு நெறிவயி னியங்கு வோரை அரம்புசெய் யெயினச் சாதியமர்ந்தபன் முரம்பு சூழ்ந்த சுரம்பல கடந்து சென்றா டுவந்துவங் கடந்து சென்றாள். | 44 |
| 1641 |
நிரைமணி யோதை யாயர் நிகழ்த்துவேய்ங் குழலி னோசை நுரைதயிர் கடையுஞ் சும்மை நுடங்குமென் கொடியின் முல்லை விரைமலர் வண்டி னார்வம் வேறுவே றிசைப்பக் கேளாப் பரையெனும் பசும்பொற் பாவை பலவனங் கடந்து சென்றாள். | 45 |
| 1642 |
முண்டக முறுக்கு விட்டு முகமல்ர்ந் திருப்பச் செந்தேன் கொண்டுபைந் தாது பில்குங் குவளைகண் விழித்துக் காண விண்டுபைந் தேறல் காலும் விரைக்கயி ரவம்வாய் விள்ளக் கண்டுகண் டினிது சென்றாள் கழனிகள் பலவு மாதோ. | 46 |
| 1643 |
தாந்திரை கொணர்ந்து வீசுந் தரளமுந் துவரு முழ்கப் பூந்துணர்த் தாது போர்க்கும் புன்னையங் கான மெல்லாந் தேந்துளி துளித்து வாசஞ் செறித்துமென் மலர்கண் முன்னர் ஏந்துதண் கடல்சூழ் வைப்பி னிடம்பல கடந்து சென்றாள். | 47 |
| 1644 |
வேறு பண்டு பரமன் முடிதேடிப் பரிந்த தெண்க ணோதிமமற் றண்டர் பெருமான் மனைவியிவ ளடியு முடியு மறிந்துநலங் கொண்டு மகிழ்வா மெனவெங்குங் குழுமுற் றெனநீர் நிலைதோறும் மண்டு சிறக ரோதிமங்கண் மகிழ்கூர் கொங்கு நாடடுத்தாள். | 48 |
| 1645 |
அரும்பு விரிந்த மலர்த்தேனு மாலை படுத்துக் களமர்தெறுங் கரும்பு சொரிந்த நறுஞ்சாறுங் கலந்து கால்க ளெனவொழுகிச் சுரும்ப ருழக்கு மலர்ப்பண்ணைத் தொகுபைஞ் சாலி தனையோம்பப் பெரும்பை திரநித் தலும்போற்றும் பேரூ ரெல்லை நண்ணினாள் | 49 |
| 1646 |
வேறு திருநக ரெல்லை தாழ்ந்து செழும்புனற் காஞ்சி தோய்ந்து மருமலி மன்றம் போற்ரி வளரிர சதவெற் பேத்தி அருவுரு வென்ன நின்ற வாதிலிங் கத்திற் பூசை பெருகிய வன்பி னாற்றிப் பெருந்தவ மியற்றா நின்றாள். | 50 |
| 1647 |
உடங்குசென் றிறுத்த சேனை யொள்ளிய கழற்கால்வீரர் அடங்கரு மகிழ்ச்சி பொங்க வாதிலிங் கத்தைப் போற்றித் தொடங்கிய தவத்தி னாளைத் தொழுதருள் விடைபெற் றேகித் தடங்கைவே ழங்கள் சூழத் தண்பனி வரையின் வாழ்ந்தார். | 51 |
| 1648 |
காலங்க டோறுங் காஞ்சிக் கடிபுன றோய்ந்து வேத சீலங்கொண் டிமைய மாது செய்திடுந் தவத்தின் பேறு ஞாலங்கண் டுய்யச் செய்வா னதிமதி பொதியும் வேணி ஆலங்கொண் மிடற்றி னானோ ரந்தணக் கிழவ னானான். | 52 |
| 1649 |
வேறு திங்களுமிழ் வெண்சுதை நிமிர்ந்தொளிர்வ தென்னத் தங்குதலை வெண்ணரை தயங்கமதி யேபோல் அங்கண்வளர் வெண்சிகை முடிந்ததமை வெய்தப் பொங்குபொடி யென்னவுடல் போர்த்தநரை சீர்ப்ப | 53 |
| 1650 |
மடங்கலுரி மாறியது போன்றுமணி மார்பில் நுடங்குபுரி நூல்குலவ நோன்மைவளர் தோண்மேற் படங்கழுவு றாதது பகட்டுரிமெய் வேறாய் அடங்கியது போன்மென வமைந்துசரி கிற்ப. | 54 |
| 1651 |
துவ்வமிழ்த மன்னதுவர் வாய்மொழி மடந்தை இவ்வுருவி னேகலுறின் யாதுமிசை யாளென் றவ்வரையி னார்த்ததுகி லைதிடைவி லக்குஞ் செவ்வியி னெகிழ்ந்துதிகழ் வுற்றது சழங்க. | 55 |
| 1652 |
திரைந்துதசை மெய்முழுதுஞ் சென்னிகை குலைப்ப விரைந்துவளி நாசியின் விராவவிமை நால நிரைந்தெழ நரம்புநெடு கித்தசைக டூங்க வரைந்தறியொ ணாதமொழி வாயிடை வழங்க. | 56 |
| 1653 |
அண்மையி னடுத்தவரை நோக்கவும கங்கைத் திண்மைகொடு நான்றவிமை செவ்விதி னுயர்த்த வண்மையுரை கேட்டிலது போன்றுவளர் காதின் ஒண்மைமக ரக்குழை யொளிர்ந்துகதிர் வீச. | 57 |
| 1654 |
நேடிநெடி யோனெடி துலந்துமறி யாத பீடுவளர் சேவடிகள் பேணுமவ னில்லாஞ் சேடுவளர் பாரினுறல் செவ்வியல தென்றாப் பாடுமறை யின்கழல்கள் பாதமலர் சூட. | 58 |
| 1655 |
நாளுமினி தாக்குபுகழ் நன்றிசெய வோங்கித் தாளொடு வளைந்தனைய தண்குடை நிழற்ற மீளியர் வெருக்கொள்வடி சூலமொரு கோலாக் கோளிகுக ரங்கொடு குறித்தியவை சென்றான். | 59 |
| 1656 |
வில்லென வளைந்தவுட லாதரவு வீக்கும் வல்லநெடு நாணென வயங்குதடி யின்பாற் புல்லவெதிர் நின்றுவிடு பூசுரனை நோக்கி நல்லவடி யாரென நயந்துமை பணிந்தாள். | 60 |
| 1657 |
வேறு பணிந்த பார்ப்பதி அணங்குக் கண்ணலார் மணங்கொண் மங்கலம் இணங்கு கென்றனர். | 61 |
| 1658 |
ஏந்தல் யாண்டையை போந்த புந்தியென் ஈந்து வப்பல்யான் கூர்ந்து கூறென்றாள். | 62 |
| 1659 |
வேறு மாசை யன்னநன் மாமை யாயென தாசை வீசுகே னென்றி யாதலாற் றேச மோடுமென் செய்தி யாவையும் பேசு கேனெனப் பேசும் பூசுரன். | 63 |
| 1660 |
வெள்ளி மால்வரை மேவும் வாழ்க்கையேம் எள்ளு றாதவெம் மில்லின் வாழ்க்கையாள் உள்ள மேயலா லுருவு மொன்றெனக் கொள்ளு மன்பினாள் குறைவில் செல்வத்தாள் | 64 |
| 1661 |
என்ன வாறுநா மியைந்து நின்றனம் அன்ன வாறெலா மமையு மாற்றலாள் கன்னி வாகனங் காமுற் றூரினுந் தன்னை யன்றிநாந் தமிய மாகலம். | 65 |
| 1662 |
இரந்து செல்வதெம் மியற்கை யாயினும் பரந்து வந்திடும் பண்பி னார்க்கெலாஞ் சுரந்த காதலிற் றுறுத்துப் பல்பொருள் புரந்து நிற்குமப் பொலிவி னீங்கிலள். | 66 |
| 1663 |
பகைய டுத்திடிற் பாரித் தெங்கர மிகைசெய் தூணியின் விசிகம் பற்றுமுன் நகைம ணிக்கொடி யன்ன நாயகி தகைகொ டன்கரந் தனுவெ டுக்குமே. | 67 |
| 1664 |
இயவை நீந்துத லெய்து மாயிடிற் பயிறல் கொண்டொரு பாலு டங்குறுஞ் செயலிற் றீர்ந்துபின் செல்லு வாளலண் முயறல் கொண்டுதான் முந்த வுஞ்செயாள். | 68 |
| 1665 |
அருளிச் செய்யினு மறிந்து ளோருமெம் மருளில் கண்சுடும் வன்க ணென்பர்கள் வெருவக் காயினு மவள்வி யன்கணைப் பொருவில் சீதளப் பூங்க ணென்பரால். | 69 |
| 1666 |
சுணங்கு பூத்தவிர் தொய்யின் மென்முலை இணங்கி வைகலு மின்ப நல்கினும் அணங்கு மற்றவ ளார்வ மென்சொல்கேம் அணங்கு மெய்ப்பசப் பகல்வ தில்லையே. | 70 |
| 1667 |
கொழுந னையலாற் றெய்வங் கொள்கலா விழுமங் கற்பனை வீற்று மாதர்க்குத் தொழும வட்கெனைத் தெய்வஞ் சொல்லுதல் எழுபி றப்பினு மியற்கைத் தென்பவே. | 71 |
| 1668 |
மன்னு மக்களை வாய்ப்ப நல்கியுங் கன்னி யென்னுமக் கவின்ப டைத்துளாள் துன்னு வையக முழுதுந் தாடொழு தன்னை யென்றுசொல் லருளி னெல்லையாள். | 72 |
| 1669 |
தாயுந் தந்தையுஞ் சகோத ரங்களும் ஆய சுற்றமு மமைந்தி லேநமக் கேயு நன்மனை யாளின் யாவையும் மேய வாழ்க்கையே வீங்கு தோளினாய். | 73 |
| 1670 |
வேறு பலவி ளம்புவ தென்னையெம் பலகுண மெல்லாங் கலவு மன்னவ ளில்லையே லிலையவள் கழியச் சுலவி யெங்கணுந் தலைவரு மோகத்தால் வேறாய் மலிந ரைதிரை மூப்பெமை மருவிய தணங்கே. | 74 |
| 1671 |
கல்ல ரத்தமெய் யூட்டிய காழக முடுத்து வில்ல டுத்தபல் வார்சடை விளங்குற முடித்து நல்ல டுத்தமெய்த் தவம்பல நாள்கழி வெய்த வில்ல டுத்தவம் மாதுற வியற்றின மதனால் | 76 |
| 1672 |
அனைய மாதுகொ லவளெழிற் சாயைகொ லென்ன நினைய நின்றிடு நின்வயி னடுத்தன மினிமேல் இனைவ தொன்றிலை யின்பமே யெமக்கடுப் பனவாம் புனைமொ ழித்திற மன்றிது பூங்குழற் கோதாய். | 76 |
| 1673 |
பெண்மை பெற்றவர் தமக்கெலாம் பெருமகிழ் வளிக்குந் திண்மை பெற்றதோட் கணவர்தங் கலவியிற் றிளைத்தல் ஒண்மை மற்றஃ தொழிதர வனத்திடை யுணங்கி வண்மை சிந்துற வருந்துவ தோவியன் மடவாய். | 77 |
| 1674 |
வாச நெய்த்தலை யுரைத்துவண் சீப்பினா னீவிப் பூசு தண்கடிக் காசறை பொழிந்தல ரணிந்து தேசி ருட்குழன் மகிழ்நற்குப் பாயல்செய் யாமை ஊச லஞ்செவி யாய்சடை யுறுத்துத லழகோ. | 78 |
| 1675 |
குவவு வாணுதல் குங்குமத் திலகமேற் பொறித்துக் கவவு மாமணி யிலம்பகங் கவினக்கால யாத்திட் டவவு நாயக னங்கைநீ வுதல்படுத் தாதே உவவு மாமதி முகத்தினா யடலையூட் டுவதோ. | 79 |
| 1676 |
அரிப ரந்தவாட் டடங்கணஞ் சனத்தக வெழுதி உரிப ரந்தநா யகனுரு வுவப்புறக் காணா தெரிப ரந்தவென் றூழெதி ரேறவார் புருவ முரிப ரந்துற விடுத்துநீ முயறலுந் தகுமோ. | 80 |
| 1677 |
நறுவி ரைத்தகா லேகமு நனைமது கரங்கள் பெறும லர்ச்செழுந் தொங்கலும் பேணிய காந்தன் முறுகு மெய்க்கடி மோந்துமோந் தின்புற லன்றி வறுமை நாசியி னிறுவத லாகுமோ மடந்தாய். | 81 |
| 1678 |
திருந்து வாசனை செறித்தபா கடைநனி தின்று முருந்து வென்றொளிர் முறுவலாய் செழுந்துவர்ச் செவ்வாய் விருந்துண் டன்பனார் வியப்பமிக் கமிழ்தரு ளாதே வருந்த மந்திரங் கணித்துணங் குதல்வழக் காமே. | 82 |
| 1679 |
மகர வாய்க்குழை யணிந்தருண் மவுணர்வாய் மொழியுந் தகர வார்குழ லவருழை யார்வந்து சாற்றும் புகரி லாதமென் றீஞ்சொலும் புகாமைவீழ் செவிகள் பகரு நீள்வனத் துழனியுங் கேட்பது பண்போ. | 83 |
| 1680 |
துன்பெ லாந்தபத் துணைவனார் கலவியின் சுவையும் அன்பி னாலவர் புரியுமா தரவுமுள் ளகங்கொண் டின்ப மார்ந்தெழின் முகமல ராதிருந் தியான வன்பி னல்கிய வுலத்தொடுங் குவிவதோ வனிதாய். | 84 |
| 1681 |
பூக மொத்தொளிர் மிடறுமங் கலியநாண் புணர்ந்து போக மொத்தெழப் புட்குரல் பயிற்றுபு காம தாக மிக்கறத் தலைவனார்க் கமுதளி யாதே வேக முற்றழல் வறல்செய மெலிவதோ தோகாய். | 85 |
| 1682 |
அங்க தங்களு மவிர்மணிக் குருகும்பொற் றொடியுங் கங்க ணங்களுங் கதிர்பொழி யாழியுஞ் செறித்து மங்க லந்திகழ் கேள்வனா ருடல்வளைத் தணைத்துத் தங்கு கிற்றிலா திருப்பதோ தடங்கரந் தையால். | 86 |
| 1683 |
களப மங்கையிற் கொட்டியுங் கமழ்நறுந் தாது வளர வட்டியும் வரித்துமா மணிவட மணிந்தும் இளகி நண்பனா ரிறுகுறத் தழுவியின் புறாமே விளர்தி றந்தகு மோமுலை மென்கொடிப் பாவாய். | 87 |
| 1684 |
மணிவி ரிச்சிகை பருமம்வண் கலாபமே கலையு மணிசெய் காஞ்சியும் பட்டுமிட் டழகுசெய் யாமே பணிவி ரித்தபை பாற்றிய நிதம்பம்வெண் டூசிற் பிணிப டுத்தமை பிழையலா தழகுகொல் பேதாய். | 88 |
| 1685 |
சிலம்பு கிண்கிணி பரியக மலத்தகந் திருத்தி அலம்ப வன்பனார் கலவியி னாடிமென் மலர்த்தாள் புலம்பு வந்துழிப் புலந்தவர் சென்னியிற் பொறியா திலம்ப டத்தவிர் விப்பதோ விளிமொழிப் பாவாய். | 89 |
| 1686 |
சொன்ன பல்வகை யுறுப்புடைத் தொழிலெலாந் துலங்கப் பின்ன ரன்பரோ டாடுது மெனப்பெரி திருப்பிற் கன்னி யித்தகு மிளமையுங் கழிதரா திருக்கும் என்ன வெப்பெரு நூல்களு மியம்பிய திலையே. | 90 |
| 1687 |
வாய்ந்த நுண்ணறி வுடையரே யாயினும் வளர்நூல் ஆய்ந்த கல்விய ராயினு மறிவிலார் மடவார் தேய்ந்த மெல்லிடை யாய்திகழ் கவினலம் வாடச் சாய்ந்து வேறுறத் தவம்விளைக் கின்றனை யதனால். | 91 |
| 1688 |
வனப்பி ழக்கினு மிழக்குக வவாவினை யுரைத்தால் தனைக்கொ டுப்பலென் றாய்மட வாய்நினைத் தழுவ நினைத்த டுத்தன னீயஃது இசைந்திலை யாயின் மனத்து வாய்மையி னிழந்தனை மாதவம் விளைத்தென். | 92 |
| 1689 |
உருக ணத்துநின் கண்ணரு ளுதவுறா தொழியின் மறுக ணத்தினிவ் வடிவெமக் குதவுறா மாயுந் தெறுகொ லைப்பழி தேமொழி சிவணுநிற் சிவணிற் பெறுத வபபய னளித்திடுந் தேவரார் பேசாய். | 93 |
| 1690 |
வேற்று நீடுரு வெடுத்துறும் விண்ணவர் பெருமான் சாற்றும் வாய்மொழி கேட்டருட் டையல்பூ சுரனிப் போற்று மாக்கைய னாகியும் புணர்ந்தகா மத்தான் ஆற்றி லானென வசித்தெதி ரறைகுவ ளானாள். | 94 |
| 1691 |
வேறு நரைத்துமெய் நடுக்குற நண்ணும் வேதியா உரைத்தமை நன்றுநன் ரொருத்தி கானகம் புரைத்தகன் னிகையெனப் புந்தி கோடிகொல் தரைத்தலைத் தவத்தையார் தாழ்த்து நீர்மையார். | 95 |
| 1692 |
இளமையு மிறக்குங்கொ லெடுத்த மாதவந் தளர்வற முற்றுமேற் சார்ந்த மாணிக்கன் றளவுசெ யெண்ணிரண் டாண்டெஞ் ஞான்றுமே வளர்தர வளித்தவன் வரத்தைத் தேர்கிலாய். | 96 |
| 1693 |
ஆக்கையும் வாக்குமென் னகமும் வார்நுதல் நோக்கினார் தமக்கென நுதலி வைத்தனன் தீக்கெதி ரவர்மணஞ் செய்வ தில்லையேற் போக்குவல் பொழுதெலாந் தவங்கள் போற்றியே. | 97 |
| 1694 |
எடுத்தவிப் பவத்திடை யெம்பி ரான்மண மடுத்தில தாயினு மந்த ணாளகேள் தொடுத்தவித் தவத்தின்மேற் றோற்றத் தாயினும் விடுத்திட லருங்கடி மேவத் தக்கதே. | 98 |
| 1695 |
சிலபக லாயினுந் தவஞ்செய் யாதுறு பலபகற் சிறியவர் பால ராவதிற் பலபக லாயினும் பரிந்து நோன்பினாற் சிலபகன் மேலவர்ச் சேர்ச்சி செம்மற்றே. | 99 |
| 1696 |
இளமையி னழகினி னெதிரில் செல்வத்து வளமையின் மிக்கவா னவரு நஞ்சமார் களனடி கருதுமென் காமர் வீழ்கலார் விளரறி வினையெனை வீழ்தி வேதியா. | 100 |
| 1697 |
ஈசனார் காதலி யென்றும் வேதியா ஆசையை வெறுத்திலை யதிக பாதகம் பேசிய நூல்வழி சிறிதும்பேணிலை மாசுசெ யுடலென மடமு மூத்தனை. | 101 |
| 1698 |
காதன்மிக் கடுத்துழிக் கற்ற கல்வியின் ஆதரு பயனுமங் கடுப்ப தில்லென மூதறி வுடையவர் மொழிந்த சொற்பயன் வேதிய நின்னிடை விளங்கக் கண்டனன். | 102 |
| 1699 |
இத்தினத் தெந்தநா ழிகையின் மாயுமோ அத்தகு நின்னுயி ரார்வ வேலையின் மொத்துண விடுப்பதோ முதல்வன் றாளிணை பொத்துற விடுப்பது போக்கிப் பூசுரா. | 103 |
| 1700 |
ஆடிய கூத்தர்பா லமைத்த காதலர் பீடிய றவத்தினைப் பேதித் தல்லதை நாடிய தீயர்பா னாட்டும் வாய்மையுங் கோடிய தீமையே குறிக்கின் விப்பிரா. | 104 |
| 1701 |
பிறர்மனை யார்தவம் பேணி னாருழை முறுகிய காதலின் மோகித் தார்தமை இறுதிசெய் திடிற்பய னென்னை நின்னுயிர் அறுதியுற் றாலதி னாவ தென்கொலாம். | 105 |
| 1702 |
பாங்கியர் திருப்பள்ளித் தாம மாதியில் நீங்கினர் வருகுவர் நிற்றி யேலிவண் தாங்கருந் தண்டங்கள் சமைப்பர் பைப்பய வாங்குநின் னிருக்கையை யடுப்பச் செல்கென்றான். | 106 |
| 1703 |
பிணிமலர்க் கருங்குழற் பெரிய பூண்முலைப் பணிமொழிப் பார்ப்பதி பகர்தல் கேட்டொளிர் மணிநிற வண்ணனும் வணங்கும் விப்பிரன் துணிவொடு மவளெதிர் சொல்லல் சொல்லினான். | 107 |
| 1704 |
வேறு மழலையந் தீஞ்சொ னங்காய் வட்வினை நோக்கி யந்தோ கிழவனென் றெம்மை யெண்ணிக் கீழ்மைசெய் தெள்ளி நின்றாய் பழகிய காமந் துய்ப்பப் படர்ந்துநீ யிசைந்தா யாகில் அழகிய காளை யாவ லஃதுநீ பின்பு காண்டி. | 108 |
| 1705 |
நிற்றொழு மேவன் மாதர் நீங்கினார் வந்து சால முற்றின ரடர்க்கத் தக்க மூப்பினை யுடையே மாகில் பற்றிய மனமே கொண்டு படர்குவ மல்லேங் கண்டாய் செற்றிய மலர்மென் கூந்தற் றேமொழிப் பாவை நல்லாய். | 109 |
| 1706 |
தேவர்கள் குழாம னைத்துந் திரளினுஞ் சீற்றத் துப்பிற் காவலர் குழுக்கண் முற்றுங் கஞலினுங் கண்ணின் றெம்மைப் போவது புரிய வல்லார் பூவைநின் வதுவைக் கோல மாவது புரிந்திங் கல்லா லகல்கில மடியொன் றானும். | 110 |
| 1707 |
தகவறு பயிக்கம் புக்குத் தளர்ந்தழுந் தொழிலை யந்தோ புகலுருத் திரப்பேர் பெற்றுப் புகழ்வெவ்வே றுருவு தாங்கிப் பகுபெரு வாய பூதம் பலபரி சனமாக் கொண்டு நகுதலை யிறகு கங்கை நகைமதி கபால மங்கி. | 111 |
| 1708 |
பன்னக மென்பு கோடு பரசத ளோடு தாங்கிப் பொன்னுருச் சாம்பல் பூசிப் பொருவிடை யூர்ந்து நஞ்சுண் டுன்னருங் கனலி னாடு முழைமழுக் கரக்கங் காளி என்னினு மழக னேயோ வென்னவற் காசை கொண்டாய். | 112 |
| 1709 |
என்றுவேற் றுருவாய் வந்த விறையவ ரிழித்துக் கூறுந் துன்றிய பொருள்கட் கெல்லாந் துகளில்கா ரணங்கள் காட்ட நன்றுற வலித்தா ளென்ப நகுகதிர் முத்த மூரன் மன்றலங் கூந்தல் வேய்த்தோள் வளரிளங் கொங்கை மாது. 3 | 113 |
| 1710 |
வேறு நரைத்த வெண்டலை வேதிய நல்லவர் போல விரைத்த வெண்பொடி சாதன மணிந்தனை விமலர்க் குரைத்தி மாசுரை யப்பொரு ளுற்றகா ரணங்கள் தெரித்துங் கேளெனச் செப்புவாள் சினமொழி வாயாள். | 114 |
| 1711 |
கரும மாற்றுநர்க் கதன்பயன் கலந்துநின் றளிக்கும் பொருவில் காரணன் போற்றுறுங் கருமமே பயனை அருளு மாலெனு முனிவரை யாளுதற் பொருட்டு மருவு தாருக வனத்திடைப் பயிக்கம்புக் கனனால். | 115 |
| 1712 |
பகர்ந்த தன்றியே வயிரவன் கூற்றினும் பயிக்கம் புகுந்து ளானது தன்னையும் பூசுர கேண்மோ முகுந்த னான்முக னிருவரு முன்னொரு நாளில் திகழ்ந்த மேருவி னொருமருங் கிருந்தனர் சிறப்ப. | 116 |
| 1713 |
ஆய காலையி னமர்ரு முனிவரு மடுத்து மாயை காரண மாகிய வையகந் தனக்குத் தூய னாகிய தனிமுத லியார் சொல்லு வீரென் றேயு மாறெலா மிறைஞ்சினர் தொழுதெதிர் நின்றார். | 117 |
| 1714 |
செருக்கு மீக்கொளுந் திசைமுகன் பிரமம்யா னென்றான் தருக்கி மாயவன் யானலா லிலையெனத் தடுத்தான் ஒருக்கு றாமனத் தின்னணங் கலாய்த்துழி யுலக முருக்கு நாயகன் முன்னெழுந் தருளினா னன்றே. | 118 |
| 1715 |
இரியல் போயின னாரண னிருந்தய னிகழ்ந்தான் திரியு மூவெயில் சிந்திய சேவகன் வெகுண்டான் உரிய காரியங் குதித்திகழ் வுரைத்திடு மைந்தாம் பெரிய நீண்முடி நகத்தினாற் கொய்துகை பிடித்தான். | 119 |
| 1716 |
முனிவர் வானவர் தருக்கெலா முடித்தருள் கொடுப்ப நனியு லாயுதி ரப்பலி நனந்தலைக் கபாலத் தினிது வாங்கின னிவைபலிக் குழந்தவா கபாலம் பனவ வேற்றதும் பகர்ந்திடப் பட்டதா லீங்கே. | 120 |
| 1717 |
உருவெ னப்படும் பாவநீள் கடலினின் றுயிரைத் திரமெனப்படு மருட்கரை சேர்த்தலின் மறையோய் பரனெ னப்படு வாற்குருத் திரப்பெயர் பயிலும் அரனெ னப்படு மவன்வடி வத்தரும் பெறுவார். | 121 |
| 1718 |
மருத்து நண்பின னழுதனன் மற்றவற் கதனால் உருத்தி ரப்பெய ருற்றதவ் வொலியழற் கல்லால் திருத்து மப்பெயர் பிறருழைச் செல்வதொன் றன்று கருத்த ழிந்தவ னழுததுங் கட்டுரைத் திடுவாம். | 122 |
| 1710 |
தேவர் தெவ்வவு ணரைத்தெறச் செல்லுழி யொருநாட் பாவ கன்புடைப் பொருளெலாம் பதித்துப்பின் மீண்டு மேவி நல்கென விசைந்திலான் வெய்தவ ரலைப்ப வாவ மற்றவ னழுதன னருமறைக் கிழவோய். | 123 |
| 1720 |
வேறு வேறுரு வெடுத்தன னென்றிவிப் பிரகேள் கூறு மாருயிர்க் கறிவினைக் கொளுத்துவா னவற்றின் ஏறு பாகபே தங்களுக் கியையவெவ் வேறு நீறு பூசிய நிருமலன் றிருவுரு வெடுத்தான். | 124 |
| 1721 |
விளங்கு தாருக வனத்திடைப் பலிக்கென மேவித் துளங்கு நூலிடை மாதரார் தொன்னிறை யழிப்பக் களங்கு லாவிய கண்டரைக் காதுது மெனத்தீ துளங்கு லாவிய முனிவர ரொலிதழல் வலர்த்து. | 125 |
| 1722 |
வேங்கை மான்மழு வியாளம்வெண் டலைதுடி செந்தீ தாங்கு நீள்வலி முயலகன் றமைவிடு மந்நாள் ஓங்கு பாரிடத் திரளையு முகைத்தன ரவற்றை நீங்கு றாதபல் பரிசன மாக்கின னிமலன். | 126 |
| 1723 |
உடுத்த தோறலை மன்மழு வுரகந்தீ யிவையும் எடுத்து வேதிய கூறிடப் பட்டன வீங்கு நடித்து மான்முத லோர்க்கரு ணனிவழங் கிறைவன் முடித்து ளானிற கென்றனை யதுமொழிந் திடக்கேள். | 127 |
| 1724 |
அண்டம் யாவையு மகட்டிடத் தொடங்கிய வாற்றன் மண்டு மோர்பகா சுரனுயிர் மாட்டிவா ரிறகு கொண்டு வேணியிற் செருகினன் குறையறு வலியோர் கண்டு தீயன கருதுறா தடங்குதற் பொருட்டே. | 128 |
| 1725 |
எருக்கு வேய்ந்தவ னிரும்புன லேற்றது கேளாய் ஒருக்கு மாமனப் பகீரதற் குதவிய ஞான்று தருக்கி னானில மழிதரச் சார்வது நோக்கி மருக்கொள் வேணியி னொருமயிர் நுதியிடை மடுத்தான். | 129 |
| 1726 |
தாரை மாதர்மூ வொன்பதின் மரையுந்தந் திவர்பால் வார நீவலை யென்றமை மறுத்துரோ கிணிபாற் சார நோக்கியத் தக்கனா ரிடும்பெருஞ் சாபந் தீர வேத்தலிற் றிங்களை முடித்தனன் செம்மல். | 130 |
| 1727 |
ஊழி வந்துழி யும்பரை நுதற்கணி னெரித்துப் பாழி யென்புவெண் டலைபொடி பராபரன் றனது வாழி நித்தியத் தியல்புமற் றவரநித் தியமுங் கேழில் வையகந் தெரிந்துய்யக் கிளர்ந்துரு வணிந்தான். | 131 |
| 1728 |
அரியை வேதனை யொருமுறை யழற்றியென் பாதி உரிய மேனியி னணிந்திடு மொருமுறை கரத்தின் மரிய சூலத்தி னொருமுறை மடுத்துழி யவர்தங் கரிய வார்சிகை மருமத்துக் காமர்நூ லாக்கும். | 132 |
| 1729 |
மாய னாதியர் தமையெரி வாயிடை மடுத்த தூய தீவனத் தானந்த மீக்கொளத் தொண்டின் மேய சாரதர் சூழ்தர விளிந்தவர்க் குறுதி ஏயு மாறினி தாடின னிறையிலா விறையோன். | 133 |
| 1730 |
என்பு வெண்டலை மாலைநீ றணிந்தது மிருவர் வன்பு மல்குட லணிந்தகங் காளியா மரபுந் துன்ப மிக்குயிர்த் தொகைக்கறச் சுடலையா டியது மன்பி லந்தண வறிந்தனை யேமற்று மறிமோ. | 134 |
| 1731 |
இரணி யாக்கனை யிறுத்திடு மாயனாம் வராக முரணி னீளுல கலைத்தலின் மோலிவா னவர்கள் அரண நீயென வடர்த்தொரு கோட்டினை வாங்கிச் சரண மேத்துற விடுத்துரத் தணிந்தனன் றலைவன். | 135 |
| 1732 |
வேத னார்வரம் பெறுகயா சுரன்விய னுலக மோதி வாரணா சியுந்தப முன்னியங் கெதிர்ந்த நாத னார்தமை விழுங்கின னாதர்கீண் டதனைச் சோதி மேனியிற் போர்வையாக் கினர்சுரர் போற்ற. | 136 |
| 1733 |
மண்டு போரிர ணியனுயிர் குடித்தமான் மடங்கல் அண்டர் யாரையு மலைத்தலி னதனுயிர் குடித்துத் துண்டமாகிய சிரஞ்சிரத் தணிந்துரி சுடுநஞ் சுண்ட நாயக னாக்கின னுத்தரா சங்கம். | 137 |
| 1734 |
காரி கூற்றினுங் கண்ணுத லுலகெலா மளந்த வேரி தூங்குபைந் துளவனார் வெரினெலும் பெடுத்துச் சோரி தூங்குகைத் தண்டமாச் சுடர்தர வணிந்து வாரி நீளுரி யாக்கினன் மணியுருக் கவயம். | 138 |
| 1735 |
கடலின் வானமிழ் தெடுத்தநாட் கச்சப வுருவாய் உடலு மாயனை யுலகெலாம் வியப்புற வொறுத்துப் படலை யோட்டினைப் பராபரன் பைத்தவா ளரவத் தொடலை மார்பிடை யணிந்தனன் சுடர்ந்தபூ ணாக. | 139 |
| 1736 |
உலகம் யாவையு மொடுங்குழி யிறப்பினுக் கஞ்சி அலகி லாவறக் கடவுளா னேறென வடுப்பச் சுலவு சோமுகா சுரனுயிர் தொலைத்தமீன் றருக்க விலகு வாள்விழி சூன்றவ னேறியூர்ந் தனனால். | 140 |
| 1737 |
அடங்க லார்புர மழித்தஞான் றாழித்தேர் முரிய மடங்கு றாவிறன் மாயனு மேறென வணங்கத் தொடங்கு பூசையி னொருமலர் சோர்தர விழிகொண் டிடங்கொணேமிமுன் னளித்தவ னிவர்ந்தனன் மறையோய். | 141 |
| 1738 |
தரங்க வார்கட லமிழ்துணச் சார்ந்துமுன் கடைந்த வரங்கொ டேவர்கள் விடமெழ வல்விரைந் தோடி இரங்கு நாதவென் றிரத்தலு மினிதுகண் ணோடிப் புரங்கொல் சேவகன் பொருக்கென வதனைவாய் மடுத்தான். | 142 |
| 1739 |
வேறு நின்றுபல் லுயிர்க்கு மின்ப நிகழ்த்துதற் கிறைவன் கொண்ட துன்றுபல் பொருள்க டம்மாற் சுந்தர னலனோ வென்ன நன்றுமை யுரைத்த லோடு நரைதிரை மூப்பு மாறி வென்றிவெள்விடையி னின்றார் விரிபொரு ளனைத்து நின்றார். | 143 |
| 1740 |
அச்சமும் வியப்புந் தோன்ற வசலமீன் றெடுத்த நங்கை நச்சிய வுளத்தி னோடு நான்மலர்ப் பாதம் போற்றிக் கச்சிள முலையிற் கண்கள் கதுவுறச் சென்னி கோட்டிப் பச்சிளங் கொடியி னொல்கிப் பண்பொடு மெதிரே நின்றாள். | 144 |
| 1741 |
வானவர் மலர்பூ மாரி பொழிந்தனர் வணங்கி நின்ற தேனலர் கோதை யாளைச் சேவுகைத் தருகு சென்று கானமர் கூந்த னல்லாய் கலங்கலை யென்று கையால் ஏனவெண் கொம்பு பூண்டா ரெழீஇயுட றைவந் திட்டார். | 145 |
| 1742 |
முருகுயிர் கமலம் வென்ற முழுமதி முகத்தி னாடன் ஒருகரங் கரத்தாற் பற்றி யுவளக மருங்கு போதந் திருவியங் கவளை வைய மிணையடி யிறைஞ்ச நின்றார் பொருவறு போதி நீழற் பூரணப் பொருளா யுள்ளார். | 146 |
| 1743 |
வரையினுக் கரைய னீன்ற மாதுமை தவங்க ளாற்றி விரையநா யகனைப் பெற்ற விழுத்தகு காதை சொற்றாம் புரையிலீ ரனையாண் மன்றல் புகலுதுங் கேண்மி னென்னத் தரைவளம் பெருகச் சூத மாதவன் சாற்ற லுற்றான். | 147 |
| 1744 |
சுணங்கு பூத்த துணைமுலைப் பார்ப்பதி அணங்குக் கார்வ மளித்தருள் வள்ளலார் கணங்கொண் டாருங் களிப்பொடுங் காணிய மணஞ்செய் காதல்வைத் தார்திரு வுள்ளமே | 1 |
| 1745 |
ஆர ணங்க ளளந்தறி யாதவர் ஏர ணிந்த விசைமணி யாழெழூஉ நார தப்பெயர் மாதவ னண்ணுமா சீர ணிந்த திருவுளஞ் செய்தனர். | 2 |
| 1746 |
கட்டு வார்சடை யுங்கமழ் பூதியும் இட்ட வக்க வடமு மிலங்குறச் சட்ட நாரத மாமுனி சார்ந்தெதிர் முட்டி லாவழி பாடுமு டித்தனன். | 3 |
| 1747 |
நகுமு கத்தின ராயரு ணாதனார் மகதி வீணையி னாய்மண நந்தமக் ககில லோகத்தி னாருமிங் கண்முரப் பகர்தி போதி யெனப்பணித் தாரரோ | 4 |
| 1748 |
தொழுத்தை யேனுய்ந் துளேனெனத் தொன்முனி வழுத்தி யேகினன் மற்றெம் வதுவைக்கு முழுத்த நாமே முழுக்கவின் செய்துமென் றழுத்தி னார்திரு வுள்ளத்தி னண்ணலார். | 5 |
| 1749 |
புதுவ தாக நகர்கவின் பூப்பவும் வதுவை மண்டப மாதி வயங்கவும் விதுவ ணிந்தவர் வீழ்ந்தனர் வீழ்தலும் எதிரி லாதவை யெண்ணியாங் கெய்தின. | 6 |
| 1750 |
வேறு உருத்திரர் பலரு முவகையின் வதிய வுயர்சிவ லோகமுஞ் சமழ்ப்பத் திருத்தக விளங்கிற் ரொருபுற மொருபாற் றிருமறு மார்பனு மயனுங் கருத்தமர்ந் திருப்ப வைகுந்த வுலகுங் காமரு சத்திய வுலகும் வருத்துவ திதுவென் றுள்ளுடைந் தழிய வயங்கிய தாதிமா நகரம். | 7 |
| 1751 |
இந்திர னங்கி யியமனே நிருதி யீர்ம்புனற் கடவுள்காற் றிறைவன் நந்திய நிதிக்கோ னலங்கொளீஇ சான னென்றிவர் நண்ணினர் வதியச் சுந்தர விருக்கை கிழக்கினைத் தொடங்கிச் சொல்லிய வடகிழக் கீறா அந்தரத் தவர்க ளிருக்கைக ணாண வமைந்ததா லாதிமா நகரம். | 8 |
| 1752 |
ஏனைய வுலகின் விண்ணவ ராதி யெனையவரு மிருந்தனர் மகிழ ஏனைய வுலக மனைத்துமுட் கோட்டத் தினையவெவ் வேறிருக் கைகளாய்ப் பானலொண் குவளை பங்கய மாம்பல் பலமலர் பொய்கையுட் டழுவித் தேனகு மலர்ப்பூஞ் சோலையும் பிறவுஞ் செறிந்ததா லாதிமா நகரம். | 9 |
| 1753 |
நனையவிழ் தருவோ ரைந்துமற் றிரண்டு நிதிகளு நளிர்ச்சிந்தா மணியும் புனைபுகழ்க் காம தேனுவும் வரங்கள் புக்குநின் றேற்பவே றாக அனைவரும் வியப்ப வைந்தரு வாதி யொரோவொரு பொருளள விலவாய் மனைதொறும் வதிந்து வேட்டவேட் டாங்கு வழங்குவ தாதிமா நகரம். | 10 |
| 1754 |
அன்றெழு கங்கை யனைத்துமீப் போர்ப்ப வகல்கென விலக்குவ போன்று நின்றெழு கொடிக ணுடங்கின நுடங்கு நெடிங்கொடிக் காற்றில தாகி ஒன்றுமக் கங்கை வீற்றுவீற் றாகி யொர்மண விழைவினின் றாங்குத் துன்றிய தரளக் கோவைக டூக்குந் தோரண நிரைதுவன் றினவால். | 11 |
| 1755 |
புழுதிமிக் கவிய விரைப்பனி நீரும் புழுகுஞ்செங் குங்குமச் சேறும் விழுதுசெய் கலவைச் சாந்தொமோ ராங்கு வெற்றிட மறவெங்கு மெத்திப் பழுதறு செம்பொற் சுண்ணமு மலரிற் பம்பிய நறும்பசுந் தாது முழுதுமுள் ளீரந் துவரமே லட்டி மூதெழில் வாய்ந்தன வீதி. | 12 |
| 1756 |
கழிவலம் படைத்த வெமக்குமே லாகக் கடந்தபொன் னுலகுவாழ்ந் திருக்கை அழகிய தாமென் றெழுந்துவிண் முழுது மடாதமைந் திருப்பவீ திகளின் விழிகளை மறைத்து நின்றன போல விரைநடைக் காவண மோங்கி ஒழுகின நிரைநீர்க் கும்பமும் புகையு மொளியுமற் றனைத்துமுட் டழுவி. | 13 |
| 1757 |
தமனியப்பொடியு நறுவிரைத் தாதுஞ் சாந்தமு நிறைபுனற் றசும்பும் நிமிர்பொரிக் கலனும் பாலிகைத் திரளு நீளொளி விளக்கமும் புகையும் உமிழ்சுவைக் கனியும் பாகடை பிறவு மோங்குகா வணத்துள்வே திகையின் அமர்வன நெடுமால் வயிற்றடக் கியஞான் றகிலமு மடங்கின போன்றே. | 14 |
| 1758 |
உலகெலாந் தன்னை யன்றிவே றிலையென் றுறழ்தரக் காட்டுமா மாயை நிலையினுட் புகுந்து பார்க்குநர்க் காங்கு நெடும்பயன் கிடைக்குமா போல அலர்பொழிற் பரப்புட் புகுநருக் கெல்லா மளவிலா வரும்பெரும் போக மலர்தரு தடமும் புளினமே டையுஞ்செய் வரைகளும் பிறவுமல் கினவே. | 15 |
| 1759 |
இழுக்குவ புழுகுஞ் சந்தனச் சேறு மெரிமணிச் சிவிறியின் வாங்கி ஒழுக்கிய பனிநீர் விரவுகுங் குமமு மூட்டின ருகுத்தவஞ் சனமுங் குழுக்கொடு பதங்க ளிடறுவ மணிச்செய் கோவைகள் சிதர்ந்தவுங் கலனுஞ் செழுக்கடி மலரின் றொங்கலு மல்லாற் சேதக முலமுமாங் கிலையே. | 16 |
| 1760 |
மணிகளுந் துகிலும் வசமென் றொடையும் வாழையுங் கமுகும்வார் கொடியும் அணிநிலை நெடுந்தேர் நிரைநிரை யாக வகன்மனை வாயில்க தோறுந் துணிகதி ரெறிப்ப நின்றன விண்ணுந் தொழுதெழ வாவயின் வதியும் பிணிமலர்க் கூந்தன் மாதரா ரல்குற் பெற்றிகற் றிடவடுத் தனபோல். | 17 |
| 1761 |
சந்தனச் செச்சை யெறிவன பனிநீர் தடங்கையிர் றூவுவ மேலாற் கொந்தொளிச் சுண்ணம் வீசுவ மணியின் கோவைசுற் றழுத்துசாந் தாற்றி பந்தியி னேந்தி யசைப்பன கவரி பாங்குற விரட்டுவ கவிகை அந்தில்வந் தனைவோர் தமக்குறக் கவிப்ப வனைத்தும்பா வைகளிடந் தோறும். | 18 |
| 1762 |
குணிலெடுத் தொருவ ரெறிதரா தியல்பிற் குளிறுவ முரசங்க ளெங்கும் பிணிநரம் புலரா திசையெழீஇ யின்பம் பெருக்குநல் யாழின மெங்கும் அணிகயி றசையா தவிர்மணிப் பாவை யாடல்செ யரங்குக ளெங்குந் துணியுமைம் பொறியும் புலனுக ராது சுவையெழக் களிப்பன வெங்கும். | 19 |
| 1763 |
குழைகளும் பூணும் பருமமுந் துகிலுங் கோதையுந் தொடிகளு மற்றை இழைகளு மணிய வெடுத்திகு ளையர்பா லெய்திய மாதரார்க் காங்குப் பழையன வணிமெய்க் கரந்திடப் புதிய படரொளி யணிகண்மெய் யினவாய்த் தழையழ கெறிப்ப நோக்கினர் மகிழ்ந்து தமதணி யெறிவதெவ் விடனும். | 20 |
| 1764 |
பயிக்கமுற் றுழல்வோர் வறுமையிற் கவல்வோர் பருவரற் பிணியினுற் றழிவோர் வயக்கமி லுருவோர் மகவிளம் பருவ மன்னினர் மூப்பின ரெல்லாந் தயக்கமுற் றமைந்த தருணராய் வெறுக்கை தழைத்தவ ராய்ப்பிணி யிலராய் நயக்குமுத் தியினர் போலவோ ரியல்பு நண்ணின ரிடந்தொறு மாதோ. | 21 |
| 1765 |
வேறு இன்னன வெழினக ரீண்டு மாக்கவின் முன்னவன் போலிவை மொழிக்க டங்குறா மன்னிய வதுவைசெய் மண்ட பத்தெழில் தன்னமிங் கெடுத்தியாஞ் சாற்றற் பாலதே. | 22 |
| 1766 |
பரவுமுக் குணமும்பான் மையினின் றாலென மரகத மடித்தலம் வயங்கச் சேயொளி அரதன மிடையுற வவற்றின் மேக்குவச் சிரமொளிர் குறடுபஃ றிசையும் வென்றாதே. | 23 |
| 1767 |
பாயதண் பாற்கடற் பரப்பி னின்றிடு மாயவ ரெண்ணில ரென்ன வச்சிரத் தூயவண் டலமெலா நீலத் தூணங்கண் மீயுயர் விசும்பினூ டெழுந்து நின்றவே. | 24 |
| 1768 |
தேவர்க ளொடுமகத் தீட்டுஞ் சீர்த்தியை ஆவதென் றாழியான் கவர்ந்து சென்னிமேன் மேவவைத் ததுபொரூஉம் விளங்கு தூண்டலைப் பாவிய பளிக்குப்போ திகையின் வண்ணமே. | 25 |
| 1769 |
கீர்த்தியைக் கவர்ந்தரி கெழும நிற்றலும் ஆர்த்தபல் லமரரு மமர்ப்பச் சூழ்ந்தென வார்த்தபித் திகைதொறும் வயங்கு சித்திரம் பார்த்தக ணிமைப்புறாப் பண்பிற் றோன்றுமே. | 26 |
| 1770 |
நந்தமை நாடொறு மிருக்கை யாக்குவ தெந்திவன் சிரமிதித் திருத்து நாமெனச் சந்திரன் மான்முடித் தவிர்ந்த் தும்பொரூஉங் கொந்தொளிப் பளிக்குப்போ திகையின் கொள்கையே. | 27 |
| 1771 |
புவனமுண் டவன்றலை மிதித்த புன்மையின் அவிர்மதிச் சிரமிதித் தலரி நின்றெனத் தவளவொண் போதிகைத் தலையி னொன்றுறப் பவளவா னுத்திரம் பயின்ற பல்லவும். 8 | 28 |
| 1772 |
செக்கர்வா னிறங்கெடத் திகழுங் கேதுவில் உக்கசீ தளமதி யுண்ண வோருழித் தொக்குவாய் வைத்தவத் தோற்ற மும்பொரூஉந் தக்கசெம் மணியினுத் திரத்த யக்கமே. | 29 |
| 1773 |
வெய்யவ னிளங்கதிர் வெயிற்பி ழம்புலாய் ஐயென விசும்பெலா மலங்கிற் றாமென மையற வொளிர்வயி டூரி யத்தினாம் பையவிர் பலகிமீப் பரவி நின்றவே. | 30 |
| 1774 |
உள்ளெழின் மேக்கிருந் துடல்வ ளைத்துறீஇத் தள்ளரு மதுகையிற் காணுந் தன்மையிற் கொள்ளவொண் கொடுங்கைகோ மேத கத்தின்மே னள்ளின புட்பரா கத்தி னாசியே. | 31 |
| 1775 |
வாளுமிழ் மண்டபக் குறட்டின் மாடெலாங் கோளறு கொழும்பொனிற் குயின்ற வார்படி மூளுற வொன்றன்மே லொன்று முற்றியங் கியாளிக ணித்திலத் தருகி யைந்தவே. | 32 |
| 1776 |
பச்சைமால் காஞ்சியிற் பவள வானிற மெச்சுநற் றவத்தினான் மேவி நின்றெனப் பொச்சமீ னீனிறம் பொலிந்த தூணெலாஞ் செச்சையின் வாருறை சேர்க்கப் பட்டன. | 33 |
| 1777 |
விண்ணெழுஞ் சூரியன் வெயில்க ரப்பமிக் கொண்ணிற முகில்பல வுராய்ப்ப ரந்தென வண்ணம்வெவ் வேறுவாய்ந் தொளிர்வி தானங்கள் கண்ணொளி கவர்வதோர் காட்சி மிக்கவே. 4 | 34 |
| 1778 |
பொன்மழை நவமணி மழைதண் பூமழை பன்னுமப் புயல்பஃ றாரை கான்றென மின்னவ மணித்தொடை விளங்கு பொற்றொடை என்னவும் விதானக்கீ ழலங்கி நான்றவே. | 35 |
| 1779 |
ஊற்றுபஃ றாரைநின் றொளிர வீழ்ந்துமண் தோற்றியெங் கணுமவை துவன்றி னாலென மாற்றரும் பலநிறம் வயங்கு கம்பலம் வேற்றிட மிலையென விரிந்த தெங்கணும். | 36 |
| 1780 |
உமையுருக் கவின்கவர்ந் தோட முன்னியாங் கமையம்பார்ப் பனவென வறிந்தங் கார்த்தெனக் கமுகுதண் கரும்புநீல் கதலி பாங்கெலாம் இமையவர் வியப்புற யாக்கப் பட்டன. | 37 |
| 1781 |
பூரணி யல்குலொப் பாகப் புற்றினூ டாருவ காலென வராவி னங்களை நேரற வீக்கிய நீர்மை யாமெனத் தோரண மணிநிரை சுற்று மார்த்தன. | 38 |
| 1782 |
பல்கனிக் கோவையும் பசும்பொற் றார்களும் புல்கொளி மணிகளும் பூவின் றொங்கலும் நல்கெழி லாடியும் பிறவு நான்றன வல்கெழிற் கொடுங்கையி னவனி தைவர. | 39 |
| 1783 |
சிவபுர வரைப்புமித் திவளு மண்டபக் குவமைகொ லோவென வுற்றங் கின்மையின் தவவெழு மகிழ்வினாற் றலைது ளக்கியாங் கவிர்மணிக் கொடிபல நிவந்தங் காடுவ. | 40 |
| 1784 |
மரகத வல்லியின் வயங்கு மாணுருப் பரவொளி பெறத்தவம் பயிறல் போன்றன அரதன விளக்கமு மான நெய்பொழி விரைகமழ் விளக்கமும் விராயுண் ணின்றன. | 41 |
| 1785 |
தம்பிரா னிருந்தரு டவிசு நள்ளுற உம்பரார் விழையநன் றோங்கத் திங்களிற் பம்புதா ரகையெனப் பாங்க ரெங்கணும் எம்பிரா னருளினர்க் கிருக்கை வாய்ந்தவே. | 42 |
| 1786 |
வயங்குபொற் குண்டமு மணிச்செய் வேதியுந் தயங்கொளிக் கரகமொண் டசும்பு பாலிகை அயங்கொளி யகலுமற் றனைத்து மாவயிற் பயங்கொள ஞெமிர்ந்தன பதம்வைப் பின்றியே. | 43 |
| 1787 |
கவரிகண் ணடிகுடை கால்செய் வட்டமும் அவிர்கலப் பேழையு மமுதம் பல்வகை தவமலி செப்புஞ்சாந் தமைத்த தட்டமும் இவர்தரப் பாவைக ளிடந்தொ றேந்தின. | 44 |
| 1788 |
வண்ணவொண் மணியொடு தகர்த்த மாசையஞ் சுண்னமு நறுவிரைத் துகளும் வண்டுணக் கண்ணகு மலரும்வெண் கடுகுஞ் சாலியுந் தண்ணிய வறுகுமுட் டதைந்த வென்பவே. | 45 |
| 1789 |
மண்டப மருங்கெலா மலர்ப்பொற் காவணம் அண்டரும் வியத்தக வமைந்த மற்றயற் புண்டரி கத்தடம் பொலிந்த வாங்கயற் கொண்டன குளிர்பொழில் கோல மல்கவே. | 46 |
| 1790 |
இறையவ னாக்கிய வெழில்கொண் மண்டப நிறைவினை யாவரே நிகழ்த்து வாரினி உறைபயில் வீணைகை யுறுவ ரன்புகுந் தறையமற் றவரவ ரடுத்த தோதுவாம். | 47 |
| 1791 |
வேறு ஏகியநா ரதமுனிவ னெம்பிரான் போதிவனத் திமைய மீன்ற பாகியல்சொன் மரகதவல் லியைமணப்பத் திருவுள்ளம் பற்றி னாராற் போகுகவங் கெவருமெனப் புகன்றுபுகன் றனன்மீண்டான் புகலக் கேட்டோர் தேகமுறு பயன்படைத்தா மெனமகிழ்ச்சி தலைசிறப்பச் சேற லுற்றார். | 48 |
| 1792 |
பிரமனொரு சிரமரிந்த வயிரவர்பே ணியதக்கன் யாகத் தையர் வரனழித்த வயவீர னரகரபுத் திரன்வளர்கூர் மாண்டர் கால எரியடுத்த வுருத்திரருனு மாடகே சனுமெண்மர் மூவரென்னும் உரன்மிகுத்த வுருத்திரரு முவப்பில்கணம் புடைசூழ வுவந்து சென்றார். | 49 |
| 1793 |
மருக்கிளர்தண் டுளவணிந்த மணிமார்பன் மலரவன்மா திரத்தோ ரெண்மர் அருக்கருருத் திரர்வசுக்கண் மருத்துவரென் றறைதருமுப் பத்து மூவர் உருக்கிளர்விஞ் சையர்கருடர் கந்தருவ ருரகர்முத லும்பர் யாருந் தருக்கறுமா றாயிரத்தெண் மருமனைவி மாருடங்கு சாரச் சென்றார். | 50 |
| 1794 |
பரிசனமும் வரிசைகளு முடன்கொண்டு வரைபலவும் பாங்கர்ச் சூழ உரியமனை மாதெனுமே னையுந்தானும் வரையரைய னுவந்து புக்கான் திரைதவழேழ் கடல்கங்கை யாதிமணித் தீர்த்தமெலாந் திரண்டு சேர்ந்த வரைசெய்பல காலங்கண் மாதிரமெண் கயம்பிறவு மருவிப் போந்த | 51 |
| 1795 |
கடகரியும் வயப்பரியுங் கதிர்மணிக்கூ விரக்கொடிஞ்சிக் காமர் தேரு மிடல்படைத்த தானைகளும் பரிசனமும் புடைநெருங்க வேந்தர் போந்தார் அடல்படைத்த நெடுஞ்சூலத் தடிகளைப்போந் தவர்யாரு மண்மித் தாழ்ந்தார் நடலையறுத் திடுங்கருணை நறைமிதப்ப வாய்மடுத்து நலமே தக்கார். | 52 |
| 1796 |
வேறு உருத்திரர்முன் னாகவுறு மானுடர்பின் னாகத் தருக்கொடுகு ழீஇயினர்க டம்முளுயர் வுற்றுத் திருக்குலவி னார்களிரு சேவடிகள் சேப்ப உருக்கிளர்மு டித்தலைக டீட்டினரு வந்தார். | 53 |
| 1797 |
வண்டொடு நறைத்தமலர் மாலைக டொடுப்பார் பண்டிகழ வீசர்புகழ் பாடினர் களிப்பார் கண்டுளி துளிப்பவுள நெக்கருள் கலப்பார் புண்டர நுதற்குலவு தொண்டரிவ ரோர்சார். | 54 |
| 1798 |
ஐவகை நறும்புகைக ளாலய நிறைத்துச் செய்வகைய தொண்டுக டிருத்தக வியற்றிக் கைவகையி னஞ்சலிமுன் காட்டிமுடி கோட்டிப் பொய்வகை கடிந்துவரு புண்ணியர்க ளோர்சார். | 55 |
| 1799 |
எந்தையடி யார்களினி தேபுகுக வீங்கு மைந்தரொடு மங்கையர்கண் மற்றுமுற வாமோ நுந்திரு வடித்துணைய லாலென நொடித்துச் சிந்தைமகி ழப்பணிகள் செய்குநர்க ளோர்சார். | 56 |
| 1800 |
ஏதலற வன்பினிரு போதுமிசை மல்க வேதநனி யோதியழல் வேட்டெளிதி னாங்குப் போதுமிமை யார்க்கவிகள் பொற்பவினி தூட்டிக் காதர மிரித்திடு கருத்தினர்க ளோர்சார் | 57 |
| 1801 |
கன்னிமணி பொன்னறுவை கம்பலம் விழுப்பூண் நன்னர்நில மோடிரத நாகநடை வாமான் துன்னுசுரை யான்களிவை தோயமொடு நல்கி முன்னவ னடிக்கணுள முற்றுநர்க ளோர்சார். | 58 |
| 1802 |
பூவிணர் நறும்பொழில் புகுந்துவள நோக்கி ஆவண மனைத்தினு மமன்றபொரு ணோக்கிக் காவண நிரந்தகடி வீதிபல நோக்கித் தூவண வுளத்துவகை துள்ளுநர்க ளோர்சார். | 59 |
| 1803 |
வாவிகளி னோடைகளின் வார்நதியி னொண்மை மேவுமத லைக்குலம் விடுத்தெதிர் கடாவிப் பூவினொடு சாந்துபொலந் தார்முதல வீசி ஆவியனை யாரொடு மமர்க்குநர்க ளோர்சார். | 60 |
| 1804 |
புறநக ரடுத்துமலர் போதுபல கொய்து பறவைக ளெழுப்புமிசை பண்பொடு நுகர்ந்து நறவினை வடித்தன நரப்பிசை யெழுப்பி உறவினொடு மாடுமொளிர் மங்கையர்க ளோர்சார். | 61 |
| 1805 |
மும்மையுல கத்தவரு முந்தையறி யாத செம்மைய புலன்கள்செறி யைம்பொறியி னார்ந்து விம்மிதம் விளக்குமொரு வேறுலகி தென்னத் தம்மையறி யாதன மகிழ்ச்சிக டழைத்தார். | 62 |
| 1806 |
வேறுமுள தோவிதனின் வீட்டினை யடைந்து பேறுபெறு மின்பநல மென்றுபெரி தோர்ந்தோர் கூறவரை வின்புதுமை கும்பிடவ ணைந்தோர்க் கூறுசுவை யின்பெருமை யாவருரை செய்வார். | 63 |
| 1807 |
வரம்பினுற லின்றிவள ரின்பமலி வெய்த வரம்புபடு தீவினை யனுக்கியனை வோரும் பரம்பொருளை நோற்றவொரு பார்ப்பதியை மாண நிரம்பவணி யக்கருதி நேர்தொழுது நின்றார். | 64 |
| 1808 |
நின்றமை யறிந்தவரி னீடணி யெமக்கிங் கொன்றுவன வல்லவென வும்பர்தொழு பெம்மான் தன்றுனைவி யோடுமெழில் சார்தர நினைந்தான் மன்றலழ கெய்தியன மன்னிருவர் மாட்டும். | 65 |
| 1809 |
ஆரணனு நாரணனு மாய்ந்துமறி யாத பூரணர்தம் மாதொடணி பொற்பளவி னில்லாச் சீரணிவ தேனுமவர் சேவடிகள் போற்றித் தாரணியி னேன்றவகை சாற்றுதல்செய் வாமால். | 66 |
| 1810 |
வேறு மரகத வல்லி தன்னை வதுவைசெய் கோல நோக்கிப் பரவுளப் பொறாமை பொங்கப் பாய்புனற் கங்கை மாது விரசின ருளைய மண்மேன் மேவலுஞ் செய்யு மென்னாப் புரவுற மறைத்தா லென்னப் பொலிந்தது மகுடஞ் சென்னி | 67 |
| 1811 |
வெண்மதி யணிந்து காத்த வித்தகன் கருணை நோக்கி மண்மதித் திறைஞ்ச வேனைக் கோள்களும் வழிபா டாற்றி ஒண்மையி னுருவம் வெவ்வே றுற்றிவர்ந் துடங்கு வைகும் வண்மையே நிகர்க்கு மொன்பான் மணிகளு மிமைக்கு மோலி. | 68 |
| 1812 |
வழங்குபல் கோளு நாளு மாய்தொறு முலகி னுய்ப்ப ஒழுங்கிய கோளு நாளு மொரோவொன்றற் கனந்த மாகச் செழுங்கதி ரெறிப்பச் சேமஞ் செறித்துவைத் ததும்போன் றன்றே தழங்கிசை மெளலி மாட்டுத் தயங்குபன் மணியி னீட்டம். | 69 |
| 1813 |
சேணுறக் கதிர்கால் வீசுஞ் செம்பொனின் மோலி சென்னி மாணுறக் கவிப்ப தோர்ந்து வதுவைநற் கோலங் காண்பான் வேணியின் மிளிர்ந்த திங்கள் வெய்தெனப் பெயர்ந்த தென்ன நீணுதல் செய்த நெற்றி யொளிர்ந்தது நீற்றுக் கோலம். | 70 |
| 1814 |
பாற்கடற் பரப்பிற் செங்கேழ்ப் பரிதிவந் தெழுந்த தென்ன நூற்கடற் புலவர் போற்று நுண்பொடி திமிர்ந்த நெற்றி ஏற்குமொள் ளெரியி னோக்க மிடைமறைத் திட்ட தேபோன் மேற்கிளர் கிரணப் பட்டம் விளங்கிய திருள்கால் சீத்து. | 71 |
| 1815 |
மாரனைப் பொடித்த தீங்கு மறைவதே கரும மென்ன வாரமுன் மறைக்கப்பட்ட வழல்விழி யடங்கா தாங்கு நேருறப் பாங்கர்த் தோன்றி நிறைகுளி ருமிழ்வ தொக்குஞ் சீரிய பட்டப் பாங்கர்த் திருத்திய திலக மாட்சி | 72 |
| 1816 |
முரிதிரைக் கங்கை மாது முடிகொடு மறைப்பப் பொங்கி உரிமையி னொழியேன் யானென் றொண்களம் வளைத்தா லொப்பத் தரளவண் டெரியல் பம்புந் தடம்புயங் குழைக டோய்ந்த உரவுமக் கங்கை வெள்ளத் துழக்குமொண் மகரம் போன்றே. | 73 |
| 1817 |
தொள்ளையோர் குணமே யென்ன வடக்கியுந் தோற்றா நிற்கும் தள்ளரு மதுகை சான்ற் தழல்விடந் தம்பி ரானார்க் குள்ளுறப் படரா வண்ண முறுநடை யியக்கிற் றேபோல் வள்ளொளி கஞற்றுங் கட்டு வடங்களஞ் சூழ்ந்த தன்றே. | 74 |
| 1818 |
மனையவ ளென்னுஞ் செங்கண் மால்கிடந் துறங்கும் பள்ளி இனைபசி மாணிக் கீத லாதியி னெழுந்த கீர்த்தி அனையென வீன்ற திண்டோ ளகடுறத் தழுவி யாங்குப் புனைநலம் வேரின் றாகப் பொலிந்தன மணிக்கே யூரம். | 75 |
| 1819 |
சிலைசிலையாகக் கோலித் தெவ்வரை முருக்குந் தேசு நிலைபெற வீன்ற தாயை நீக்கறக் காட்டல் போன்று மலிகதிர்ப் பதும ராக வலயமுன் கைக்கை ணின்ற அலரிசெங் கமலஞ் சேர்ந்த வமைதியு நிகர்த்த மாதோ. | 76 |
| 1820 |
பெருவிலைச் சிறிய வாழி பெருகொளி விரல்கண் மாட்டு மருவின முன்பு மாய்ந்த மாயவ ராழி யென்கோ பொருவிலன் புஞற்றி மேலே புரப்பதற் கடுப்போர் வேண்ட அருளிய வைத்த வென்கோ யாதென வறைவ தம்மா. | 77 |
| 1821 |
களத்திடை யுருத்து நின்ற காளகூ டத்தின் வேகம் உளத்திடைத் தழற்றா வண்ண முறுகுளி ருறுத்த தேய்ப்ப வளச்செழுஞ் சாந்து கொட்டி மான்மதம் பனிநீர் வாக்கித் திளைத்தெழு மணப்பூந் தாது செறித்துரம் விளங்கிற் றன்றே. | 78 |
| 1822 |
காதலின் மரும மூட்டுங் கமழ்நறுங் கலவைச்சேறு சீதளம் வறலா வண்ணஞ் செறியமேற் பொதிவித் தாங்குப் போதுசெய் தொடையல் பூண்கள் பொழிகதிர் மணியின் கோதை மாதர்கண் மணியின் கோவை மாசையந் தாரும் வார்ந்த. | 79 |
| 1823 |
பிரணவப் பொருள்யான் சேர்ந்த பிஞ்ஞக னெவரு மல்லர் கரியென தகத்துள் ளீடும் பிரணவங் காண்மி னென்ன விரிபொழி லனைத்துந் தேற மெய்ம்மையின் விளக்குந் தெய்வத் தெரியலங் கொன்றை சாலத் திகழ்ந்ததவ் வணியின் மேலால். | 80 |
| 1824 |
ஊர்தொறு மிரப்ப வுள்ளே யுருத்தெழு பசிவெந் தீயும் வார்தரு குழன்மென் சாயன் மரகத வல்லி மன்றல் ஆர்தரு விழைவிற் காண வையென வெளிக்கொண் டாங்குச் சீர்தரு பதும ராக வுதரபந் தனஞ்சீர்த் தன்றே. | 81 |
| 1825 |
எட்டுத்தோல் பிணித்த வாடை யெரிவிழி யுழுவை தந்த கட்டுத்தோ லாடை மற்றுங் காணிகைக் கொண்ட வல்குற் பட்டுச்சூழ்ந் தரவே யென்னப் பன்மணி யிமைக்கும் பொன்ஞாண் இட்டுச்சூழ் கதிர்ப்பொன் னாடை யிறுக்கப்பட் டிலங்கிற் றாலோ. | 82 |
| 1826 |
வலப்புறக் கணைக்கான் மீது வரிகழல் வில்லுக் கால நலத்தகு விழிமேல் கொண்டு நாரணன் றனக்குத் தோற்றாப் புலத்தரு செய்ய பாதம் பொன்னரிச் சிலம்பு தாங்கிக் குலத்தரு மடியார் கண்கள் குழுமுவண் டெரியல் சூழ்ந்த. | 83 |
| 1827 |
பிப்பில வனத்துள் வைகும் பிஞ்ஞகன் வதுவைக் கோலஞ் செப்பினன் சிறிது செம்பொற் சிலம்புயிர் தெய்வக் கற்பின் மைப்படி கரிய வாட்கண் மரகத வல்லி கொண்ட ஒப்பனை சிறிது சொல்வே னுஞற்றுமுன் வினையை வெல்வேன். | 84 |
| 1828 |
வேறு கருமுகில் விளர்ப்ப வென்றுமோ ரியல்பாய்க் காசறை யாவியு மளைந்து மருமலர்க் குவளைத் தூவிதழ் மடுத்து வலம்புரி தெய்வவுத் தியும்வைத் துருகெழு பகுவாய் மகரம்வா ணுதலிற் றாழ்தர வுறுத்துற முடித்த பெருகெழின் முச்சி மணிவட நான்று பிணையல்செய் முல்லைசூழ்ந் ததுவே. | 85 |
| 1829 |
கற்பினுக் குரிய முல்லையந் தெரியல் கமழ்தரக் காட்டுத லானுஞ் சிற்பமிக் குடைய வலம்புரி யோடு திருவுருத் திகழ்ந்திட லானும் பொற்புமிக் குடைய பூங்குழ னெடுமால் புல்லிய புறவமே போலும் விற்பயில் பகுவாய் மகரமவ் வுருவாம் விண்டுவே போலுமால் விளங்கி. | 86 |
| 1830 |
மதுகர மெறிந்து தாதளைந் துழக்கி மதுநுகர்ந் தின்னிசை முரலும் புதுமலர்த் தளவத் தொங்கல்சூழ்ந் திருண்ட பூங்குழன் முச்சியின் றோற்றம் பதுமம்வென் றலர்ந்த திருமுகத் திங்கள் பரந்ததன் கற்றைவெண் கதிராற் கதுமெனப் பிடித்துக் கழுமயாத் திருக்குங் காரிருட் பிழம்புபோன் றதுவே. | 87 |
| 1831 |
ஒழுகொளிக் கிரண வெண்ணிறப் பாச மோச்சியே தன்னெதிர் கரவா தெழுமிகற் கருமென் கூந்தல்வல் லிருளை யிறுகுறப் பிணித்தலி னெழுந்த முழுதுல கிறைஞ்சித் தொழும்பிர தாப மொய்யொளி யிரவியை வதன விழுமிய திங்க ளணிந்தது போல விளக்கம்வாய்ந் ததுநுதற் றிலகம். | 88 |
| 1832 |
அடுக்கிதழ்க் கமலஞ் சூதமே யசோக மயினுதி முல்லைதண் ணீலம் எடுக்குமைங் கணையுங் கழைநெடுந் தனிவி லெரிமணித் தொடிக்கையின் வாங்கி விடுக்குமத் தொழிற்கங் கியைதர மகர மிளிர்கொடி யுயர்த்தது போல ஒடுக்கிவல் லிருளை வெயிலுமிழ் மகர வொண்குழை யொளிர்ந்தன செவியில். 89 | 89 |
| 1833 |
புருவம்வார் சிலையென் றெண்ணினர் தமக்குப் பொருகணை யெனமிகக் கூர்த்தும் அருள்பொழி வதன மலர்ந்தவம் புயமென் றகத்துற நினைந்தவர் தமக்குக் கருநிறச் சுரும்ப ரெனநனி களித்துங் கலைமதி முகமென நினைவோர்க் குருவளர் சகோர மெனத்தவ நீண்டு மொளிர்விழி திகழ்ந்ததஞ் சனமே. 90 | 90 |
| 1834 |
வெண்ணிறம் படைத்த புன்மையெண் மலரை வீழ்த்துநன் மணமுயி ராத வெண்மையின் குமிழை யிழித்துவண் டணுகா விழிவுடைச் சண்பகங் கழித்த ஒண்ணிறங் கமழு முயிர்ப்பிரு விழிவண் டொடும்பயி னாசிசேர் தரளந் திண்ணிய முறுவன் மணியடி யிறைஞ்சச் செவ்விபார்த் திருத்தல்போன் றதுவே. | 91 |
| 1835 |
சங்கமென் றுரைப்போர்க் கதற்றகு சான்று தரளமா லிகைபுடை வளைத்தும் பைங்கமு கென்போர்க் கதற்றகு சான்று பரிமளப் புதுநறுங் கலவை பொங்கிளங் கொங்கைத் துணைச்செழும் பாக்குப் பொருவிற னடித்தலந் தெரித்தும் ஓங்கிய மிடற்றின் மணிவடம் பொன்ஞா ணுறுவிரை பலததைந் தனவே. | 92 |
| 1836 |
கரும்பெனத் திரண்டு நுதல்விழிப் பெருமான் கருத்தினுங் காமமிக் கூறக் கரும்பனை விளைக்கும் பெருந்திற னோக்கிக் கலைமதிக் கவிகையங் கடவுட் கரும்படுத் திறைஞ்ச விருஞ்சமர் பயிற்றக் காதலிற் ரழுவிய தேய்ப்பக் கரும்பினி தெழுது தோளினங் கதமுங் கதிர்மணி வடங்களும் பொலிந்த. | 93 |
| 1837 |
அரிபரந் தகன்ற விழிமலர் நீல மவிரொளி முறுவலந் தளவம் பெரியதண் வடிவின் முலைச்செழுங் கமல மாதிகள் பிறைமுடிச் சடிலத் துரியவற் கேவ நிறுத்தவார் கழைவி லொத்தகைத் துணையினத் தனுவின் வரிகுண மொருகாற் சூழ்ந்துவைத் தனைய வளைதொட ரனைத்துஞ் சீர்த்தனவே. | 94 |
| 1838 |
பொன்னரி மாலை நவமணித் தொடலை பொழிமது நறுமலர்த் தெரியன் மின்னுவிட் டெரிக்கு மிலைமுகப் பைம்பூண் வீற்றுவீற் றொழுகின வவைதாம் நன்னறுங் களப நகிற்றுணைச் செப்பி னலத்தக வெடுத்துமேல் விரித்தால் என்னமிக் கழகு விரிந்தொளி யசும்பி யெம்பிரான் மனமும்வாங் கினவே. | 95 |
| 1839 |
கடிதடக் கடலின் வாங்குசை வலந்தண் கயறுகிர் தரளமும் பிறவும் தொடலைமென் குழல்கண் ணிதழ்நகை பிறவுந் தோற்றவண் ணாந்தெழு கொங்கைத் தடவரை மருங்கு வாங்கிய மடங்க றனைப்பொரு மிடுகிடை யிறுகப் படரொளி கஞற்றும் பல்வகைக் காசின் சில்வடம் பான்மையிற் சூழ்ந்த. | 96 |
| 1840 |
மருபன் மணிக்கும் பிறப்பிட மாந்தன் வண்மையைப் பருமத்தின் விளக்கும் பெருகெழி லல்குல் வாரிதி யெழுந்த பேதுசெய் நஞ்சமே விழிய வெருவர வஃதூர் நெறிமயி ரொழுக்கா வீங்குமத் தொழுகிய தோளா உருவளர் கூர்ம மெனப்படும் புறந்தா ளொளிர்ந்தன நூபுரம் பிறவும். | 97 |
| 1841 |
வேறு திருமக டனக்குநற் றிருவ ளித்திடும் ஒருமகள் வனப்பினை யுரைக்க லாகுமே இருமுது குரவர்தம் மெழிலு நோக்குபு மருவின வுலகெலா மல்கு மின்பமே. | 98 |
| 1842 |
ஈங்கிவ ரழகினுக் கிவர்க ணோக்குறுந் தாங்கிய வாடியிற் சாயை யன்றியே யாங்கணு முவமைவே றில்லை யென்றுவிண் ஓங்கிய வமரர்க ளுவந்து தாழ்ந்தனர். | 99 |
| 1843 |
எழுந்தன மதுரமங் கலங்க ளெங்கணும் எழுந்தன துவசங்க ளியம்பிற் றின்னியங் கொழுந்தெழு கதிர்மணிக் குடைக வித்தன செழுந்திருக் கவுரிக டிரண்டு துள்ளின. | 200 |
| 1844 |
அவிர்மணி யழுத்திய வால வட்டமுந் தவளி யெழுப்புசாந் தாற்றி யீட்டமுங் கவர்நிழற் றொங்கலுங் கதிர்த்த நித்திலத் திவர்புதுப் பந்தரு மெழுந்தி யங்கின. | 102 |
| 1845 |
அரம்பையர் நிரைநிரை யடுத்தங் காடினர் வரம்பெறு கின்னரர் மகிழ்ந்து பாடினர் நரம்பிசை யெழுப்பினர் நார தாதியர் பரம்பின பனிவிசும் பமரர் பூமழை. | 102 |
| 1846 |
மாயவன் பாதுகை வணங்கி யிட்டனன் தூயவன் திருவடி தொடக்கிப் பாங்கரின் வேயன தோளினாண் மேவ மென்மலர்ப் பாயின வாடைமேற் படர்தன் மேயினான். | 103 |
| 1847 |
விற்பொரு நுதலியர் மேனை தன்னொடுங் கற்புய ருமைபுடை களித்துச் சென்றனர் அற்பொடு மிமவரை யரைய னாதியோர் தற்பர னுழையராத் ததைந்து சென்றனர். | 104 |
| 1848 |
தூயதன் னருள்கொடு தொல்லை நான்முகன் பாயபல் பாலிகை பிறவு முன்னரே ஆயுநன் முறையுளி யமைத்த மண்டபந் தாயினு மினியவன் சாரச் சென்றனன். | 105 |
| 1849 |
அரத்தக வடியின ரட்ட மங்கலங் கரத்தினி தேந்தினர் கண்டு வாழ்த்தினார் புரத்தெரி யூட்டிய புனித னோக்குபு வரத்தினை யளித்துமண் டபத்து ளெய்தினான். | 106 |
| 1850 |
பானலங் கருவிழிப் பாவை தன்னொடுங் வானம ராதனம் வயங்க வைகுபு தேனகு தொங்கலந் தேவர் யாவரு மானமர் தவிசுற வருளிச் செய்தனன். 7 | 107 |
| 1851 |
மங்கலத் துழனியு மதுர கீதமும் பங்கய வதனியர் பணிசெ யூக்கமுந் தங்கிய வமரக டதையு மண்டபத் தெங்கணூ மாயின வின்ப மல்கவே. | 108 |
| 1852 |
வேறு அடுக்கலுக் கிறைவ னண்மி யவிரிழை சுமக்க லாற்றா நடுக்குமெல் லிடையின் மேனை வணங்கின ணறும்பால் வாக்க மடுக்குமெய் யன்பிற் செம்மன் மலரடி விளக்கி நீர்பெய் திடுக்கணெவ் வுலகு நீங்க வீந்தனன் புதல்வி தன்னை. | 109 |
| 1853 |
விண்ணவர் மலர்கள் சிந்த விடையவ னங்கை யேற்றுத் தண்ணிய மலர்மே லண்ண றழன்முறை வளர்ப்பத் தாலி புண்ணிய மலர்ந்தா லன்ன பூங்கொடி மிடற்றிற் சேர்த்து மண்ணவருய்யச் செய்யு மரபெலா மியற்றி னானே. | 110 |
| 1854 |
இளமதி முடித்த வேணி யெம்பிரான் றோழ னான அளகையர் பெருமா னோடு மடுக்கலுக் கிறைவ னோகை உளனுறச் சாந்த மாலை பாகடை பிறவு முற்ற வளமையோ டியைய யார்க்கும் வழங்கினன் றழங்க மன்றம். | 111 |
| 1855 |
அளித்திடும் பரிசி லானு மணிந்தமெய்க் கோலத் தானுங் களித்ததம் மனையின் மாதர் கண்ணுற்று நிற்ற லானுந் தெளித்தெழு மன்றல் காணத் திரண்டவர் தாமு மந்நாள் தளித்தெழு மின்ப மன்றல் சார்ந்தவ ரொத்து ளாரால். | 112 |
| 1856 |
கடியயர் வரைப்பி னின்றுங் கண்ணுதல் வெளிக்கொண் டும்பர் முடியொடு முடிக டாக்க மூரிமால் விடையி னேறிப் பிடிநடை யுமைதன் னோடும் பேரெழி னகர்சூழ் போந்து கொடிபல நுடங்குஞ் செம்பொற் கோயில்புக் கணையி னுற்றான். | 113 |
| 1857 |
திருமண வாளக் கோலஞ் சென்றுசென் றிறைஞ்சப் பெற்றோர்க் கருள்வளம் பழுப்பவ்ட்ட வரமெலா மளித்துப் போக்கிப் பெருகிய மகிழ்ச்சி துள்ளப் பெய்வளை யோடு மங்கண் மருவுமெவ் வுயிரும் வாழ வாழ்க்கைமேல் கொண்டி ருந்தான். | 114 |
| 1858 |
விதுவணி சடில மோலி வித்தகன் வெற்பின் மாதைப் புதுவதி னியன்று சீர்த்த பொலங்கல மணிந்தெல் லோருங் கதுவினர் போற்ற வாற்றுங் கடித்திறங் கேட்டோ ரீண்டை வதுவைமிக் கயர்ந்து முத்தி மன்றலு மயர்வ ரீற்றின். | 115 |
| 1859 |
உரககங் கணங்கை பூண்ட வொருவரங் கினிது வேட்ட மரகத வல்லி மன்றல் வழுத்தின முனிவிர் வைவேல் விரகினன் றெய்வ யானை யென்னுமென் கொடியை வேட்ட பரகதி யருளு மன்றல் கேட்கெனப் பகருஞ் சூதன். | 116 |